Puppydagboek - Namu

[Evee]

Afgelopen tijd was voor ons op hondengebied echt wel een achtbaan.  Een paar jaar terug hebben we onze eerste hond in moeten laten slapen, Keiko. Na even tijd om te verwerken, besloten we rond te gaan kijken naar een herplaatser voor erbij. We hadden toen nog steeds een hond zelf (Qila). 

 

We hebben via de dierenasielen gezocht, het aan onze dierenarts laten weten en ons ingeschreven bij de rasvereniging op de herplaatser lijst. Het bleek allemaal niet zo makkelijk te zijn. We zochten een sledehond (kruising), omdat die van karakter en energie goed bij ons passen. Maar het belangrijkste was dat ook Qila er blij van zou worden. Dat zij een maatje zou hebben, een roedelgenootje, een hond waar ze haar normale (wel vrij ruwe) hondengedrag mee kan laten zien, mee kan stoeien, dollen, rennen en spelen. Helaas bleek het feit dat wij ook drie katten hebben echt een probleem te zijn voor herplaatsers, en er zijn er gewoon ook niet veel.

 

Via onze dierenarts hebben we het nog wel met een husky x herder kruising geprobeerd een jaar of 2 geleden, maar helaas viel die uit het niets Qila aan, zonder dat wij daar een reden of signalen voor konden vinden, en hebben we haar weer teruggebracht naar de eigenaar, die haar via het asiel alsnog heeft laten herplaatsen. Steeds blijven zoeken, maar wat er in de asielen zit heeft zoveel complexe problemen, dat wij onze overige huisdieren daar ook niet blij mee maken. Uiteindelijk dus besloten op de wachtlijst te gaan voor een puppy, bij de zelfde fokker als waar Qila vandaan komt. 

 

We staan nu inmiddels meer dan 1.5 jaar op de wachtlijst voor een pup, omdat Qila een dagje ouder werd en zij echt gewoon lief en goed opgevoed is, en ook nog niet zo oud dat ze een pup verschrikkelijk zou vinden. Puppies zijn ontzettend schattig, maar de opvoeding, en helemaal van het type hond wat wij kiezen, is gewoon echt afzien. Het is zwaar, moeilijk en je moet je hele leven er voor op de kop gooien. Het is niet zo dat je gezellig uit eten kan gaan terwijl je pup thuis alleen zit in het begin. De nachten zijn zwaar omdat je er vaak uit moet (in het begin slapen wij om de beurt zelfs bij de pup). Ze zijn onzindelijk, ze slopen, ze kunnen niet alleen zijn, en ze maken enorm veel lawaai terwijl je doodop bent van de gebroken nachten. Ik heb mij laten vertellen dat mensenbaby's hetzelfde effect hebben, maar daar heb ik geen ervaring mee 😉 Maar goed, een herplaatser heeft ook veel tijd en aandacht nodig, en die hebben helaas vaak al meerdere complexe problemen. Dus toch voor een pup gekozen. Helaas is het ook bij honden niet vanzelfsprekend dat er op elke dekking een nestje volgt, en hoewel er dus een aantal dekkingen geweest zijn, bleek uit de echo elke keer dat er geen pups waren. 

 

In augustus kwamen we er achter dat Qila een kwaadaardige vorm van kanker had en niet lang meer zou leven, en dat er geen behandelopties zijn behalve symptoom- en pijnbestrijding. Nou raden jullie het al, tijdens onze vakantie in september kwam het bericht: er zijn puppies geboren. We hebben echt serieus overwogen dat af te zeggen. Een drukke pup in combinatie met een zieke oudere hond is geen handige combinatie. We waren juist op de wachtlijst gegaan omdat Qila nog gewoon fit was, en niet al te oud. De timing was gewoon echt niet handig. Wat als we in dezelfde week de pup halen en Qila moeten laten inslapen? Wat als Qila nog wat langer leeft, en die pup haar rust beïnvloed? Maar toen we er achter kwamen dat de levensverwachting van Qila maar 1-3 maanden was, hebben we besloten het toch door te laten gaan. Een plan gemaakt voor hoe we de honden apart van elkaar voldoende rust konden geven. We willen immers ook liever niet zonder hond, en het type hond waar wij het meest mee hebben wordt maar heel weinig gefokt in Nederland, dus het is lang wachten. Als je dus deze pup afwijst, heb je kans dat je zo 1-2 jaar verder bent voor er kans is op een volgende. Allemaal hele lastige dilemma's. Het maakte voor mij ook dat ik het moeilijk vond om blij te zijn voor de komst van een puppy. 

