Ga naar inhoud

Puberdagboek Namu


Evee
 Delen

Aanbevolen berichten

Ik zal ook weer eens een update geven 😄 

 

Het gaat best goed met Namu. Oud en nieuw enzo ging allemaal hardstikke goed zonder veel stress. 

 

De cursus verlatingsangst nog niet echt, ik ben wel jaloers op de stappen die Yula van Eefje maakt, want Namu heeft er echt veeeel meer tijd voor nodig 😅 

Ondertussen zijn mijn beenspieren al aardig getraind, want we maken de deur / het weggaan op zich nog steeds oninteressant voor Namu en die training bestaat bijna dagelijks uit 100 handelingen, waarbij je dus ook 100x opstaat uit een stoel. 

 

Maar los daarvan maakt ze verder echt wel veel stappen. Meer rust, makkelijker aandacht bij ons houden in plaats van bij de rest van de wereld. Haar conditie is sterk verbeterd met het hardlopen. We hebben de 5km mijlpaal al gehaald en trainen nu door naar 10km (nouja, dat redden we denk ik niet qua tempo, maar 1 uur hardlopen). 

 

Hieronder dus maar even een fotodump van de afgelopen twee weken 😄 

 

IMG_20230112_120243.jpg

 

 

 

  • Vind ik leuk 4
Link naar reactie
Delen op andere sites

In november woog Namu 42.4kg 

Dat was wel wat aan de zware kant. Ze krijgt dus wat minder eten, al een tijdje.

 

Gisteren heb ik haar in de dierenarts praktijk weer op de weegschaal gehad en woog ze 40.7

 

38 a 39 kg is denk ik prima voor haar. De dierenarts gaf aan dat de rasstandaard voor een malamute teefje 38 kg is, maar heel eerlijk vind ik Namu wel erg groot en hoog van bouw, ik denk niet dat ze daar echt veel onder moet gaan zitten qua gewicht.

  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...
Op 28-1-2023 om 22:29, To van de Veluwe zei:

Niet alleen van die mooie kop maar ook van het strand word ik blij. Ik houd zo van de zee!

Toch komen we op het moment niet enorm vaak op het strand, 1 of 2x per week maar. Er is weinig beschutting van de wind, en die is vrij koud op het moment. Ook als het regent is het strand niet de meest fijne plek. Soms gaan we gewoon hoor, zeker 1x per week. Even afzien, regenpakken aan en gaan. Namu vind het heerlijk, en dat maakt dat wij er ook van genieten. Daarna natte zandhond in huis, ook fijn 😄 Maar het ziet er op de foto's wel lekkerder uit dan het in werkelijkheid is. Het is niet voor niets rustig deze tijd van het jaar.

  • Haha 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dit weekend zijn we heerlijk een weekendje weg geweest, naar België.

 

De eerste vakantie met Namu, dus wel even een beetje spannend. De heenreis ging prima, de bus is echt haar fijne, ontspannen plekje dus ze heeft gewoon liggen slapen.  Het duurde na aankomst een uur of 3 voor ze een beetje rust vond in het huisje en ging liggen. Nog wel alert dus niet slapen. 's avonds met moeite een plekje direct voor het huisje gevonden waar ze durfde te plassen. De nacht ging prima, ze had op bed gemogen bij ons (ik had een dikke sprei mee waar ze op kon liggen) maar kon die trap niet op, ze is niet zo een goede traploper. Uiteindelijk heeft ze in het halletje/overloopje geslapen, wij hadden de slaapkamerdeur open zodat ze wist dat we in de buurt waren en dat ging na een klein beetje piepen en wat rondlopen om een plekje te vinden eigenlijk gewoon prima. We hadden matjes en speeltjes van thuis mee, en ze is vrij vlot in slaap gevallen, moe van alle indrukken.

We hebben veel gewandeld in de omgeving. Na 24 uur was ze wel echt gewend met huisje en omgeving en was ze gewoon lekker ontspannen en durfde ze ook meer plasjes te doen en gelukkig ook te poepen 😂. Gisteren tijdens de wandeling was ze echt heerlijk ontspannen en een echte avonturier. We hadden een leuke route in de natuur gevonden naast een snel stromende beek over allerlei bruggetjes, maar ze liep er zelf zonder aanmoediging gewoon overheen en ging lekker op avontuur in en bij de beek. Daarna zijn we aan de terugreis begonnen en heeft ze heerlijk al die tijd in de bus geslapen. Thuis rende ze wel helemaal blij de tuin in en had ze even een overprikkelde bui, rennend door de tuin heen, waarna ze de rest van de dag heeft liggen slapen 😂

  • Vind ik leuk 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, we waren er aan toe 😄 Vorig jaar zijn we geen één keer op vakantie geweest samen, alleen apart van elkaar.

Mijn man werkt echt veel te veel uren op het moment. En dat blijft in ieder geval t/m de zomer zo.

