Ga naar inhoud

EllenV

Members
  • Items

    8
  • Registratiedatum

  • Laatst bezocht

Berichten die geplaatst zijn door EllenV

  1. Hoi Marjo,

    Ik heb Nijn vorig jaar ook laten stereliseren en moet zeggen het is me best meegevallen. Ik had van te voren alleen wel aan de DA gevraagd of ze onderhuids wilde hechten aangezien mw een keer met spoed is geopereerd aan een navelbreuk en toen diezelfde nacht thuis nog alle hechtingen had losgegeten. Ik had een rompertje geprobeerd aan te doen zoals ze dan aanraden maar ze werd toen helemaal gestressed, was heel zielig, vandaar de gok het zo te laten.

    Toen is ze de volgende ochtend (allebei lekker in t weekend hihi;) ) gelijk opnieuw gehecht. En toen was het in orde.

    Wat ik alleen lastig vond dat ze na de sterilisatie en die nevalebreuk, beide keren niet at en dronk.... ik probeerde alles aan lekkere hapjes maar niks at of dronk ze, dus dat was met de zakjes van de DA dwangvoeren.... maar wat een ellende was dat... want dat wilde ze echt niet. Witte Nijn groen van voor tot achter van het gemalen DA voer haha. Gelukkig deed de olvarit het beter maar kennelijk vond ze het zo vervelend dat ze na 3 dagen weer gewoon lekker zelf ging eten. Na de narcode was ze een dagje wat rustig en stil,... maar dat trok vrij snel bij. Ik heb haar wel een aantal dagen vast gehouden in de kooi zodat de wond goed kon genezen en haar kerel er toen ook even niet bij gelaten in de kooi dan.

    En nu... is alles tip top in orde.... behalve natuulijk dat ze haar maatje mist... maar dat komt ook wel weer goed.

    Succes ermee,

    Groetjes,

    Ellen

  2. Nou kleine upodate, Zojuist mijn kleine man begraven... Ik moet zo gaan werken, ik zie er niet uit van alle tranen haha, maar ja, maakt niet uit.

    Vannacht heb ik in de woonkamer met een matras op de grond geslapen en Nijn lekker los gelaten, de hele nacht heeft ze lopen racen door huis, op de bank, over mij heen, van hot naar het rennen... later zat ze wel op de bank, en bleef voor zich uitkijken, net of ze Gerrit zocht.

    Vandaag zit ze de hele dag onder tafel op hun plekkie, eten gaat moeizaam, bied wel steeds van alles aan. Ze is verder wel vrij levendig en lijkt nu vrij opgewekt. Heb ook een knuffel naast haar neergelegd, misschien helpt het wat, ik weet het ook niet.

    Het lijkt wel of ze de kooi niet in wil, ze is er slechts enkele malen ingesprongen en ging er gelijk weer uit. Eten en drinken heb ik er dus uitgehaald en zal de kooi zo nog maasr even goed gaan schoonmaken. 2e toiletje staat in de huiskamer naast de tafel, hier maakt ze wel gebruik van aangezien ze de kooi lijkt te mijden.

    Maar goed, ik moet even aan de slag nu voor mijn werk nog, allemaal nogmaals bedankt voor de lieve reacties!!!!!!

    Tot snel,

    Liefs,

    Ellen

    Berichtje van de konijnenopvang was, niet te lang te wachten met her koppelen, maar toch eerst maar even kijken hoe het zo gaat.... even rust terug in de tent.

  3. Ja ik ga hem zo weghalen, want kan het eerlijk gezegd zelf niet meer aanzien, egoistisch misschien, maar hij ligt op zijn deken onder de tafel op hun plekkie en ze zit er de hele tijd naast.....

    Ja misschien is hij ziek geweest, maar ik heb niks aan hem gemerkt, hij at, dronk, kwam zn bak steeds uit en wees niet van Nijn haar zijde en omgekeerd....

    Het rare was vanavond dat normaal Nijn altijd als eerste uit de kooi schiet zodra hij opengaat en hij altijd nog een beetje lui bleef zitten.... vandaag vloog hij de kooi uit en zij deed dus niks... bleef in de kooi...

    Maar ja ik zal het toch niet helemaal weten.

    Sowieso ga ik morgen met Nijn langs de DA voor n check, wil weten dat zij ok is,.... wil haar ook niet kwijt.....

    Dank jullie allemaal iig voor alle reacties....

    Heb de konijnenopvang waar ik Gerrit vandaan heb gehaald ook even gemaild met dit slechte nieuws en met de vraag wat nu het beste voor Nijn is....

    Nogmaals bedankt allemaal!!!!

    Groetjes,

    Ellen

  4. Hoi Danja,

    nee er lag nergens bloed..... toen ik de kooi opende en hem aaide leek er nog niets aan de hand te zijn..... toen hij uit de kooi sprong, trok hij ineens een spint door de kamer en dat was "vreemd". En in zijn vaart vervolgens botste hij tegen het dressoir. Toen ik hem daar onder pakte, leek hij sloom/versuft/vertraagd,.... wat ik al zei pakte hem zelden op want als ik dat normaal deed, dan wilde hij gelijk los er weer op de grond en nu bleef hij tegen mijn borst hangen en verzette zich totaal niet..... en ja het vervolg is duidelijk......

    helaas,..... dat is het nadeel van dieren hebben,..... het afscheid nemen.... voor Gerrit was het veel te vroeg....

  5. bedankt allemaal al voor de reacties.....

    over het tanden knippen ik ging er altijd voor naar de dierenarts en ik heb nu een tang die ze daar hebben ook en deed altijd zelf een klein stukje eraf knippen en liet het dan altijd nog 2x per jaar door de dierenarts checken en het was altijd in orde...want het knippen ging altijd goed en leverde aanmerkelijk minder stress op dan de ritjes dierenarts.... dus dacht ik daar goed aan te doen.....

    dus ja,... dat zal ik ook niet meer doen..... maar misschien is de combi dan van de smak tegen de kast, en de stress/pijn/en misschien minder voeding dodelijk geweest.... ik weet het niet meer.....wordt er gek van.... voel me zo klote....

    Weet iemand hoelang het duurt voordat Nijn afscheid heeft genomen..... Moet ik haar weer koppelen en zoja wanneer???

  6. Hallo allemaal,

    Ik weet niet wat mij net is overkomen......

    Ik ben gister vertrokken van huis en heb mijn 2 allerliefste maatjes met voldoende voer en water achtergelaten thuis voor 1 nachtje.

    Nu kom ik net thuis en zoals gewoonlijk loop ik gelijk naar de konijnenkooi om deze open te maken. Nijn (3)en Gerrit(5) lopen namelijk altijd los als we thuis zijn.

    Gerrit sprong net als eerste gelijk uit de kooi nadat ik hem over zn neusje had gekriebeld. Nijn bleef zitten, opzich al apart omdat zij normaal altijd als eerste eruit springt.

    Gerrit neemt een sprong uit de kooi, rent als een dolle door de kamer naar de tafel (zijn vaste plekje) schiet na 1 sec als een dolle door onder de dressoirkast en komt daar tot stilstand, leek alsof ie botste.

    Na een minuut of 2 ging ik even kijken, hij lag plat onder de kast en ik kon mijn grote vriend zo onder de kast uit trekken. Hij deed weinig tot niets....

    Ik schrok met rot en tilde hem gelijk op, wat ander NOOIT lukt. Gerrit houdt echt niet van vastpakken dus doen we dit eigenlijk ook nooit.

    Toen ik hem vasthad, deed hij niks, ik voelde toen dat hij wel wat was afgevallen sinds de vorige keer dat ik hem vast had, maar hij zag er niet echt mager uit ofzo.

    Ik voelde wat speeksel onder zijn kinnentje en iets geplakte vacht.

    Daarop heb ik mijn liefje even op het aanrecht gezet zodat ik goed in zijn bekje kon kijken of zijn tanden te lang zijn. Hij bleef rustig en stil zitten. Ze waren wel wat lang, maar niet extreem. Toch besloten een klein stukje eraf te halen, dit doen we bij Nijn altijd om de zoveel tijd want die heeft flink doorgroeinde tanden.

    Maar goed eenmaal bij Gerrit aan de knip, klein randje eraf begint hij te gillen. Nooit gehoord, ik schrok me wild, (en nee ik knipte niet in vlees of wat) dus Gerrit gelijk met deken en al op de grond gezet, hij bewoog niet, bleef op de deken liggen. Na enkele minuten trekt hij een sprintje naar de deurmat en ging rustig daar liggen.

    Terwijl ik de dierenarts aan de telefoon hab, wilde gelijk langsgaan net (zondagavond 19 uur) zit hij op de mat, spingt op, gilt 2x en rent vreemd onder de salontafel. Vervolgens valt hij op zn zijde en doet niks meer.....

    Ik had de dierenarts nog aan de telefoon en we hebben gelijk met 2 geprobeert te beademen en reanimeren,.... maar ter vergeefs.....

    Ik ben kapot van verdriet..... ik zorg goed met veel liefde voor mijn beestjes, krijgen alles op tijd, ga altijd op tijd naar de dierenarts, nooit op maar iets bezuinigd voor ze, ze hebben alle ruimte, altijd vers eten en drinken......

    Wat is er toch gebeurd....

    Tot gistermiddag toen ik wegging at en dronk gerrit, gister uit mijn handen nam hij nog eten en at dat op.....

    Ik voel me zo schuldig en machteloos......

    Wat moet ik nu doen met Nijn???? De dierenarts zei leg Gerrit bij Nijn dan kan ze afscheid nemen..... hoe lang moet dat??? Nijn zit nu naat Gerrit....

    Hoe kan ik Nijn helpen??? Kan Nijn alleen blijven, moet ik haar weer laten koppelen, zoja in hoeveel tijd????

    Heeft er iemand raad voor me?? please......

    Ik kan ff niet nadenken door verdriet.... Misschien dat iemand tips heeft.....

    Alvast bedankt!

    Liefs,

    Ellen

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .