Ga naar inhoud

Konijnen zonder stress tam maken


Aanbevolen berichten

Hallo iedereen! Ik ben semi nieuw hier, heb al heel veel incognito gelezen en bijgeleerd hierzo! Jullie zijn telkens heel lief en behulpzaam dus wil ik eens aan jullie een volgende situatie uitleggen.

 

In het najaar van 2019 heb ik 1 ram gekocht, Oscar. Deze heeft enkele maandag zonder maatje in de woonkamer geleefd. Na vele tips, forums raadplegen en video´s te bekijken wist ik een beetje hoe oscar aan mij te doen wennen: in alle rust naast zijn verblijf zitten en liggen, veel praten tegen hem en zeker niet forceren tot iets. Dat heb ik dus ook niet gedaan waardoor Oscar het niet gewoon is om opgepakt te worden door mij. Echter mis ik het contact wel. Ik heb hem 1 keer uit z´n verblijf genomen en hem bij mij in bed gezet. Dit was een heel leuk moment! Hij is toen urenlang bij mij gebleven, ik kon hem aaien, hij blij & ik blij. Maar hierna terug naar het gewone leventje.

In het voorjaar van 2020 Vond ik een vondelingetje met hokje en alles voor mijn deur. Ik noemde haar Ella, heb hierna Oscar en Ella beiden laten castreren en hen gekoppelt. Dit ging heel goed! Ze zijn tot op de dag van vandaag helemaal verliefd op elkaar. Weer wat later heb ik Nina overgenomen van het asiel. Ook zij is gecastreerd en is opgenomen door het duo. Dit ging de eerste maand niet heel vlot, waardoor ik uren bij hen heb gezeten om alles te monitoren.

Begin 2021 zijn wij verhuisd naar een huis.

Zij leven momenteel vrij in ons stadstuintje, met voldoende hooi, ruimte, huisjes, afwisseling en veiligheid. Het gaat goed met de konijnen! Echter mis ik 1 ding.

 

Hoewel Oscar en Ella niet bang zijn voor mij, kan ik hen niet aaien of oppakken.  Als ik dit wel probeer moet ik er eerst achteraan gaan en strategisch met mijn vriend alle vluchtroutes versperren. Wanneer ik dan een konijn gevangen heb is deze helemaal buiten adem, ocharme. Ik merk dat Ella wel echt geniet van de knuffel en zij kan dan ook een uur blijven zitten om aaltjes te ontvangen. Echter is het vangen zo´n gedoe en stressvol dat ik het eigenlijk amper doe... Nina, de nieuwste van de hoop is nog erg schuw. 

 

Wat heb ik al wel gedaan:

Ze eten uit m´n handen. Telkens als ik hun bakje vul met brokjes geef ik hen eerst enkele brokjes met de hand. 

Oscar, degene die ik het langste heb  is telkens blij om mij te zien. Hij wiebelt met zijn hoofd en doet enkele binkjes. Maar aaien mag ik niet.

 

Ik grap wel eens dat wij ´kijk-konijnen´ hebben. Zeker sinds ze buiten zitten zijn ze toch wat schuwen geworden.IMG_20210513_154017_887.thumb.jpg.d48ada213f7e2457c770a494dae74c1c.jpg Maar toch Zou ik graag ook eens de konijnen aaien of knuffelen zonder hen helemaal te laten stressen. 

 

Heeft iemand een wondermiddel of tips voor mij? Alvast heel erg bedankt!

20210819_171956.jpg

IMG-20210305-WA0000.jpg

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat een snoepige konijntjes heb je! 
het is inderdaad wel lastig om een konijn tam te maken. Konijnen zijn over het algemeen meer kijkdieren dan knuffeldieren en ze blijven graag met beide pootjes op de grond. Het oppakken zou ik bewaren voor medische dingen zoals nageltjes knippen, naar de dierenarts, controle enzovoort. Konijnen zijn namelijk prooidieren en het komt voor hen erg bedreigend over als je ze oppakt. In dit artikel staat nog meer info en tips: https://www.bunnybunch.nl/informatie/hoe-maak-je-een-konijn-tam

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik denk dat je al heel goed bezig bent, en te zien aan hoe je het met Oscar hebt aangepakt ook duidelijk goed voorbereid. 

Voor een deel zit het natuurlijk in het karakter van de konijnen. Nina blijkt een konijn dat wel graag geaaid wil worden, Oscar en Ella wat minder. Nu ze lekker veel ruimte hebben, gaan die liever op onderzoek dan lang bij jou te blijven zitten.

 

Als je toch graag de aai momentjes wil hebben, wat ook goede momenten zijn om je konijnen even te controleren qua gewicht, vacht, etc of er geen gekke dingen zijn, dan werkt dat vaak het beste bij eet-momenten. Dan zijn ze met iets bezig, vinden ze jouw aanwezigheid vaak niet erg en lopen ze minder snel weer weg. 

Dat ze nu al uit jouw hand eten is goed, dat geeft aan dat ze eten in jouw buurt helemaal niet erg vinden. Dat kun je dan uitbreiden. Als je de rest van de brokken in de bak of op de tegels legt, rustig een voor een kort over hun kopje aaien. En dat uitbreiden naar wat langer en bijvoorbeeld ook hun nekje en rug. Met geduld weer opbouwen dus. 

 

Waarschijnlijk zullen dit geen konijnen worden die uit zichzelf een aai komen halen, maar als je die momentjes kunt bereiken, is het al heel mooi.

 

Ik zou ook stoppen met het contact afdwingen door ze achterna te gaan. Dat geeft erg veel stress en gaat juist het vertrouwen in de weg. Bij Oscar deed je dat eerst heel goed, pak dat nu ook weer op nu ze buiten zitten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het kan ook helpen om op een vast moment naar ze toe te gaan met wat lekkers, bijvoorbeeld wat groente en dit ook uit je hand te geven. Als ze het eenmaal weten dat ze op dat vaste moment iets lekkers krijgen zullen sneller geneigd zijn om naar je toe te komen en misschien kan je ze dan ook even aaien als ze het toelaten. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Maar wat versta je onder tam? Want een konijn echt bij je nemen en knuffelen past gewoon niet bij de aard van het beestje, ik vind dat geen realistische wens. Wat je omschrijft klinkt ook enorm stressvol voor de konijnen. Door dit herhaaldelijk te blijven oefenen is de kans aanwezig dat ze weliswaar leren dat protest/vluchten geen zin heeft, maar dat neemt vaak alleen maar de reactie weg en niet de stress. Ik denk dat het verstandig is om goed na te denken over wat je verwachtingen zijn en of deze realistisch zijn, en dan nog eens te kijken naar hoe en wat je kunt bereiken. De sleutel tot een goede band met je konijn(en) is ze zelf de keuze geven, niet door het af te dwingen. Tam is, in mijn optiek, niet dat ze zich zonder 'gedoe' laten oppakken en bij je blijven zitten, maar dat ze blij zijn om je te zien en zélf bij je willen zitten, zélf op schoot springen, zélf om aandacht vragen.

aangepast door Dollie
  • Bedankt 1
  • Mee eens! 5
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Het imago dat konijnen hebben dat ze knuffeldieren zijn klopt niet. In tegendeel.

 

Vrijwel geen een konijn houdt ervan om opgepakt te worden. Sommige konijnen laten het wel toe, maar als je dan goed kijkt zie je eigenlijk altijd hoe bang ze dan zijn (bijvoorbeeld snelle ademhaling, grote ogen) dus als je dat beseft is het ook helemaal niet leuk om ze te knuffelen. Konijnen zijn prooidieren en als ze in de natuur opgepakt worden betekent dat dat hun laatste uur geslagen heeft. 

 

Sommige konijnen vinden het prima om geaaid te worden, zolang ze maar met 4 pootjes op de grond staan en altijd weg kunnen. Maar veel konijnen zijn ook van aaien niet gediend. Ze vinden het heel eng of hebben er gewoon een hekel aan. 

 

De meeste konijnen kan je wel leren om een brokje uit je hand te laten pakken. Zo heb je dat ook met Oscar goed gedaan. Ze moeten dan het vertrouwen krijgen dat jij ze niet aanraakt en al helemaal niet oppakt. Op den duur kan je proberen om ze als ze aan het eten zijn voorzichtig te aaien. Sommige konijnen vinden dat dan goed, sommige vinden het goed als je 1 of 2 aaitjes geeft en sommige willen of durven dat echt niet. Je moet het konijn daarin dan ook respecteren en dat niet proberen blijven af te dwingen. 

 

De meeste konijnen die ik heb gehad waren behoorlijk schuw. Die kon je echt niet aanraken, en dat deed ik dan ook niet (tenzij ze een keer naar de dierenarts moesten en in de reisbox moesten. Zo sneu hoe bang ze dan waren). Ik kon ze wel een brokje uit mijn hand geven, omdat ze wisten dat ik ze niet ging aanraken. Toch bleven ze dan op hun hoede, klaar om weg te rennen. Maar bij andere mensen pakten ze geen brokjes uit de hand, of ze lieten zich zelfs helemaal niet zien. Dus ik vond het al bijzonder dat ze mij genoeg vertrouwden om voorzichtig een brokje uit mijn hand te pakken. Het koppel dat ik nu heb vind ik vrij tam, maar dat betekent niet dat ik ze lekker kan aaien. Het ene konijn kan ik een paar aaitjes geven als ze aan het eten zijn, maar dan vindt hij het ook wel weer genoeg. Het andere konijn is heel nieuwsgierig en vindt het leuk om bij je te kijken. Ze is niet bang. Maar je moet haar echt niet proberen te aaien! Dan reageert ze heel verontwaardigd en gaat ze snel weg. Oppakken moet je haar al helemaal niet. De enkele keren dat ik haar heb opgepakt (dierenartsbezoek) spartelde en krabte ze als een idioot. Toch vind ik haar wel tam. Ze wil alleen absoluut niet dat je aan haar zit. 

 

Dus ondanks dat konijnen er heel knuffelbaar uitzien zijn de meeste konijnen dat niet.

  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .