Slowchat hondentopic 2022

[Eefje]

Interessant. Ik dacht dat ras bij honden wel meer bepalend was. Goed dat dat onderzocht is, maar het zal nog heel lang duren voordat mensen zelf niet allerlei eigenschappen toch aan ras toedichten. Ik zie het echt op alle hondenfora waar ik nu kom. Oooooh dat had ik ook met mijn golden retriever! Jaaaa, dat hoort echt bij het ras. Oooooh het is een Jack Russel, ja, daar ga je al. 

 

Maar ik kan dus het feit dat ik nu een hyperactieve overprikkelde puberpup in huis heb die alles op haar pad wil slopen niet toeschrijven aan haar vuilnisbakkenras? JAMMERRRR 😄

[Mississippi]

39 minuten geleden, Eefje zei:

Maar ik kan dus het feit dat ik nu een hyperactieve overprikkelde puberpup in huis heb die alles op haar pad wil slopen niet toeschrijven aan haar vuilnisbakkenras? JAMMERRRR 😄

Staat twee keer een perfect excuus in deze zin hoor. Pup en puber. Geen speld tussen te krijgen, heb je geen ras voor nodig 😛

[Eefje]

10 minuten geleden, Mississippi zei:

Staat twee keer een perfect excuus in deze zin hoor. Pup en puber. Geen speld tussen te krijgen, heb je geen ras voor nodig 😛

 ik wist niet wat me overkwam joh. Zat echt met mijn handen in het haar, geen land mee te bezeilen. Gelukkig na een paar uur EINDELIJK gaan liggen en slapen. Wandeling van vanmiddag was heftig geweest, we kwamen erg veel dingen tegen onderweg, dat is pech, normaal is het daar niet druk. Totaal overprikkeld. Komende dagen weer even naar het regime van dag 1 en 2. Vast veldje, daar mag ze snuffelen zolang ze wil. Het is lastig inschatten, je wilt niet onderprikkelen en niet overprikkelen. Dunne lijn nu ze wat begint te wennen in huis en overduidelijk dingen wil doen. Die dingen zijn dus nog niet wandelingen uitbreiden. Noted. 

[Mississippi]

1 uur geleden, Eefje zei:

 ik wist niet wat me overkwam joh. Zat echt met mijn handen in het haar, geen land mee te bezeilen. Gelukkig na een paar uur EINDELIJK gaan liggen en slapen. Wandeling van vanmiddag was heftig geweest, we kwamen erg veel dingen tegen onderweg, dat is pech, normaal is het daar niet druk. Totaal overprikkeld. Komende dagen weer even naar het regime van dag 1 en 2. Vast veldje, daar mag ze snuffelen zolang ze wil. Het is lastig inschatten, je wilt niet onderprikkelen en niet overprikkelen. Dunne lijn nu ze wat begint te wennen in huis en overduidelijk dingen wil doen. Die dingen zijn dus nog niet wandelingen uitbreiden. Noted. 

Ahh het schaapje. Deze dingen gebeuren soms inderdaad. Althans, het klinkt mij heel bekend, en ik denk de rest hier ook wel 😅 Maar mijn ervaring is wel dat je langzaamaan je hond goed leert kennen, je omgeving steeds beter leert kennen door de ogen van je hond... En je hond wordt ouder en groeit over het meeste wel heen (of niet, zoals mijn exemplaar, maar dan leer je ook steeds beter hoe er mee om te gaan).

 

Ken je die weilanden bij Persingen? Daar kun je echt heerlijk en prikkelarm (wel aangelijnd) wandelen. Als je er graag eens met haar uit wil maar behoefte hebt aan 0 toestand is dat echt een fijne plek.

[Eefje]

@Mississippiwelke weilanden bedoel je? Gewoon naar persingen rijden en daar in de omgeving lopen? Of is het een specifiek gebied? 

[Mississippi]

1 uur terug, Eefje zei:

@Mississippiwelke weilanden bedoel je? Gewoon naar persingen rijden en daar in de omgeving lopen? Of is het een specifiek gebied? 

Je kan de auto parkeren onder aan het kerkje van Persingen. Dan loop je een klein stukje rechtdoor langs de weg (met de kerk links) en daar is dan een soort poortje waar je naar beneden gaat. Vanaf daar kun je een wandeling door de weilanden maken. Er is een groter en een kleiner rondje, maar dat moet je misschien even op de kaart uitzoeken, of ter plekke uitvinden (https://vianatura.geoapps.nl/#7e3b6905-8fad-e611-9406-00155d0ad53c)

 

Had al wat screenshots gemaakt, maar die zijn uiteraaaaard weer te groot. Ik app ze straks wel even, is duidelijker dan mijn verhaal hier 😉 

 

[Evee]

Ja, ik vond het ook wel interessant, ik had ook een hoger percentage verwacht. Hoewel als ik zie hoe onze malamutes van elkaar verschillen, ik mij er ook weer niet over verbaas. 

 

Ik weet ook niet hoe specifiek ze dit onderzocht hebben (volgens mij was het vooral om uit te zoeken of bepaalde rassen zoals pitbulls vanuit het ras agressie mee krijgen). Ik denk dat het bij honden wel zo is dat als je het rasgroep breed pakt, er misschien wel meer overeenkomsten zijn ten opzichte van de andere rasgroepen. Of dat ook is meegenomen in dit onderzoek weet ik niet. Ik heb het onderzoek zelf er niet bij gezocht. Ik bedoel, de categorie gezelschapshonden zal verwacht ik toch echt wel andere behoeften en karakter eigenschappen, hebben dan de werkhondenrassen, alleen al door het ontwerp van hun lijfje. 

 

 

@Eefje Je hyperactieve overprikkelde pup is omdat het een pup is die nog maar een week bij jou is, zoveel nieuwe indrukken heeft, en gewoon nog steeds een puppy / pubertje is. Ras maakt daar inderdaad niet voor uit, zoals Mississippi ook aangeeft 😄

 

Overprikkelde puppy's zijn heftig. Met Keiko hadden we daar echt extreme moeite mee. Hij was ook veel te gevoelig voor prikkels, en als het te veel was kreeg hij echt een soort trance waarin hij totaal onbereikbaar en onberekenbaar was. Achteraf hebben we voor hoe hij was veel te veel willen socialiseren / wennen aan dingen, waar hij helemaal niet aan toe was. Ik heb hem in zijn puppytijd soms aan een boom of lantaarnpaal gebonden en uit laten razen terwijl ik op veilige afstand kon wachten tot hij gekalmeerd was , niet zoals het hoort, maar in de praktijk was dit de oplossing die voor iedereen veilig was en het best werkte. We hebben met hem 3 jaar wekelijks lessen gevolgd bij een hondenpsycholoog en uiteindelijk was de conclusie dat er iets niet klopte aan Keiko, maar zij vonden dat hij bij ons wel op zijn plek zat. Dat denk ik ook wel, want ik denk niet dat veel mensen hun leven zo aanpassen op de hond die ze hebben, meestal verwachten mensen dat de hond zich aanpast aan hun. En dat was bij Keiko niet mogelijk. Hij was 80% van de tijd een super leuke hond hoor, wat het ook echt waard maakt. Maar 20% was er geen land mee te bezeilen. Je kon er bij hem ook nooit een vast moment aan koppelen, van je kan zo ver wandelen, want als je in de eerste 100 meter al drie dingen die hij niet aan kon tegen kwam, dan was het al echt te veel. Hoe ouder hij werd, hoe beter het ging, en hoe meer we zijn signalen begrepen. Tot op het laatst, helaas.

 
Met Qila hebben we dat toen echt veel rustiger aan gedaan, net als nu met Namu.  Echt meer kijken naar wat de pup aan kan, en niet wat er allemaal in de boekjes staat dat je voor 12 of 14 weken aangeleerd moet hebben, want dat is echt onmogelijk, is onze conclusie 😄 Qila ging alleen heel hard in het rond rennen als ze overprikkeld was. Dan was het alsof je een paard aan het longeren was. En dat was het. Een verademing, als je Keiko gewend was  😄 Rennen maar hoor! haha. 

Namu heeft dat rennen ook wel. Ik heb vanochtend een flinke boswandeling gedaan (3.6km) en het laatste pad dat ik in sloeg was ze echt van het één op andere moment overprikkeld, dan gaat ze ook rennen. Ik merk ook dat ik dan niet meer tot haar doordring met commando's. Het heeft ook geen zin om nog iets te roepen of iets van haar te vragen, dat komt niet meer door. Gelukkig waren we nog 200 meter bij de bus vandaan, dus zo heel erg was het niet. En nu is ze nog even met een soort cooldown in huis bezig, moe maar druk met alle speeltjes in de weer, ze zal zo wel in slaap vallen midden in de kamer.  