 

Maar zoals jullie hebben kunnen lezen bij de regenboogbrug, hebben we Qila vorige week laten inslapen. De puppies zijn vandaag 4 weken oud. Ergens misschien zoals het had moeten zijn, want nu hebben we een paar weken om rustig het verlies van Qila te verwerken, en ons voor te bereiden op de komst van de puppy. Je eerste gevoel is "we ruilen de één in voor de ander". Maar we weten dat dat niet zo is, het is gewoon zo gelopen. En we weten ook dat elk hondje van karakter weer anders is, het zijn geen klonen van elkaar. Hopelijk verovert het nieuwe hondje ook weer een plekje in ons hart. Keiko en Qila zullen we in ieder geval nooit vergeten. 

 

Het was nog best even spannend, één pupje is na een week overleden, maar de overige vier pups groeien goed, eten naast het drinken bij mama ook al zelf voedsel, en ze zijn lekker aan het oefenen op hun gejoel en gestoei. We zijn nog niet bij de puppies geweest, dus ik heb nog geen eigen foto's van de hondjes, maar zodra ik die heb zal ik er wat van plaatsen hier. Het zal voor ons een teefje worden.  Spannend dus nog even, de komende weken. Maar als alles verder mee zit hebben we eind november een nieuw hondje in huis. 

 

[mystique]

Zo fijn voor jullie, terug nieuw leven in huis. Succes ermee. 😊 

Ik ken het gevoel wel, van 'een dier vervangen, maar jullie zijn zo'n warme thuis geweest voor Keiko en Qila, ik ben gewoon zéker dat zij jullie nieuw geluk gunnen en met veel liefde hun mand afstaan aan jullie nieuwe huisgenoot. 😊

[Evee]

Inmiddels zijn ze 4.5 week en de pups ontdekken de buitenwereld al, ze zijn echt bol en al flink, een soort mini-beertjes 🥰

 

Inmiddels zien we er toch ook al weer meer naar uit, het is wel gek want we gaan van het uitzoeken en opruimen van Qila's spulletjes over op voorbereidingen voor de puppy. Zo krijg ik vandaag met een levering ook wat spulletjes binnen voor de toekomstige pup en zijn we gaan nadenken over wat we een leuke naam zouden vinden. En verder wat praktische dingen bekeken zoals de opties voor puppycursus bij de hondenschool waar we ook altijd met Keiko en Qila op les zaten,  hoe we de pup precies in huis gaan houden (ren of bench) tot het pupje zindelijk is en we haar vertrouwen met de katten, wat een handige reisbench is om mee te nemen als we ergens op visite gaan en de pup mee gaat, welke dingen we belangrijk vinden om in de eerste weken te doen, en welke dingen we minder belangrijk vinden, om ook niet een te druk schema te hebben. En nadenken hoe we bepaalde dingen ook al weer gedaan hadden met de andere honden, zoals het wennen met de katten (en rustig zijn in de buurt van de konijnen), het niet trekken aan de lijn, voldoende rust nemen, zindelijkheidstraining enz. En natuurlijk weer bijlezen op het gebied van puppy's, de laatste pup (Qila) was toch weer 9 jaar geleden.

[Gast]

Wat leuk en dubbel tegelijk. Heel veel plezier met de voorbereidingen. 
Een boekentip: Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans - Elke pup een goede start van Martine Burgers. 

[Evee]

Nog twee weken, dan komt dit kleine meisje bij ons wonen:

 

[IreneM]

Wat een schatje 🥰

[Kolino]

Hebben jullie al een naam in gedachten? Wat een droppie trouwens!

[mammafelina]

Wat een poepie 😍

[Miekmoek]

Wat een scheetje! Zo lief! Hopelijk straks geen dubbelgevoel meer, maar alleen blijheid dat jullie zo'n schatje mogen leren kennen 😍

[Gast]

Wat een knap bolletje wol 😍

Ik vind Riju wel een mooie, koninklijke naam voor zo’n mooie, koninklijke hond ❤️ (Komt uit Zelda, is een matriarch van een van de stammen). 

[Evee]

Ze heeft vanuit de fokker al een naam, want dat moest binnen 10 dagen na de chip er in zat, en dat was al voor de verdeling van de pups gemaakt was. Wij houden die naam waarschijnlijk niet aan als roepnaam, dan zou ze namelijk Tata of Tatamik heten 😂

We hadden voor we dit weekend gingen drie namen in gedachten, en wilden eerst even weten of de naam die we willen zou passen bij haar, maar ik denk dat we er uit zijn. Ik hou het nog wel even voor mij tot ze er is 😄 

[Lienappelsien]

Echt een dotje! Een leuk vooruitzicht!

 

Ik ben benieuwd welke naam het wordt. Vast iets bijzonders 😉 Het is inderdaad wel zo leuk om dat nog even voor jezelf te houden.

[Evee]

Opeens is het dan ook echt dichtbij, dat de kleine pup in huis komt! En een boel dingen te regelen!

 

Woensdag ga ik nog met een aantal huisdieren naar de dierenarts en ga ik daar even vragen of ze nog aan puppy party's doen, dat was zo leuk met onze andere honden, maar ik weet niet of het nog is / kan / mag. Onze andere honden vonden daardoor naar de dierenarts gaan altijd een feestje, dat was echt een positieve start.

Ook zag ik de laatste keer iets over een puppy zorgplan bij de folders liggen, volgens mij voor het eerste jaar, dat je voor een vaste prijs alle ontworming / vaccinatie enz. krijgt in het eerste jaar, en korting op castratie/sterilisatie (hoewel we dat hopelijk niet nodig hebben). Dat kan ik woensdag dus ook mooi even navragen. Ook gelijk even ontworming en ontvlooiing voor de katten meenemen als ik er ben, die wil ik de week voor de pup komt ook nog behandelen. 

 

Ik heb een aanmelding naar de hondenschool gestuurd, met de vraag of we daar vanaf dat ze een week of 10 is op les kunnen. 

 

Mijn man gaat kijken of hij de eerste week vrij kan krijgen, of in ieder geval de woensdag, want dat is de enige dag dat ik zelf een afspraak heb staan.

 

Ik heb de schema's met voedingshoeveelheden uitgezocht, de lijst met het aantal keer wandelen, hoeveel uren rust, hoe lang wandelen per wandeling enz. Daar zijn we toch weer behoorlijk uitgeraakt. En het socialisatieschema wat we bij de eerdere honden gebruikt hebben een update gegeven. Dat vonden we altijd wel handig want dan kunnen we vinken na een wandeling wat we tegengekomen zijn, en wat we nog missen. Denk aan verschillende mensen, dieren en verkeer. Maar ook plaatsen zoals bos, strand, polder, maar ook drukke plekken die we echt op moeten zoeken zoals een tuincentrum of markt en bij de basisschool op het dorp rond schooltijd, dat soort dingen. 

 

Alle spulletjes zijn uitgezocht, en alles wat in eerste instantie nodig is ligt nu klaar (kleine halsbandjes, niet te zware lijnen, een reisbench, zindelijkheidsmatjes, veilige speeltjes die in eerste instantie kunnen. En de puppyren hebben we gisteren opgezet in de woonkamer, zodat de katten alvast kunnen wennen aan de andere indeling. 

Ik heb nu voor het eerst ook een feliway ding besteld voor in het stopcontact, omdat ik weet dat Isis het wel spannend gaat vinden dat er weer een nieuwe hond komt, die heeft altijd even tijd nodig om te wennen. Ik moet dus nog wel even uitzoeken hoe dat precies werkt 😅

 

Verder zijn we echt ontzettend benieuwd hoe ze zal zijn qua karakter, en of het een beetje makkelijk gaat de eerste weken of totaal niet. 

 

Ik heb besloten dat de as van Qila nog even in huis blijft staan, we hebben haar nog niet uitgestrooid, maar heel eerlijk, ik ben daar nog niet aan toe geloof ik. We hebben nu dus besloten dat ze voorlopig gewoon in huis mag blijven staan, dan kan ik nog tegen haar kletsen en kan ze toezicht houden op de pup. 😉

 

[Evee]

Zaterdag is het zo ver! 🥳

 

Het is aardig druk op het moment, allerlei dingen te regelen, het koopcontract doornemen (dat zijn toch wel meer pagina's geworden dan 9 jaar geleden 😂), dubbelcheck of we alles in huis hebben. Zorgen dat alle klusjes die nog in de planning stonden die niet handig zijn met een pup in huis gedaan zijn. Dat soort dingen. 

 

Mijn man is de eerste week vrij en die week doen we ook nog erg rustig aan met bezoek en uitjes, eerst even thuis en in de directe omgeving wennen. Mensen willen graag op bezoek komen, maar dat willen we niet gelijk te veel doen. Hoewel socialiseren en wennen aan dingen belangrijk is, weten we inmiddels uit ervaring met de eerste twee honden dat rust en het voorkomen van over-socialiseren nog veel belangrijker is.

 

De tweede week start puppycursus. Dat is gewoon een rustige privéles bij een goede hondenschool (hondenpsycholoog) waar we in het verleden met Keiko en Qila ook ontzettend veel aan gehad hebben. We starten met 4 privé lessen puppycursus, afhankelijk van wat nodig is of bij ons thuis of op de hondenschool en tussendoor kunnen we altijd advies vragen als we ergens tegenaan lopen. Dat is ook echt super fijn. Want hoewel we dit al wel een paar keer eerder hebben gedaan, is elke hond anders. Je weet dus van te voren niet waar je tegenaan zal lopen met dit meisje. 

 

De naam is inmiddels ook zeker 😄 

[Boefje]

Spannend!! Maar vooral erg leuk 😊 genieten van die lieve kleine meid! 

[Evee]

Namu is thuis 

 

[Pablo&Lola]

Welkom thuis, Namu!😍

[Koosje]

Ach wat een lieverdje  🙂

[mammafelina]

Wat een leukerd 😍

[Evee]

De rit naar huis ging goed en ze is echt superschattig. Ze had wel stress maar heeft toch een stuk van de reis geslapen. Alleen toen wij onze lunch gingen eten was ze het daar niet mee eens en zette ze het op een loeien 🤣

 

Ze heeft inmiddels de tuin al goed verkend, de konijnen gezien, de katten, gegeten, gedronken, geplast, een buurman (en vriend van ons) ontmoet die heel nieuwsgierig was 😁 En  na een beetje paniekerig te zijn in de puppyren, ik denk omdat ze haar broer en zusjes niet kon vinden, is ze zojuist in slaap gevallen. 

 

[IreneM]

Wat een schatje 🥰 wat vind ze van de katten en konijnen?

[Evee]

Spannend, maar nog niet positief of negatief.

 

De katten moeten ook wennen. Ze zit in de puppyren in huis (zit daar ook eens in waar de ren voor gemaakt is 😄 ) dus dat geeft de katten gewoon rust in huis, en haar ook rust van de katten. De katten hebben wel al een keer geblazen en kijken het rustig aan, vanaf de zitplankjes en vanaf de trap, de ren staat daar onder, maar het valt dus verder mee. Zij kijkt en snuffelt.

De konijnen waren nieuwsgierig, Joris rende weg en stampte. Brenda en Sofie kwamen juist naar het gaas toe om te kijken. 

 

 

[Kolino]

Wat een dotje, veel plezier met Namu!!!

[Boefje]

Lieverd is het. Hopelijk went ze snel aan alle huisgenootjes en zij aan haar en zijn jullie snel een hechte happy family. Geniet er van!

[Okki]

Wat een leukje!