Wij willen één konijn, maar waar kunnen wij terecht?

[HugsBunny]

Goedendag allemaal,

Ik ben helemaal verliefd op leeuwenkop en vos konijnen (of een mix van beide). Ik heb van ze mogen genieten in de afgelopen 12 jaar, en heel veel over ze mogen leren. Ik ben gewoon helemaal weg van hun karakter.

Ik zou graag deze weer willen verzorgen en een hechte band mee opbouwen, zoals ik met mijn vorige nijntjes heb mogen doen. Ik wil graag eentje vanuit een dierenasiel of een opvang, want zij verdienen nog een kans. Jammergenoeg hebben asiels en opvangcentrum alleen stelletjes of mag je er alleen één adopteren wanneer je er al één hebt van het andere geslacht, waarmee ze dan proberen te koppelen. Mijn laatste konijn was grotendeels free roaming en daar had ik een hele hechte band mee, en dat is nu een groot gemis.

 

Ik ben zelf werkloos dus ik ben altijd thuis, mijn man werkt thuis dus onze (vooral de) laatste nijntje had altijd ons rondom haar. Hierdoor had ze altijd interactie met ons en ze was super happy, we missen haar dan ook enorm. Hierdoor hebben wij ook besloten om graag een pluizebolletje weer in ons leventje te hebben. Wij willen weer een band opbouwen met 1 konijn maar ook door financiële omstandigheden is het beter dat wij niet 2 maar 1 konijn nemen.

Maar aangezien de opvangcentrum en de asiels liever deze lieverdjes als een koppel plaatsen weten wij niet hoe/waar we moeten wezen.
Kan iemand advies geven of helpen?


Groetjes,
HugsBunny

[Jamesthebunnybutler]

Het is misschien niet het antwoord waar je op hoopt, maar ik verwacht dat op bunnybunch iedereen hetzelfde advies gaat geven. Neem niet één konijn. Het is niet voor niks dat een opvang altijd een koppeltje konijnen naar huis stuurt. 

Konijnen zijn groepsdieren en kunnen zich alleen veilig voelen en natuurlijk gedrag vertonen als ze in ieder geval één konijnenmaatje hebben.

Je kan nog zo veel ruimte hebben en zo veel thuis zijn, maar je kunt je konijn gewoon niet geven wat het nodig heeft als het alleen leeft. Daarom ga je in een asiel nooit met één konijn naar huis. Dat je zo'n goede band had met je konijn begrijp ik, want het konijn had niets anders. Zelf vind ik het een beetje egoïstisch (dat is niet *ananas* bedoeld) als je bovenstaande weet en dan toch kiest om een konijn alleen te houden. Dat doe je dan echt voor je eigen plezier en niet voor het konijn.

[bunnyempress]

Wij hadden 1 konijn, Pluis, toen ik nog een kind was. En ik dacht ook echt dat ons konijn alles kreeg wat hij nodig had. Hij was super tam, sprong op schoot, kwam aandacht vragen bij de deur, likte je hele gezicht af etc. etc. We waren met 3 kinderen en ouders, dus ik dacht echt niet dat hij aandacht te kort kwam. Hij had de hele tuin om te doorkruisen en is vrij oud geworden. Ik dacht oprecht dat hij een fantastisch konijnen-leven had.

 

Nu heb ik een setje - en ik weet nu wat andere bunny bunchers ook weten: een konijn heeft een maatje nodig. Lodewijk onze gecasteerde ram, kan gewoon echt niet zonder Scarlett. Je merkt dat hij zich stoerder, veiliger en gelukkiger voelt met haar. Ze stelt hem continue gerust als hij weer flipt van een geluid of liever achter haar wil liggen op een nieuwe plek (ziekenboeg/dierenarts). Zonder haar was hij misschien wel een super aanhankelijk konijn geworden naar ons toe, maar had hij altijd stress gehad.

 

Andersom kan Scarlett ook niet zonder Lodewijk. Ze is enorm dominant en ze heeft gewoon continue behoefte aan die aandacht van een ander konijn. Ik kan haar niet likken, ofteminste, dat ga ik niet doen. 😅 Zonder hem was ze altijd ontevreden geweest, want ze heeft zelfs geprobeerd een Vlaamse Reus van 7,5 kg te dwingen haar als dominant te zien. Die ging grommen en toen bleek ze dus niet koppelbaar met hem.

 

Wij hebben het geluk dat onze konijnen naast hun konijnen-behoeftes ook super dominant en aanhankelijk naar ons toe zijn. Beide zitten ze op de kruk naar binnen te staren of slaan ze met poten op de deur als ze aandacht willen. Beiden springen ze op schoot, rennen ze naar de deur, komen ze knuffels halen (alhoewel Lodewijk minder dan Scarlett). Ik moet iedereen uitleggen die langs komt dat konijnen zo eigenlijk niet vaak zijn, want ik wil niet dat mensen konijnen adopteren en dan ontevreden zijn (is ons wel eerder gebeurd - 3 mensen hebben naar aanleiding van Pluis een konijn geadopteerd en daarna weer afgestaan, omdat het niet was wat ze dachten). Mijn setje zou zo als therapie-konijnen doorkunnen, ze kwamen ook lekker op schoot bij mijn tante en mijn nichtje.

 

Je kunt dus met een setje konijnen ook zo'n hechte en mooie band opbouwen als met een konijn alleen, maar je konijnen zijn wel veel gelukkiger. Ze hebben minder stress en ze krijgen iets van elkaar wat wij niet kunnen geven. En er is echt iets heel moois om ze zo samen te zijn (al is mijn stel wel enorm klef).