Hij is nu weer weg en dan pas woensdag weer thuis, hij werkt deze week weer 7 dagen.  We missen dit jaar alle jubileums en verjaardagen die we samen hebben omdat of hij - of ik, afspraken heeft of weg is voor werk. Als hij dan thuis is zijn we ook nauwelijks samen. Want omdat Namu niet alleen kan zijn, plan ik vaak mijn afspraken op de dagen / avonden dat hij er is en zo leef je lekker langs elkaar heen. En dat doen we inmiddels dus al een jaar zo. Dat is best pittig.

 

We hadden ons voorgenomen dit jaar een paar keer een weekendje of paar dagen weg te gaan als het lukt, meestal weten we dat pas een week voordien. Om het niet bij een voornemen te laten, vorige week dus maar besloten dit weekend weg te gaan, snel wat geboekt en gewoon gegaan. Dat was heel fijn en echt even nodig, even een weekendje tijd voor elkaar.  Al zijn we alles bij elkaar nog niet eens 48 uur van huis geweest 😅 Mijn oma zei altijd "wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd".

Link naar reactie
Delen op andere sites

Fijn dat jullie zo genoten hebben van jullie weekendje weg! Heftig hoor dat jullie al een jaar zo langs elkaar heen leven, hopelijk komt daar straks weer verandering in. Knap dat Namu het zo goed gedaan heeft in het vakantiehuisje!

Gaat het alleen zijn bij haar helemaal niet? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het alleen zijn gaat heel goed in de bus. Daar kan ze 4 a 5 uurtjes in alleen zijn. Maar niet in alle situaties is dat handig. Ik ga niet met een fijn gevoel een dagje shoppen ergens of een etentje terwijl Namu ergens op een parkeerplaats staat. Nu zou het op zich wel kunnen, maar in de zomer is dat geen optie omdat het te warm is dan.  Mijn sociale leven is dus niet bestaand, ik zeg zo'n beetje alles af voor de hond en ik werk ook nog eens in mijn uppie, dus afgelopen jaar voelde eigenlijk nog meer als een sociaal isolement dan de hele corona pandemie. Mijn wereldje was nogal klein. Nou doe ik nog wel lokaal vrijwilligerswerk, in het dorp heb ik daarmee gelukkig wel een netwerkje ontwikkeld waar ik wel heel blij mee ben geweest. 

 

In huis kan ze helemaal niet alleen zijn, dat mag ze op het moment ook niet omdat we dat proberen te trainen. Ik moet zeggen dat ik het trainen behoorlijk zwaar vind, het komt eigenlijk allemaal op mij aan, en ik vind het veel energie kosten, het kost 4 a 5 keer per week een uur tijd. Het is vooral zwaar omdat we al 2 maanden bezig zijn en wel stapjes gemaakt hebben, maar er nog steeds tekenen van stress zijn op het moment dat ik de deur uit stap. Die moeten eerst weggetraind worden voor we verder kunnen.

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Klinkt behoorlijk pittig inderdaad.

Wat betreft het alleen zijn in de bus, super fijn dat het kan en handig voor als het nodig is, maar ik zou inderdaad ook niet rustig kunnen gaan shoppen of ergens eten terwijl ik weet dat mijn hond ergens op een parkeerplaats in de auto zit. Ik snap dus dat je dat niet zo snel doet. En inderdaad in de zomer is het helemaal geen optie.

De training waar jullie mee bezig zijn klinkt intensief. Heb je een idee waarom Namu het alleen thuis blijven spannend/eng vindt? Bij Ollie heeft het gelukkig geholpen om de bench te vervangen door een ren en ik heb hem de eerste paar keer een shirt van mij gegeven. 
Ik kan me heel goed voorstellen hoe geïsoleerd je, je moet voelen, zeker omdat je ook nog alleen werkt en je man nu ook vaak van huis is voor zijn werk. Fijn dat je wel af en toe nog wat sociale contacten in het dorp hebt. 
Namu boft echt met baasjes zoals jullie, ondanks dat het moeilijk is voor jezelf zet je haar belang en welzijn voorop, dat is (helaas) echt niet zo vanzelfsprekend. Ik heb bewondering voor hoe je het allemaal doet ❤️

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is FOMO, fear of missing out.  Eigenlijk dus niet helemaal verlatingsangst.

 

We zijn begonnen met trainen in de ren, daarna naar bench gewisseld (wat beide in de nachten helemaal prima was, maar overdag totaal niet) en trainen nu op los in huis omdat dat de meeste slagingskans zou hebben.

 

Bedankt voor je lieve berichtje 🙂

 

Je begint er aan, weet dat het intensief is, en we weten dat het in het begin echt gewoon even afzien is. Met geen enkele hond is het makkelijk geweest bij ons tot nu toe, maar daar kies je het ras dan ook wel voor. Met de vorige twee honden is alleen zijn helemaal nooit een probleem geweest, zij konden het beide hartstikke goed, met gewoon een standaard trainingsschema.  Dan verwacht je ergens niet helemaal dat het met nummer 3 wel een probleem is 🤣 En pas als het een probleem is merk je hoeveel behoefte je er aan hebt.

Elke hond zijn eigen karakter, eigen angsten en eigenaardigheden. De oorzaak is een combinatie van factoren. Haar onzekere karakter speelt een rol. En ik denk dat het bij Namu mis is gegaan in de tijd dat ze blaasontsteking had, dan raakte ze in paniek als ze moest plassen en ze zat in de ren of bench. En de kat helpt niet echt mee die rondloopt in huis, vooral overdag. En als er eenmaal een angst is ontwikkeld, dan is ze daar niet zomaar weer van af, helaas.

 

Dat mijn man er zo weinig was hadden wij ook niet voorzien. Hij heeft vóór we de pup kregen al gesolliciteerd voor dit traject. Toen was het een opleiding / werk combi (1.5 jaar), op drie keer een meerdaagse na, een scholing die verder volledig online gegeven zou worden, vanuit huis dus.

Toen hij er aan begon was corona een eind voorbij, mochten de studenten stemmen, en koos de meerderheid voor fysiek les. Wij wisten niet eens dat dat een optie was. En mijn man werd als leerplek ook nog geplaatst op een locatie met een uur reistijd. En dan is er nog mega slechte afstemming en communicatie over werk / lesrooster. Dus ja, dan krijg je de situatie waarin we nu zitten 😄 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

31 minuten geleden, mammafelina zei:

Dat FOMO ga ik even googelen, ik vindt dat soort dingen best interessant. De blaasontsteking klinkt als je het zo schrijft wel als een logische verklaring. 

Haha nou het is eigenlijk een "mensenterm", maar het omschrijft wel het beste wat er aan de hand is met Namu. Ze wil overdag als ze wakker is gewoon niet alleen zijn, ze wil bij ons zijn, of waar het interessant is. Bij de kat, of als er buiten geluiden zijn, ze reageert dan gewoon erg op de omgeving en kan daardoor niet rustig alleen zijn. 

 

In de beschutting van de bus gaat dat wel goed en 's nachts is het ook totaal geen probleem. Ik heb het idee dat dat het gevoel van een wolvenhol geeft ofzo, en dat dat maakt dat het veilig is voor haar. We overwegen nog iets om de bench in huis heen te gaan bouwen voor haar overdag zodat ze daar hetzelfde gevoel zou hebben?! 😂 Maar het maakt overdag alleen zijn gewoon heel lastig. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh ja intensief zo zeg.. troost je, als je dat eerste stuk beslecht hebt gaat het een stuk sneller. Wij doen nu nog maar 3 stappen van the door is a bore en alle 3 maar 1 keertje. Klink tussendeur naar beneden, tussendeur dicht, klink voordeur naar beneden. En dan kunnen we buiten gaan oefenen, daar zijn we nu ook terug naar 5 stappen, waarvan de 5e dan de lange is. We zitten nu op 4 minuten en de training kost ons een kwartiertje ongeveer. En vooraf de setting scheppen, podcast aan, rustig zitten tot Yula ook rustig is gaan liggen, dat kost meestal 10 minuten ongeveer en ze kan het ook steeds beter als ze niet helemaaaal relaxed is. Had even teruggezocht, maar wij zijn tegelijkertijd begonnen ongeveer toch? Na een kleine 3 weken hadden wij the door is a bore wel af. Daarna deden we wel nog meer stappen daarvan dan nu, maar dat inmiddels dus ook af kunnen bouwen. Het voordeel is wel dat doordat je zoveel stappen maakt, je ook vooruitgang ziet, al is het minimaal. Kan me voorstellen dat het ook irritant is dat het bij ons dan toch een stuk beter gaat dan bij jullie. Aan de andere kant hebben wij geen bus escape 😅. Komt goed, zolang je wel stappen vooruit blijft zien gebeurt er in elk geval wat.. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Met het alleen zijn trainen zijn we gestopt, we raakten er zo gefrustreerd van zelf 😂. We gaan bedenken of we deze manier nog een keer opnieuw gaan oppakken of dat we verder kijken wat voor methodes er nog meer zijn. Misschien is dit gewoon niet de manier voor Namu.

 

Gisteren was Namu ziek. Eergisteren had ik haar ontwormd, misschien dat ze daar niet lekker van was? 's ochtends heeft ze ook een flinke hap paardenpoep op in het bos voor ik haar mee kon trekken, dus misschien was het daar van?

Geen idee. Ze heeft 3x flink overgegeven, en daarna ging het wel weer. Ze is nog niet helemaal zichzelf, wat rustig en moe. Maar ze eet gewoon, drinkt genoeg en doet verder wel gewoon. Vandaag kan ze het grootste deel van de dag lekker in de bus slapen, ik ga zo naar de loods want op vrijdag zijn daar openingstijden van 11-15 uur voor mensen die in de buurt wonen en willen afhalen. Dan kan ze lekker rustig in de bus liggen, dat vind ze gelukkig wel heel fijn. 

 

IMG_20230217_093651.jpg

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Geplakt als verrijkte tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in

 Delen

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .