Ga naar inhoud

Yula


Eefje

Aanbevolen berichten

8 minuten geleden, Evee zei:

Ik zag op instagram dat er een hond heel ziek was van het eten van mensenpoep in het bos, waarschijnlijk van een drugs gebruiker 😥 die lag aan het infuus bij de dierenarts.

Ooh gadver zeg! Yula pakt tot nu toe gelukkig geen poep. Wat een ellende zeg. 

 

Ik ben er behoorlijk zeker van dat het uit het nest gevallen kleintjes zijn, of van die kleintjes die uit het nest zijn gesprongen en zitten te wachten op een fatsoenlijk verenpak. Die overleven hier niet lang met al die katten 😭. Ik zie ze ook vaak zitten op de stoep en dan snel terug de bosjes in. Als ik dergelijke symptomen zou zien sta ik toch binnen een uur bij de dierenarts. Je doet er gewoon weinig aan. Ze is aangelijnd aan een korte lijn en ik houd haar goed in de gaten, maar je kunt niet alles voorkomen. Ze zien en ruiken gewoon veel meer dan wij 🤷

Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uren geleden, Eefje zei:

Je doet er gewoon weinig aan. Ze is aangelijnd aan een korte lijn en ik houd haar goed in de gaten, maar je kunt niet alles voorkomen. Ze zien en ruiken gewoon veel meer dan wij 🤷

Ja zeker waar.. Op een gegeven moment heb je wel door op de vaste routes waar dingen liggen zodat je ze er al omheen kan leiden. Je kan niet alles voorkomen zelfs niet als je zelf door het gras kruipt op handen en knieën op zoek naar viezigheid 😂

Link naar reactie
Delen op andere sites

Op 27-6-2022 om 13:41, Eefje zei:

Triomfantelijk met dat dode beest in haar bek. Ja en nu? Geen brokjes meer, ze ging het echt niet loslaten om even lief te luisteren en ik ging het ook ECHT NIET uit haar bek trekken.

Hahaha ik moet stiekem best wel lachen om dit scenario. Honden zijn hele gore beesten inderdaad 🤭😂 

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Vandaag even een wat mindere dag hier, ik vind haar wat stresserig. Ze is klittenband en ging na een uurtje stressen toen ik boven aan het werk was. Stopte gelukkig weer toen ik wat rond ging lopen en ze hoorde dat ik thuis was. Even op alle vlakken een paar dagen een stapje terug. Vaker, maar dan korte momenten alleen laten en niet elke dag een langere wandeling, maar om de dag. Ze heeft blijkbaar toch wat spanningen opgebouwd die haar wat onrustiger maken. Niks heel ergs, maar dat stressen toen ze alleen beneden was moet echt niet. Ze heeft eerst wel gewoon geslapen, dus ik ging pas op de camera kijken toen ik haar hoorde lopen. Zag ook dat haar kleedje overhoop lag, dus daar heeft ze ook wat mee gedaan wat ze normaal niet doet. Even rust inbouwen en dan weer vol goede moed verder.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het kan ook zijn dat ze gewoon even niet lekker is. Honden kunnen ook ziek worden van bijv virusje oid, niet ernstig, niet te merken behalve dat ze iets onrustiger zijn of meer aanhankelijk. Vergelijkbaar met het verkouden zijn of licht griepje van een mens. Dus als 't morgen of overmorgen ineens alweer beter gaat, kan dat 't ook gewoon geweest zijn. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Vandaag waren we naar een bruiloft, dus mijn moeder heeft in ons huis op Yula gepast. Ik vond het wel spannend, geen idee hoe ze zich zou gedragen. Wel geoefend met mijn moeder op bezoek laten komen natuurlijk, zodat ze haar wel zou kennen, maar dan is ze toch best wild. Maar we zijn net thuis en mijn moeder zei dat ze heel lief is geweest, twee keer een beetje druk geworden maar dat had ze met onze instructies snel onder controle. Verder heel lief, braaf en rustig. Super fijn en een opluchting! Ze ging wel even janken toen mijn moeder weg was, die hoort nu blijkbaar ook bij de pack 🙃.

  • Vind ik leuk 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Voor het eerst een kong met bevroren spul gegeven. Doet er nu in elk geval al een stuk langer mee dan met niet bevroren spul. En nu afwachten wat ze ermee doet als het leeg is, of ik dit kan geven als ze alleen thuis moet blijven of niet. 

IMG_20220703_163305.thumb.jpg.31b2d251338eec2f1c297a895863e4c7.jpgIMG_20220703_163346.thumb.jpg.72f773d93481e3203f5cbef7ae8a3ff0.jpg

  • Vind ik leuk 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

58 minuten geleden, JacB zei:

Ik heb (eindelijk) het hele topic gelezen en wat is Yula met d’r neus in de boter gevallen bij jullie zeg!!! 

Lief dat je dat zegt! Het is erg zoeken geweest, nu gaat het goed, maar ze is wel snel uit balans. Het is ook lastig dat ik geen ervaring heb met jonge honden. Ik weet niet wat 'normaal' is voor haar leeftijd en wat voortkomt uit de herplaatsing. Uiteindelijk maakt het niet uit, maar soms mis ik dat vergelijkingsmateriaal wel. Het is hoe dan ook een combinatie. Een hond die hier is opgegroeid is natuurlijk al aan veel dagelijkse dingen en omgevingen gewend, voor haar is alles nieuw, waardoor ze sneller overprikkeld raakt. Wat we nu aan verbetering zien komt doordat ze zich veilig voelt in huis en bij ons. Nu kunnen we eigenlijk pas aan de slag met haar socialisatie op andere gebieden. Het blijft een kwestie van soms dingen doen, waarvan we niet weten of ze ze aankan. En niet te snel te veel verwachten, zorgen voor rust als iets impact heeft gehad. Maar ergens zou een bepaalde tijdlijn wel handig zijn, dat je weet van op die leeftijd stabiliseert haar gedrag, na zoveel tijd bij ons zou ze gewend moeten zijn. Maar dat zijn echt grove indicaties. Logisch natuurlijk. Gemiddeld schijnt het 6 maanden tot 1 a 2 jaar te duren tot een herplaatser, in een goede omgeving, echt gewend en gestabiliseerd is. En qua leeftijd voor een kleine hond tussen een jaar en anderhalf jaar. Ik hoop dus dat we over een half jaar een heel eind zijn, ik denk dat dat ook wel realistisch is. Voor nu genieten van alle kleine stapjes. Zulke grote veranderingen als na de eerste 2-3 weken gaan we ook niet meer zien, dat was puur de afnemende stress en gewenning in huis. Heel project zeg, zo'n hondje! Maar wel mooi en dankbaar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wij hebben een herplaatser gehad uit een NL asiel maar met een vreselijke rugzak. Daar heeft het 2,5 jaar geduurd voor ze ons écht vertrouwde. En zelfs toen nog niet 100%. Ik denk dat haar vertrouwen in ons op 85-90% is blijven hangen. 
Maar ze kwam van denk ik 15-20% vertrouwen. Dus ze heeft in die tijd enorme stappen gemaakt. 
 

Je hond groeit, jij/jullie als baas groeien daarin mee. Op jullie eigen tempo. En dat tempo is het enige juiste tempo. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja, dat is zeker zo. Als ik Yula vergelijk met andere herplaatsers die ik ken en binnen de online groepen waar ik in zit dan heeft zij weinig problemen. Ze is sociaal, niet bang voor mensen, andere honden, verkeer etc, dat scheelt al heel veel. Maar nieuwe omgevingen zijn heftig en ze is sowieso super alert, ze ziet en hoort alles, maar haar reacties er op nemen wel af. Daar merk ik aan of iets haar teveel is geweest. Gaat ze ineens weer blaffen en grommen naar dingen waar ze anders niks meer om geeft. Ik heb er wel vertrouwen in dat we over een tijd een goede, stabiele, fijne hond aan haar hebben. Geduld, veiligheid, liefde en goede begeleiding en dan komt ze er wel.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Sinds we 'los' aan het oefenen zijn werden de wandelingen steeds verschrikkelijker. Alles van de straat pakken werd erger en ze was echt een wild, ongeleid projectiel. Kreeg teveel aandacht voor dat gedrag blijkbaar, want nu laat ik alles waar ze niet dood aan gaat gaan, moet ze alleen de dingen die echt niet goed zijn loslaten en nu is ze veel relaxter. Ze pakt nog wel links en rechts een tak of blaadje, maar spuugt het 9 van de 10 keer weer uit en ze doet het niet meer zo obsessief. Weer een les voor ons dat er dus gevallen zijn waarin consequent zijn niet de juiste aanpak is 💁

Link naar reactie
Delen op andere sites

haha heb je dat weer 😅

 

Namu pakt nu dingen van straat en komt ze dan triomfantelijk laten zien van "krijg ik nu een koekje?" 😄 

Dat is wel een nadeel. Maar bij haar is het echt al een stuk minder wat ze oppakt. Kattenpoep, bananenschillen en voedsel (boterhammen enz) zijn echt lastig, maar laat ze ook niet los. Alles wat minder leuk is dan dat, laat ze prima weer vallen (met of zonder koekje of commando). 

 

Ik zou graag willen dat Namu de wereld om haar heen wat minder interessant vind, maar dat lijkt nu met de puberteit alleen maar erger te worden. Elk bijtje, vlindertje, bewegend iets moet bekeken en achterna gezeten worden. Ook een beetje de fase waar ze in zitten. Ze neemt werkelijk alle prikkels die er zijn in haar op, dat zou ze best wat meer mogen negeren. Daar trainen we wel op, maar wat is dat lastig. Volgens mij zit Yula in dezelfde fase als ik het zo lees 😄 

  • Haha 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Haha ja. In het begin was ze gewoon overdonderd door alles en liep ze maar beduusd mee kennelijk. Nu moet ze alles ontdekken. Reactie op honden, katten en vogels is wel iets minder heftig, in die zin dat ze ze wel ALTIJD in de gaten heeft en er op af gaat, maar ik haar in elk geval wel met me mee krijg. Eerder kon ik haar soms echt op haar kont van een veldje sleuren als het te druk werd. Vond ik wel sneu, maar er zijn hier teveel honden die loslopen en niet luisteren, ze was zo snel overprikkeld dat het gewoon niet goed was om haar daar tussen te laten. Ze luisterde dan niet naar me en optillen bij andere honden is ook niet goed, dus ja, je moet wat op gegeven moment.

 

Het verbaast me hoeveel servetjes en tissues er op straat liggen. Nooit zo op gelet, maar Yula vindt dat dus fantastisch speelgoed. En typisch van die dingen die ik niet aan wil raken. Ze laat ze gelukkig wel los voor een koekje. 

 

Het is inderdaad een fase zegt 'men'. Ook als ze weer enthousiast bovenop een hond springt die mag komen snuffelen 🙈. De baasjes zeggen dat het herkenbaar is, dat hun hond dat ook deed in die leeftijd, dus dat stelt gerust. Er is 1 hond hier die ik vaak tegenkom, een enorme logge bully achtige. Heel chill en geduldig. Daar mag ze omheen stuiteren zoveel ze maar wil. Dat vind ik fijn voor haar, heeft ze toch contact en die hond is zo relaxed joh. Maar die deed dat dus ook op haar leeftijd. Maar dan woog hij al 35kg 😅😅

Link naar reactie
Delen op andere sites

Keiko had ook een obsessie voor tissues. Mijn man heeft hooikoorts en Keiko kon zelfs "zakkenrollen" om de tissues uit zijn broekzakken te halen, hij rook dat gewoon 🤣

Namu pakt wel eens een tissue, heeft er ook wel eens opgegeten, maar het valt mee, het is zeker geen obsessie. De laatste tijd laat ze dat soort dingen steeds vaker liggen. 

 

Met Keiko en Qila weet ik dat ze naarmate ze ouder werden wel steeds meer rust konden pakken. Sommige dingen bleven wel een ding, maar volwassen hadden ze echt veel meer rust in hun lijf zitten. Ik weet dat wij tot nu toe bij elke hond nog hebben gezegd dat je 3 jaar nodig hebt voor de opvoeding van een pup en dat je dan op een punt bent waar zeker nog niet alles perfect is, maar dat het wel allemaal een plekje gevonden heeft.

 

Zo perfect als Qila zal geen enkele hond meer worden voor mij, nu ze er niet meer is realiseer ik mij pas hoe wij op elkaar waren afgestemd met onze levens. En ook zij was niet perfect hoor, zij had ook echt nog dingetjes, zo was ze bijvoorbeeld heel fel op hondjes die naast een fiets renden.  En doodsbang voor vuurkorven en tondeuses. Maar daar is prima mee te leven. In puppytijd was er wel meer hoor,  het duurde bijna een jaar voor zij de hele nacht door kon slapen aan één stuk en we er niet meer rond 3 uur 's nachts uit moesten. Zindelijkheid was voor haar lastig, we hebben haar met puppymatjes getraind. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja hoe meer ik met mensen met honden praat, hoe meer ik besef hoeveel mazzel we hebben. Volledig zindelijk, geen enkel ongelukje, geen sloopgedrag, lekker slapen 's nachts, goed eten, lief en sociaal van karakter, als je bedenkt dat ze pas 2 maanden hier is en hoe gemakkelijk het eigenlijk na de eerste 3 weken gaat mogen we wel in onze handjes knijpen. Het enige dat ze heeft zijn puberstreken en veel dingen die ze moet leren en waar ze aan moet wennen en waarvan ze snel overprikkeld raakt. Maar ja, wat wil je van een puberende herplaatser uit een andere wereld. Dat loopt toch heel vaak niet zo soepeltjes als bij ons nu. Ik denk ook wel aan die dingen als ik soms even denk aaarghh. En dan is het weer goed en heb ik mijn geduld weer terug.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Doe mee aan dit gesprek

Je kunt dit nu plaatsen en later registreren. Indien je reeds een account hebt, log dan nu in om het bericht te plaatsen met je account.

Gast
Reageer op dit topic

×   Geplakt als verrijkte tekst.   Plak in plaats daarvan als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoji toegestaan.

×   Je link werd automatisch ingevoegd.   Tonen als normale link

×   Je vorige inhoud werd hersteld.   Leeg de tekstverwerker

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen vanaf een URL in

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .