Mirke
-
Items
25 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Mirke
-
-
Dat klinkt positief, wat het onderzoek betreft. Onze dierenarts vertelde dat er een grote kan is dat ze iets raken (het slijmvlies bijvoorbeeld) waardoor het gaat bloeden en dat dit bloed dan in de longen terecht kan komen. Dat zou dan bijvoorbeeld weer een longontsteking kunnen veroorzaken vertelde ze. Ik vind dat dan weer griezelig.....
-
Hallo,
Ik ben benieuwd of iemand hier ervaring heeft met het laten maken van een scopie van de neus van een konijn.
Ons konijn Maine heeft al een behoorlijke tijd last van snot. We hebben verschillende antibiotica geprobeerd, er zijn foto's gemaakt en nu zijn we sinds 2 weken de neus aan het spoelen. Er gebeurt echter niet veel, hij pruttelt en niest nog net zoveel.
Onze dierenarts heeft contact gehad met de praktijk Wilhelminapark. Zij hebben de foto's bekeken en aangegeven dat hierop geen afwijkingen zichtbaar waren. Hun advies was om de neus te gaan spoelen en als dit niet werkt, over te gaan naar een scopie. Dus met een flexibele slang kijken in zijn neus. Ik heb gezocht op het forum maar kon hierover niet zo snel iets vinden. Ik ben er zelf nogal huiverig voor om dit te laten doen omdat er nogal wat risico's aan zitten.
Heeft iemand hier ervaring mee? Is dit aan te raden of juist niet? Is er nog iets anders wat we kunnen doen? We weten het even niet.
Alvast bedankt voor het meedenken!
Groetjes Miriam
-
Wat een snoepies!
-
Wat een rare reactie....dus omdat andere konijnen kleiner gehuisvest zijn, hoef je dit probleem niet aan te pakken? Dus als een ander zijn konijnen geen eten geeft, hoef jij dat ook niet te doen? Misschien een flauwe vergelijking maar ik vind dit echt een bijzondere uitspraak....Als je dieren aanschaft heb je ook de verantwoording om te zorgen dat je aan hun behoeften voldoet. Voldoende ruimte is daar een heel belangrijk onderdeel van, zoals jouw konijn nu ook zelf aangeeft. Als je ze niet datgene kan bieden wat ze nodig hebben, zorg dan dat ze herplaatst worden. Er zijn in Nederland meerdere opvangen waar ze naartoe gebracht kunnen worden en zij zorgen dan dat ze bij mensen geplaatst worden die wel aan die eisen kunnen voldoen.
-
Naar de opvang gaan zou ook mijn tip zijn. Wij zijn ook met onze voedster naar een opvang gegaan. Een wensenlijstje hadden we eigenlijk niet, zij moest het andere konijn leuk vinden. Uiteindelijk koos zij een man die wij eerst wat spannend vonden, de opvang gaf aan dat hij moeilijk te koppelen was. Maar tussen die twee klikte het meteen! Naar ons toe was hij in het begin wat angstig maar dat gaat ook steeds beter. Ik mag hem zelfs af en toe even kriebelen! Het is echt een leuk konijn, heb nog nooit een konijn zoveel gekke binkeys zien maken! Koppelen via een opvang raad ik iedereen aan.
-
Wij hebben onze konijnendame ook via een opvang gekoppeld. Dat is echt heel prettig. Jij geeft aan hoe het karakter van je konijn is en zij zoeken daar een goede match bij. Je wordt hier goed in begeleid en er wordt ook duidelijk aangegeven wat je kunt verwachten als je thuiskomt en wat je wel en juist niet moet doen. Onze dame is niet al te makkelijk maar de knappe man die door de opvang was uitgezocht, vond en vindt ze helemaal geweldig. Direct bij thuiskomst was ze hem al aan het wassen en kroop ze tegen hem aan.
Zorg asjeblieft dat je konijn een maatje krijgt, ze hebben dat echt nodig. Zelf heb je toch ook behoefte aan contact met andere mensen? Dan heb je toch ook niet genoeg aan je konijn? Zo is dat voor hem ook, alleen net andersom.
-
Wat sneu dat het niet zo goed met hem gaat. Hopelijk komt hij er weer helemaal bovenop, sterkte!
Ik zou een ram wel laten castreren. Wij hebben een tijd geleden een volwassen ram bij mensen weggehaald die het niet zo nauw namen met de verzorging (netjes uitgedrukt...) Deze ram was dus ook niet gecastreerd. Hij sproeide inderdaad veel en dat stonk echt heel erg. Daarnaast was hij ook agressief, alleen weet ik niet of dit alleen kwam door de hormonen of ook deels door wat hij had meegemaakt. We hebben hem eerst tot rust laten komen en aan laten sterken en toen gecastreerd. Het is daarna echt een knuffelkont geworden. Helaas is hij begin dit jaar overleden, wel op een mooie respectabele leeftijd.
Los daarvan vind ik het persoonlijk ook gewoon zielig als zo'n beestje geen kant op kan met zijn hormonen. Hem gezellig zijn gang laten gaan met een knappe dame gebeurt niet maar we doen dan ook niets om die drang weg te nemen. Ik laat ze dan liever helpen, brengt voor het beessie ook heel veel rust.
-
1
-
-
Ik heb zelf twee bakjes voer. Ze staan uit elkaar omdat onze voedster met eten nog wel eens nukkig kan zijn. In het begin 'bewaakte' ze 1 bakje. Twee bakjes bewaken was toch wat lastig. De laatste tijd eten ze echter eerst samen uit het ene bakje en huppelen dan samen naar het andere bakje om daar verder te eten. Misschien dat ruimte ook in jouw situatie wat meer rust brengt?
-
Wij hebben verschillende konijnen gehad en een hond en kat. Nu hebben we twee konijnen eneen hond.
Vanaf het begin hebben we er altijd voor gezorgd dat de hond afstand houd van de konijnen. Het zijn geen prooien voor haar en geen speelmaatjes. Onze hond negeert onze konijnen dan ook volledig. Eerder hebben onze konijnen binnen gestaan en liepen hier ook los.dehond lag dan op haar stoel.
Onze konijnen staan nu buiten in een kooi van 9 vierkante meter en daarvoor staat een ren op het gras. Hier kunnen ze alleen in als we de deur van de kooi open zetten en dan blijven we erbij. Onze hond is dan ook vaak in de tuin en ze negeren elkaar gewoon. Hond snuffelt in de tuin en konijnen doen binky's.
Als een hond, ook al is het een pup, van een afstandje zit of staat te kijken, kan dit voor een konijn behoorlijk beangstigend zijn. De hond heeft hem dan toch in het vizier ook al bedoelt hij het nog zo vriendelijk. Honden en konijnen echt samen gaat gewoon niet altijd goed. Je konijn moet wel een plek hebben waar hij zich veilig voelt, constant spanning of angst voelen is natuurlijk ook vreselijk. Hopelijk vind je hier snel een weg in!
-
Wat een moppie!
En wat een verhaal joh.....heel veel sterkte!
-
Mijn konijnen zijn ook niet dol op aaien. Pebbles blijft heel af en toe nog wel eens zitten als je haar wilt aaien, vooral als ze in de rui is. Maine vindt aanrakingen nog eng, ik weet niet hoe dat over een tijdje zal zijn. Een kort kriebeltje over zijn neus lijkt hij soms prettig te vinden.
Voor ons is aaien ook niet het belangrijkste, alhoewel het natuurlijk ook wel leuk zou zijn als ze het echt prettig zouden vinden. We genieten er enorm van om ze lekker gek te zien doen op het gras of in de zandbak of lekker te zien knuffelen met elkaar. Onze hond ligt meestal naast me als ik bij de ren zit en dan kriebel ik die maar. Vindt ze heeeel vervelend
-
Gelukkig maar
Ze doet het vooral na het eten. Dan heeft ze het buikje vol en ik zit dan vaak nog bij hen in de kooi. Dan snuffelt ze bijvoorbeeld wat aan mijn been en dan gaan de tanden erin. Nooit tot bloedens toe hoor, maar wel hard.
Dat knabbelen doet ze inderdaad wel bij haar vriendje en dat lijkt af en toe ook wel wat hard te gaan. Overigens vindt hij dat heerlijk, gaat er dan ook echt languit bij liggen.....
-
Hallo,
Ik heb misschien een hele stomme vraag. Mijn voedster Pebbles knabbelt af en toe aan mij. De konijnen die ik hiervoor had deden dit ook maar dit deed geen pijn.
Pebbles is een pittig ding en als zij aan mij knabbelt, doet het soms echt zeer! Is dit nou dan toch een liefdesbeetje of bijt ze me gewoon?
Sorry als ik een domme vraag stel!
Groetjes
-
Wr hebben onze voedster wel laten castreren. Dit ivm baarmoederkanker maar ook zeker omdat ze behoorlijk humeurig en territoriaal werd. Het is een dametje hoor....
Maar na de ingreep is het stukken beter geworden.
Scopie neus
in Gezondheid archief
Geplaatst: · aangepast door Mirke
Het zou inderdaad heel mooi zijn als ze wat vinden want dan is het wellicht op te lossen. Hij had al zoveel narigheid meegemaakt voordat hij bij ons kwam. Het is zo rot als je dan het gevoel hebt dat er geen blijvende oplossing is.
Mijn ram heeft ook weinig zichtbaar snot. Het is af en toe wel wat vies onder zijn neus maar hij niest en pruttelt voornamelijk. De ingreep zou dan inderdaad zijn om uit te sluiten dat er iets in zijn neus zit. Mijn voedster heeft gelukkig tot op heden nog nergens last van. Ze gaat altijd mee naar de dierenarts en wordt dan ook nagekeken maar met haar gaat het prima.
Wat naar dat je er al 2 konijnen aan hebt verloren. Wel fijn om te lezen dat ze nog 2 jaar een mooi leven hebben gehad. Ik denk ook dat het met onze ram erop uit draait dat het chronisch is, helaas.
We gaan er goed over nadenken en overleggen met onze dierenarts. En je hebt gelijk hoor, iedere operatie brengt risico's met zich mee.