[Koda: heel veel drinken en nog meer plassen]

Bij Joris was dat ook zijn eerste tekenen van E.C., hij is helaas pas overleden..

[E. cuniculi]

Hallo allemaal,

Hier een treurig berichtje. Een maandje geleden heb ik hier geschreven over mijn konijntje die E.C. had. Aanvankelijk leek het eigenlijk best wel goed met Joris te gaan, hij at weer beter, kwam zelf keurig aan (2 ons in 2 weken). Maar ik bleef vinden dat Joris veel met zijn kop schudden. Ook ontdekte ik een bult bij zijn oor, en had ik het vermoeden dat hij zo doof was als een kwartel (hij was ook al blind, dus best wel zielig).

Dus weer naar de dierenarts (een andere, dit keer). Joris bleek een abces te hebben, maar na een rontgenfoto leek het er best goed uit te zien. Het was operabel, dus ik besloot het abces te laten verwijderen. Ook omdat Joris echt wat opgeknapt leek.

Helaas belde de dierenarts na 3 uur opereren dat Joris was overleden. Zoals de dierenarts zei: " Zijn hele kop zat vol met smeerkaas.." Oftewel het abces zat niet alleen in het oor, maar in de hele hersenen, en het is eigenlijk een wonder, dat ie dus gewoon at en rondhupste en alleen maar met z'n kop schudde...

Inmiddels zijn we 3 weken verder, maar ik was er echt kapot van en ik mis hem nog steeds heel erg. Joris liep eigenlijk altijd los en was zo'n aanhankelijk beesie...

Wat ik vooral mee wil zeggen, als vermoed dat je beestje E.C. heeft, ga direct naar een dierenarts en eis meteen panacur, een antibioticum en een pijnstiller. Laat je niet naar huis sturen want ook al ben je er op tijd bij, zoals ik, dan nog kan het gewoon fataal zijn... Het is gewoon echt een kl*te ziekte...

X

[E. cuniculi]

Hallo allemaal,

Mijn konijntje Joris heeft al heel wat gekwakkel met zijn gezondheid gehad, en nu voor de 2e keer E.C.. De vorige keer leek er op tijd bij te zijn omdat ik merkte dat hij opeens niet meer zindelijk was en voetje voor voetje liep. Joris was een echt springerd, klom altijd op mijn bureau, en die kracht heeft hij nooit meer helemaal terug gekregen.

Een week of 4 geleden merkte ik dat Joris steeds meer onder de urine kwam te zitten. Omdat hij nog wel normaal rondhupste en gewoon zindelijk was heb ik dit niet direct herkent als E.C.

Maar toch naar de D.A. gegaan en die vermoedde weer E.C. en Joris bleek ten op zichte van de vorige keer E.C. weer 100 gram afgevallen. (Joris woog ooit 2500 en was daarmee aan de zware kant en weegt nu nog maar 1800 gr en is daarmee te mager). Ook had Joris ontstoken lippen waardoor hij een beetje kwijlerig was. Hij heeft toen Panacur en Baytril gekregen. Maar Joris heeft al eerder Baytril gehad en ging daardoor minder eten, de vorige keer was dat maar 10 dagen en daarmee te overzien.

Nu moest Joris 4 weken Baytril en dat begon begin van deze week te resulteren in bijna niks meer eten. T weekend ben ik hem gaan dwangvoeren en maandag naar de D.A. terug.

Hij vond Joris er slecht uitzien en zag ook een afwijking aan de ogen wat duidden op uitbreiding van E.C. in de hersenen. Op zich waren de blaasproblemen wel over. Hij stelde mij voor de keuze om Joris in te laten slapen of verder onderzoek te doen naar de nieren (hij had het vermoedde dat Joris niet meer at omdat hij pijn zou hebben).

UIteraard was ik super verdrietig en heb ik hem weer mee naar huis genomen omdat ik hierover wilde nadenken. Mijn vermoedde was nog steeds dat Joris niet wilde eten vanwege de Baytril en dus ben ik hiermee gestopt (zijn lippen waren ook niet meer ontstoken).

Met dwangvoeren en gewoon doorgaan met de panacur is Joris weer iets opgeknapt, hij eet nog niet volledig maar zeker meer en heeft ook weer normale keutels. Ook is hij weer wat levendiger en nieuwsgieriger.

Voorlopig lijkt het me verstandig om gewoon door te gaan met panacur. Maar Joris is een beetje mager en eet nog niet voldoende. Hij krijgt wel Critical Care. Kan ik nog wat doen??

Groetjes