Ga naar inhoud

Vlaamse Reus blijft afvallen, wat kan er zijn?


Mirjam123

Aanbevolen berichten

Hoi,

Eerst even kort voorstellen: ik heb 4 nijnen, twee aparte koppels. De oudste is intussen bijna 8, een rex widder is dat die samen met haar jonge vriendje het nog prima doet 😄 Het andere stel is een Vlaamse Reus van bijna 5 en haar nét iets groter dan een dwerg, huis-tuin-keuken vriendje van ruim 5 jaar oud. We wonen in Noord-Holland en daar zitten ze alle vier lekker buiten, twee aparte rennen. 
 

Korte samenvatting: Mijn Vlaamse Reus woog in januari nog 7,8 kilo, ietsje te veel. Eind augustus woog ze 6,3 kilo, te weinig en afgelopen maandag woog ze nog maar 5,7 kilo, veel te weinig. Ze lijkt verder gezond. Wat kan er zijn?
 

Uitgebreide versie:

Ik maak mij ernstig zorgen om Rosa, mijn Vlaamse Reus. Eind december wordt ze 5. Nog nooit ziek geweest, behalve toen ze wat jonger was eens een keer of twee oormijt. Afgelopen januari woog ze bij de jaarlijkse APK en inentingen nog 7,8 kilo. Dat was eigenlijk ietsje te veel. Maar toen woonde ze nog bij mijn ex, die altijd de brokjes uit de losse pols (ruim) gaf. In april kreeg ik mijn eigen huis en vanaf in de loop van de maand kwamen ze bij mij wonen. Ik weeg de brokjes altijd precies af. Daarnaast krijgen ze al hun hele leven diverse kruiden, gedroogde bloemen en bladeren en natuurlijk vers groen. Twee maanden terug wilde ze ineens niks eten, ze lag ook lusteloos en er was duidelijk iets. Meteen naar de DA gegaan. De DA kon geen bijzonderheden vinden, ook de buik was eigenlijk wel oké. Ze heeft een injectie Primperid en Tolfedine gehad. Ciseral en dwang voeding kreeg ik mee, maar eenmaal thuis was ze zo snel weer opgeknapt dat ik die niet eens meer gegeven heb. Het enige wat op viel bij de DA toen was dat ze 6,3 kilo woog, behoorlijk afgevallen dus. Ik weet het aan voorheen te veel brokjes en nu strak gewogen porties, de DA zag ook geen andere oorzaken dus ik ben meer brokjes gaan voeren. Ze krijgen Versele Laga Cuni Adult, voorheen 190 gram, na het bezoek eind augustus 210gram. Haar vriendje weegt ongeveer 2,5 kilo.

 

Nu viel het mij sinds een week op dat er best wat brokjes blijven liggen telkens. Ik was het eten tijdelijk boven in hun hok gaan geven ivm naaktslakken, maar omdat ik wilde uitsluiten dat het te maken had met het naar boven gaan, ben ik het eten voor het weekend weer beneden gaan geven. Maar helaas, geen verschil. Er blijft nog steeds zeker 1/3 liggen. Omdat ik niet zeker wist wie er minder was gaan eten ben ik maandag met beide bij de DA geweest. Benji, het vriendje van Rosa, was prima in orde, sinds januari bijna 300 gram aangekomen, goede tanden etc. Maar Rosa woog maandag nog maar 5,7 kilo. De dierenarts kon duidelijk haar heupbot voelen en ze weegt nu echt veel te weinig.

 

De dierenarts heeft haar helemaal onderzocht, dat wil zeggen:

-tanden en kiezen nagekeken 

-oren en ogen bekeken 

-hart en longen geluisterd 

-kaak gevoeld, netjes glad

-buik gevoeld, geen bijzonderheden, soepel en de darmen werken gewoon

-temperatuur was goed

-kont was schoon

 

Verder is ze gewoon zichzelf, keutelt ze gewoon normaal, ze drinkt normaal (eerder weinig dan veel) en ze heeft gewoon goede eetlust. Als ik eten geef komt ze enthousiast en eet dan ook, gedurende de dag zie ik haar ook meermaals eten. Benji is wel aangekomen, maar het is niet zo dat Rosa niet mag eten van hem oid, ik zie ze regelmatig samen knabbelen. Oh en goed om te noemen: ze is gesteriliseerd (baarmoeder helemaal er uit) toen ze een maand of 9 was, dus voor ze 1 jaar was.

 

De dierenarts gaf aan dat wat ze nu ook aan onderzoeken zou doen, alles wat ze zouden vinden toch niet te behandelen is. Haar advies was daarom om andere brokken te proberen, in de hoop dat het om simpelweg smaakverandering gaat en ze dan wel meer gaat eten. Verder veel lekkers geven en duimen dat ze aan gaat komen. Over 2 of 3 weken dan zelf weer even wegen. Maar eigenlijk kunnen we niks als ze niet aankomt..

 

Nu heb ik hier wat moeite mee.. Is het echt zo dat alle mogelijke oorzaken (nieren, lever, kanker of andere zaken) toch niet te behandelen zouden zijn? Is er echt geen mogelijke oorzaak te bedenken die wel te behandelen zou zijn? De dierenarts bood nog aan haar door te verwijzen naar Wilhelminapark, maar zei er bij dat het waarschijnlijk niks op zou leveren en dan alleen maar stress zou geven.. We wonen zeker een uur rijden van Utrecht, dus daar naartoe gaan zou best een rit zijn en allerlei onderzoeken is natuurlijk ook heel stressvol (en prijzig). Als het zin heeft, laat ik met alle liefde alle mogelijke onderzoeken doen. Maar als het haar alleen maar stress gaat geven en vervolgens behandeling toch niet mogelijk is…ja dan help ik haar er niet mee. En moet ik nog wel weer 2 weken afwachten? Het voelt alsof we kostbare tijd verliezen als ik nu alleen maar andere brokken ga proberen en veel lekkers aanbieden..

 

Heeft iemand ideeën, tips voor het aankomen, suggesties qua oorzaken? En wat zouden jullie doen, toch naar Wilhelminapark voor een rits onderzoeken, of heeft dat echt geen zin?

 

Alvast heel erg bedankt voor het lezen iig!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mag ik vragen op welke manier er naar haar gebit gekeken is? Alleen met zo’n kijkertje in de bek zijn namelijk de achterste kiezen niet te zien. Om goed naar het gebit te kunnen kijken is een roesje nodig.

Als ze die niet gehad heeft is het dus goed mogelijk dat er haken op de achterste kiezen zitten.

Ze heeft zo uit je verhaal te lezen wel eetlust, maar eet niet alles op. Dat komt volgens mij vaak voor bij gebitsproblemen. 
 

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn eerste gedachte is mogelijk EC. Dat is omdat één van mijn rammen dit jaar daar een terugval van had met als enige symptoom afvallen. 

Hier staat daar informatie over: https://www.bunnybunch.nl/informatie/Encephalotozoon-cuniculi-EC-Konijn

 

Tweede optie zou inderdaad het gebit zijn. Ik zou zelf wel verder zoeken omdat het gewichtsverlies wel behoorlijk is. 

 

  • Mee eens! 4
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zou ook verder zoeken. Met alleen een onderzoek op deze ma ier kun je heel veel oorzaken niet uitsluiten. Ik denk ook meteen aan EC, maar wat je al schrijft, een tumor of toch een ontsteking ergens kan ook. Of artrose, maar dat verwacht je wel een beetje te zien aan de manier van beweging. Ik zou denk ik in ieder geval voor een röntgenfoto gaan en vragen of je een behandeling tegen EC kan opstarten. Dat kan in ieder geval geen kwaad. 

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Eens met alles wat hierboven genoemd is, dat (EC en abces/kiezen) was ook wat ik meteen dacht. Een röntgenfoto kan ook al heel veel dingen uitsluiten of vaststellen. Het kan zeker komen door iets wat niet te behandelen is, maar het kan ook zeker nog te behandelen zijn. Zonder oorzaak valt daar echt bar weinig over te zeggen. 

 

Weet je zeker dat je dierenarts gespecialiseerd is in konijnen? Het klinkt gek, maar de meeste dierenartsen weten er niet veel van af en het loont echt om naar een goede dierenarts te zoeken. Een second opinion ergens anders (in de buurt) kan nooit kwaad. Wilhelminapark kan ook jouw dierenarts evt ook helpen met een online consult, dan heb je geen reistijd en stress voor je konijn. 

 

Sterkte! Hou je ons op de hoogte? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor de reacties!
 

N.a.v. van jullie reacties toch nog weer contact opgenomen met de kliniek, na wat overleg met de andere dierenarts die op dat moment aanwezig was, had bloedonderzoek toch wel zin.. Ze hebben ook nog telefonisch overleg gehad met Wilhelminapark, maar die konden er niet zo veel over zeggen op afstand, alleen dat zij ook met bloedonderzoek zouden beginnen. Zaterdag wordt er bloed afgenomen, ze hebben zelf een lab, dus de uitslag zou dan wel bijna meteen bekend moeten zijn. Als we er zaterdag zijn ga ik ook nog even doorvragen over EC. En afhankelijk van de uitslag van het bloedonderzoek de optie van röntgenfoto’s bespreken. Bij deze kliniek zitten 1 of 2 DA’s die wel echt konijnkundig zijn, maar niet allemaal helaas. Zaterdag in elk geval de afspraak bij een van de goede.

 

Ze is zo fit en heeft echt flinke eetlust, daar moet gewoon nog iets te doen zijn. Ik geef haar nu om de paar uur wat lekkers. Andere brokjes gemengd met de oude, kruiden, snacks etc. En elke keer als ik het deurtje van de ren open doe komt ze meteen aangehupt om te kijken wat ik nu weer voor haar heb. Dan gaat ze ook meteen lekker zitten eten. En ze wordt steeds brutaler, haha, eerst bleef ze netjes binnen, nu komt ze al met de voorpootjes buiten de ren, om het onkruid weg te snoepen 🙂 Dus ik pluk ook her en der wat voor haar. 
 

Wat ik me ook nog afvroeg, mensen die zich helemaal fit voelen en toch afvallen kunnen een lintworm hebben… Zouden konijnen dat ook kunnen krijgen? Of zou je dat met het blote oog aan de keutels zien?

 

Ik weet dat konijnen pijn en ziekte heel goed kunnen verbergen, maar ik heb echt het gevoel dat ze geen pijn oid heeft..en ze eet zo graag, als er ergens achterin een haakje zat, zou ze toch niet zo’n eetlust hebben?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als ik dit bericht lees dan blijft E.C. door m'n hoofd spoken. Konijnen kunnen wel wormen krijgen, maar meestal is dat pinworm. Bij gebitsproblemen zie je vaak selectief eten, of enthousiast op het eten af komen en dan al snel stoppen, maar konijnen zijn bikkels, sommige eten gewoon door met een gat in hun tong!

 

Hopelijk word je gauw wat wijzer.

 

 

  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou, het bloedprikken zou zaterdag gebeuren, maar vrijdagmiddag werd ik gebeld dat de dierenarts die er zaterdag was nog nooit eerder bij een konijn geprikt had en dat ook niet aandurfde..dus werd de afspraak naar maandagmiddag verschoven. Vervolgens was de dierenarts ziek en was de keuze: wachten of laten prikken door een dierenarts die het nog niet eerder had gedaan, maar wel wilde doen.. Uiteindelijk toch maar besloten te laten prikken, langer wachten leek mij ook niet slim. Nou, bij poging 4 lukte het pas…zo zielig om te zien 😕 Vanochtend Rosa weer naar de dierenarts gebracht, ik zag gistermiddag dat ze een aantal keer probeerde te plassen maar er niks uit kwam en één keer kwam er maar een beetje. Eigenlijk was het vandaag vol, maar ik mocht haar toch brengen zodat ze haar tussendoor konden onderzoeken. Ze hebben röntgenfoto’s gemaakt en urineonderzoek gedaan. Bloedonderzoek was nu ook binnen. Vanmiddag weer opgehaald. Uit de onderzoeken blijken er twee problemen te zijn. EC vond de dierenarts voor nu niet aannemelijk.
 

Het kleinste probleem is artrose. Haar knieën zijn echt enorm slecht. In principe kun je daar pijnstilling voor geven en dan kan ze daar nog wel eventjes op door, zolang ze het fijn vindt.
 

Alleen het grootste probleem zijn haar nieren. Die blijken ontzettend slecht en ze heeft nierstenen. Oorzaak is niet goed te achterhalen. Het kan zijn dat haar nieren er ‘gewoon’ mee op aan het houden zijn, pech/erfelijkheid misschien. In dat geval is pijnstilling extra slecht voor de nieren en is er sowieso niks aan te doen zeiden ze. Maar er is ook nog een kansje dat ze een nierbekkenontsteking heeft. Een blaasontsteking die erger geworden is, is dat. In dat geval kan antibiotica de ontsteking tekkelen en zal haar nierfunctie herstellen.
 

Dan zou ze met pijnstilling voor de artrose dus best nog eventjes mee kunnen gaan. Dus we gaan het in elk geval proberen. Er zou met een dag of 3-4 verbetering te zien moeten zijn, de antibiotica kuur is 10 dagen en dan moeten we zien hoe het gaat, hoe lang ze het fijn heeft op de pijnstilling. Maar echt enorm oud zal ze niet gaan worden 😕

 

De antibiotica (Trimethoprim-Sulfadiazine) moet ze een 10 daagse kuur van en de pijnstilling (Novacam) moet ze nu in ieder geval 3 dagen en daarna kan ik een beetje afbouwen tot we een dosering hebben die goed is. Op voorwaarde dat haar slechte nierfunctie dus van een ontsteking komt en herstelt met de antibiotica.

 

Wat kan ik nu voor haar doen? Naast de medicatie. Alle tips zijn welkom!

 

Voor de nieren heb ik:

-Science Selective Urinairy Health brokken

-Gedroogde (of verse) paardenbloembladeren

-Goudsbloem

-Echinacea

-Verse selderij

-Timothy hooi ipv andere hooisoorten 

 

Voor de artrose las ik:

-Warmte en geen vocht (ze zit nu buiten, moet ik overwegen haar binnen te halen?)

-‘Seniorenwoning’ ze heeft nu een ren en een dubbelhok, daar komt een enkel benedenverdieping voor terug (met behoud van de ren uiteraard)

-Ik las ergens dat er mensen zijn die hun konijn glucosamine evt in combinatie met chondroitine geven? Welke is het beste geschikt voor konijnen? En makkelijk te geven?

-Ik dacht ook te lezen dat berkenblad goed kan helpen?

-Wilgentak werkt ook pijnstillend toch? Of kan dat nu niet met de medicatie of de nieren?

-Ergens las ik ook dat vloeibare groenlipmossel, curcumine en/of zwarte bessenblad goed zou zijn voor de gewrichten en pijnstillend werkt. Is dat zo? En zijn deze dingen wel geschikt voor een konijn?

 

En dan zoek ik nog tips en adviezen hoe ik de medicatie er het beste in kan krijgen..

Normaal als ik een ziek konijn heb, dan haal ik die met partner tijdelijk binnen in de ‘ziekenboeg’, een kooi van 120x60cm. En zodra de medicatie klaar is gaan ze weer lekker naar buiten, maar dat is nog nooit langer dan een dag of 3 geweest. Nu moet Rosa de antibiotica 10 dagen (2x per dag) en de pijnstilling (1x per dag) zal dus levenslang zijn. Haar levenslang in die kooi zetten is natuurlijk geen optie, veel te klein. Haar in de ren laten is een ding, want ze laat zich niet erg vangen, dus hoe ik nu 2x per dag alles moet gaan geven..geen idee nog. Ik ga het proberen, maar het zal ons beide stress gaan geven ben ik bang. Mijn ren is helaas ook niet echt praktisch, ik kan er zelf alleen maar gehurkt in. Voor het schoonmaken is dat wel te doen, maar om haar dus levenslang elke dag te vangen, dat wordt nog wel een ding. Dus ik zoek tips en tricks, zijn er manieren waarop ik haar levenslang elke dag die Novacam kan geven zonder te vangen? Iets waarmee ze het vrijwillig zou nemen? Als ik het ergens op doe heeft ze dat wel door, of niet?

 

En hoe kan ik haar kwaliteit van leven het beste meten? Wat zouden jullie doen?

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden, Mirjam123 zei:

Wilgentak werkt ook pijnstillend toch? Of kan dat nu niet met de medicatie of de nieren?

Nee, dat mag je niet geven met antibiotica dacht ik. Maar pijnstilling weet ik niet. Het werkt dus ook bij artrose. Dit las ik bij Tuinadvies:

Geneeskrachtige werking

De belangrijkste geneeskrachtige stof werd in 1828 ontdekt. Deze stof bestaat uit bitter smakende kristallen, de salicine. In iets veranderde vorm als salicinezuur was het een werkzaam middel tegen pijn, helaas met sterke bijverschijnselen zoals braakneigingen en maagbloedingen. Pas in 1897 vond Felix Hoffman een manier, om het medicament verdraaglijker te maken. Hij veranderde het in azetylsalizylzuur, het ASS. Dat werd aspirine, een middel tegen koorts, pijn en ontstekingen en zelfs om een hartinfarct te voorkomen. Intussen wordt deze stof synthetisch vervaardigd.

Plantaardige pijnmiddelen zijn vaak beter door het menselijke lichaam te verdragen dan synthetische. De wilg is niet overbodig geworden. Hij wordt tegenwoordig in plantages verbouwd om van bast en hout een natuurlijk pijnmiddel te vervaardigen.

Dit plantaardige pijnmiddel is voor alle patiënten geschikt, die bij chronische ziektes, b.v. artrose, regelmatig pijnmiddelen moeten slikken.
De meest eenvoudige manier om van de wilg een medicijn te maken tegen verkoudheid en koorts, is het zetten van thee uit wilgenbast. Voor de bestrijding van pijn zit er in de thee te weinig werkende stof.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Tjonge, wat een tegenvaller.

Wilg is ook een pijnstiller, ik zou daar voorzichtig mee zijn in combinatie met andere pijnstillers. Krijgt ze ook medicatie voor de nieren, of wil de dierenarts eerst het effect van de antibiotica afwachten? Ik heb ook een konijn met heel slechte nieren door EC, en zij doet het al 2 jaar goed op Semintra.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Is de dierenarts wel echt konijnkundig?

 

Bloedprikken wordt bij konijnen ook bijna niet gedaan, het is veel stress, niet makkelijk en meestal komt er niet veel uit. 

 

Ik heb ook een konijn gehad met artrose die een tijdje prima ging op pijnstillers, maar toch vrij snel verslechterde en toen ingeslapen is. Voor haar moest ik de dosering pijnstillers wel maximaliseren voor levenskwaliteit. Wat in jouw geval dan ook weer lastig is als er ook nierproblemen zijn. Hopelijk is het niet al te erg en gaat het met lichte pijnstilling ook. 

 

Ik zou overigens naar aanleiding van jouw verhaal EC nog steeds niet uitsluiten. EC veroorzaakt ontstekingen, met regelmaat in de blaas en nieren. 

 

Paardenbloem zou ik niet in geven aan een konijn met deze problemen. Het werkt aan de ene kant ontstekingsremmend, maar bevat aan de andere kant veel calcium. Ik zou voor dit konijn toch gedroogde kruiden echt minimaliseren en vooral verse kruiden geven. 

 

Ik heb zelf sterke twijfels bij glucosamine, aangezien dat van schaaldieren komt. Groenlipmossel komt ook van dierlijke oorsprong. Ik weet dat er veel mensen zijn die wanhopig oplossingen zoeken en dus naar hond & kat oplossingen kijken. Maar ik vraag mij echt af wat voor schade dat doet aan de spijsvertering op lange termijn. Ik weet dat er mensen mee experimenteren maar volgens mij is het nooit goed onderzocht wat de invloed is op konijnen. Misschien helpt het voor het één, maar wat als het dan weer problemen geeft met iets anders?

 

Pakt ze de pijnstillers niet gewoon aan uit het spuitje? Mijn konijn deed dat wel, was dus geen enkele dwang voor nodig. Alleen haar partner ook even afleiden met wat lekkers en ze likte zo het spuitje leeg 😉 Je ziet haar op de foto als je het linkje hieronder aanklikt. 

 

Hier staan verder nog veel tips over het geven van medicijnen

https://www.bunnybunch.nl/informatie/hoe-geef-je-medicijnen-aan-een-konijn

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Evee ik sluit me bij jouw argumentatie aan hoor, maar bij als bij artrose niets meer werkt ben ik van het type baat het niet dan schaadt het niet. Er is inmiddels een konijnenversie, maar ja het is van dierlijke oorsprong en het wetenschappelijk onderzoek is nu erg beperkt. Daarentegen zie ik in de opvang wel goede resultaten. Ik denk dat het een persoonlijke afweging is of je dit wel of niet wil gebruiken en ik denk ook dat je niet de illusie moet hebben dat het alles oplost. Het is hooguit een middel waarmee je het leven iets kan verlengen met goede kwaliteit. Ongetwijfeld zal het misschien voor de organen niet zo goed zijn. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Even door de compleetheid, dat middel bij artrose heet toch Synopet @Jamesthebunnybutler?

 

Ik zou qua groente juist andijvie en witlof geven, daar zit relatief weinig calcium in en het is vochtafdrijvend en stimuleert dus het plassen etc. Gedroogde kruiden zijn bij haar problemen echt niet handig. Selderij heeft weliswaar minder calcium dan bijvoorbeeld peterselie, maar alsnog is de hoeveelheid calcium vrij fors. Geef dit dus met mate en alleen vers! Brandnetel werkt ook bij dergelijke problematiek, maar bevat ook weer veel calcium, dus alleen vers geven (wel een nachtje laten drogen na het plukken zodat de brand er uit is). Paardenbloemblad is ook erg rijk aan calcium, maar wel vochtafdrijvend. Als je het wilt geven, alleen vers geven, niet gedroogd. Berkenblad en berkenbast is inderdaad een optie om te voeren, maar ook daar geldt met mate. Ik heb ook wel eens duizendblad ingezet, maar dit is wel een kruid waar je voorzichtig mee moet zijn.

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Evee sloot dit topic
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .