Opbouw hond alleen thuis laten

[Eefje]

Hoi allemaal 

 

Ik ben gisteren begonnen met trainen op alleen thuis blijven. Vandaag is Yula al 2 keer 10 minuten alleen geweest met afleiding van zo'n bal met tandjes waar je dan lekkers tussen kunt stoppen. En 2 keer heel kort zonder verdere afleiding, een halve minuut en een minuut ofzo. Ik zie hetzelfde gedrag als wat ze in het begin vertoonde toen we haar alleen in de woonkamer begonnen te laten. Ze is eerst druk met haar afleiding en kijkt dan niet op of om, zodra ze daarmee klaar is gaat ze bij de deur liggen, loopt nog eens terug naar de bal, en gaat weer bij de deur liggen. Zonder afleiding parkeert ze zichzelf direct bij de deur. Geen paniek, geen geblaf, ook geen gepiep, wel wat ongemak, want als ze echt ontspannen is gaat ze daar niet liggen. Als we haar alleen laten in de woonkamer om boven dingen te gaan doen doet ze dat niet meer, ze blijft dan vaak gewoon liggen of gaat snel terug naar haar plaats om te slapen, dus ik hoop dat dit straks hetzelfde gaat. Volgens mij is dit een hele mooie start zo. Mijn idee is om wat ik nu doe voorlopig te blijven herhalen. De ene keer heel snel weer terug, de andere keer iets langer weg blijven, zodat ze er aan went dat ze ook weleens alleen thuis is, maar wel leert dat we altijd terugkomen en er geen reden is voor paniek. En dan als ze gewoon lekker op haar plaats gaat of blijft liggen pas echt verder uitbouwen. Zeker gezien wij haar derde baasjes zijn en we niet weten wat er bij de eerste is gebeurd, behalve dan dat ze haar gedumpt hebben, is het belangrijk om dit zorgvuldig aan te pakken en te zorgen dat ze zich veilig voelt. Maar ik heb op dit moment nog geen reden om aan te nemen dat het een drama gaat worden en hoop dat het zich hetzelfde ontwikkelt als het alleen in de woonkamer blijven.

 

Nu vroeg ik me af hoe dit bij jullie allemaal is gegaan, of nu nog gaat, aangezien sommige honden het altijd moeilijk blijven vinden. Hoe hebben jullie dit opgebouwd en hoe gedragen jullie honden zich nu als je weg gaat? 

 

 

[Evee]

Met Namu is het lastig. Ik weet dus ook niet of je er iets aan hebt 😄 Maar dat was het met onze eerste hond ook. De eerste 3 maanden was er altijd iemand thuis en werd het rustig opgebouwd. Keiko heeft ook best wel eens zitten joelen als we weg waren in het begin. Dat werd wel steeds minder. Als ze ouder worden pakken ze toch wel makkelijker rust. Qila was er makkelijker in, maar die was niet veel alleen, altijd met Keiko samen. Pas toen ze wat ouder was, hebben we dat geoefend. Zij was ontzettend goed in rust pakken, dus dat was bij haar geen probleem. Met Namu is het lastiger, die is daar minder goed in. Malamutes joelen, als wolven. Echt van die lange wolvenhuil geluiden.  En dat doet Namu dus als we van huis zijn.  

 

Ik geef Namu een gevulde kong waar ze 40-60 minuten mee bezig is. Daarna wisselt ze vaak van zit en ligplek. Ze gaat wel liggen, maar nooit langer dan 15 minuten op dezelfde plek. Ook weinig rust dus. Ze zit niet de hele tijd te joelen, maar soms wel echt behoorlijk hard en lang. 

 

Ik sein de buren in dat ze weten waarom het is, het is goed geïsoleerd, het is voor hun niet keihard ofzo en ze vinden het niet erg. Ze weten dat we het trainen. Liever wil je dat ze helemaal niet joelt maar dan kan ik dus maar 40 minuten weg. En dat is best kort. Maar we zijn dus echt al maanden bezig dat wat op te rekken. En dat lukt niet echt. 

 

Stomme is dat ze in de bus wel 4 uur alleen kan zijn. Ik denk dat los in huis ook echt beter zou gaan, maar dat durf ik niet door haar sloop en eetgedrag. Soms laat ik haar 10-15 minuten alleen los in huis, dat gaat prima. 

 

Ik moest gisteren 2x 1.5 uur weg. Smiddags en 's avonds. Dat is eigenlijk best redelijk gegaan. Smiddags heeft ze niet extreem lang zitten joelen. Ze was wel heel druk toen ik thuis kwam. Dan moet ik haar ook echt even negeren tot ze rustig is, anders gaat ze springen en bijten.

 

Maar savonds lag ze toch te slapen toen ik thuis kwam. Misschien juist omdat ze zich smiddags ook al druk had gemaakt. 

 

Wij trainen eerst alleen in een ruimte zijn, terwijl wij nog thuis zijn: 1-2-5-10-15-30-45-60 minuten. Soms blijf je een tijdje hangen bij een stap, doe je er dus langer over. 

 

Als dat lukt dan alleen in huis zijn, volgens hetzelfde schema. Als het een uur lukt, zou je naar 1.5-2-3-4  uur moeten kunnen. Maar daar tussen blijven we dus echt hangen met Namu. 

 

Wachten tot ze slaapt werkt ook niet bij het van huis gaan, ze word dan altijd wakker. De kong is het enige dat goed gaat thuis in de ren. Ik hoop dat als ze wat ouder word, ze wel los in huis kan en het alleen zijn makkelijker zal worden. Los in huis of in de ren als wij boven zijn ofzo, gaat prima. De nachten in de ren gaan ook goed. Het is echt alleen een probleem als we van huis zijn. 

[Miekmoek]

Ik kan je helaas niet helpen. Ik was 4 toen we onze eerste hond kregen, dus geen idee hoe m'n ouders dat hebben aangepakt met trainen. Onze tweede hond hielp ik wel zelf mee met trainen, maar hij was nooit alleen, want we hadden de eerste hond ook nog. 

 

De puppy die m'n ouders nu hebben, die is echt te makkelijk met alleen thuis zijn. Dat hebben ze wel geprobeerd te oefenen, maar daar was geen kunst aan; zodra ze eventjes alleen is, valt ze gewoon in slaap.. Nu hebben ze volgens mij nog niet 4 uur geprobeerd hoor. Langste is dat ze nu een paar keer zo'n 3 uur alleen gebleven is geloof ik.

[Eefje]

Dank voor jullie reacties! Yula gaat bij de deur liggen als we weg zijn, ze ligt dan echt te wachten tot we weer terug komen. Ik kan niet goed inschatten of we dan wel of niet een stap verder kunnen gaan. Ontspannen is het natuurlijk niet, maar ook geen heftige stress reactie ofzo. Ze deed het eerst ook als we naar boven gingen, nu nog soms, maar ze taait dan nu wel sneller af. Zal het eens met de gedragsdeskundige overleggen. 

[JokeC]

3 uren geleden, Eefje zei:

Dank voor jullie reacties! Yula gaat bij de deur liggen als we weg zijn, ze ligt dan echt te wachten tot we weer terug komen. Ik kan niet goed inschatten of we dan wel of niet een stap verder kunnen gaan. Ontspannen is het natuurlijk niet, maar ook geen heftige stress reactie ofzo. Ze deed het eerst ook als we naar boven gingen, nu nog soms, maar ze taait dan nu wel sneller af. Zal het eens met de gedragsdeskundige overleggen. 

 

Nee, ongerustheid/spanning/stress is niet iets om overheen te stappen in je training, want de bedoeling is juist om haar niet ongerust/gespannen/gestresst te laten worden/zijn. Pas dan kun je een stapje verder doen. Maar er zijn vast mensen die vinden dat een hond best "even" ongerust/gespannen/gestresst mag zijn (hoe lang/kort "even" dan ook mag zijn). Berusting (uiteindelijk?) dat je weg bent, is wat anders dan dat ze zich er gerust/rustig  onder voelt. Overleggen met je GT is altijd een goed idee.

[Eefje]

54 minuten geleden, JokeC zei:

 

Nee, ongerustheid/spanning/stress is niet iets om overheen te stappen in je training, want de bedoeling is juist om haar niet ongerust/gespannen/gestresst te laten worden/zijn. Pas dan kun je een stapje verder doen. Maar er zijn vast mensen die vinden dat een hond best "even" ongerust/gespannen/gestresst mag zijn (hoe lang/kort "even" dan ook mag zijn). Berusting (uiteindelijk?) dat je weg bent, is wat anders dan dat ze zich er gerust/rustig  onder voelt. Overleggen met je GT is altijd een goed idee.

Ben het met je eens hoor. Ik vind dat voor de deur liggen wat lastig in te schatten. Ik zie het wel als ongerustheid als we echt naar buiten gaan. Als ze het doet als we naar boven lopen is het dat niet meer, ze ligt er dan ook maar luttele seconden, zo van oh, ok, jullie zijn naar boven, dan ga ik wel slapen. Ook een vorm van berusting, maar daar zit geen stress meer in. Als het aan haar ligt wil ze de hele dag met je spelen en slaapt ze nieteens, dus wat berusting ontkom je niet aan bij haar. Enerzijds moet je er niet zomaar overheen stappen, anderzijds heb ik dat ook af en toe moeten doen met haar alleen beneden laten. Ik moest toch een keer douchen of naar de wc en ik ga echt niet zo ver dat die hond mee de wc of badkamer in gaat. Ze heeft nu ook geleerd dat dat geen probleem is en ik wel weer terugkom. Maar dat waren natuurlijk ook maar korte momenten, net als nu met naar buiten gaan, nou ja, dat doen we meestal nog veel korter. Een spelletje er van maken lukt op zich wel, maar dat staat te ver van de real deal. Afleiding geven in de vorm van een speeltje met eten er in weet ik ook niet wat ik daar nou eigenlijk van vind. Uiteindelijk is het ook niet meer dan een afleiding die maar tijdelijk is, ze moet dan later alsnog dealen met het feit dat je weg bent, zoals @Eveenu met Namu heeft. Al geeft het wel wat tijd om even snel iets te gaan doen natuurlijk, maar het is niet de oplossing, aangezien Yula dus ook zodra ze klaar is met haar eetding bij de deur gaat liggen. 

Morgen sluit ik aan bij het vragenuurtje van de gedragsdeskundige dus ben benieuwd naar haar visie. 

[Miekmoek]

14 minuten geleden, Eefje zei:

Afleiding geven in de vorm van een speeltje met eten er in weet ik ook niet wat ik daar nou eigenlijk van vind. Uiteindelijk is het ook niet meer dan een afleiding die maar tijdelijk is, ze moet dan later alsnog dealen met het feit dat je weg

Ze weten wel dat je weg bent hoor, alleen tegelijkertijd is het voedsel of speeltje wat ze hebben goed genoeg afleiding om niet in paniek te raken of te stressen. Maar dondersgoed dat ze weten dat je er niet bent 😉

 

Verder zou zelf ik ook nog niet langer weggaan als het niet nodig is. Ben benieuwd wat de gedragskundige ervan vindt. 

[JokeC]

Iets lekkers of leuks geven als je weg gaat, laat de hond het weggaan van jou/jullie associëren met iets lekkers/leuks. Precies het tegenovergestelde van de associatie die de hond maakt tussen weggaan en ongerustheid/spanning/stress. Als het goed opgebouwd wordt (inclusief soms een stukje terug moeten gaan in de training als er een terugval is of de stappen te goot zijn geweest) dan wordt de associatie steeds sterker en kijkt de hond je opgewekt de deur uit! Waar zit je twijfel over iets lekkers of leuks geven als je weg gaat? 

7 juni 2022 aangepast door JokeC
foutje hersteld

[Eefje]

5 minuten geleden, JokeC zei:

Iets lekkers of leuks geven als je weg gaat, laat de hond het weggaan van jou/jullie associëren met iets lekkers/leuks. Precies het tegenovergestelde van de associatie die de hond maakt tussen weggaan en ongerustheid/spanning/stress. Als het goed opgebouwd wordt (inclusief soms een stukje terug moeten gaan in de training als er een terugval is of de stappen te goot zijn geweest) dan wordt de associatie steeds sterker en kijkt de hond je opgewekt de deur uit! Waar zit je twijfel over iets lekkers of leuks geven als je weg gaat? 

Mijn twijfel komt denk ik door de situatie van Evelien en dat ik bij Yula zie dat zodra ze klaar is met wat ze heeft ze alsnog niet op haar gemak is, net als Namu. Op termijn wil ik niet dat het noodzakelijk is zeg maar. Nu is het prima, omdat we aan het oefenen zijn en weer heel snel terug. Maar als we straks langer weg zijn laat ik haar liever niet alleen met die dingen. Van een kong wordt ze heel wild als die leeg is, dan gaat ze ermee gooien en doen, heeft een bal effect op haar, waardoor ze opgefokt raakt. Dat is een recept voor een overprikkelde hond die ik dus absoluut niet meer terug wil zien, en zeker niet alleen in huis zonder ons erbij om haar weer rustig te krijgen. Een kluif vreet ze in 1 keer op, die moeten we altijd van haar weghalen en kleintjes vind ik niet veilig om zonder toezicht te geven, een koffiestok is niet interessant genoeg om het weggaan te verzachten en snoepjes zijn natuurlijk zo op. Dus alles waar ze lang mee bezig is is meteen niet wenselijk om haar uiteindelijk echt mee achter te laten en ik ben bang dat we dan weer opnieuw kunnen beginnen. Tegelijkertijd zie ik wel dat het de scherpe randjes van het vertrek af haalt, het moment dat je de deur uit stapt is niet zo vervelend voor haar. 

Maar dit zijn allemaal mijn eigen hersenspinsels, daarom ben ik zo blij met de gedragsdeskundige, hoef ik het zelf allemaal niet zo te bedenken 😅. 

[JokeC]

1 minuut geleden, Eefje zei:

Maar dit zijn allemaal mijn eigen hersenspinsels, daarom ben ik zo blij met de gedragsdeskundige, hoef ik het zelf allemaal niet zo te bedenken 😅. 

Nou, je bent aardig bezig zelf na te denken, hoor! 😁 Het is juist belangrijk dat je (met hulp van de GT als dat nodig is) zelf door gaat krijgen waarom je hond doet wat ze doet en je zelf kunt bedenken wat je eraan kunt doen om haar te helpen. Helaas botst wat voor de hond goed is/zou zijn best weleens met wat goed/aanvaardbaar/mogelijk is voor de eigenaar(s). Dat is nog ingewikkelder om daar dan een nog wel werkbare oplossing voor te verzinnen voor mens en dier. 

[Eefje]

Ik denk dat we met een boel geduld er wel komen. Ze maakt al zulke grote stappen, het is echt een totaal andere hond dan 3 weken geleden. Dit alleen leren zijn vind ik zelf heel lastig, ik ben zo bang dat ze verlatingsangst ontwikkelt, terwijl ze best veel zelfstandigheid laat zien. Eigenlijk heb ik geen reden om te denken dat het niet goed gaat komen, maar ik ben wel wat onzeker geworden door de zware start die eerste 2 weken. Wat ook niet nodig is, want dat hoort gewoon bij een herplaatser uit het buitenland, maar toch. Ik wil het graag zo goed mogelijk doen, zodat ze mooi stabiel wordt na de turbulente start van haar leven. We hebben geen haast hiermee, de enige dag dat we echt samen weg moeten is volgende maand en dan past mijn moeder op haar. Met haar zijn we nu aan het oefenen dat ze op bezoek komt. We zijn net een paar dagen bezig met het huis uit gaan en ik merk al dat haar reactie op de voordeur afneemt en dat het haar weinig boeit zolang ze wat te vreten heeft, dat lijkt me op zich goed. Ook dat ze rustig alleen beneden kan zijn en 9 van de 10 keer gewoon blijft liggen is een goed signaal. En ze blijft stabiel van gedrag, is niet over de flos als ik weer binnenkom, ben natuurlijk ook niet echt weg, ik sta gewoon om de hoek op de camera te loeren 😁. Maar dit is wel zo'n ding dat echt een heel verkeerde wending kan nemen die niet eenvoudig weer te corrigeren is, daarom ben ik er onzeker over.

[Bammyflurry]

Ik snap je 'hersenspinsels' heel goed. Ik denk ook altijd zo door over zaken waar ik met mijn dieren tegenaan loop.
Ik heb inmiddels 5 honden grootgebracht en gelukkig niet één die niet alleen kon zijn op den duur, hoewel het wel verschillend was vanaf welke leeftijd dat kon. Daar ben ik erg blij mee, want vrienden van ons hadden een witte herder die absoluut niet alleen kon zijn, en zij moesten altijd oppas regelen of konden gewoon niet allebei tegelijk weg.

 

Wij bouwen het vanaf de leeftijd van een maand of 4 (tot aan die leeftijd zijn ze nooit alleen) langzaam op door eerst even 'de deur uit' te zijn om iets naar de container achter in de tuin te brengen bv. Of boven de was op te hangen. Het gaat hier heel natuurlijk en in hele kleine stapjes. Ook wij geven een gevulde kong bij vertrek. Het was vaak zelfs zo dat de hond al bij het aanrecht naar die gevulde kong zat te kijken met een blik van 'ga je nou nog niet weg? Dan kan ik die kong krijgen'.

Onze huidige hond is nu 4 jaar oud en is niet vaak alleen. Mijn man is sinds 2 jaar met pensioen en veel thuis. Maar als wij bijvoorbeeld een middag gaan fietsen en we komen thuis, dan komt ze meestal net van de bank af als we thuis komen. Daar ligt ze lekker te slapen. Ik heb dan wel vooraf een eind met haar gewandeld en ze krijgt wat te kauwen. Zij is trouwens zo gewend aan het ritueel dat ze iets krijgt als ik/we weg gaan, dat ze, als ik bijna weg ga (bv naar mijn werk, en ik pak de sleutels) al in haar mand gaat liggen om een koekje in ontvangst te nemen. Dat hoort bij het ritueel van weggaan.

Ze krijgt ook nog elke morgen een deel van haar voer in de kong. Die kong krijgt ze van mijn man als ik net de deur uit ben naar mijn werk. Natuurlijk is ze dan niet alleen, maar ik ben weg gegaan, dus heeft ze recht op een kong. Als ik even snel een boodschapje wil doen en mijn tas en sleutels pak, heb ik soms niet eens zo snel door dat ze in de mand ligt te wachten op haar 'vertrek-snack'. Dan loop ik toch maar weer even terug en geef haar wat, want 'dat hoort zo'.

 

[Eefje]

Net de gedragsdeskundige gesproken, kreeg grote complimenten voor de stappen die we met Yula hebben gemaakt, gigantische ontwikkeling voor een buitenlandse hond in zo'n korte tijd, dus die kunnen we in onze zak steken! Zij vindt dat bij de deur liggen helemaal niet spannend, lekker laten liggen als Yula dat nu fijn vindt en rustig opbouwen, niet in vaste stappen, maar de ene keer vijf minuutjes, andere keer een kwartier, natuurlijk niet in 1 keer een uur. Dan went ze er vanzelf wel aan dat wij er niet altijd zijn. Zij zag absoluut geen reden voor zorg of overdreven voorzichtigheid. Gewoon een jonge hond die weer even een nieuwe situatie aan moet leren en dat prima kan handelen. Aangezien we alle progressie te danken hebben aan het consequent toepassen van haar tips gaan we dus gewoon lekker zo door. Wel met iets lekkers voordat we weggaan, maar niet als we 2 minuten even de kliko buiten zetten en het hoeft ook niet iets te zijn waar ze lang mee bezig is, liever niet als ze daar wild van wordt en mee gaat zitten kloten. Gewoon zo'n zacht staafje ofzo. Fijn en ontnuchterend altijd, ze is heerlijk no nonsens. 

[Bammyflurry]

Top! Ja, dat compliment mag je zeker in je zak steken!
Ik weet niet of je dit misschien al doet hoor, maar ik ben geabonneerd op nieuwsbrieven van verschillende gedragsdeskundigen. Gewoon uit interesse.

Monique Bladder heeft bv. ook interessante artikelen geschreven over alleen zijn. Ik zoek in al die adviezen en meningen dan mijn eigen weg, wat bij mij en mijn hond past.
Maar ik kan mij ook voorstellen dat je je op dit moment alleen wilt richten op de gedragsdeskundige waar je nu mee werkt en niet allerlei, misschien net weer andere, meningen hoeft te lezen. Kan ik mij ook voorstellen, want volgens mij heb je een hele fijne!

[Eefje]

48 minuten geleden, Bammyflurry zei:

Top! Ja, dat compliment mag je zeker in je zak steken!
Ik weet niet of je dit misschien al doet hoor, maar ik ben geabonneerd op nieuwsbrieven van verschillende gedragsdeskundigen. Gewoon uit interesse.

Monique Bladder heeft bv. ook interessante artikelen geschreven over alleen zijn. Ik zoek in al die adviezen en meningen dan mijn eigen weg, wat bij mij en mijn hond past.
Maar ik kan mij ook voorstellen dat je je op dit moment alleen wilt richten op de gedragsdeskundige waar je nu mee werkt en niet allerlei, misschien net weer andere, meningen hoeft te lezen. Kan ik mij ook voorstellen, want volgens mij heb je een hele fijne!

Ja klopt, zij is super fijn! Ze is aangehaakt bij de stichting waar Yula vandaan komt en heeft heel veel ervaring met buitenlandse honden. Ik heb twee keer een uur met haar gebeld in de eerste twee weken waarin we echt met de handen in het haar zaten, daarvoor heeft ze helemaal niks gerekend. Deze vragenuurtjes waar ik vandaag bij zat zijn speciaal voor mensen met buitenlandse honden en kosten een tientje, vandaag zat ik maar met 1 andere vrouw. En laatst had ik een online workshop gedaan bij haar, omdat ik haar eens ergens voor wilde betalen haha! Die kostte 25 euro en heeft ons ook weer flink vooruit geholpen. 

Ik lees best veel van verschillende gedragsdeskundigen, maar dat maakt het ook heel lastig vind ik. Ik merk dat Yula veel baat heeft bij de aanpak van Jolanda en denk nu vaak: wat zou Jolanda zeggen? En dan kan ik dat even checken in zo'n vragenuurtje, maar inmiddels weet ik het zelf heus wel. Gewoon een basis van duidelijke regels en consequent zijn. En dan links en rechts wat handige tips en tricks om met specifieke gedragingen om te gaan. Nu benader ik haar vooral met die vragen: ze doet dit, wat moet ik doen? En dan krijg ik antwoord, ga ik dat doen en pikt Yula dat super knap binnen een paar dagen op 👍

[Miekmoek]

Mijn moeder strooit voordat ze naar werk gaat altijd een schepje hondenbrokjes door de gehele keuken. Kunnen ze ook een tijdje zoet mee zijn om de gehele keukenvloer schoon te likken 😂 Ik weet alleen niet of je 't hygiënisch een fijn idee vindt 😅

[Deeskuh88]

Als ik eraan denk hoe dat vroeger ging in het pre-internet-tijdperk, dan was het gewoon weggaan en 'hond, doe wat je wil'. Als ze veel blaften of iets, hoorde je dat van de buren. We hadden geen bench en opbouwen met weggaan was er ook niet bij. Wat een enorm contrast met nu! 

[Eefje]

Ja absoluut! Sommige dingen zijn nu beter, van andere denk ik dat ze onnodig lastig gemaakt worden, daar is dit er wel eentje van. Maar je pup met zijn neus in de poep duwen als die binnen iets heeft gedaan, dat mocht wel veranderen 😅. 

[Evee]

Ik vind al dat er veel verschil is tussen 10-12 jaar geleden (dat wij Keiko en Qila hadden als puppy) en nu. En er zijn zoveel verschillende manieren en uitleg methodes dat ik soms ook niet meer weet wat ik moet geloven. Lees je in het ene boek dat gedrag op een bepaalde manier uitgelegd word, lees je in het volgende boek weer een hele andere uitleg over hetzelfde gedrag. En zelfs als je besluit de training positief aan te pakken, heeft dat ook nog zooo verschrikkelijk veel manieren om dat aan te pakken.

 

De hondenschool waar wij met de eerdere honden zaten en met namu de puppy cursus hebben gedaan, was veel minder van voedselbeloning en minder van de trucjes trainen. Vooral kijken hoe het alle dag gaat, achterhalen waarom bepaalde dingen lopen zoals ze lopen en ombuigen of soms simpelweg helpen dat je iets accepteert en er mee leert leven. Samen je weg vinden in alles.

 

De puberlessen die wij nu doen, zijn meer de Martin Gaus methodes. Daar ben ik niet altijd fan van. Maar omdat Namu zo goed op beloningsgericht trainen reageert, de moeite waard om het toch te proberen.  Het is wel echt veel meer trucjes aanleren, waar wij niet zo van zijn. Maar we merken echt dat wij zelf ook te eigenwijs zijn voor het aanleren van bepaalde dingen die zij dan wel heel belangrijk vinden.  En wij dus totaal niet 🤣

 

Dat je hond niet lekker zelf het pad mag kiezen om te wandelen (lekker heen en weer van links naar rechts snuffelen) maar verplicht aan je zij moet lopen, bijvoorbeeld. Van ons hoeft dat dus echt niet 😄 Maar goed, we trainen het nu wel omdat het voor de puberklas een onderdeel van de training is, om om te leren gaan met prikkels en te zorgen dat je hond niet trekt enz. tijdens de wandeling. Uiteindelijk verwacht ik op een middenweg uit te komen, dat ze lekker zelf kan kiezen waar ze loopt, maar bij spannende of lastige dingen wel ons de aandacht kan geven op commando zodat wij haar kunnen helpen daar zonder te veel spanning en stress voorbij te komen.

 

Maar ik ben wel blij dat de tijd van geweld, straf, slipkettingen, elektrische halsbanden met schok enz. steeds verder verdwijnen. Dat hebben wij ook echt nooit gebruikt. Ik zie mijn honden ook echt niet als "onderdanen" zoals sommige mensen dat wel lijken te zien. Het is een huisgenoot, een maatje, je bent een team samen. Regels en duidelijkheid zijn heel belangrijk, en soms kun je best met je stem laten weten dat iets niet ok is. Maar verder dan dat gaan wij in ieder geval nooit. Consequent zijn is best wel heel moeilijk, zeker als je niet de enige bent in het huishouden. Ik denk dat dat van veel problemen de oorzaak is, of de reden dat het lang duurt om dingen er uit te trainen.

 

Namu heeft echt moeite gehad met de overgang van de fokker naar ons, om de een of andere reden vond ze dat doodeng. Dat heeft voor ons best een aantal dingen heel lastig gemaakt. Helemaal omdat ze ook nog eens pijn kreeg van blaasontstekingen die wij niet direct door hadden. Ik voel mij daar best schuldig over.

 

[Eefje]

Haha grappig die verschillen, wij zijn nu juist wel met Yula aan het trainen dat ze niet zo mag zwalken. Trekken doet ze al niet meer, dat vind ik echt gemakkelijk af te leren, gaat bij sheriff ook elke keer snel weer goed.

 

Ze beweegt zich snel, schiet ineens voor je voeten langs en ze is klein en zwart, dus je breekt je nek over haar. Achter me mag ze zwalken wat ze wil, voor mijn voeten dus echt niet meer. Maar zo werkt het niet, dus leert ze nu aan 1 kant lopen. Niet dat het nooit mag wisselen, op sommige stukken is het handiger als ze aan een bepaalde kant loopt en op andere aan de andere kant. Ik vond dat eerst ook niet zo nodig, tot ik haar een paar keer per ongeluk een trap verkocht heb en 3 keer echt over haar ben gestruikeld. Dat soort ongelukken zit ik niet op te wachten, daar wordt zij of ik of wij beide een keer flink de dupe van.

[Evee]

Getackeld door je teckel 😄

 

Haha nee Yula is geen teckel natuurlijk, maar ik snap dat het in dat geval lastig is. Namu loopt niet voor onze voeten, maar loopt voor of naast ons, lekker te snuffelen. Ik ben nog niet over haar gestruikeld 😄 

[Evee]

Ik heb Namu net even 5 minuutjes alleen gelaten omdat ik de pakjes moest laten scannen bij de supermarkt, ze was gewoon los in huis. En dat ging prima. Dan ligt ze wel uit het raam te kijken of ik al terug kom. 

 

Ik heb op het moment ook oppaskonijnen en als ik daar ben (meestal ook maar 5-15 minuutjes) dan laat ik Namu ook alleen, ook los in huis. Dat lijkt wel een stuk beter te gaan dan in de ren. Maar ik durf het echt nog niet goed voor de langere momenten. Als ik wat langer weg ben (10 min-15 min), toch gaat zoeken naar "projectjes". Laatste keer was dat een keukenhanddoek die ze van de haak had getrokken en kapot aan het knagen was. Ze heeft ook al een keer een pakje zakdoekjes van het aanrecht gepakt, en was die aan het opeten. Voor ik wegga controleer ik dan echt of er niets geks ligt en of ze genoeg te doen heeft met speeltjes enzo. Maar toch vind ze wel weer iets. Ze krijgt altijd iets lekkers als ik wegga, maar voor zo kort geen gevulde kong hoor, dan een "dentastick" of whimzee ofzo. 

 

Het stomme is dat als ik boven bezig ben met iets, ze gewoon prima 2 uur alleen los in huis kan zijn zonder dat ze zo boevig is. Het is dus echt het weggaan. 

[Eefje]

Ja lastig zeg. Hoe is dat als je om het huis aan het rommelen bent? Die tip kreeg ik nog mee. Wat doen in de voortuin, even uit zicht en weer terug, dan weer even een klein ommetje maken, zodat ze ook went aan het alleen in huis zijn zonder dat je echt weg bent. En soms ben je wel echt even weg 💁.

 

[Eefje]

@Evee ik zat even aan jullie situatie te denken, het is zo jammer dat het zo gelopen is met Qila hè. Ik denk als zij er nog geweest was om Namu te begeleiden dat dat alles gescheeld had. Nou ja, op de blaasproblemen na dan. 

[Eefje]

Net weer even alleen gelaten, het idee was 10 minuutjes. Maar na 3 minuten zag ik haar teruggaan naar haar dekentje op de bank en daar bleef ze, dus ben ik doorgelopen naar de dierenwinkel voor hooi. Na 10 minuten heeft ze een ommetje door de woonkamer gemaakt en is weer op haar plekje op de bank gaan liggen. Ik ben uiteindelijk ruim 20 minuten weg geweest en ze heeft geen kik gegeven. Deed ook niet overdreven blij toen ik thuis kwam. Ze bleef op haar plekje liggen, wel kwispelend, maar niks overenthousiast of een teken dat ze zich vervelend heeft gevoeld, echt helemaal niks aan de hand. Precies hetzelfde als wanneer ik boven was geweest en nu ik naast haar zit ligt ze er hetzelfde bij als wat ik op de camera zag. Mijn eerste boodschapjes met de hond alleen thuis zijn een feit 🥳🥳🥳