 

Ik zou eerder kijken naar hoe je dingen financieel rond kan breien en wat er precies gedaan kan worden. Wij hebben bijv. echt minder kosten dan gedacht vanwege het feit dat we in de buurt dus een baal kruidenhooi kunnen kopen voor €10 waar we ruim een maand mee doen en wij hebben forse konijnen (Scarlett 4,5 kg, Lodewijk 3,3kg). Voor de dierenartskosten is er 1 verzekering, maar ik vond hem niet zo goed, dus dat heb ik niet gedaan. Er is net een mooi artikel geschreven over goede tips om konijnen te houden op een budget, dus misschien helpt je dat?

 

 

[Bammyflurry]

Een heel goed idee om een konijntje uit de opvang te adopteren! Daar zitten zoveel leuke beestjes te wachten op een mooi plekje. Ook konijntjes met prachtige manen rondom hun koppie en mensgerichte karaktertjes. Nergens heb je meer keuze dan bij een opvang, en nergens heb je meer 'garantie' dan bij een opvang.

Het is inderdaad niet voor niks dat opvangen geen konijnen alleen plaatsen. Dat is in het belang van het konijn. Een belang die je als konijnenbaasje hoog in het vaandel hebt.
Stel je eens voor dat jij totaal afgesloten werd van andere mensen. Dat jij gedwongen wordt om samen te wonen met, ik noem maar wat, een zebra. Dan ben je misschien blij dat je niet helemaal alleen bent, maar tot een goed gesprek zal het nooit komen. De zebra heeft ook andere behoeften dan jij, vindt andere dingen belangrijk dan jij.
Een konijn kan alleen met een ander konijn 'praten' en konijnendingen doen zoals samen eten, samen slapen en samen wassen. Op z'n 'konijns'. En zijn maatje is er 24/7 voor hem.

Dat zie je inderdaad als je twee konijnen ziet die goed matchen samen. Daar blijf je naar kijken! Niet alleen is samen fijner (of nee, een voorwaarde) voor de konijnen, maar ook voor het baasje! Het is zo enorm genieten! Dát is konijnen hebben!
Of je een konijn alleen hebt of samen, in beide gevallen kun je een goede band hebben. Dat ligt aan het konijn, niet of ze alleen zitten of samen. Als je een knuffelkonijn treft (wat trouwens minder vaak voor komt dan we als mens misschien zouden willen) dan zal hij ook als hij een maatje heeft, gezellig bij je komen kroelen en achter je aan lopen. Daarvoor hoeft hij gelukkig niet zonder konijnenvriendje te leven!

 

Qua kosten kun je geluk of pech hebben met konijnen (en andere dieren). Met het nemen van 1 konijn voorkom je niet per definitie hoge kosten.
Een koppeltje wat maar 1x per jaar voor hun vaccinatie bij de dierenarts komt is goedkoper dan 1 konijn wat regelmatig wat mankeert. Dus maar 1 konijn nemen om de kosten te drukken geeft geen garanties. De kosten voor konijnen zitten hem voornamelijk in de dierenarts. Qua voer enz. maakt het niet zo erg veel uit of je er 1 of 2 hebt.

 

Dus, ga naar de opvang, adopteer een gezellig stelletje (de pluisjes worden regelmatig juist binnen geplaatst) en het genieten (voor mens en konijnen) kan beginnen!

[Kolino]

Volgens mij mag een konijn ook niet meer alleen verkocht worden. Weinig kans meer om 1 konijn te kunnen kopen, dan moet je maar net iemand tegen komen die de regels aan z'n laars lapt. Met die vraag kunnen wij je dus echt niet verder helpen. Voor de rest sluit ik me aan bij bovenstaande.

[BaasjevanBrownie]

Iedereen op bunnybunch zet zich altijd in om te zorgen dat mensen in het belang van de konijnen handelen en een van de belangrijkste basisbehoeften van een konijn is een maatje. Dus dit is denk niet de juiste plek voor een advies die strijkt met et welzijn van een konijn. Wanneer je de financiële middelen niet hebt voor 2 konijnen zou ik er simpelweg niet aan beginnen. Je kan het niet ten koste van een konijntje laten gaan. 

Ik denk ook dat je alleen aan een konijntje alleen komt via een plek die dierenwelzijn niet op 1 hebben staan, dat zegt denk ik genoeg.

[Lollie]

Sterkte met het verlies! Ook ik ben het eens met bovenstaande. De adoptievoorwaarden zijn er niet voor de sier. De meeste dieren zijn sociaal, al komt dat voor ons mensen niet altijd even handig uit. Wie een dier alleen wil houden maar ook waarde hecht aan dierenwelzijn (het feit dat je graag een diertje uit een opvang wil adopteren geeft al aan dat je dat doet) kan uitkomen op bijvoorbeeld een kat of een hamster, maar dat blijft een wereld van verschil met een konijn. Een konijn in zijn/haar eentje ervaart veel stress (wat bij konijnen vaak zeer moeilijk te zien is aan de buitenkant), waardoor zijn/haar weerstand daalt, wat ook dierenartskosten met zich meebrengt. Ik kan niet live met je meekijken, maar als je financiële situatie de kosten al niet goed aankan, betwijfel ik ook of het wel een goed idee is om er een dier bij te nemen. Een konijn in zijn/haar eentje dat worstelt met de gezondheid, kan al gauw flink in de papieren lopen, meer dan twee konijnen die altijd goed gezond blijven (en naast goede verzorging is dat ook wel een kwestie van geluk). Natuurlijk kunnen twee konijnen ook ziek worden, maar als je de kosten van twee konijnen met normale gezondheid al niet aankan, is één konijn ook geen goed idee, met het risico op gezondheidskwaaltjes in het achterhoofd. Ik zou het artikel met budget tips inderdaad even doorlezen:

 

https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnen-houden-met-een-beperkt-budget

 

Ik heb me hier nooit zo in verdiept, maar misschien zou je kunnen kijken naar de optie konijnen pleeggezin te worden? Bijv. voor een voedster waarvan eventuele kans op zwangerschap afgewacht moet worden.

 

Ik hoop voor je dat het lukt om jezelf het geluk van een koppel konijnen te geven! Maak vooral geen overhaaste beslissingen en oriënteer je op de behoeften van de konijnen 🍀

 

En geniet vooral even van deze té schattige konijnenfoto's 😉

 

 

 

[HugsBunny]

Goedendag allemaal,

 

Bedankt voor alle reacties. Eerst een aantal punten waarop ik in wil gaan:
 

1: Ik begrijp de passie dat jullie allemaal hebben voor de gezondheid en welgesteldheid van de konijntjes, maar voor een forum zoals deze had ik gehoopt en verwacht dat we een discussie konden hebben zonder een aanval op mijn persoon. Ik ben geen egoïstisch persoon, u heeft geen idee wat ik allemaal gedaan heb voor mijn nijntjes de afgelopen 12 jaar. Ik ben dan ook teleurgesteld dat de eerste reactie 5 "mee eens" jes krijgt.

Ik ben wel blij dat alle anderen netjes zijn ingegaan op mijn vraag en adviezen waren zeer welkom.

 

2: Misschien iets om over na te denken:
Honden zijn ook groepsdieren, ze vertonen ander gedrag (meer speels ook) wanneer ze met zijn tweeën of meerdere zijn. Toch is het tegenwoordig doodnormaal dat mensen 1 hond hebben. De hond is dan alsnog superblij met het leven en de meeste honden hebben een super hechte band met hun baasje.
Daarnaast heb ik op verschillende topics gezien dat konijnen vergelijkt worden met mensen. Dit is geen aanval op wie dan ook, maar ik wil jullie laten weten dat er mensen zijn in de wereld (meer dan jullie denken) die het prima vinden om alleen te leven en zich daar happy mee voelen.

 

3: Er zijn ook zwervers met honden of mensen met mentale handicap die dieren hebben en of nodig hebben, dus de opmerking "als je geen geld hebt voor 2 konijnen moet je helemaal geen konijnen/dieren nemen" vind ik een beetje buitensporig.
Ik ben zelf autistich, en konijnen passen heel erg bij mij. Ze geven mij heel veel mentale en emotionele steun wat ik nodig heb.
(Naast dat ik ze heerlijke dieren vind om voor te zorgen en hun gedrag te leren kennen is het heerlijk wanneer ze uit hun schulp komen en meer durven in onze aanwezigheid, het is mij een groot genoegen om dat allemaal te zien en mee te mogen maken).

Begrijp me niet verkeerd, ik weet en hoor wat jullie zeggen, ik denk alleen dat we nu vooral wetenschappelijk te weinig over konijnen weten om nou vaststellig te zeggen dat 1 konijn niet "gelukkig genoeg" is alleen met zijn/haar baasje.
Mijn laatste konijntje ging zelfs naast me slapen, ze zag mij als haar maatje en ze heeft een heel gelukkig leventje met ons gehad. Ze was ook absoluut niet depressief, maakte regelmatig nog binkies en zoomies. Mijn laatste konijn was 8 jaar en 5 maanden oud (mijn konijnen daarvoor waren 10 jaar oud). Mijn dierenarts vertelde mij dat ze kerngezond eruit zag, ze had ook nog een hele glanzende vacht. Ik weet dat depressieve konijnen destructief worden en mijn nijntje was absoluut niet destructief en of gestressed. Mijn konijntje bleek een blaastumor te hebben, anders was ze nog waarschijnlijk vele jaren met ons geweest.
Daarnaast zei mijn dierenarts ook dat ze verbaasd was hoe ik met mijn nijntje om ging en hoe veel ik om haar rouwde en afsheid van haar nam, ze zei dat ze regelmatig konijnen eigenaren tegenkomt maar geen één heeft gezien die zo diepgaand met zijn/haar konijn omgaat als ik. Dit zeg ik ter indicatie en niet omdat ik mijn eigen toeter zit te blazen.

 

 

Tenslotte:
Nu ik dit allemaal heb gezegd, en na veel overleg met mijn man hebben we besloten om voor 2 konijnen te gaan die met elkaar gekoppeld zijn.
Mijn grootste zorg was (naast het financiële) dat de konijnen geen interesse zouden hebben om een HECHTE band met ons op te bouwen. Maar dankzij jullie input zie ik in dat konijnen wel een hechte band met hun eigenaren kunnen opbouwen.

De dichtsbijzijnde opvang is redelijk ver weg (in een andere provincie) van ons en wij hebben zelf geen vervoer dus om heel ver te rijzen met openbaar vervoer met een stel konijnen lijkt mij niet verstandig vanwege stress. Dus voor ons wordt dat waarschijnlijk konijnen uit de asiel sinds we die wel hebben in onze stad.

Onze zorgen zijn/waren alleen de dierenarts kosten, dus we gaan elke maand wat opzij zetten om dit te verhelpen. Dit deden wij ook toen wij ooit 3 konijnen hadden.


Aantal vragen:
1: Wanneer 1 van uw konijntjes ziek is, neemt u de andere konijn ook mee naar de dierenarts voor steun voor het zieke konijn?

2: Wanneer 1 van uw konijntjes is overleden, wat doet u of hoe doet u het met het koppelen van een nieuw maatje?


Bij voorbaat dank voor uw reactie,
Hugsbunny.

[Jamesthebunnybutler]

Oh, jammer dat je mijn reactie zo geïnterpreteerd hebt, want het was niet de bedoeling om jou als persoon aan te vallen. Het was echt niet mijn intentie om jou als persoon egoïstisch te noemen, maar de keuze die je zou maken zou ik in dat geval een beetje egoïstisch, als in met name in belang voor jezelf kiezen. Jouw visie hierin is anders als die van mij en sommige andere mensen en dat is niet erg. Dus, echt excuus als je het vervelend opvatte.  Het heeft nu ook geen zin om een discussie te hebben over wat wel en niet wetenschappelijk bewezen is. Desondanks vind ik het mooi om te lezen dat je uiteindelijk kiest voor een koppeltje konijnen. Och je kunt echt zo'n hechte band hebben als je er twee hebt, maar het is ook erg afhankelijk van het konijn. Toen ik op kamers woonde sliep mijn koppeltje konijnen op mijn bed (zou ik nu nooit meer doen maar toen was het echt leuk). 

 

Ik neem zelf meestal het niet zieke konijn niet mee naar de dierenarts, maar het ligt er ook aan wat er aan de hand is. Bij een operatie doe ik het soms wel, maar ook afhankelijk van hoe klef het koppeltje is. Bij iets dat besmettelijk is doe ik het ook.

 

Als er een konijn overleden is koppel ik zelf altijd vrij snel, meestal na een week. Iets langer wachten kan ook hoor, meestal wordt er maximaal een maand aangehouden. Ik ga met het overgebleven konijn naar een opcang voor een speeddate en koppel ze dan thuis verder. Als je daar geen ervaring mee hebt of niet ziet zitten kun je ook kiezen voor een koppelvakantie en worden ze daar helemaal gekoppeld.

[Nina en Hazel]

6 uren geleden, HugsBunny zei:

Goedendag allemaal,

 

Bedankt voor alle reacties. Eerst een aantal punten waarop ik in wil gaan:
 

1: Ik begrijp de passie dat jullie allemaal hebben voor de gezondheid en welgesteldheid van de konijntjes, maar voor een forum zoals deze had ik gehoopt en verwacht dat we een discussie konden hebben zonder een aanval op mijn persoon. Ik ben geen egoïstisch persoon, u heeft geen idee wat ik allemaal gedaan heb voor mijn nijntjes de afgelopen 12 jaar. Ik ben dan ook teleurgesteld dat de eerste reactie 5 "mee eens" jes krijgt.

Ik ben wel blij dat alle anderen netjes zijn ingegaan op mijn vraag en adviezen waren zeer welkom.

 

2: Misschien iets om over na te denken:
Honden zijn ook groepsdieren, ze vertonen ander gedrag (meer speels ook) wanneer ze met zijn tweeën of meerdere zijn. Toch is het tegenwoordig doodnormaal dat mensen 1 hond hebben. De hond is dan alsnog superblij met het leven en de meeste honden hebben een super hechte band met hun baasje.
Daarnaast heb ik op verschillende topics gezien dat konijnen vergelijkt worden met mensen. Dit is geen aanval op wie dan ook, maar ik wil jullie laten weten dat er mensen zijn in de wereld (meer dan jullie denken) die het prima vinden om alleen te leven en zich daar happy mee voelen.

 

3: Er zijn ook zwervers met honden of mensen met mentale handicap die dieren hebben en of nodig hebben, dus de opmerking "als je geen geld hebt voor 2 konijnen moet je helemaal geen konijnen/dieren nemen" vind ik een beetje buitensporig.
Ik ben zelf autistich, en konijnen passen heel erg bij mij. Ze geven mij heel veel mentale en emotionele steun wat ik nodig heb.
(Naast dat ik ze heerlijke dieren vind om voor te zorgen en hun gedrag te leren kennen is het heerlijk wanneer ze uit hun schulp komen en meer durven in onze aanwezigheid, het is mij een groot genoegen om dat allemaal te zien en mee te mogen maken).

Begrijp me niet verkeerd, ik weet en hoor wat jullie zeggen, ik denk alleen dat we nu vooral wetenschappelijk te weinig over konijnen weten om nou vaststellig te zeggen dat 1 konijn niet "gelukkig genoeg" is alleen met zijn/haar baasje.
Mijn laatste konijntje ging zelfs naast me slapen, ze zag mij als haar maatje en ze heeft een heel gelukkig leventje met ons gehad. Ze was ook absoluut niet depressief, maakte regelmatig nog binkies en zoomies. Mijn laatste konijn was 8 jaar en 5 maanden oud (mijn konijnen daarvoor waren 10 jaar oud). Mijn dierenarts vertelde mij dat ze kerngezond eruit zag, ze had ook nog een hele glanzende vacht. Ik weet dat depressieve konijnen destructief worden en mijn nijntje was absoluut niet destructief en of gestressed. Mijn konijntje bleek een blaastumor te hebben, anders was ze nog waarschijnlijk vele jaren met ons geweest.
Daarnaast zei mijn dierenarts ook dat ze verbaasd was hoe ik met mijn nijntje om ging en hoe veel ik om haar rouwde en afsheid van haar nam, ze zei dat ze regelmatig konijnen eigenaren tegenkomt maar geen één heeft gezien die zo diepgaand met zijn/haar konijn omgaat als ik. Dit zeg ik ter indicatie en niet omdat ik mijn eigen toeter zit te blazen.

