.jpeg.7f96febb713ee916a7b2e717e5f33957.jpeg)
lianne
-
Items
15.730 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door lianne
-
-
Hoi BB-ers!
Gisterochtend met Aafje naar de dierenarts geweest: 3 dagen geleden viel ze plots om en gisteren kon ze zich moeilijk voortbewegen door een gedeeltelijke achterhandverlamming. Het eene moment hupt ze normaal, het andere moment werken haar achterpoten 'even' niet en sleept ze zich voort. Voorlopige werkdiagnose is E.C. Ze eet nog prima, drinkt goed, is verder levendig en op haar Aaf's altijd op zoek naar aandacht van Midas of van ons. Het hok hebben we wat aangepast, eten en drinken op beide verdiepingen want ze laat zich er niet van weerhouden om naar haar favoriete plekjes in haar hok en ren te gaan.
Gisteren zijn we gestart met pijnstilling en panacur. Vanwege de achterhandverlamming ook no-myasis spray, want de kont -die normaal al niet zo schoon is door dysbacteriose met gevolg regelmatig plakpoep - is nou niet echt fris te noemen, ondanks het dagelijks schoonmaken door mij.
Nu ben ik benieuwd naar de ervaringen van mensen die konijnen met e.c. hebben gehad, hoe snel zagen jullie verbetering in de symptomen?
-
Ik gebruik de 1 ml, voor zowel dwangvoeding als medicatie. Aafje heeft met haar gewicht niet heel veel volume nodig met medicatie, waardoor de standaard bijgeleverde spuitjes van carprofen e.d. onhandig zijn.
Voor dwangvoer trekt de 1ml makkelijker vacuum met opzuigen en doseert makkelijker bij tegenspartelende konijnen
.
-
Zaterdag wondcontrole gehad, het geneest perfect. De 2 bovenhuidse hechtingen zijn verwijderd en mevrouw zit sinds zaterdag met grote tevredenheid weer in haar grote hok
. Ze heeft weer energie voor 10, het is te merken dat de baarmoederontsteking wel echt een energiedip had veroorzaakt. Ook plast en poept ze niet overal meer en is haar kont niet meer vies. Vooral dat laatste is, ondanks dat ze binnen zit, nu toch wel erg fijn met het warmer wordende weer en het risico op vliegen/myasis.
-
Maar daarmee maak je het jezelf dan wel lastig. Als ze de baas wil zijn, is het goed dat ze het hok waar ze samen in gaan nog niet kent. Dan is ze daar ook niet territoriaal over. Nu kan ze zich haar helft van het hok toe-eigenen en is het maar de vraag of ze dat straks niet tegen je ram gaat verdedigen.
Dat valt heel erg mee. Nu 2-3 dagen ieder eigen kant, daarna wisselen. Dan op een andere plek samen zetten, als je bang bent voor terratoriaal gedrag kun je als het goed gaat op de andere plek die tijd mooi benutten om hok/ren schoon te maken en eventueel wat elementen te veranderen.
Het is niet de manier zoals hier op het forum vaak gekoppeld word, maar het is in de opvang toch de meest succesvolle methode. Je hebt als opvang veel te maken met zwerfdieren waar je de achtergrond niet kent, konijnen die zeer stressgevoelig zijn en/of flink ziek zijn geweest. In het geval van Joke is ze eind maart op straat gevonden, naar de opvang gegaan en een maand later naar een nieuwe (en ik ga er even vanuit dat het goed gaat dus een permanente) plek. Doe daarbij nog een koppeling en je hebt voor een konijn in een paar weken tijd flinke stressfactoren, waarvan we inmiddels wel weten dat dat nou juist hetgeen is waar konijnen slecht tegen kunnen.
Op deze manier hebben beide konijnen de mogelijkheid om elkaar te zien, te ruiken en elkaar op een voorzichtige manier toenadering naar elkaar te zoeken zonder dat het extra stressfactoren geeft: ze hebben immers ook de mogelijkheid om elkaar op een veilige manier uit de weg te gaan.
In de laatste updates van Nicky lees ik dat er 2 zeer ontspannen, tevreden konijnen zijn die elkaar al op zoeken. Perfect!
-
Alles in overleg/op advies van mijn dierenarts Kolino, maak je daar maar geen zorgen over.
Ze is de nacht goed doorgekomen. Na de pijnstilling werd het knarsetanden al snel minder. Aafje is nog wel wat sloom voor haar doen, maar dat is logisch. De eerste bergen keutels liggen al in het hok en de schaal groenvoer wekt met regelmaat interesse. Hapje wortel, hapje witlof, hapje kruiden etc. Biksjes hoeft nog niet echt en een sporadisch hooitje gaat er in, maar ze eet in ieder geval zelfstandig.
Verder is het vooral veel willen knuffelen. Vanavond de handdoeken in de kooi vervangen, even de wond weer controleren en hopen dat deze snelle positieve lijn zich voort blijft zetten.
-
Dankje Sharon, kan gebeuren hoor
Inmiddels merk ik wel dat ze meer pijn heeft en minder enthousiast reageert. Denk dat ik haar zo toch maar de carprofen geef. Verder is alles in huis voor de verdere verzorging en kan ze straks met kooi en al mee richting slaapkamer. Hoef ik mijn bed niet telkens uit...
-
Eerst zaterdag maar eens kijken hoe de koppeling gaat he... Het kan best zijn dat ik afhankelijk van hoe het gaat toch de aparte hokken adviseer en als ik dat doe heb ik daar zeker wel mijn redenen voor.
-
Nou, madam is wel een konijn van het aparte soort. Begint nadat ze goed bij is gekomen uit de operatie gelijk te eten, hehe.
-
1
-
-
Maar ook niet bazig naar andere konijnen?
Je hebt ons nieuwe hok natuurlijk nog niet gezien! Ik zal eens kijken of ik hem online kan zetten. Hij is ongeveer 5 m2 en nog steeds mogen ze dus los door de tuin wanneer wij erbij zijn.
Mwah. Ik denk dat deze dames wel de overhand in het koppel krijgen, de dominante zijn maar op een goede manier die voor balans zal zorgen. Ze zijn enthousiast, niet bang uitgevallen vooral en dat kan met het slechte zicht van je ram wel een pluspunt zijn. Daarnaast hoeft slecht zicht in een koppeling niet heel belemmerend te zijn, koppelen gaat toch vaak op geur en aantrekkingskracht bij 2 konijnen.
Ow en in dat hok komt het wel goed. Daar vind je Amber ook wel in terug
-
Och, ze lijken wel wat op elkaar. Vriendelijke, enthousiaste dames die wel wat ruimte kunnen gebruiken. Totaal niet schuw, komen naar je toe als je bij het hok staat etc.
Amber is wel een stuk groter dam Zora. Maar leuk groot!
-
Ja, graag
Het zou gaan om Zora of Amber. Maar qua karakter weet ik dus niets van die konijnen 
Ze heeft er wel iets over gezegd, maar het was zo'n warboel (ze noemde heeeel veel jonkies op).Ow die 2 zijn leuk! Komt wel goed, dan zie ik je zaterdag.
-
Net de opvang gebeld. Zaterdag gaan we kijken voor een eerste klik. We hebben telefonisch 2 voedsters besproken. 1 is een grote dame en de ander middenslag. Snuf is ook een middenslag, maar wij zouden het leuk vinden om ook eens een groot konijn erbij te hebben. Het is echter aan Snuf, wat hij wil.
Beide besproken konijnen zijn lang zitters.
Snuf lijkt aan de ene kant de interactie met ons te vervangen voor de interactie met Nijn, maar met spannende momenten wil hij dus duidelijk toch een maatje hebben. En ik wil het niet zo ver laten komen dat hij niet meer wil eten uit eenzaamheid, dan ben je in mijn ogen al te laat.
Waar ik wel mee in mijn maag zit is de koppeling hier thuis.. Je moet ze naast elkaar zetten, daarna de verblijven omdraaien en dan kort samen etc. Snuf kan vanwege zijn slecht ziendheid niet tegen omgevings veranderingen. Het hok halveren zodat ze apart zitten en dan weer de konijnen van plek verwisselen etc, kan al problemen geven.
Pff.. Ik vind het wel erg spannend allemaal.. Wat als Snuff aangevallen wordt? Dat gun ik hem niet..
Die mevrouw van de opvang vroeg of Snuf de 'bazige' was of Nijn. Ik zei Nijn, maar ik wilde dus er achteraan zeggen dat ik zie dat Snuf geen bazige type wil (hij geniet van zijn vrijheid om te kunnen eten). Ze viel me echter al in de rede en adviseerde dan een bazig konijn bij Snuf..
Kom je naar Heiloo zaterdag om te kijken/koppelen? Dan doe ik je koppeling wel
-
Even een kleine update: na de antibioticakuur van 10 dagen ging het goed met Aaf, dus afspraak gemaakt voor sterillisatie. Aafje is vanmorgen gesteriliseerd, volgens het bericht van de assistente gaat het goed met haar. Ze was om kwart over 12 al weer goed wakker. Over 2 uurtjes kan ik haar weer ophalen en dan begint het herstel van de operatie
.
-
2
-
-
Inmiddels zijn we al weer een paar dagen verder. Aafje at erg slecht, dus dan moet je andere maatregelen treffen. Een konijn wat niet eet zal ervoor zorgen dat ik dingen voorzet die wellicht minder verstandig, maar voor haar wel goed zijn. Dus dagelijks een schaal met een stuk gedroogd brood, appel, wortel, koriander, peterselie, selderij en witlof. Dwangvoer aangemaakt met olvarit wortelhapje, 2 soorten hooi....
Dwangvoer en groenvoer ging er dagelijks wel prima in, niet zoals normaal een groot voerfeest. Maar ze at in ieder geval.
Gisteren kwam ik thuis... al het hooi weg. Groenvoer weg. Biks bijna op.... Nieuw hooi neergelegd en ze duikt er vrolijk in om weer verder te eten
Ze rent nu al weer een stuk energieker rond.
-
Dollie, het is niet precies bekend hoe jong/oud Aafje nu is. Ze is vorig jaar juni gevonden op straat en door de dierenambulance naar de opvang gebracht. Toen was het in ieder geval al een volwassen, uitgegroeid konijn. Dus sowieso ouder dan een jaar, maar verder is het altijd zo lastig in te schatten. Maar gezien onder andere haar wam-vorming (deels uitgezakte wam) en bumperbips denk ik dat ze wel eens al wat ouder zou kunnen zijn.
Dat heeft ook wel meegewogen in de beslissing om nu eerst AB te geven voorafgaan aan de operatie: gewoon wat minder risico.
Aan planning moet het wel goed komen: ik hoop dat ze over iets minder dan 2 weken onder het mes kan. Ik heb dan 2 werkweken van 3 werkdagen door feestdagen en andere dingen, kan vanaf werk tussendoor nog naar huis om medicatie en dwangvoeding te geven.
De enroflox vind ze overigens heel, heel, heel erg vies. Maar ze moet het er maar even mee doen. Ze eet nog niet fantastisch maar er is gisteravond en vanmorgen in ieder geval weer een schaal groenvoer in gegaan en ze knabbelt regelmatig op het hooi. Ze heeft alleen minder trek in biks nu.
-
waarom word er niet direct een castratie ingepland en een kuurtje daar achteraan om verdere infectie te voorkomen?
klinkt mij logischer dan nu eerst afwachten of dat kuurtje aanslaat.
Ze heeft waarschijnlijk in juni/juli ook een baarmoederontsteking gehad welke behandeld is met dezelfde antibiotica. Op het moment dat je gaat opereren in een ontstoken gebied kan dat meer kans geven op complicaties, wat voorkomen kan worden door eerst een kuurtje te doen. Ik kan de beweegreden van mijn dierenarts daarin wel compleet volgen.
-
Hoi,
Een tijdje afwezig maar heb even wat informatie van deskundigen nodig.
Eergisteren viel het mij op dat Aafje een stuk minder goed eet dan normaal. Ze eet wel, maar beduidend minder. Klachten die ze bij binnenkomst in de opvang ook al had en waren gediagnosticeerd als een blaasontsteking waren er ook weer (urine laten lopen, vieze kont etc). Was helaas in de tijd dat de opvang bij een wat minder capabele dierenarts zat...
Gisteravond een afspraak bij mijn eigen dierenarts en daar bijna 2 uur gezeten. Algemene controle, gebit nagekeken want ze eet slecht. Niks te zien.... 6 mislukte pogingen tot bloed prikken omdat bij het voelen de nieren niet voelbaar waren en er in eerste instantie aan een nier/blaas of leverprobleem werd gedacht, daarna toch maar een echo gemaakt om te kijken of het probleem in blaas/nieren zou zitten. Dat zag er normaal uit, de niertjes lagen alleen iets dieper dan verwacht. Wel was er in haar baarmoederhoorns een vochtcollectie te zien welke past bij een ontsteking, wat ook haar klachten kan verklaren. Met echo waren er in ieder geval geen tumoren zichtbaar.
Voor nu heb ik dus een antibioticakuur gekregen voor 10 dagen. Aanstaande maandag moet ik in ieder geval weer contact opnemen met de dierenarts om het vervolgplan te bespreken en wanneer ze gecastreerd kan worden. Voor mij is een castratie bij een voedster, maar ook een baarmoederontsteking, iets compleet nieuws (voor iemand die nu al 10 jaar konijnen heeft, best bijzonder
). Waar moet ik de komende tijd op blijven letten? Zijn er tips voor de verzorging na de castratie?
-
Ah, supersemmie
Fijn dat het allemaal goed is gegaan met de operatie! (en jeetje joh, de gemiddelde baarmoeder van de mens weegt ook lang geen 1.8 kg :o arme semmie! )
-
Dat kan van alles zijn. Ik had hier een klein konijn met een erg typische bolle kop met echt een groot gebits-drama. Miste een voortand, meerdere kiezen en alles stond ontzettend scheef. Maar door goede voeding; eigenlijk een simpel dieet van heel veel hooi en 1x per dag een bescheiden portie biks wist ik op een gegeven moment de dierenartsbezoekjes naar 1xper 6 maanden te krijgen. Het is ook niet iets dat zomaar over gaat na de behandeling, vooral niet bij jongere konijnen. De verkeerde stand van kaken en kiezen blijft, waardoor dit ook weer in een haak gaat slijten omdat het gebit van een konijn blijft groeien. Je ziet het ook wel eens bij oudere konijnen, maar dat is dan in de loop van heel veel jaren zo gesleten.
Saskiaa, hoe reageert je konijn op dwangvoeding? En ook ander drinkgedrag, bijvoorbeeld veel aan de fles trekken? Keutels anders van vorm? Kop naar achteren trekken bij het eten?
-
Je zult er wel voor moeten zorgen dat je konijn blijft eten. Bij mijn Nijn zorgde ik er wel altijd voor dat ik zo spoedig mogelijk naar een dierenarts kon, aangezien het voor een konijn best wel heftig kan zijn om een paar dagen op dwangvoeding te moeten zitten terwijl ze pijn hebben door het gebit. Ik heb het zelf wel eens moeten doen, maar dat was echt omdat er geen andere optie was en ik ook altijd zeker wist dat ik op maandagochtend al bij de dierenarts terecht kon.
Sterkte, haken blijft een vervelend iets!
-
Dus voor achter gaan ze wel onder narcose. Weer wat geleerd:)
Klopt, daarom mag die van mij dus altijd onder narcose... ze zitten bij Nijn altijd op de achterste kiezen. Vaak eet hij bij thuiskomst trouwens als een bouwvakker, bunkeren! Hahaha.
-
oh wat fijn! dat brengt weer een beetje rust. hopelijk blijft ie nu lekker gezond.
hoe weet je trouwens of een konijn last heeft van verstopping of gas? mijn konijn had bloemkoolblad gegeten (ik wist niet dat dit kwaad zou kunnen doen) maar hoe weet ik of hij daar last van heeft?
Het komt vaak heel plots op, maar over het algemeen merk je dat een konijn wegkruipt en oncomfortabel ergens gaat liggen of zitten, als ze dat zittend doen is het vaak met een meer gekromde rug dan je normaal zult zien. Knarsetanden is een veelvoorkomende aanwijzing, dat doen ze omdat ze pijn hebben; maar het meest belangrijke is nog wel dat er echt géén interesse is in eten.
Aangezien mijn konijnen normaal altijd reageren alsof ze nooit te eten krijgen is vooral dat laatste wel redelijk snel op te merken
-
Het is gisteren allemaal goed gegaan bij Nijn. De haakjes zijn weer weg en hij springt inmiddels weer vrolijk rond alsof hij niet anders gewend is
Hopen dat het nu weer een tijdje weg zal blijven! Ook het gas was gelukkig weg nu.
-
Mijn kleine, inmiddels al wat oudere Nijn begint nu toch wel wat meer te kwakkelen dan ik van hem gewend ben. De meeste topics die ik hier over hem geopend heb gingen over zijn gebitje, de haken en tanden. Hij is hier inmiddels al zo vaak aan geholpen dat ik de tel kwijt ben, zit nu denk ik wel op de 10+ keer in de afgelopen 4 jaar, met goede en minder goede momenten. Er waren tijden dat het om de 6 weken raak was, maar ook momenten dat het met gemak een jaar weg kon blijven! Telkens waren er duidelijke symptomen, waren de behandelingen voor hem prima te ondergaan en at hij na het verwijderen van de haken weer als een hongerig konijn.
Vorig jaar mocht ik zelfs een keer erbij blijven, er waren geen assistentes bij de weekendarts en ik zag het niet zitten om een weekend lang met een ziek konijn te blijven. Ik heb toen ook mogen zien hoe slecht zijn gebit is: er ontbreekt een voortand, er staan kiezen schots en scheef en er ontbreekt ook een kies.
Begin dit jaar kwam er echter iets bij dat voor mij nieuw was: een verstopping. Veroorzaakt door waarschijnlijk de haken. De verstopping is met medicatie verholpen, een paar dagen later zijn de haken verwijderd (maar deze keer niet door mijn vaste dierenarts, dierenartsen kunnen blijkbaar ook ziek worden :he:).
Zaterdag, vlak voordat ik de deur uit zou gaan en mijn duo eten geef, kwam Nijn niet op het geluid af van de voerbak. Dat is altijd foute boel. Hij lag weggestopt in een kartonnen doos bovenop een stapel handdoeken en had zichtbaar ergens last van. De lezing van de dierenarts een tijd geleden maakte het voor mij wel duidelijk dat dit eerder iets was in het maag/darmkanaal dan het gebit, aangezien hij echt apathisch bleef liggen. Gelijk gestart met de combinatie van pijnstilling (carprofen) en darmstimulans (ciseral + metocloral).
Helaas was het vandaag wéér raak. Hij lag weer in de doos, reageerde amper en ook was er na de medicatie + wachten nog geen verbetering te merken. Dierenarts gebeld, voor de assistente was het al snel duidelijk dat ik wist waar ik mee bezig was dus kon vrij snel al door naar de dierenarts, gelukkig was "mijn" vaste DA er deze keer wel en heeft ze Nijn ook uitvoerig onderzocht. Duidelijk gas in de maag als in de darmen, geen geluid of beweging te horen en hij was ook duidelijk weer wat afgevallen. Ook zitten er weer flinke haken op zijn kiezen en zitten er ook flink geïrriteerde plekken op zijn wang&tong, met ook ontstekingen. Waarschijnlijk is de stress van de pijn hiervan, de trigger geweest voor de gasaanvallen de afgelopen dagen.
Na uitgebreid overleg hebben wij ervoor gekozen om eerst het gas te gaan behandelen; voor nu staat er op het dagelijks programma: 4x infacol, 3x metocloral, 2x ciseral en 2x carprofen per dag + dwangvoeding. Hij moet in ieder geval van zijn gas af zijn en zelfstandig goed kunnen eten voordat hij maandag onder narcose zal gaan, aangezien het vervoer + behandeling bij de dierenarts ook al genoeg stress geeft voor mijn hummeltje.
Momenteel is hij al redelijk baldadig bezig, met het knagen aan een stuk wilgenbrug... Wat ik niet van hem gewend ben. Voor nu hoop ik in ieder geval dat we het weekend goed door gaan komen, maandag de haken weg zijn en dat we dan weer pas over een jaar dit riedeltje krijgen, al is het alleen al omdat iedere keer narcose een risico is en Nijn inmiddels 6.5 jaar oud is...
E. Cuniculi
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Ja, de dierenarts vond haar ook een taaie ouwe
. Gisteren had ik het idee dat het beter leek te gaan, nu net ging het iig wat minder goed. Maar dat kan natuurlijk ook een momentopname zijn geweest.
Nee, Midas krijgt niks. Dat zouden mijn vingers niet overleven. Aafje is gelukkig een ander verhaal, die vind echt teveel goed.