Nvy
-
Items
195 -
Registratiedatum
-
Laatst bezocht
Berichten die geplaatst zijn door Nvy
-
-
Sterkte, Lonja, en veel beterschap voor Klaver!
-
Dankjewel!
Ja, het leek inderdaad zo goed te gaan de laatste tijd...
Vandaag in alle rust nog eens de situatie met de DA besproken. Hij vermoedt dus dat ze al langer last had van haar tand en dat de behandeling voor haar al verzwakte lichaam te heftig was. Hij heeft daarom een 'strijdplan' hoe SId of Daphne eventueel te behandelen als zij ziek zouden worden. Onze konijnen kregen al de minimale dosis en bijv. pijnstillers alleen als ze duidelijk pijn hebben, maar zelfs een minimale behandeling was mogelijk te veel voor Lola's nieren. Mocht een van onze nijnen nu ziek worden zou de nierfunctie dus extra ondersteund worden.
Ook hebben we afgesproken dat we bij Sid en Daphne binnenkort nog eens bloedonderzoek laten doen om te weten hoe ze er nu voor staan, vooral wat betreft nierwaarde.
-
Dankjulliewel! Ik kan het echt nog steeds niet geloven...
Ze ging heel snel achteruit. Mijn vriend zat naast haar en ik had de DA aan de telefoon om te vragen of het beter zou zijn haar nu in te laten slapen of het z'n gang te laten gaan toen ze de grote 'aanval' had. Ze heeft nog enkele minuten zwaar doorgeademd met ons ernaast en toen ik haar oppakte stierf ze.
De DA belde later nog terug om ons te condoleren en te vragen of we een sectie laten uitvoeren (al onze konijnen hebben/hadden nierproblemen en tot nu toe weten we niet waarom). We hadden Lola's lichaam toen al weggebracht en we hebben besloten geen sectie uit te laten voeren. De DA zei verder dat hij ook niet had verwacht dat het zo snel zou gaan en dat hij denkt dat de onderliggende problemen haar al verzwakt hadden. Het is de afgelopen dagen wel duidelijk geworden dat als Lola niet drinkt de bak er twee keer zo lang staat, dus waarschijnlijk ging het al een tijdje minder goed.
Ik zal zo nog een stukje bij de Regenboogbrug zetten.
-
Lola is niet meer. Ze is op haar zij op een kussen gaan liggen, ging steeds langzamer ademen, en heeft haar lichaam nog een paar keer gestrekt.
We kunnen niet geloven dat het zo snel is gegaan, maar we zijn blij dat ze niet langer heeft geleden.
-
Dankjewel voor het hopen, maar het ziet er vandaag niet goed uit.
Ze eet nog minder dan gisteren. Gister bij de DA woog ze 1340, nu weegt ze 1250. Naast het tandprobleem blijkt ze een van de medicijnen niet goed verdragen te hebben, waardoor we vanochtend dikke klodders slijm bij haar keutels vonden. In overleg met de DA krijgt nu iets extras voor haar maag/darmen.
Ze is nu extreem slap en ik vrees dat er nu snel iets aan moet slaan, anders wordt het wel heel moeilijk.
-
Dank jullie voor het duimen!
We zijn eindelijk terug. Toen ik haar in de reiskist zette merkte ik dat haar borst doorweekt was van het kwijlen.
DA heeft röntgenfoto's van haar kaak gemaakt en de wortel van een van haar onderste snijtanden is ontstoken. Hij vermoedt dat het zo snel erger is geworden doordat hij gister druk op de tanden heeft gezet bij het controleren van het gebit.
We gaan nu met antibiotica, pijnstillers, en dwangvoer het weekend in en kijken maandag hoe we er dan voor staan.
-
Dankjulliewel! We gaan zo naar de DA.
Lien, het gaat inderdaad al ongeveer een jaar erg goed. Natuurlijk zijn er wel af en toe problemen, maar niet zo vaak en zo erg als in de tijd dat ze duidelijk ziek waren. Ik had ze van de week dus voor het eerst in tijden gewogen en toen leek alles nog normaal. En nu dan onverwacht toch weer mis. Nou ja, zo eens kijken wat de DA er mee kan.
Ik houd jullie op de hoogte!
-
Gisterochtend toen mijn vriend de konijnen hooi gaf had Lola zich verstopt. Ze kwam wel op het hooi af, maar toen ik even later langsliep zat ze weer op haar verstopplek. Omdat ze niet goed at en slechts slokje voor slokje dronk heb ik de DA gebeld die zei dat ik haar voor het spreekuur al metocloral kon geven en kon beginnen met dwangvoeren.
De DA heeft haar gisteravond onderzocht, maar kon niets vinden. Buik was goed, tanden zagen er goed uit. Wel was ze afgevallen tot 1385. Eerder deze week woog ze thuis 1530, maar onze weegschaal is niet precies gelijk met die van de DA. Omdat wij het idee hebben dat ze haar kopje iets naar rechts trekt, vooral als ze eet, zijn we begonnen met een panacur behandeling, ook heeft ze pijnstilling en medicijnen om haar maag/darmen op gang te houden gekregen.
Ze eet nu vooral kruiden, en je ziet duidelijk dat ze langzamer en minder driftig eet dan de anderen. Hooi eet ze voorzichtig en kleine beetjes, dan begint ze weer te tandenknarsen. Gisteravond heeft ze vier uur tegen mijn vriend aangelegen op de bank, nu zit ze tegen haar konijnenmaatjes aan.
Toen ik haar vanochtend wat wilde bijvoeren (vooral om het vocht, volgens mij drinkt ze namelijk niet) voelde ik een bobbeltje onder haar kaak aan de kant waar ze met haar hoofd naar neigt. We moesten vanavond weer langskomen in het spreekuur, hopelijk weten we dan iets meer. Aan de ene kant denk ik dat het wel goed komt, zeker als ik zie hoe enthousiast ze op kruiden reageert. Aan de andere kant ziet ze er toch wel heel zielig uit in her hoekje van de ren met haar koppie een halve centimeter naar rechts.
-
Het meest opvallende bij onze konijnen was het vele drinken. Daarnaast hebben ze heel snel een harde maag/verstopping (volgens de DA waarschijnlijk als gevolg daarvan dat de nieren veel vocht uit hun eten halen, waardoor het als een soort klomp in de maag blijft). In de tijd dat we ze lieten testen waren ze idd afgevallen, maar dat wat ze afgevallen waren zijn ze inmiddels ook weer aangekomen - en de nieren zullen zichzelf niet ineens gerepareerd hebben
.De vacht is nooit dof of lelijk geweest, daar krijgen ze juist complimenten voor als we bezoek hebben. Wel zijn onze nijnen als ze last van hun maag hebben duidelijk ziek: stil in een hoekje zitten, niet eten of drinken, warmte opzoeken. Vorig voorjaar zaten we bijna elke week met een echt ziek konijn, nu komt het eens in de twee of drie maanden voor.
Succes met Puk!
-
Hier ook 3 konijnen die bij elkaar ruim 2l per dag drinken.
Ik lees dat je zegt dat ze zich als je veel water aanbiedt overdrinkt, maar heb je al eens geprobeerd of ze een max qua drinken heeft? Je zou na kunnen vragen vanaf hoeveel liter het gevaarlijk wordt en je het water eventueel weg zou moeten halen, maar ik merk dat het toch een groot voordeel is te weten wat de max van onze konijnen is. Is ook handig om te weten als je eens een weekend weg bent - wij weten dat als we twee grote bakken aanbieden (bij elkaaar dus die ruim 2l) het genoeg is om ze een keer per etmaal te vullen, terwijl een halfvolle bak iedere paar uur leeggedronken wordt. Ook de wc zou je aan kunnen passen; wij hebben er een die volgens mij eigenlijk een baby-badje is, maar onze nijnen van rond 1,5 kilo gebruiken hem zonder probleem, en risico op overstromen is er niet.
Dan nog het medische deel. Onze konijnen hebben last van nierinsufficiëntie, of te wel de nieren doen het niet helemaal goed. Wij (of ja, liever de DA) zijn hier ook maanden mee bezig geweest om erachter te komen of het drinken toeval was, blaasprobleem, gedrag, etc. Onza DA legde toen uit dat de test voor nierproblemen pas werkt als de nieren een functie hebben die op lager dan 30% ligt. Als de nieren dus nog 35% functioneren, kan het al een reden zijn om veel te drinken terwijl een test dit niet kan laten zien. Dit was in ieder geval voor de test die die hij gebruikt, ik weet niet of dit voor alle tests geldt, maar je zou het nog eens bij je DA na kunnen vragen. Bij onze konijnen was het wel zo dat we ze in februari of maart vorig jaar (precieze datum weet ik niet meer) hebben laten testen, waarbij de test niets uitwees, terwijl in mei vorig jaar de test toch nierinsufficiëntie aangaf.
Ik zeg dit verder niet om je bang te maken, want behalve wat gemoedsrust hebben we niet veel aan de diagnose gehad. Meer of minder zijn ze er niet van gaan drinken, medicatie ertegen bestaat eigenlijk niet, en van het gedrag uitgaande doen ze het nu beter dan vorig jaar.
-
Toen onze konijnen vorig jaar zo mager waren kregen we van de DA wat hier "granulat" heet. Het is een soort gemalen gedroogde groente (het bestaat in verschillende smaken) en hier werden de meeste varianten gretig naar binnen geslokt (je moet het aanmaken met water zodat het een papje wordt). Ook hier zitten geen eiwitten in, maar bij onze konijnen zag je het een dag later in het gewicht als ze een paar porties hadden gehad.
Ik weet niet of het in Nederland te krijgen is maar onder Karottengranulat of Rote Beete Granulat is het op Duitse webshops te vinden.
-
Dankje voor de link Dollie, dat komt inderdaad aardig overeen met wat ik tot nu toe heb gelezen.
Het was niet mijn bedoeling om te generaliseren ten nadele van vroegcastratie, het was meer bedoeld tegen de generalisatie van de voordelen van vroegcastratie. In Oostenrijk, maar ook in het algemeen op Duitstalige sites en forums wordt op dit moment vroegcastratie aangeprezen alsof het dé oplossing voor alle mogelijke konijnenproblemen is. Er wordt daarbij vaak gezegd dat er geen nadelen aan verbonden zijn. Ik snap best dat Sid een uitzondering zal zijn en dat de meeste gecastreerde konijnen geen hormoonbommetjes zijn. Ik word er alleen een beetje moe van dat vroegcastratie hier als een wondermiddel wordt gezien.
Christa, de DA raadde het op dit moment ook niet aan, en gaf aan dat het behoorlijke bijwerkingen heeft. De enige situatie waarin wij ons voor kunnen stellen de voor- en nadelen toch nog eens met de DA te bespreken is als Sids gedrag zo extreem zou worden dat ons trio uit elkaar zou vallen en we drie konijnen alleen zouden hebben (de dames samen zonder heer gaat niet en omdat de oorzaak van de nierproblemen niet duidelijk is wordt ons afgeraden er andere konijnen bij te zetten). Maar goed, zo ver is het absoluut niet, en het lijkt er op dit moment ook niet op dat het zo ver gaat komen - zoals je zegt, het blijven knijnen en als Sid klaar met haar is gebruikt Lola hem gewoon weer als kussen :wink2: .
-
Vandaag voor de zekerheid de DA gebeld die bevestigde dat ex-rammen nog kunnen dekken ook als het geen resultaat heeft.
Hij zei verder dat Sid een konijn lijkt dat ondanks castratie behoorlijk hormonaal is, en dat het aan ons is om te kijken in hoeverre wij (en vooral Lola) er last van hebben. Mocht het echt extreem worden is eventueel hormoontherapie mogelijk.
Om nog even verder te speculeren over het hoe en waarom (waar ik het met de DA trouwens nog niet over heb gehad): ik heb ook ergens gelezen dat bij sommige vroeggecastreerde rammen de bijnieren het lage hormoongehalte gaan compenseren door testosteron te produceren. Hoe dan ook, na onze ervaringen met Sid geloof ik niet meer dat vroeggecastreerde rammen altijd veel rustiger zijn dan rammen die later gecastreerd zijn omdat hun lichaam nooit met seksuele hormonen te maken krijgt
.
-
Hm, uiting van dominantie? Met happy ending?
:mdr:
Het lijkt mij ook dat het vocht het resultaat is van ejaculatie (Lola droog, Sid springt erop, knort, valt eraf, Lola nat), maar net als Lonja vraag ik me dus af of dit nog 'hoort' bij een ex-ram.
Van wat ik verder op internet tegen ben gekomen heeft Sid het materiaal om het nog te doen, maar zou hij het niet meer moeten willen doordat door de castratie zijn testosteronniveau heel laag zou moeten zijn. De bronnen die ik tegenkwam gaven aan dat bij gecastreerde konijnen een kans van minder dan een procent is dat ze zo fanatiek zijn dat ze echt willen dekken.
Maar omdat de praktijk soms anders is dan onderzoeksresultaten dus mijn vraag of iemand dit herkend als normaal lentegedrag voor een ex-ram :neutral: .
-
Dank je voor je reactie Christa!
Ik bedoel inderdaad de castratiehechtingen (er was gisteravond blijkbaar wat Duits in mijn Nederlands gekropen :sarcastic: ).
Het is dus ook normaal dat Sid erafvalt als na een geslaagde dekpoging en Lola nu een paar dagen af en toe een natte vlek onder op haar rug heeft?
-
Voor de verandering maar weer eens een vraag over Sid :wink2: .
Sid is een niet altijd even rustig konijn, vermoedelijk omdat hij angstig is (mogelijk door zijn nier- en hartproblemen) en hij zijn territorium probeert te verdedigen.
Onze konijnen lopen vrij rond en zitten nu sinds een maand in een andere ruimte omdat deze beter te luchten is en ik (met hooikoorts) hier minder hoef te zijn. Sindsdien rijdt Sid vaker op Lola, maar we dachten dat dit vooral te maken had met het wennen aan een nieuwe ruimte.
Deze week viel in een keer op dat hij in plaats van knullig rijden (eerst op haar kop, dan omdraaien en het nog maar een tijdje op haar billen proberen
) nu gericht rijdt, knort, en eraf valt. Omdat bij mij een aantal belletjes gingen rinkelen heb ik Lola daarna bestudeerd en Sid laat een vloeistof op haar onderrug achter (het richten blijft dus een beetje knullig 
).Ik weet dat in het voorjaar ook bij gecastreerde dieren hormonen mee kunnen spelen, maar begin nu toch te twijfelen. Is dit nog steeds normaal of moeten we door de combinatie hiervan met Sids territoriale gedrag toch aan een hormoonprobleem denken? Onze dames zijn overigens ook allebei al ruim een jaar gecastreerd, terwijl Sid zelf vroeg gecastreerd is (dus met 12 weken, wat bijna twee jaar geleden is) en met castratienaden bij ons kwam.
-
Mocht je nog op zoek zijn naar een andere DA in de buurt, misschien kun je dan eens op Duitse sites kijken?
Als je zoekt op kaninchenhilfe en kaninchenforum vind je bij beiden een 'Tierarztliste' die ook dierartsen heeft bijv. in de buurt van Bonn. Ook zou je daar zelf nog een topic kunnen openen met de vraag of iemand ervaringen heeft met DA's bij jou in de buurt.
Ik woon zelf in Oostenrijk, en de verschillen met behandling van konijnen met Nederland, waar jij over vertelt, herken ik ook. De eerste kliniek waar wij een paar maanden met onze konijnen waren gaf ons veel kritiek op wat wij ze te eten geven (voornamelijk hooi) en een test van een goed gevoerd konijn was "als je een wortel in het hok gooit, eten ze die dan ook op?". Maar geloof me, ook in Duits sprekende landen is met een beetje geduld een goede konijnen DA te vinden.
Veel succes en beterschap!
-
Fijn dat jullie meedenken :cool: !
De verzorging tijdelijk aan mijn vriend overlaten klinkt goed (eens horen hoe hij daar over denkt :wink2: ).
asti, helaas zijn niet alleen middelen als Bachbloesems duur, maar ook de gedragstherapeuten. Ik heb hier in de buurt in ieder gevaal nog niemand gevonden waar ik een goed gevoel bij heb, en om dan voor een eerste consult zonder dier al 50 euro te moeten betalen...
Deeskuh en Sammuis, ik ga hier nog even verder kijken wat ik tegenkom, anders zu het inderdaad een idee zijn om contact te zoeken met iemand in Nederland.
Ik had nog een flesje Bach rescue remedy staan, dus daar ben ik maar weer mee begonnen. Ook al zou het alleen een placebo effect zijn; als ik er rustiger van word, wordt Sid dat misschien ook. Bovendien is hij gek op alles wat uit een spuitje komt, dus dat zijn (zolang ik zijn verzorging nog doe) weer een aantal positieve contactmomenten.
-
dankje voor je reactie Sammuis!
Sid heeft mijn vriend een keer gebeten toen hij niet snel genoeg was met hooi geven. Aan de ene kant zou ik dus willen zeggen dat hij veel feller op mij reageert, aan de andere kant kan ik dat ook niet honderd procent zeker zeggen omdat ik meer met de konijnen te doen heb (werk vooral vanuit huis en ben dus vaker daar waar de konijnen zijn).
Ik ben het wel met je eens dat Sid mij nog niet als de baas ziet en dat hij probeert dat af te dwingen. Tegelijkertijd kan het een echte angsthaas zijn die voor mijn gevoel ook op onverwachte bewegingen (handen waar hij het niet verwacht) reageert.
Een beetje achtergrond informatie over Sid en mij en het moment waarop zijn gedrag veranderde:
Sid is lange tijd alleen geweest toen we zijn hartproblemen met medicijnen onder controle probeerden te krijgen, en toen was ik dus zijn belangrijkste contact met een ander levend wezen. Door al zijn medische problemen moest ik hem veel oppakken voor behandelingen, en dat vond hij nooit een probleem (hij heeft in die tijd ook levercoccidiose gehad en een groot abces en woog minder dan een kilo terwijl hij nu op 1400g zit). Ook naar de DA was geen probleem, maar dat veranderde toen we voor diarree op zaterdag naar een andere DA moesten. Ze hebben hem daar over de nacht gehouden en sindsdien is hij bang voor de reiskist. We hadden hem toen nog niet zolang weer gekoppeld aan Lola, maar dat is eigenlijk ook een dominant kreng
, dus die viel Sid aan toen hij weer thuiskwam. Die hele situatie is voor mij het beginpunt van Sids angst/aggressie.
-
dank je, Deeskuh! Dat aanvallen als je een ander konijn aait (zoals in het filmpje in het andere topic), is voor mij ook herkenbaar, zo reageert Sid ook.
Ik heb hier in de buurt (we wonen in Oostenrijk) nog niets in de buurt gevonden qua Bachbloesem behandeling, maar ik zoek nog even verder
.(Nouja, heb wel wat gevonden, maar minstens 150 euro gaat me iets te ver :oh: )
-
@Deeskuh; jep dit is Sid met de hartritmestoornis. Maarja, hij heeft ook een maagprobleem en nieren die niet goed werken, en volgens de DA komt het bij nierpatienten vaker voor dat ze psychisch veranderen of psychische problemen krijgen
. De agressiviteit tegen mij is nog niet zo lang geleden begonnen en het bijten wordt steeds erger. We hebben hem een paar weken geleden laten onderzoeken om pijn als oorzaak van het bijten uit te kunnen sluiten.@asti; ik snap wat je bedoelt, het lastige is alleen dat onze nijnen vrij rondlopen. Hij hapt overal waar hij huid ziet, anders graaft hij liever zo hard mogelijk
. Ik zou best op de vloer in de eetkamer (waar de konijnen zijn) een tijdje met handschoenen aan iets kunnen doen en zien wat er gebeurt. Zou hij niet door de handschoenen heen kunnen bijten? (vaak heb ik na een aanval van Sid wonden van drie rijen tanden in mijn huid staan, dus ook van de stifttanden).
-
Aangezien het niet verbetert, toch maar een topic over Sid en zijn bijtgedrag...
Ongeveer in december begon Sid mij af en toe te bijten, vaak door de huid heen, maar niet altijd tot bloedens toe. Ik heb de momenten waarop hij dit deed geprobeerd te isoleren en hij deed dit vooral als ik iets op de vloer (zijn territorium) moest doen. Dit kan van alles zijn van hooi opvegen tot een stekker uit het stopcontact halen.
Ik zorgde er daarna voor dat hij als ik iets op de vloer doe niet bij mijn handen kan en dat ik hem iets anders te doen geef, maar in januari besloot hij dat mijn armen ook goed bijtmateriaal zijn. Inmiddels is het bijna elke week raak, en nu zijn het wel altijd grote wonden die bloeden.
Omdat Sid anderen niet bijt (allen ik ben de gelukkige :wink2: ) denkt de DA dat ik mijn gezag meer moet afdwingen. Op zijn advies heb ik nu een kussen dat ik tussen mij en Sid gebruik om hem op afstand te houden als ik iets moet doen waar hij niet bij mag. Maarja, toen ik deze week zonder kussen (ik had weinig tijd) de drinkbak neerzette was het weer raak, en ik heb nu een winkelhaak van 1,5 breed in mijn handpalm.
Ik weet dat een gedragsverandering lang kan gaan duren, maar ik merk dat het iedere keer dat hij bijt langer duurt voordat ik het weer aandurf verder te gaan. Het plezier dat ik in principe heb in het houden van konijnen is toch ook een heel stuk afgezwakt.
Zijn er hier misschien ervaringsdeskundigen of anderen met tips?
-
Wat naar! Het klinkt inderdaad alsof Quinty het heel goed bij je had.
Veel sterkte de komende tijd!
-
Een jaar geleden heeft onze DA een hartprobleem bij Sid vastgesteld (hartritmestoornis). Omdat hij toen net genezen was van levercoccidiose en een maagprobleem had (inmiddels is er een nierprobleem bijgekomen) hebben we toen gevraagd of het wel zin had hem te behandelen.
Een jaar later is Sid een halve kilo zwaarder en leeft hij gelukkig met z'n twee dames
. Ik weet natuurlijk niet waar Quinty's hartfalen vandaan komt, maar je zou evt. nog een andere DA kunnen vragen of zij hartproblemen bij konijnen behandelen. Er zijn een aantal medicijnen beschikbaar die ook aan konijnen met hartproblemen gegeven kunnen worden.Sid geven we bijvoorbeeld een middel (Vasotop) dat eigenlijk voor honden en katten bedoeld is waardoor hij maar 1/10 deel van zo'n kleine tablet per dag mag hebben. Daarnaast krijgt hij een meidoorn-extract dat het hart ondersteunt. Een jaar geleden toen hij net ziek was hebben we ook Lasix geprobeerd (vochtafdrijvend, waarschijnlijk vergelijkbaar met waar StamperPluis over verteld), maar dat werkte bij Sid juist niet goed.
Ook voor een konijn zijn er bij hartproblemen dus best nog wel mogelijkheden.
Klaver heeft EC
in Gezondheid archief
Geplaatst:
Wat jammer dat het ondanks jouw goede zorg toch niet wil lukken.
Veel sterkte, Lonja!