 

 

Tenslotte:
Nu ik dit allemaal heb gezegd, en na veel overleg met mijn man hebben we besloten om voor 2 konijnen te gaan die met elkaar gekoppeld zijn.
Mijn grootste zorg was (naast het financiële) dat de konijnen geen interesse zouden hebben om een HECHTE band met ons op te bouwen. Maar dankzij jullie input zie ik in dat konijnen wel een hechte band met hun eigenaren kunnen opbouwen.

De dichtsbijzijnde opvang is redelijk ver weg (in een andere provincie) van ons en wij hebben zelf geen vervoer dus om heel ver te rijzen met openbaar vervoer met een stel konijnen lijkt mij niet verstandig vanwege stress. Dus voor ons wordt dat waarschijnlijk konijnen uit de asiel sinds we die wel hebben in onze stad.

Onze zorgen zijn/waren alleen de dierenarts kosten, dus we gaan elke maand wat opzij zetten om dit te verhelpen. Dit deden wij ook toen wij ooit 3 konijnen hadden.


Aantal vragen:
1: Wanneer 1 van uw konijntjes ziek is, neemt u de andere konijn ook mee naar de dierenarts voor steun voor het zieke konijn?

2: Wanneer 1 van uw konijntjes is overleden, wat doet u of hoe doet u het met het koppelen van een nieuw maatje?


Bij voorbaat dank voor uw reactie,
Hugsbunny.

Wat fijn dat je een koppeltje een tweede kans wil geven! Ik neem tot nog toe altijd beide konijnen mee als ik naar de dierenarts ga, ook als ik maar voor een van beide ga. Na het overlijden van mijn ram heb ik mijn voedster aan een nieuwe ram laten koppelen tijdens een koppelvakantie. 

 

Ik wilde op een aantal van je bovenstaande punten reageren, niet zozeer om je over te halen, maar voor het geval dat andere konijnenliefhebbers met soortgelijke vragen/opmerkigen zitten. Je hebt het er over dat we wetenschappelijk te weinig over konijnen weten om te bepalen of konijnen wel/niet samen moeten worden gehouden. Waar baseer je dat standpunt op (uit interesse)? Ik zit in de wetenschap en je moet echt wel thuis zijn in de vele onderzoeken die er jaarlijks gepubliceerd worden wil je daar stelling in kunnen nemen (niet alleen welke onderzoeken er allemaal zijn gedaan vanuit welk vakgebied, vraagstelling etc., maar ook hoe betrouwbaar een onderzoek is etc.). Ik denk trouwens dat het veelzeggend is dat het bij opvangen ´not done´ is om een konijn alleen te plaatsen.

 

Wat betreft honden alleen houden, dat is al vrij lang iets waar ik persoonlijk niet meer achtersta. Er is een verschil tussen wat goed is voor een dier en wat maatschappelijk geaccepteerd is. In mijn ogen zitten behoorlijk wat honden in mijn omgeving niet goed in hun vel omdat ze niet krijgen wat ze nodig hebben. Maar dat is een geheel andere discussie waar ik hier niet verder op in wil gaan. Wat denk ik hier belangrijker is, is dat konijnen prooidieren zijn en honden niet. En al zou je als mensenmaatje de rol van het andere konijn ontzettend goed kunnen nabootsen, er zullen dan nog steeds momenten zijn dat het konijn alleen zit. Bijvoorbeeld als je slaapt, doucht, even buiten een luchtje schept... En dan moet het konijn het in z´n eentje redden als prooidier. Mijn konijnen houden elkaar warm op koude dagen, verzorgen elkaar of houden beurtelings de wacht zodat de ander z´n rust goed kan pakken. Daarnaast zijn mijn konijnen overdag aan het rusten en juist ´s nachts actiever als ik in bed lig. 

 

Wat betreft het ontwikkelen van een band denk ik dat het wel goed kan komen (hangt nl ook van de karakters van de konijnen af). Toen mijn ram stierf ben ik bij de dierenarts zo lelijk in huilen uitgebarsten dat ze mij de rekening maandenlang niet heeft opgestuurd omdat ze mij eerst de tijd wilde geven om bij te komen. En die ram hield ik samen met mijn voedster. Hoe gehecht je aan je konijnen bent, staat los van hoeveel konijnen je hebt. 

 

Succes en veel plezier met het uitzoeken van jullie toekomstig koppeltje. Ben heel benieuwd!    

[bunnyempress]

9 uren geleden, HugsBunny zei:

Begrijp me niet verkeerd, ik weet en hoor wat jullie zeggen, ik denk alleen dat we nu vooral wetenschappelijk te weinig over konijnen weten om nou vaststellig te zeggen dat 1 konijn niet "gelukkig genoeg" is alleen met zijn/haar baasje.

