Ga naar inhoud

Mijn twee konijnen willen niet lang geaaid worden of opgepakt


Bunbunlove

Aanbevolen berichten

Goedemorgen iedereen,

 

Ik heb sinds een maand een ram en voedster (broer en zus) zijn nu bijna 13weken.

 

Vanaf het begin waren ze sociaal en nieuwsgierig. Eten uit je hand, lopen je achterna, springen soms bij je op de bank en liggen helemaal relax bij ons in de buurt. 

 

Alleen willen ze bijna niet geaaid worden en oppakken is een ramp.

Heb ook het idee dat ze dus enkel komen omdat ze denken dat ze eten krijgen en als ze het gekregen hebben of niets krijgen dan zijn ze weer weg. 🙈

 

Heeft iemand tips hoe ik dit kan aanpakken? 

 

Over twee weken worden ze beide geholpen, kan dat een verschil gaan maken?

 

Alvast bedankt!

aangepast door Bunbunlove
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik denk dat de beste manier om dit aan te pakken is om je verwachtingen bij te stellen. Konijnen hebben helaas een verkeerd imago wat dit betreft.

 

Optillen = doodgaan in de natuur, en konijnen hebben echt een flink instinct dus om dan in paniek te raken en of ze verstijven van angst, of ze trappen en vechten tot ze los zijn. Omdat dit echt een instinct is, zullen ze dit nooit leuk gaan vinden. Het verstijven van angst zien mensen vaak als "kijk nou hoe rustig hij zit, hij vind het fijn" terwijl op zo een moment binnen in het konijnenlijf alles op volle toeren in paniekmodus is. Ik til alleen op als dat medisch noodzakelijk is, bijvoorbeeld nu met een voedster die pas gecastreerd is voor de wondcontrole. Verder doe ik alles op vier pootjes voor ze, zoals de dagelijkse gezondheidscontroles. Oppakken dus zo min mogelijk, alleen als het echt niet anders kan.

 

Wat aaien betreft, dit verschilt per konijn. De meeste konijnen die ik heb zijn tam in de zin van niet bang voor mij, komen naar mij toe, eten lekker uit mijn hand. Maar wat aaien betreft zijn er 3 van de vier die dat totaal niet zien zitten. Een krabbeltje over hun bolletje gaat, een aai over de rug om de conditie te controleren, maar ik kan nou niet zeggen dat ze er van genieten, ze gedogen het. Ik heb één konijn dat aaien wel fijn vind, voor een minuutje ofzo, er echt om vraagt, maar als ze het beu is ook echt zelf weer bepaalt dat het genoeg is geweest.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Eens met wat @Eveezegt. Sommige konijnen houden van aaien, maar veel konijnen zijn prima tam te maken, maar houden er absoluut niet van om geaaid te worden.

Dat hoort nou eenmaal een beetje bij konijnen. 😉 

 

Even wat anders: je schrijft dat ze 13 weken oud zijn... ze zitten toch wel apart van elkaar hè? Vanaf 10 weken moeten rammetjes en voedsters gescheiden worden om te voorkomen dat er een nestje komt. (En samen los laten lopen, ook als je er zelf bij bent, is ook niet verstandig. Een konijn is gedekt voordat jij in kunt grijpen.)

Twee weken nadat je rammetje gecastreerd is kun je proberen om ze weer te koppelen, op neutraal terrein (waar ze allebei nog niet eerder geweest zijn).

 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

De meeste konijnen vinden oppakken echt helemaal niks, zeker niet als je je armen er voor uitstrekt, dan zijn je armen net klauwen en worden ze bang. Mijn konijnen zijn aaibaar, maar hebben er niet altijd zin in. Hoe meer je het contact vanuit hunzelf laat komen, hoe makkelijker het is. Konijnen zijn over het algemeen geen knuffeldieren (er zijn uitzonderingen) dus het is wel goed om je verwachtingen daarover bij te stellen. Het is toch al gezellig als ze bij je komen liggen? Om een voorbeeld te geven hoe het kan verschillen, mijn ene konijn gaat het liefste een eindje van mij af liggen, terwijl de ander wel tegen me aan kruipt en dan gekroeld wil worden. Ze eten beiden uit de hand en zijn goed hanteerbaar geworden. Maar oppakken is echt niet hun hobby, soms moet het wel,  bij de dierenarts of bij verzorging, maar ze zijn echt heel blij als ze dan weer met 4 pootjes op de grond kunnen staan.

 

Ook ik maak me zorgen over de leeftijd en of ze nog bij elkaar zitten. Als dat zo is, dan is dat wel heel tricky. Beiden zijn inmiddels oud genoeg om vruchtbaar te zijn, maar je voedstertje is veel te jong voor een zwangerschap en zo te lezen wil je dat ook voorkomen, gezien je ze beiden laat helpen. Misschien ben je verkeerd voorgelicht door de verkoper over het moment dat ze uit elkaar moeten. Wij raden aan ze met 10 weken uit elkaar te halen. Eigenlijk is het volgens de boekjes 12 weken, maar omdat sommige rammetjes eerder vruchtbaar worden houden wij een veiligheidsmarge van 2 weken aan. Mijn advies zou zijn om ze NU uit elkaar te halen, helaas moet je voor de castratie nog even wachten tot de balletjes goed zijn ingedaald. Ze zullen dus 4 a 5 weken uit elkaar moeten, op dag 15 na castratie van het rammetje kunnen ze weer bij elkaar gezet worden. Ik zou dit inderdaad op neutraal terrein doen, zoals Ot&Sien ook al aangeeft.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Oei ik zie nu pas jullie reacties 🙈

Bedankt hiervoor.

 

En even over het apart zetten, hun fokker zei me dat het geen probleem zou zijn dus ze zitten inderdaad nog bij elkaar. 😟 Dus dat is dan heel fijn!

Ze worden beide op 16 februari gecastreerd /gesteriliseerd.

 

Als ik hun apart zet, kan ik dan ook gewoon een ren maken met een tussenstuk zodat ze elkaar wel zien? Want ze zijn onafscheidelijk.

En stel het vrouwtje zou al gedekt zijn zie je dan bepaalde symptomen? Of gedrag naar het mannetje toe?

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Beter helemaal uit elkaar. Ten eerste is een vruchtbare ram tot alles in staat om bij een voedster te komen, met alle risico's van dien. En als het niet lukt kan het zoveel frustratie geven dat het invloed heeft op de koppeling. 

 

Nee, over het algemeen zie je niets aan het gedrag. Alleen gaat ze vlak voor de bevalling een nest bouwen van hooi en buikhaar. De kans dat je voedster zwanger is, is nu nog niet zo heel groot, maar neemt wel iedere dag toe.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Of juist wel steriliseren, maar dan misschien nog deze week. Dan pleeg je eigenlijk abortus. Maar dat is beter dan zo'n jong konijntje moeder laten worden.

Heel vervelend dat je verkeerde informatie hebt gekregen. Helaas zien we dat heel vaak voorbijkomen. Verkoop is belangrijker dan eerlijkheid, helaas, en de konijntjes en goedbedoelende baasjes zijn de dupe. Daarom adviseren wij mensen altijd om naar een goede opvang te gaan. Daar zijn alle konijnen gecastreerd en ingeënt, er wordt geen geld verdiend, alles wat er binnen komt gaat naar de verzorging van de konijntjes. Voor jou komt dit advies helaas te laat, maar hopelijk kom je met de schrik vrij. Je doet nu wat je kunt en je bent bij de juiste site voor eerlijke informatie over konijnen nu 🙂 . 

Het is trouwens wel heel vroeg om een voedster op haar leeftijd te laten castreren. Meestal gebeurt dit als ze tussen een half en anderhalf jaar oud zijn. Iets eerder kan wel hoor, maar zo jong als jouw voedster heb ik het nog niet gehoord. Doet jouw dierenarts dat vaker? Die vraag gaat specifiek over de voedster, rammetjes kunnen wel prima zo jong gecastreerd worden. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja ik vind dit ook heel jammer want dan had ik nu alleen een rammetje genomen en daarna pas een vrouwtje erbij gehaald misschien wel zoals je zei via een opvang. 

 

En ja ik ben met hun beide op 10weken naar de dierenarts geweest. Die gaf me aan dat ik ze op 14weken samen kon laten helpen zodat ze daarna gewoon samen konden blijven. Je zou er dan vanuit kunnen gaan dat de dierenarts wel weet wat ze zegt dus ja ik dacht "perfect dan hoef ik ze nooit uit elkaar te halen" maar nu lees ik hier vanalles 😓 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het kan, een voedster zo vroeg laten helpen. Maar de ingewanden van konijnen zijn heel klein en fijn, en scheuren snel (op zich fijn voor een prooidier, als een roofdier ze pakt sterven ze daardoor snel en geen onnodig lijden, maar voor huisdierkonijnen is het niet altijd praktisch). Meestal geven dierenartsen de voorkeur om de castratie van een voedster zo tussen de 5 a 6 maanden en 1.5 jaar te doen om die reden. Dan is alles in ieder geval gewoon een heel eind volgroeid. Als je langer wacht dan de 1.5 jaar hebben ze vaak wat meer buikvet, wat het ook weer lastiger maakt.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Heb je het idee dat je dierenarts wel voldoende verstand heeft van konijnen? Bij de opleiding komen konijnen amper aan bod, dus je moet het echt treffen dat je dierenarts er zelf belangstelling voor heeft. En juist omdat konijnen kwetsbare dieren zijn, is het wel belangrijk om een konijnkundige dierenarts te hebben.

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

@Marjoleink, ja inderdaad.

De dierenarts kwam wel heel zelfzeker over als ik haar iets vroeg en bij het nachecken en vaccinaties geven vond ik haar heel zorgzaam overkomen. Naar mijn gevoel leek het wel dat ze wist waar ze over sprak. 

 

Voor mij is de konijnenwereld heel nieuw🤭 dus ik ben echt blij dat ik veel info via deze site kan krijgen en jullie reactie zijn ook heel hulpzaam, bedankt hiervoor! 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .