[Vrouwelijke hormonen..]

@Disney: waaruit merk jij het verschil hierin op?

[Prijslijst inentingen]

Dierenarts Parkweg te Voorburg: 41,90 per konijn. (Op het konijnenspreekuur rekenen zij normaliter 33,50).

Hoe weten jullie trouwens wanneer het gaat om een zogeheten konijnkundige dierenarts? Ik kom nou ook weer niet ZO vaak met mijn nijnen op het spreekuur, naast de check-up en inentingen. Dus om op basis hiervan iets te kunnen zeggen over de kundigheid..

Maar met een castratie van een voedster in het verschiet wil ik mijn voedster ook weer niet overal zomaar achterlaten..

[Vrouwelijke hormonen..]

Allereerst bedankt voor jullie reacties!

Het gaat echt om een vrouwtje; dit is afgelopen week nog bevestigd door de dierenarts.

Ben benieuwd of er eventueel nog meer leden zijn met dit gedrag bij een voedster, en de eventuele veranderingen hierin na een castratie.

Vind het namelijk toch wel heel eng om in mijn vriendinnetje te laten snijden...

[Vrouwelijke hormonen..]

Beste Bunnybunch-leden,

Hoewel de temperaturen nog altijd achterblijven, is het voor mijn voedster inmiddels overduidelijk lente: de vrouwelijke hormonen van mijn 10 maanden oude pluizenbol gieren in het rond!

Helaas letterlijk.

Op het forum staat veel te lezen over de hormonen van de voedster, maar hierbij gaat het vaak over zaken als hoknijd, rijden, schijnzwangerschappen of sproeien. Bij mijn dame gaat het voornamelijk om het achterlaten van (buitensporig) veel (sterk geurende) keutels. Ze is absoluut zindelijk, maar sinds een aantal weken kan ik minstens vijf keer per dag stofzuigen omdat ze meer dan twintig keutels per uur achterlaat buiten haar kooi.

Daarnaast knort ze de hele dag door en neemt het achterlaten van keutels toe op momenten dat ik in de buurt ben: hierbij rent ze de welbekende rondjes om mijn voeten. Verder merk ik vrij weinig van haar hormonen.

Uiteraard ruim ik de keutels met alle liefde op. Maar eerlijk is eerlijk: overal keutelen is niet ideaal. Daarnaast komt ze (mede door het dagelijks urenlange knorren) vrij gefrustreerd op mij over.

Mijn vraag is nu: herkennen jullie dit? En zo ja; hoe lang houdt dit ongeveer aan? Hoe zien jullie dit? Is een voedster in dergelijke gevallen echt gefrustreerd en is het misschien beter haar dan te laten castreren?

Ik ben er van op de hoogte dat castreren per definitie haar voor- en nadelen kent als het gaat om de gezondheid van een voedster. Mijn vraag richt zich dus puur op het gedrag dat ik hierboven omschrijf: zou castreren hier een einde aan (kunnen) maken?

Alvast enorm bedankt voor het meedenken!