Mijn laatste konijntje ging zelfs naast me slapen, ze zag mij als haar maatje en ze heeft een heel gelukkig leventje met ons gehad. Ze was ook absoluut niet depressief, maakte regelmatig nog binkies en zoomies. Mijn laatste konijn was 8 jaar en 5 maanden oud (mijn konijnen daarvoor waren 10 jaar oud). Mijn dierenarts vertelde mij dat ze kerngezond eruit zag, ze had ook nog een hele glanzende vacht. Ik weet dat depressieve konijnen destructief worden en mijn nijntje was absoluut niet destructief en of gestressed. Mijn konijntje bleek een blaastumor te hebben, anders was ze nog waarschijnlijk vele jaren met ons geweest.
Daarnaast zei mijn dierenarts ook dat ze verbaasd was hoe ik met mijn nijntje om ging en hoe veel ik om haar rouwde en afsheid van haar nam, ze zei dat ze regelmatig konijnen eigenaren tegenkomt maar geen één heeft gezien die zo diepgaand met zijn/haar konijn omgaat als ik. Dit zeg ik ter indicatie en niet omdat ik mijn eigen toeter zit te blazen.

 

Wat verdrietig dat je konijn gestorven is aan een blaastumor. Als je konijn heel tam is en je hebt zo'n band, dan is het ook echt heel normaal om zo te rouwen, al snappen inderdaad veel mensen dat niet.

 

Pluis was ook niet depressief, die maakte ook zoomies, we hebben van vele binkies genoten en hij trok echt naar ons toe. Juist het feit dat hij zo naar ons toe trok en ons urenlang kon wassen, heeft mij dus later doen denken dat hij veel gelukkig zou zijn geweest met een maatje. Hij miste dat namelijk dus wel, want wij hebben hem niet terug gewassen. De dierenarts gaf ook altijd aan dat wij een kerngezond konijn hadden en dat hij echt niet dat dat Pluis al zo oud was. Was ook niets van te zien - geen grijs haartje heeft hij gehad.

 

 

9 uren geleden, HugsBunny zei:

 

Tenslotte:
Nu ik dit allemaal heb gezegd, en na veel overleg met mijn man hebben we besloten om voor 2 konijnen te gaan die met elkaar gekoppeld zijn.
Mijn grootste zorg was (naast het financiële) dat de konijnen geen interesse zouden hebben om een HECHTE band met ons op te bouwen. Maar dankzij jullie input zie ik in dat konijnen wel een hechte band met hun eigenaren kunnen opbouwen.

De dichtsbijzijnde opvang is redelijk ver weg (in een andere provincie) van ons en wij hebben zelf geen vervoer dus om heel ver te rijzen met openbaar vervoer met een stel konijnen lijkt mij niet verstandig vanwege stress. Dus voor ons wordt dat waarschijnlijk konijnen uit de asiel sinds we die wel hebben in onze stad.

 

Let goed op dat het asiel eerlijk is. Wat kunnen ze je vertellen over de karakters van de konijnen en zie je dat zelf ook. Sommige asiels zijn perfect, maar anderen willen dieren z.s.m. adopteren en nemen het niet zo nauw met de waarheid. Ik zou zelf ook niet enorm lang reizen, dat lijkt me ook niet de beste optie. Heb je de lijst op BunnyBunch gezien? https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnenopvang-asiel-lijst

 

9 uren geleden, HugsBunny zei:

Onze zorgen zijn/waren alleen de dierenarts kosten, dus we gaan elke maand wat opzij zetten om dit te verhelpen. Dit deden wij ook toen wij ooit 3 konijnen hadden.


Aantal vragen:
1: Wanneer 1 van uw konijntjes ziek is, neemt u de andere konijn ook mee naar de dierenarts voor steun voor het zieke konijn?

2: Wanneer 1 van uw konijntjes is overleden, wat doet u of hoe doet u het met het koppelen van een nieuw maatje?


Bij voorbaat dank voor uw reactie,
Hugsbunny.

 

1. Wij nemen beide konijnen mee bij ziekte. Ze hebben steun aan elkaar en ze raken dan ook niet overstuur over andere luchtjes die meekomen van de dierenarts. De konijnkundige dierenarts én de konijnenopvang hebben dat aangeraden.

 

2. Wil ik eigenlijk niet aan denken, maar het is wel zo dat Lodewijk echt een neuroot is, dus daar zouden we vrij snel aanmelden bij de konijnkundige opvang voor een konijnenkoppel vakantie. Wij zouden niet snel kiezen voor speed-date of zelf koppelen, al denk ik dat Lodewijk vrij makkelijk koppelbaar is. Hij is dominant naar mensen (net weer op schoot gesprongen) maar heel passief naar andere konijnen. Als Lodewijk zou overlijden, dan zou ik iets meer de tijd nemen, voor onze eigen rouw, want Scarlett kan beter alleen én heeft 5 mislukte koppelpogingen achter de rug. Ik weet dat ik haar dan misschien wel 4 weken kwijt ben ipv de gebruiktelijke 2-2,5 en dat zou ik zelf heel verdrietig vinden midden in de rouw. Alleen als zij tekenen van frustratie zou laten merken zouden we dat versnellen.

 

Ik wens je heel veel plezier met het uitzoeken van julle perfecte koppel. Let er wel op, gezien de financiele situatie, dat je een koppel adopteert met een gecasteerde voedster. Gemiddeld ben je tussen de €250-€300 kwijt om dat te laten doen en dat wordt vanwege gezondheidsredenen echt wel aangeraden. Wij hebben onlangs €500 betaald, maar dat was voor bloedonderzoek vooraf (extra veiligheid), castratie en 2 konijnen chippen. De castratie van een mannetje is vaak veel goedkoper (€80-€100), waardoor er veel koppels bestaan met een gecasteerde man en ongecasteerde vrouw.

[Evee]

Dat er niet genoeg onderzoek is wat bewijst dat konijnen een soortgenootje nodig hebben ben ik het niet helemaal eens. Er zijn echt al meerdere goede onderzoeken naar gedaan die dit uitwijzen. Wist je dat laboratoriumkonijnen en konijnen in de vleesindustrie tegenwoordig ook zoveel mogelijk samen met één of meerdere soortgenootjes moeten samenwonen in Nederland? Omdat bewezen is dat juist ook die konijnen minder stress hebben en sneller herstellen na ziekte met een soortgenootje erbij.

 

Zo heel veel mensen die volledig zonder contact met andere mensen leven zijn er niet, de echte kluizenaars. Zelfs als je zonder relatie leeft heb je als mens vele contacten met andere mensen. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die geestelijk gezond blijven van een leven lang in eenzaamheid, zonder contact met andere mensen. Zelfs al heb je dan wel dieren.

 

Wat de honden betreft, eens, het is voor de meeste honden beter als ze samen leven met meerdere honden. Maar honden hebben buiten op straat dan altijd nog wel contacten met andere soortgenoten. Helemaal alleen zonder soortgenoten is het dus ook niet.

 

Overigens wel een leuke discussie: Zou je als mens geestelijk gezond blijven als je vanaf dat je 12 jaar oud bent weggehaald wordt uit het gezin waar je geboren bent en alleen wordt opgesloten in een ruime ruimte.  Een hond brengt je je eten en drinken en verschoont je toiletje, je krijgt wat speelgoed, maar je ziet nooit meer een ander mens? Volgens mij zijn er wel situaties geweest van kinderen die tussen wilde dieren opgroeiden (is mowgli daar niet op gebaseerd?). Wel interessant om eens in te verdiepen 🙂

 

Maar goed, antwoorden op je vragen:

 

1: Wanneer 1 van uw konijntjes ziek is, neemt u de andere konijn ook mee naar de dierenarts voor steun voor het zieke konijn?

Dat ligt een beetje aan de situatie, hoe stabiel het koppel is en aan het karakter van de partner. Als ik denk dat ze het fijn vinden en steun geeft, vervoer ik ze inderdaad bij voorkeur samen, ook bij ziekte. Behalve als de partner heel stressig is over vervoer of dierenartsbezoeken, dan laat ik het konijn liever thuis omdat ik hem/haar dan niet onnodig stress aan wil doen. Ik denk dat je je konijntjes na een tijdje goed genoeg kent om een goede inschatting te maken in dit soort dingen, er is geen bepaalde keuze goed of fout.

 

2: Wanneer 1 van uw konijntjes is overleden, wat doet u of hoe doet u het met het koppelen van een nieuw maatje?

Ik koppel vrij snel aan een nieuwe partner, in ieder geval binnen een maand. Dan ga ik met het overgebleven konijntje naar een konijnenopvang waar hij/zij dan een maatje mag uitzoeken.

[BaasjevanBrownie]

Ik vind het ook jammer om te lezen dat je het als persoonlijke aanval hebt opgevat als we het niet met een keuze eens zijn of die in twijfel trekken. Ik denk dat niemand jou persoonlijk aan wilt vallen, ik iig niet. 

Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je graag een hele bijzonder band opbouwt met een dier en dat je denkt dat dat misschien sneller gebeurt met een konijntje alleen, alleen die keuze is dan vooral in het welzijn van jou en niet het konijn, dus vandaar dat ik daarop (op die keuze) kritiek heb. Ik kan me ook goed voorstellen dat je heel veel steun uit een dier haalt en als een dier dan zo belangrijk voor je is dat beestje dan ook veel aandacht en liefde van je krijgt. Alleen zoals boven aangegeven hebben prooidieren ook vooral veel steun aan elkaar. En dat hoeft echt niet ten kosten van jou te gaan, om je maar gerust te stellen. Een van mijn konijntjes was echt een zenuwpees en doodsbang van me, toen ik haar kreeg. Maar doordat haar maatje heel nieuwsgierig was en wel naar mij toedurfde kwam zij ook naar me toe. Twee konijnen durven vaak net wat meer en zijn meer op hun gemak. Dus dit kan ook erg in het voordeel uitpakken. Als ik een van mijn konijntjes aai geeft de ander me likjes, haast alsof ze wilt bedanken dat ik haar maatje aai. Ook heel schattig. En het kan ze idd, zoals door anderen al aangegeven, ook behoeden voor ziekte door stress. Een van mijn konijnen is echt doodsbang van vuurwerk en harde geluiden, maar ook van autoritjes naar de dierenarts. Doordat zijn maatje bij hem is wordt hij echt rustiger. 

Wat me gelijk op het het dierenarts bezoek brengt. Ik laat dat heel erg afhangen van welk konijn het betreft. Een van de twee krijgt bij mij zo’n extreme stress ervan dat ik hem niet meeneem als zijn maatje moet om hem die stress te besparen. Andersom als hij moet neem ik haar wel altijd mee, voor mental support 😉 En voor de inenting gaan ze sowieso tegelijk. Ik zou ze zoveel mogelijk samen houden, maar ook kijken naar wat iets met een konijn doet. 

Wel supergoed dat je toch hebt besloten voor een koppeltje te gaan, ondanks je bezwaren, dat vind ik erg voor je pleiten.

Ik zou vooral in een opvang aangeven dat je graag een aanhankelijk koppel konijnen wilt. En dat staat los van ras, omdat rassen op uiterlijk gefokt worden ipv karakter. In de opvang kennen ze de konijnen al en weten ze welke gek op contact zijn. Dus als dat belangrijk voor je is, zou ik dat zeker aangeven. Veel plezier met het uitkiezen van een leuk koppeltje!

[JokeC]

De reden dat sommige leden een "mee eens" geven, is ook om een beetje te voorkomen dat er een gigantische berg ongeveer dezelfde berichten komen waar je misschien helemáál "depressief" van wordt. 🙂 Heel veel mensen lezen mee op BunnyBunch zonder lid te zijn en daarom is de informatie niet alleen voor jou persoonlijk geschreven, maar ook met het oog op de vele meelezers. 

 

Ik vind het echt geweldig dat je ondanks dat je even geen fijn gevoel had over de reacties het belang voor de konijnen van saampies zijn omarmd hebt en voor een koppeltje gaat. Petje af en ik ben echt razend benieuwd naar de avonturen van jou en je koppeltje.........spannend! 👍

[To van de Veluwe]

7 uren geleden, Evee zei:

Overigens wel een leuke discussie: Zou je als mens geestelijk gezond blijven als je vanaf dat je 12 jaar oud bent weggehaald wordt uit het gezin waar je geboren bent en alleen wordt opgesloten in een ruime ruimte.  Een hond brengt je je eten en drinken en verschoont je toiletje, je krijgt wat speelgoed, maar je ziet nooit meer een ander mens? Volgens mij zijn er wel situaties geweest van kinderen die tussen wilde dieren opgroeiden (is mowgli daar niet op gebaseerd?). Wel interessant om eens in te verdiepen 🙂

Klopt dat waren de zgn wolfskinderen. Het is nooit meer goed gekomen met die kinderen. Echt goed praten hebben ze nooit meer geleerd en ze waren erg ongelukkig.

[To van de Veluwe]

18 uren geleden, HugsBunny zei:

De dichtsbijzijnde opvang is redelijk ver weg (in een andere provincie) van ons en wij hebben zelf geen vervoer dus om heel ver te rijzen met openbaar vervoer met een stel konijnen lijkt mij niet verstandig vanwege stress.

Is een trein geen optie? Samen in een kattenbak? Als je bij me in de buurt zou wonen, zou ik ze wel willen halen. Zou er niemand hier op het forum in je buurt of buurt van opvang wonen? 

[Eefje]

1 uur terug, To van de Veluwe zei:

Klopt dat waren de zgn wolfskinderen. Het is nooit meer goed gekomen met die kinderen. Echt goed praten hebben ze nooit meer geleerd en ze waren erg ongelukkig.

Nou ja, wat betekent 'goed gekomen'. Wellicht als ze bij de wolven waren gebleven waren ze wel gelukkig, maar pasten ze gewoon niet in de mensenwereld 💁. Is wat voor te zeggen, zo fraai is de mensenwereld ook helemaal niet.

 

Maar we raken te ver offtopic 😅

[HugsBunny]

Goedendag allemaal,

 

Sorry voor late reactie. bedankt allemaal voor al jullie reacties en behulpzaamheid.

 

Ik heb een kleine update:
Wij hebben deze schattige pluizebolletjes mogen adopteren gisteren van Dierenbeschermingscentrum Amersfoort. We moesten wel even anderhalve uur met de trein reizen maar onderweg terug werden we opgehaald door mijn vriendin.

Dit is Fluffy (links, ram) en Binky (rechts, voedster)



Meteen de eerste avond hebben ze tot in de nacht zoomies en binkies zitten doen, het was echt prachtig om te zien 😊
Het zijn echt doetjes, we zijn superblij dat we toch voor een konijnenkoppel hebben gekozen en hopen deze twee erg gezond en gelukkig te maken voor vele jaren dat nog komen gaat 😍🥰❤️

21 februari aangepast door HugsBunny

[Bambi&Fendi]

Wat leuk! Jullie gaan vast veel plezier aan ze beleven 😊

Hun hebben het blijkbaar ook al naar hun zin, als ze zoveel binky's aan het maken zijn 😄

[Annasbeestenbende]

Superfijn! En wat een ontzettend leuk koppel!

[Mitty]

Wat een schatjes! Als ze zich op de eerste dag al zo gedragen, dan moet het goedkomen😉

[JokeC]

Wat een geweldig leuk nieuws! 👍 Heel veel plezier met jullie nieuwe "gezinsleden", dat komt wel goed met deze geluksvogeltjes. 🥳

[Lollie]

Geweldig, zo te horen hebben ze het naar hun zin en wat zien ze er mooi uit! Dat je blij bent dat je toch voor een koppel bent gegaan is helemaal terecht, een koppel is zoveel leuker en zo te horen zijn de nijntjes het daar zelf ook mee eens! Dit gaat helemaal goedkomen 🤩

[To van de Veluwe]

Wat een dotjes!!! en door die bruine vlek kun je ze goed uit elkaar houden. Vertel je hier wat je allemaal met ze beleeft? Dat vinden wij leuk. Wat zullen jullie een leuke treinreis gehad hebben: vol verwachting klopt ons hart!! En dan een extra leuke terugweg met twee van die honnieponnies.

[BaasjevanBrownie]

Wat leuk zeg, denk dat iedereen hier helemaal happy wordt hoe dit is gelopen. Leuk dat je dat ook met ons deelt!

Heel schattig koppel en fijn dat ze zich al meteen helemaal op hun gemak voelen (ook dat gaat vaak sneller samen). Hopelijk raken ze snel op je gesteld en zijn het ook nog een beetje kroelkonijnen, maar iig bieden 2 gelukkige konijnen een hoop (kijk) plezier.