sannieentom
-
Items
384 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door sannieentom
-
-
Dank je Caatje1988 voor je antwoord. Ik wacht inderdaad nog even de volgende reacties af.
-
Ik zit met de volgende vraag.
Augustus 2012 is 1 van mijn konijntjes overleden aan snot. Zijn vriendinnetje had deze ziekte ook. Gelukkig heb ik haar er weer goed bovenop gekregen al was het inmiddels chronisch. Nog zeker ruim een jaar heeft zij vol levenslust en in redelijk goede gezondheid deel uitgemaakt van mijn leven. 14 december j.l is zei toch nog zeer plotseling overleden. Ik weet niet of dit gekomen is door haar chronische snot of misschien een hartstilstand. S'morgens leek er in iedergeval nog niets aan de hand en s'middags lag ze ineens dood in haar hok. Dit was een harde klap kan ik jullie vertellen. Maar ik zit met de volgende vraag. Ik wil dolgraag weer een nieuw koppel. Maar mijn konijntjes liepen altijd vrij rond door de woonkamer. Ik wil dus weten in hoeverre de bacterie (virus) wat de ziekte snot veroorzaakt, in je huis zit. Is het verstandig nog wat langer te wachten? Of is het inmiddels veilig voor een nieuw koppeltje. Hok en toebehoren heb ik weggegooid dus het nieuwe koppel zou een nieuw hok enz. Krijgen. Ik wil heel graag maar durf nog niet zo goed. Wil natuurlijk niet dat mijn nieuwe konijntjes ook ziek worden omdat ze hier in huis besmet worden. Heeft iemand hier misschien een antwoord op?
-
Opgeven doe ik pas als Francien dat doet. Neusdruppels heeft ze nooit gehad. Ze had wel een beetje een snotneusje maar deze was niet verstopt ofzo. Ze heeft het gelukkig ook nooit benauwd gehad. Heb ook nooit een piepende of knorrende ademhaling gehoord. Volgens de dierenarts klonken haar longen ook schoon. Bij Francien uit de snot zich blijkbaar meer in abcessen met als gevolg
ontstoken oogjes. Maar ik moet zeggen dat het sinds gisteren steeds beter gaat. Oogje is weer normaal en snotneusje bijna weg. Duplocilline ga ik voorlopig ook echt niet mee stoppen en pijnstilling/ontstekingsremmer ben ik aan het afbouwen. Zien hoe dat gaat.
-
Klinkt heel goed! Erg fijn voor je! Maar houd er rekening mee, dat als je nu die pijnstilling geeft, ze zich daardoor ook beter kan voelen, terwijl als je daarmee stopt ze ineens weer achteruit kan gaan. Hopelijk is dat niet zo ook omdat je de onstekingsremmers geeft, hopelijk in de tijd dat ze ook de pijnstilling nog heeft, doen die hun werk en raakt de ontsteking snel weg!
Daar ben ik me van bewust. Maar ik wil de hoop nog niet opgeven. Ik zie wel hoe het gaat. Misschien gebeurd er nog een wonder en blijkt straks dat ze het ook zonder de medicijnen goed blijft doen.
-
Laatst vertelde ik hier dat het de goede kant op leek te gaan met Francientje. Afgelopen maandag was het weer helemaal mis. Ze wilde haar brokjes en hooi niet meer eten en lag lustenloos in haar hok. Ze had weer een dik rood oogje maar dan aan de andere kant. Die dag weer terug gegaan naar de dierenarts. Ik was inmiddels wanhopig. Had ook eerlijk gezegt het gevoel dat ik haar niet meer levend mee naar huis zou nemen. De dierenarts heeft nog wat pus uit haar neusje kunnen duwen en ze kreeg ontstekingsremmers met (voor de zekerheid) pijnstilling mee. Ik moest het nog maar een paar dagen aankijken en als het niet beter ging of slechter zou worden mezelf af gaan vragen hoe lang ik hier nog mee door wilde en kon gaan. Vooral voor Francien. Huilend ging ik weer met haar naar huis. Instructies mee dat ik nu om de dag de duplocilline moest gaan spuiten. Daarbij krijgt ze nu ook enrofloxeraal. Ingesteld op het feit dat dit mijn laatste dagen met haar waren en dat ik rustig nog van haar mocht genieten en afscheid nemen sleepte ik mezelf de dagen door. Dit heb ik met Moos niet gekunt helaas. Twee dagen heb ik lopen huilen en niks anders gedaan als bij haar zijn. Hadden we nu drie maanden voor niks geknokt? Ga ik haar nu ook nog verliezen? Ben ik dan gewoon in drie weken tijd mijn beide nijntjes kwijt? De vragen en verdriet hielden me dag en nacht bezig. Maar! Wat gebeurd er tot mijn verbazing? Francien lijkt weer op te knappen. Ze eet haar brokjes weer, eet hooi alsof ze eraan verslaafd is, huppeld weer vrolijk rond in de tuin en maakt binkies. Haar oogje slinkt weer en ze voelt zich zichtbaar beter. Hoe is het mogeliijk!! Natuurlijk weet ik dat het zo ook weer slechter kan gaan. Daar stel ik me ook wel op in. Maar elke dag dat ze nu nog vrolijk bij me is geniet ik van dit wonder en hoop ik dat ze nog heel lang bij me mag
zijn. Ik koester elke dag dat ze nog bij me is. Als ik merk dat het op is voor haar zal ik haar niet laten lijden. Dat verdiend ze niet. Maar zolang Francien er nog zin in heeft knokken we gewoon door.
-
Afgelopen woensdag weer met Francien naar de dierenarts geweest. Ze had een dik, rood ooglid en dikke neus.
Bleek ze een abces te hebben (gevolg van de snot, geen tandprobleem bleek na onderzoek). Ook dat nog dacht ik. De dierenarts heeft het plaatselijk verdoofd en alle pus met een naald eruit gezogen. Daarna een sneetje gemaakt zodat ik thuis twee maal daags kan spoelen. Omdat de antibiotica verder totaal niet aanslaat en ook niet verder helpt bij de genezing van het abces, heb ik nu duplocilline gekregen. Kon het donderdag ophalen omdat het besteld moest worden. Ik heb Francien donderdag gelijk haar eerste injectie gegeven en ze knapt zienderogen op. Haar neus is bijna weer normaal en ze is een stuk beter gaan eten. Ze voelt zich zichtbaar echt beter. Ik krijg weer hoop dat ze toch nog zal herstellen van de snot.
Dit goede nieuws wilde ik graag even met jullie delen.
-
Ik hoop dat ze gewoon goed bovenop komt.
Zou nu eerst proberen om de snot te behandelen en daarna op zoek gaan naar nieuw vriendje
Dat lijkt mij ook het beste denk ik. Een gezond konijn erbij zetten lijkt me nu eerlijk gezegt niet verstandig en een konijn met chronisch snot ook niet. Ben bang dat Francien dan niet kan genezen omdat ze steeds in aanraking blijft met de bacterie.
-
Oow oke, vooral ff doorzetten dan
Mijn konijn heeft echt allerlei behandelingen gehad maar mocht niet meer baten. Hij heeft er een snurkgeluid aan over gehouden.
Ach wat sneu. Ja, het is een rot ziekte. Bij Moos was het dus uitgemond in een hersenvliesontsteking. Hij kon van het ene moment op de anderen niet meer op zijn pootjes blijven staan. Viel gewoon om. Vreselijk om te zien.
-
Maar zover zijn we bij Francien nog niet. Als deze antibiotica niet werkt (wat trouwens het eerste middel is wat we nu proberen) gaat de dierenarts iets anders proberen. Bij Francien is het dus nog niet zeker of het chronisch is. De kans bestaat nog dat ze geneest.
-
Wanneer is snot eigenlijk chronisch?
-
Zoals jullie misschien al gelezen hebben is afgelopen woensdag Moos overleden. Francientje was zijn vriendinnetje en ze waren erg gehecht aan elkaar. Naast het verdriet om Moos maak ik me nu ook zorgen om Francien. Gaat ze het redden zonder haar maatje? Zou ze hem erg missen? Ik kan helaas geen nieuw vriendje voor haar nemen want ook Francien kampt net als Moos met snot. Het nieuwe konijntje wordt geheid ziek want iedereen hier weet dat snot erg besmettelijk is. Wat kan ik voor Francien nog meer doen als extra veel aandacht geven en verwennen. Zijn er hier mensen die hetzelfde hebben gehad. Het doet me gewoon zo'n verdriet dat ze Moos kwijt is. Ze eet wel maar zit vaak zo doelloos voor haar uit te kijken.
-
Het ziet er toch iets anders uit als bij Moos dus ik zou het als ik jou was toch even door de dierenarts laten nakijken.
-
Toch jammer dat je dierenarts dit heeft gezegt naar alle eerlijkheid......het komt heel veel voor.....door diverse reden o.a geen voorlichting na zorg dierenarts of te laat ingrijpen bij niet eten of externe complecatie's.
( of je da doet het weinig dan komt het natuurlijk ook minder voor)
Maar ik zie en ervaar meer problemen bij voedsters kwa operatie dan de rammen.
Misschien dat hij bedoelde dat het bij hem in de praktijk niet zo vaak voor komt. Ik vind dat ik over de nazorg en hulp van mijn dierenarts niks te klagen had. Hij stond er zelfs op dat ik hem elke dag even belde om te laten weten hoe het ging en gaf me voldoende advies en hulp als ik dat nodig had. Ik weet dat hij een konijnkundige da is omdat hij hier ook op de lijst staat van konijnkundige dierenartsen. Ik kon ten alle tijden langs komen als het echt niet meer ging of als ik het echt niet vertrouwde. Ik hoefde maar te bellen en het werd geregeld. Eerlijk gezegt heb ik nog nooit een dierenarts gehad die zo betrokken was.
-
Francientje heeft het moeilijk gehad na haar castratie. Ze heeft er bijna een week over gedaan om weer de oude te worden. Het heeft twee en een halve dag geduurd voordat ze zelf weer ging eten. Heb haar al die tijd moeten dwangvoeren. Echt heel zielig. Zelfs mijn dierenarts had dit niet verwacht en had erg met haar te doen. Ik heb elke dag met hem moeten bellen over hoe het nu met haar ging en wat we verder weer voor haar konden doen. Het was een slopende week, dat weet ik nog wel. Ik heb zelfs even gedacht dat ze het niet ging halen. Maar laat je ondanks dit verhaal niet ontmoedigen om het niet te laten doen. Volgens mijn dierenarts was Francientje echt een uitzondering en kwam dit maar zelden voor. En nu gaat het prima met haar, ze is er zelfs erg van opgeknapt nu haar hormoontjes verdwenen zijn. Bij een eventuele volgende voedster zou ik het ondanks deze ervaring toch weer laten doen.
-
Moos heeft een keertje zoiets dergelijks op zijn neus gehad. Bij Moos leek het net of het aan elkaar gekleeft haar was. Ha ha, het was net een neushoorntje. Ik heb het door de dierenarts laten verwijderen toen hij toch al onder narcose was voor zijn castratie. Het bleek achteraf een talgkliertje te zijn. Het is nooit meer terug gekomen. Ik zou zeggen, als je het zeker wilt weten en/of het niet vertrouwd gewoon toch even naar de dierenarts gaan.
-
Ik ben geen dokter dus ik zou zeggen inderdaad even naar de dierenarts als je het niet vertrouwd. Wel weet ik uit ervaring met mijn konijnen dat ze zich ook wel eens een dagje niet zo gedragen als anders. Een beetje sipjes zijn ze dan. Ik denk dan ook meestal gelijk dat ze ziek zijn maar de volgende dag zijn ze weer helemaal de oude. Helaas kunnen ze niet praten hé? dat zou een stuk makkelijker zijn. Wij mensen hebben ook wel eens een slechte dag dus waarom zouden dieren dat niet kunnen hebben? Maar ja, wat ik al zei, ik ben geen dokter en jij kent je konijn het beste. Dus als je het echt niet vertrouwd toch maar even naar de dierenarts. Sterkte ermee.
-
Hier werkt op de rug leggen juist heel goed. Moos is echt onhandelbaar als het gaat om nagels knippen. Had alles al geprobeerd maar niks hielp. Totdat de dierenarts me vertelde dat als je een konijn op zijn rug legt hij in een soort trans komt. Vandaar dat konijnen daar rustig van worden. Bij Moos helpt het heel goed en ik kan rustig zijn nagels knippen.
-
o, wat erg zeg. Je weet altijd wel dat er risico's aan verbonden zijn maar dat het zo afloopt is echt vreselijk. Kan me voorstellen dat je je ongelofelijk rot voelt. Maar voel je niet schuldig. Je hebt hem met de beste bedoelingen daar heen gebracht. Heel veel sterkte ermee.
-
Als equate en aeropax sinds enige tijd afgeraden worden waarom zou dit middel wat precies hetzelfde is dan wel goed zijn?
Geen idee. Ik wist niet eens dat deze middelen afgeraden worden. Waarom worden ze dan afgeraden? Daar ben ik dan wel nieuwschierig naar.
-
Ja Dollie, ik lees net inderdaad in jou topic dat het wel dezelfde stoffen bevat als aeropax en equate. Nou ja, weer wat geleerd vandaag. Ik vraag me alleen af of infacol niet goedkoper is.
-
@ Dollie: het bevat dezelfde werkzame stof als aeropax en equate
Hey, dat is nieuw voor me. Weer wat geleerd vandaag want dat wist ik niet.
-
Ik gebruik altijd infacol bij gas. Het helpt hier echt heel goed. Het kan echt geen kwaad. Het is zelfs geschikt voor pasgeboren baby's. Er zit simeticon in dat vastzittende lucht in de darmpjes helpt te bevrijden. Ik heb deze tip ooit gevonden op een ander konijnenforum en men was er daar ook zeer tevreden over.
Infacol wordt niet in het lichaam opgenomen en er zijn geen bijwerkingen bekend.
-
SS is inderdaad duur maar ik meng het altijd met biks. Zo doe je er toch iets langer mee en krijgen ze toch ook het goede van de ss binnen wat ik toch wel belangrijk vind. Gemengd voer vind ik zelf niet fijn. Ze eten alleen de lekker dingetjes eruit en ik heb dan toch het gevoel dat ze niet alle voedingsstoffen binnen krijgen die ze nodig hebben. Ss zijn ze trouwens dol op. Eerst worden de ss brokjes opgegeten en als die op zijn beginnen ze aan de biks.
-
Infacol heb ik nog nooit van gehoord, is dat net als Aeropax of Equate?
En als iemand nu eens de werking van Panacur uitlegt. :he::whistle2: Had er inderdaad niet aangedacht dat bij EC parasieten niet alleen in de darmen zitten..
Ik denk zelf dat infacol niet het zelfde is als aeropax of equate. Infacol bevat simeticon. Het helpt vastzittende lucht te bevrijden. Het heeft een natuurlijke sinaasappelsmaak en bevat geen suiker, alcohol of kleurstoffen. Ik vond deze tip op internet en dat het ook gebruikt mag worden bij konijnen met gas. Het helpt echt heel goed. Wel blijven masseren natuurlijk. Mijn beide konijnen hebben wel eens gas gehad en na een dagje infacol en masseren waren ze er de volgende dag weer helemaal bovenop. Het kost iets meer als 7 euro en ik koop het altijd bij het kruidvat.
Wat is verstandig?
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Nee er is nooit een kweek genomen.