[Evee]

Ik zat wat oude foto's te bekijken, kom ik deze tegen. Qila als pup links, Keiko er rechts naast. Aan de spullen er omheen te zien was het een leuke puppy-party geweest 😄 

 

[Mississippi]

1 uur terug, Evee zei:

Overprikkelde puppy's zijn heftig. Met Keiko hadden we daar echt extreme moeite mee. Hij was ook veel te gevoelig voor prikkels, en als het te veel was kreeg hij echt een soort trance waarin hij totaal onbereikbaar en onberekenbaar was. Achteraf hebben we voor hoe hij was veel te veel willen socialiseren / wennen aan dingen, waar hij helemaal niet aan toe was. Ik heb hem in zijn puppytijd soms aan een boom of lantaarnpaal gebonden en uit laten razen terwijl ik op veilige afstand kon wachten tot hij gekalmeerd was , niet zoals het hoort, maar in de praktijk was dit de oplossing die voor iedereen veilig was en het best werkte.

Jeetje wat heftig... 

 

Toen Texas echt nog klein was, raakte hij wel eens (zeer regelmatig...) zo overprikkeld dat hij grommend en onbereikbaar in je broek hing. En dan dusdanig dat alles wat geen super strakke skinny was gewoon naar beneden ging. Sta je daar ineens midden in de woonkamer in je onderbroek. Of buiten in je jas. Echt niet leuk. Lang verhaal kort: jouw hond is echt echt echt niet de enige @Eefje , en het wordt ook minder.

 

1 uur terug, Evee zei:

Qila ging alleen heel hard in het rond rennen als ze overprikkeld was. Dan was het alsof je een paard aan het longeren was. En dat was het.

Hahaha dit doet Tex ook! Eerste keer dat ik hoor dat een andere hond het ook doet. Meestal even de eerste energie/stress eruit gooien aan het begin van de wandeling. Ziet er wel altijd extreem achterlijk uit 😂

[Evee]

39 minuten geleden, Mississippi zei:

Toen Texas echt nog klein was, raakte hij wel eens (zeer regelmatig...) zo overprikkeld dat hij grommend en onbereikbaar in je broek hing. En dan dusdanig dat alles wat geen super strakke skinny was gewoon naar beneden ging. Sta je daar ineens midden in de woonkamer in je onderbroek. Of buiten in je jas. Echt niet leuk.

Achteraf kun je hier vast nog wel om lachen, maar ik kan mij helemaal voorstellen dat het op het moment zelf niet leuk is.

 

Keiko beet niet in je benen maar sprong echt tegen je aan en beet in armen, rug en schouders. Hij hapte soms ook naar mijn gezicht, wat ik echt eng vond. Want hij was zo groot dat als hij op zijn achterpoten stond tegen mij aan, hij ook ongeveer op ooghoogte was.  Ik heb in mijn bovenarm nog een litteken van hem. Mijn man ook meerdere op zijn armen , van het moment dat Keiko na castratie de auto in moest, hij had zo lopen vechten tegen de verdoving, en een meerdere littekens nog van het bijtincident een paar dagen voor we Keiko hebben laten inslapen. Laten we zeggen dat onze tetanus injecties goed op orde waren in die tijd 😄
Maar aan de andere kant was hij het grootste deel van de tijd wel echt ontzettend aanhankelijk, lief en zorgzaam. Een echte knuffelhond. Qila was voor hem de perfecte huisgenoot. Zij was de baas, al vrij jong zelfs, was ontzettend goed in rust pakken (keiko kon gewoon geen rust pakken) en zij kon vaak nog wel doordringen tot Keiko en de grens aangeven, als ons dat als baasjes niet goed meer lukte. 

Psychisch zat er gewoon echt iets niet goed bij hem, maar meer dan schildklierproblemen (waar hij medicijnen voor had) hebben we nooit kunnen achterhalen. We weten wel dat er in het nest nog drie zijn ingeslapen (Keiko was nummer 4 uiteindelijk) om gedragsredenen, de fokker heeft het wel echt verstandig opgepakt en met die lijn is niet meer gefokt. Maar waarschijnlijk zat er dus erfelijk gezien iets niet goed. 
Keiko at ook maar eens in de drie dagen. Dan at hij heel veel, en dan dus twee dagen niets. Sommige wolven schijnen dat ook te doen. Hoe dan ook, een hele aparte hond.  Ontzettend veel van geleerd. Echt wel momenten afgevraagd "waar zijn wij mee bezig". Er echt regelmatig flink doorheen gezeten, maar toch is hij 7 jaar bij ons geweest. En ik denk toch ook wel gelukkig geweest. Tot het punt dat het niet meer verantwoord was, vooral ook niet naar onze omgeving. Hij was ook niet de hond die gelukkig was geweest met een leven in een kennel en nooit daar buiten, dus dan is inslapen je enige andere keuze. Hoe lastig en rot die keuze ook was. 

 

[Eefje]

Jeetje wat een heftige verhalen zeg. Wel echt knap hoe jullie dat doen en met Keiko gedaan hebben. Zo'n grote hond en dan zulk gedrag, dat lijkt me eng, die onvoorspelbaarheid en dat je zo'n hond fysiek niet aankunt als het erop aan zou komen. En in je onderbroek op straat staan omdat je hond je broek uit trekt, pffff. Vooral dat publiekelijke ook, je weet dat iedereen er dan wat van vindt en denkt dat je je hond niet opvoedt, terwijl het gewoon een uitzonderlijk lastige hond is. 

Ik neem meteen alles terug over Yula 😅. Al zit ik wel met een tuinprobleem. Ze sloopt het hele gazon binnen 3 seconden en gaat ballistic, luistert niet, maakt overal een spelletje van, maar daarmee krijg ik haar ook niet de goede kant op. Dus nu geoefend aan de lijn in de tuin. Gaat ze graven dan breng ik haar naar het plekje waar ze het wel mag. Werkt allemaal nog niet geweldig, nu is ook de lijn speelgoed en dat wil ik niet, dat je zo'n hond hebt die als je wandelt steeds in de lijn loopt te bijten, dus moest ik haar weer van de lijn afleiden met een touw waar ze wel in mag bijten 🤣🤣😅. Jullie verhalen relativeren goed, een pup van een niet al te indrukwekkend formaat (10kg vanmorgen) met gedrag dat er gewoon bijhoort is niet meer dan wat lastig. Maar een hond die ingeslapen moet worden vanwege gedrag, meerderen uit dat nest ook, dat is wel echt heel naar en sneu zeg 😭.  

[Mississippi]

5 uren geleden, Evee zei:

Achteraf kun je hier vast nog wel om lachen, maar ik kan mij helemaal voorstellen dat het op het moment zelf niet leuk is.

Tot op heden nog niet 😅😛

 

5 uren geleden, Evee zei:

Hoe lastig en rot die keuze ook was. 

☹️

4 uren geleden, Eefje zei:

En in je onderbroek op straat staan omdat je hond je broek uit trekt, pffff. Vooral dat publiekelijke ook, je weet dat iedereen er dan wat van vindt en denkt dat je je hond niet opvoedt, terwijl het gewoon een uitzonderlijk lastige hond is. 

Haha nee gelukkig nooit op straat! Dan hing hij in mijn jas omdat die over mijn kleding heen zat. Maar verder klopt het wel, iedereen kijkt en iedereen denkt (vooral hier in het verder zo perfecte oost 😛). Ik heb daar als enige moment ooit wel een hele fikse grens aangegeven en ben verbaal boos geworden. Hij mag op alle manieren dat nodig is stress uiten, maar publiekelijk steeds half aangevallen worden ging me te ver en sindsdien heeft hij het ook niet meer gedaan. Was overigens ook totaal niet leuk, en zeker niet in het openbaar... 

 

4 uren geleden, Eefje zei:

Ze sloopt het hele gazon binnen 3 seconden en gaat ballistic, luistert niet, maakt overal een spelletje van, maar daarmee krijg ik haar ook niet de goede kant op.

Is het nog te vroeg om hier om te lachen?

[Eefje]

Haha ietsje! Ik heb haar net een nieuwe kluif gegeven, ze liep zo te drentelen, dacht heeft ze wat rust. Maar nee, een nieuwe kluif moet je niet opeten, maar eerst in de tuin begraven. Dus ik haar aangelijnd meegenomen naar het stukje tuin waar het mag. Eerst wilde ze niet daar, maar toen begon ik met mijn handen een gat te graven, maakte ze het af en het bot ligt daar nu veilig. En Yula is nu rustiger binnen. Dus we zijn toch een klein beetje geslaagd vandaag 👍. 

 

Blijkbaar was je uitbrander wel effectief. Ik heb dat met Tom (pony ) ook eens gehad. Altijd lief en aardig en volgens de boekjes, maar hij bleef over grenzen gaan. Toen ben ik 1 keer flink boos geworden en is hij daarna heeeell lang braaf geweest, maar ook echt prettiger in de omgang en vrolijker als ik kwam. Het leek bijna of hij het fijn vond, gek genoeg. Het staat niet chique en het is niet wat je wilt doen, maar het is wel een heeeeeel duidelijke grens. 

[Kolino]

Hoe vaak gaan jullie er met de hond op uit op een dag? Of laten jullie de hond ook wel eens in de tuin? Ik ben me weer even aan het oriënteren of het haalbaar is voor mij om aan een hond te beginnen. Ik ben alleen dus heb geen partner waarmee ik kan afwisselen om er uit te gaan. Dus vandaar de vraag hoe vaak gaan jullie echt wandelen of laten jullie de hond voor kleine plasjes ook wel eens even kort naar buiten?

[Eefje]

Met Yula 4 a 5 keer per dag, nu nog allemaal kleine wandelingetjes, maar straks zullen er wel 1 of 2 lange bij zitten. In principe doet zij niks in de tuin, ik heb haar vandaag alleen een plas zien doen in de tuin, maar ze is ook ziek. Ik vind het niet fris om een hond in te tuin te laten poepen en plassen als je zelf toch ook wel eens op dat gras wilt liggen. 

Een hond in je eentje lijkt me erg pittig. Denk er ook aan dat een hond in het begin nog niet alleen kan zijn. Dat is ook inclusief douchen, de was doen etc. En bij ziekte zoals nu, wij hebben elkaar afgewisseld, ze was non stop aan het kotsen vanaf 4 uur vannacht tot het moment dat we eindelijk om 2 uur in de auto konden stappen naar de dierenarts (waarbij mijn vriend achterin doekjes onder haar kin heeft gehouden, zodat ze niet mijn auto onder zou kotsen). Mijn vriend heeft tot 8 uur met oordoppen in bed gelegen, ik daarna tot half 12, zo hadden we toch wat slaap. Maar dit zijn dus wel de dingen waar ik vooraf minder bij stil had gestaan. Het komt allemaal wel goed en wordt beter als ze meer gewend zijn (en niet ziek), maar ik kan je vertellen dat de beginperiode ontzettend heftig en intensief is. Waarbij het natuurlijk ook echt niet helpt dat ze ziek is nu, maar los daarvan was het dat ook. In mijn eentje weet ik niet hoe ik het de afgelopen week had getrokken, eerlijk gezegd 😅.

[Evee]

Wij doen 4 wandelingen per dag, waarvan 1 grote wandeling, en drie kleinere wandelingen van 15 a 20 minuten. 

 

Tussendoor plast en poept ze ook nog wel in de tuin, de eerste weken dat ze bij ons was durfde ze er niet buiten te plassen.

Voor de eerste plas sochtends vind ik de tuin ook wel fijn, dan kan ik daarna nog even koffie drinken en ontbijten voor ik moet wandelen.  😉 Qila liet ik ook altijd even in de tuin zodra ik wakker was. 

 

Verder kom ik toch wel regelmatig in de tuin, voor de was, konijnen, lekker zonnen, tuinwerk en dan gaat ze gewoon mee en speelt ze of scharrelt ze wat rond. Soms trainen we wat. Ik zie dat niet als vervanger van een wandeling. 

 

Qua zorg en tijd voor de hond ben ik meestal de klos. Mijn man werkt op het moment heel veel en onregelmatig.

Namu kan mee naar mijn werk. Toen ik dat niet had namen wij voor de honden als ze kwamen om de beurt vakantie. 4 a 5 weken de één thuis, dan de ander. 

Maar Namu mee naar mijn werk houd niet altijd in dat ik ook kan werken, dat kost tijd. Inmiddels gaat het wel aardig en snapt ze dat mijn werktijd voor haar slaaptijd is. 

 

Ik kan best een dag de grote wandeling vervangen door een kleine, maar als ik dat 2 dagen doe heb ik een stuiterhond. Best vervelend soms, bijv. Met warm weer moet ik extra vroeg opstaan zodat het nog koel genoeg is voor een wandeling. Maar dat komt ook wel door het type hond dat we hebben. 

 

 

[Mississippi]

Ik wandel ook 5 keer op een dag. 'S ochtends heel vroeg even poep en plasrondje (no way dat Texas iets in de tuin of uberhaupt in de buurt van het huis doet), dan om 9 uur een langere wandeling, in de middag nog even poep en plasrondje, einde middag weer een wat langere wandeling en dan 's avonds om 7 uur nog iets daar tussenin. 

 

Ik doe het meeste alleen. Dat is best pittig, en het is heel fijn dat in geval van 'nood' mijn wederhelft wel wat op kan vangen. Vooral ook als een van de konijnen ziek is. Tegelijkertijd denk ik, in tegenstelling tot @Eefje 😛, dat ik het alleen wel zou kunnen redden als het zou moeten. Twee week geleden was mijn vriend een paar dagen weg, was Texas niet lekker, Mississippi echt ziek en ik moest ook nog werken tussendoor. Dat is niet leuk, maar iedereen leeft nog 😅 Als je echt van plan bent om alleen aan een hond te beginnen, zou ik wel inzetten op goede en betrouwbare oppas in de buurt. Van te voren al. Mijn ouders helpen mij veel, als dat wegvalt heb ik wel een probleem.

1 mei 2022 aangepast door Mississippi

[Evee]

De fokker had de pups op houtkorrel zindelijk gemaakt. In onze tuin liggen houtsnippers tussen de planten. Ik denk dat dat voor namu vertrouwd was om haar behoefte te doen. En eigenlijk is het met alle blaasontstekingen ook wel heel fijn geweest dat ze dat deed. 

[Kolino]

Ok, dus 4 a 5 keer moet ik dus wel rekenen, volgens mij deden wij vroeger 4 keer, 2 korte en 2 lange rondjes. Ik heb dus het idee om de eerste hoge nood er even in de voortuin af te willen halen 's morgens, zodat ik nog even wakker kan worden zonder dat er constant een hond aan het piepen is dat ie er uit moet en het laatste rondje in het donker vind ik ook wel spannend in m'n uppie. De rest voelt niet als een groot probleem, maar meer als iets waar ik aan zou moeten wennen. 

 

Er zit een dierenarts op een paar 100 meter lopen, in andere gevallen zou ik de hulp van mijn ouders moeten inroepen. Zij wonen niet zo heel ver bij mij vandaan. Maar ze worden ook een dagje ouder, dus ik heb liever de zekerheid dat ik het alleen kan.

[Mississippi]

Ik denk dat 4 a 5 keer inderdaad best normaal is. Maar als je aan een pup begint, is dat natuurlijk de eerste tijd (heel veel) vaker. Texas was binnen een week helemaal zindelijk en ook het kunnen ophouden liep heel snel op, maar ja, dat is veel geluk en weinig wijsheid. Net zoals met konijnen eigenlijk 😅

 

Denk dat er ook wel veel afhankelijk is van wat voor soort hond je neemt (al zegt ras niet alles hebben we geleerd 😛). Als jij een relatief klein en na de puptijd rustig hondje hebt, kun je die wellicht prima een dagdeel bijvoorbeeld bij je wat oudere ouders brengen. Als je een hond hebt die heel goed te socialiseren is, zijn er waarschijnlijk opties voor oppas of uitlaatservice genoeg. Maar als je aan van die vlaaien zoals die van @Evee of die van mij begint... Ja die hebben doorgaans veel nodig. Veel plaats, veel uitdaging, veel begeleiding. Is ook leuk, maar mijn ervaring is dat je dat wat minder snel uitbesteed 😅

[Evee]

Ik vind zelf het eerste half jaar, als je voor een pup kiest, best zwaar. Pups zijn leuk, maar veel werk, het gaat meestal niet precies zoals je vooraf bedacht had en een hond is geen robot, er zit echt een eigen karaktertje aan vast. Elk individu is anders en heeft toch weer andere omgang nodig.

En van andere hondenmensen in mijn omgeving hoor ik dat ook wel. Het is best intensief om ze goed op te voeden, en zelfs als je al met vele eerdere honden ervaring hebt kun je echt nog tegen vervelende dingen oplopen.  Of je moet het treffen en echt een gemakkelijk hondje hebben. Maar ja, wij treffen dat nooit zo haha 😄

Bij ons was het Namu haar bijtgedrag in die weken en het niet alleen kunnen zijn. Maar ik hoor bijv. regelmatig dat er pups zijn die buiten niet hun behoefte willen doen, en dat dan dus in je huis doen op het moment dat je thuis komt, en dat dat echt tijd kost om af te leren. Dat soort dingen. Dat hebben wij dan gelukkig niet, Namu heeft misschien 3x iets in huis gedaan in de eerste twee weken. Wij houden ook echt een elk uur / na elk spel / na elk slaapje naar buiten ritme aan in de eerste week. Ook de eerste paar nachten. Slopend voor ons, dat wel. Maar als je dan in twee weken een goed zindelijke hond hebt, vind ik het waard. En dan afbouwen naar elk 1.5 uur, elke 2 uur, elke 3 uur enz. Zwaar en slopend, maar met alle drie de pups gedaan en nooit problemen met zindelijkheid gehad. Behalve dat Qila wat lang om 3 uur 's nachts moest 😄  Maar Namu kan het nu gewoon 9 uur ophouden, wat een prima, ruime nacht slaap geeft.

 

Wat betreft alleen zijn, je hebt uitlaatservices, hondenpensions die dagopvang bieden, je kan een hondenoppas regelen. Er is genoeg te regelen over het algemeen, als het niet zou werken met je ouders.

Alleen net als bij Mississippi, ik geef Namu niet zomaar aan een vreemde mee, omdat ze toch een gebruiksaanwijzing heeft. Wij hebben wel een goed hondenpension (hondenresort zelfs, met teletubbie speelterrein, hondenzwembad, en keuze voor extra luxe zoals verwarmde binnenkennels, huiskamerkenneltjes, je kan het zo gek niet bedenken of ze bieden het wel) vlak bij, dus binnenkort laten we haar daar een halve dag op proef heen gaan. Het verblijf kost wel wat, maar ook niet extreem vind ik zelf. En als je een keer echt een dagje weg wil of op vakantie wil zonder hond, ook wel fijn dat je zo een adres hebt. Qila had het daar ook altijd goed naar haar zin.

 

 

[Mississippi]

50 minuten geleden, Evee zei:

ij hebben wel een goed hondenpension (hondenresort zelfs, met teletubbie speelterrein, hondenzwembad, en keuze voor extra luxe zoals verwarmde binnenkennels, huiskamerkenneltjes, je kan het zo gek niet bedenken of ze bieden het wel) vlak bij

Is dat de Kamperhoeve toevallig? Daar is een nicht van Tex pas een weekje geweest en dat is ook niet bepaald de makkelijkste, en het baasje was enorm enthousiast.

[Evee]

26 minuten geleden, Mississippi zei:

Is dat de Kamperhoeve toevallig? Daar is een nicht van Tex pas een weekje geweest en dat is ook niet bepaald de makkelijkste, en het baasje was enorm enthousiast.

Ja, klopt!

[Miekmoek]

Het ligt er ook wel echt aan wat voor soort hond je hebt. De honden van mijn ouders waren altijd heel makkelijk en de pup die ze nu hebben heeft ook niet echt een moeilijke gebruiksaanwijzing ofzo. Tuurlijk puppies zijn ontzettend veel werk, moeten echt wel vaak uitgelaten worden en vergt discipline en doorzettingsvermogen. Maar als je een makkelijke hond hebt, valt het daarna wel mee. Wij hadden ook altijd een ritme van 4x per dag uitlaten. 's ochtends vroeg even snel in de tuin, voor het weggaan een langere wandeling, 's middags een kortere en 's avonds weer een lange. 

 

De huidige pup van m'n ouders kan nu ook al 4 uur lang alleen zijn, dat ging echt snel al heel goed. Ze valt gewoon meteen in slaap zodra ze alleen is 😅 En afgelopen weekend was er een bruiloft waar dus ook iedereen was die nornaalgesproken hondenoppassers zouden willen zijn, maar via een website hadden ze een studente gevonden vlakbij die maar al te graag wilde oppassen. Dat ging vlekkeloos en m'n ouders kregen om 't uur super schattige foto's toegestuurd (nu is 't ook een enorme schat daar niet van). In ieder geval, zo kan 't ook.. 

[Miekmoek]

Hier is ze;