Spijt van aankoop konijnen tijdens lockdown

[Evee]

In Engeland heeft Petplan (een huisdierverzekeraar) onderzoek gedaan (onder 2,143 huisdiereneigenaren in het VK) naar of mensen spijt hebben gekregen van de aankoop van konijnen in coronatijd en dit zijn de uitkomsten:

 

• 42% van de mensen heeft spijt van de aanschaf van een konijn tijdens de lockdown
• Konijnenbaasjes geven toe dat ze de kosten van konijnenhouden onderschat hadden en maken zich zorgen over mogelijke gezondheidsproblemen.
• 39% van de mensen die tijdens de pandemie een konijn hebben geadopteerd zijn daarmee voor het eerst huisdierbaasje. 
• Konijnenbaasjes geven aan dat ze de kosten van de zorg voor konijnen (17%) en de kosten van mogelijke gezondheidsproblemen (15%) onderschat hadden
• Een aantal van de konijnenbaasjes geven aan zorgen te hebben over terug aan het werk gaan en vakanties. 

 

[Miekmoek]

42 procent! 😳😳😳 Dat is echt heel veel!

 

Die hebben dus allemaal spijt, dat betekent eigenlijk al dat je er niet meer voor wil zorgen of dat je het allemaal te duur vindt, etc.. 

 

Ik heb in enige zin ook coronakonijnen, we hebben ze tijdens de 2e lockdown in huis genomen en ze waren daarmee ook nog eens onze eerste huisdieren. Maar het was een weloverwogen beslissing die we ook zonder corona hadden gemaakt. Gelukkig genieten we elke dag van ze en zouden ze voor geen goud willen missen ❤️

[Eefje]

Ik snap dat wel. Ik heb ook weleens spijt gehad dat ik er aan begonnen ben. En nu nog weleens. Terwijl ik wel goed voorbereid was. Wil niet zeggen dat ik er niet meer voor wilt zorgen. Wel dat ik, met de kennis van nu, er misschien niet meer opnieuw aan zou beginnen. Desalniettemin is het natuurlijk idioot wat hier gebeurd is. En dat ze nu massaal gedumpt worden. Want dat is wel een gevolg hiervan en de arme beestjes zijn de dupe.

[happy211]

Deze uitkomst verbaasd me eigenlijk niet. Konijnen hebben zo'n verkeerd imago, dat het makkelijke en goedkope huisdieren zijn, leuk voor de kinderen, een opstap-huisdier om te oefenen hoe het is om een huisdier te hebben. Als je met zo'n beeld aan konijnen begint, dan snap ik dat het behoorlijk tegen kan vallen, dat het allemaal niet zo makkelijk was als je dacht.

Er zit natuurlijk verschil in spijt, van 'had ik me van tevoren maar beter ingelezen tot 'ik wou dat ik er nooit aan was begonnen'. Hopelijk blijven ze toch goed voor de konijnen zorgen ondanks hun bedenkingen. Misschien dat het ook weer afneemt, als ze wat langer gewend zijn aan de konijnen.

 

Er komt nu meer aandacht voor vanwege corona, omdat er in korte tijd meer huisdieren zijn gekocht, maar ik denk dat je dezelfde uitkomst krijgt als je het in een ander jaar zou vragen. Omdat konijnen zo'n makkelijk imago hebben, lezen mensen zich van tevoren helaas niet altijd goed in.

[Evee]

Heel eerlijk: zelfs als je je goed voorbereid en inleest en laat informeren op de komst van een huisdier kan het tegenvallen of uiteindelijk toch echt niet zijn wat bij je past. Dat kan. Je weet pas echt wat het inhoud als je er aan begonnen bent.

 

Maar dat neemt niet weg dat je de echte beginnersfouten en impulsaankopen wel echt moet voorkomen, dat vind ik wel verwijtbaar. Ik vind 42% ook wel echt hoog! Zeker als je bedenkt dat je er de komende 8-10 jaar wel echt aan vast zit als het konijn een beetje goede gezondheid houd.

 

Ik heb ook wel eens de fout gemaakt wat veel huisdieren te hebben, daarin de keuze gemaakt niet opnieuw aan bepaalde diersoorten te beginnen, een "uitsterfbeleid" (klinkt wat hard, maar ik denk dat dat het wel het best omschrijft) te hanteren. . Ik vind het heerlijk hoor, veel huisdieren om mij heen, maar het is veel werk, de kosten kunnen bij ziekte aardig oplopen, het verschonen is als je allerlei verschillende diersoorten hebt ook best een klusje aan het worden. En het verdriet bij verlies elke keer.  De honden die we hebben vragen veel tijd. Heerlijk en het houd ons actief, maar het kost wel wat tijd.

Alles bij elkaar, is het soms echt wel veel en niet handig tijdens vakanties. Alles is hier goed verzorgd en mag oud worden, maar we hebben nu dus echt de keuze gemaakt het bij konijnen & honden te houden, niet meer diersoorten. Of ik echt spijt heb, dat niet. Ik bedoel ze hebben toch allemaal een plekje in je hart veroverd en verdienen hun thuis hier. Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat ik beter wat minder huisdieren kan hebben en daar meer tijd per individu aan kan besteden, dan een heleboel dieren.

[Eefje]

Ja precies dat. Ik had me echt goed ingelezen, netjes voorbereid, maar binnen een maand zaten we twee keer met Frits bij een weekenddienst. Wij studeerden nog. Daar was ik dus niet op voorbereid. Gelukkig was ik wel zo ingelezen dat ik wist dat het spoed was, anders was hij binnen twee weken al dood geweest. Telkens als er eentje overlijdt bekijken we opnieuw wat we doen. Dat hangt dan van het overgebleven konijn en de situatie af. Toen we Frits en Wilma adopteerden heb ik stellig gezegd dat ze tot hun dood bij ons bleven. Dus toen Wilma overleed kwam betsy. Toen Frits overleed bleef Betsy over, die werd echt niet afgestaan. Ze was oud en ziek en zo'n liefje, dat ging niet gebeuren. Gijs heb ik zoals jullie weten overwogen af te staan. Niet gedaan, omdat hij zwart is, heel bang in de opvang, hij zou langzitter worden. En bleek ook nog heel moeilijk te koppelen. Die blijft dus bij ons. Maar toen Gijs in het voorjaar zo ziek in de opname zat heb ik wel gezegd: als hij doodgaat gaat Milly terug. Ik weet niet hoe ik daar nu in zou staan, ook afhankelijk van hoe oud Milly dan is. Zij is een gemakkelijk konijn, die is zo weer gekoppeld en verhuisd. Aan de andere kant is ze zo gemakkelijk dat ze waarschijnlijk aan een konijn van onze eerste keuze gekoppeld kan worden, als we weer een knuffeltje terug kunnen krijgen zou ik dat wel heel leuk vinden. Het is gewoon heel dubbel. Veel plezier, maar ook veel zorgen en verdriet. Veel meer dan bij andere dieren. 

[mammafelina]

Ik vind 42% toch best wel een hoog percentage.

Fluffy en Pip zijn eigenlijk ook corona konijnen, beide gekocht in de eerste lockdown.

Ondanks mijn ervaring uit het verleden nu toch ook weer een beginnersfout gemaakt, Fluffy is namelijk gekocht in het tuincentrum. Hij was een cadeautje voor de verjaardag van mijn dochter, ze wilde al heel lang een konijn maar ik vond haar steeds te jong voor de verantwoording die je nodig hebt om voor zo’n beestje te zorgen. Daarnaast had ik het gewoon erg druk met werk, een opleiding en natuurlijk mijn gezin en heeft mijn man helemaal niets met huisdieren.

Ondanks dat Fluffy een verjaardagscadeau was en in de corona tijd is aangeschaft was hij absoluut geen impuls aankoop. Achteraf ben ik zelfs blij dat hij bij ons terecht gekomen is, want we hebben al wat dierenarts bezoekjes en zelfs een reisje naar Utrecht gehad.

Na de aanschaf van Fluf kwam ik vrij snel weer op dit forum terecht. Het is daaraan te danken dat Fluffy in de opvang gekoppeld werd aan Pip en dat ze nu zo’n mooi verblijf hebben. Voor mij horen ze helemaal bij ons gezin en ik noem ze dan ook regelmatig mijn baby’s ❤️

[Pablo&Lola]

Dat je spijt hebt van je ‘aanschaf’ kan ik ergens nog begrijpen, maar hoe er vervolgens in veel gevallen mee omgegaan wordt vind ik veel kwalijker. Alsof een konijn, of een huisdier in het algemeen, een product is dat je kunt retourneren als het niet bevalt. Dat is naar mijn mening ook wat er mis is met het huidige huisdierenbeleid. Het is veel te makkelijk om een huisdier aan te schaffen en (bijna) net zo gemakkelijk om er weer van af te komen. Geen tijd meer, geen zin meer, geen oppas? Hup, naar de opvang, het asiel, marktplaats of het bos. Natuurlijk is het goed dat opvangen bestaan en dat de afstandsoptie er is, want zeker met konijnen kan je, indien je wil stoppen, vanuit hun welzijn niet simpel wachten tot het laatste konijn sterft. Maar ik vind dat er veel meer verantwoordelijkheid genomen mag worden; een huisdier heb je niet voor even, maar voor een heel leven. Je kinderen doe je ook niet weg als ze je tegenvallen (hoop ik), waarom is het bij huisdieren dan wel zo gemakkelijk?

[Kimie]

Ik heb bewust gekozen voor konijnen van ongeveer vier-zes jaar die al lang samen zaten. Het oude baasje was verhuisd naar een appartement met inpandig balkon en met de warmte in de winter wilde ze niet dat ze daar ook de zomer zouden zitten. Zij heeft ze begin corona naar mij gebracht om het verblijf te kunnen keuren. Helaas overleed Fien in de herfst, na 6 weken van dierenarts bezoekjes. Miffy hebben we toen uit de opvang gehaald met een koppeling. Dat Floor in mei binnen 5 dagen dood zou gaan hadden we uiteraard niet voorzien. Ook flinke dierenarts kosten...

Miffy heeft toen twee weken later in de opvang haar maatje uitgezocht. (Ik weiger uit te rekenen wat ik al uitgegeven heb aan konijnen, qua aanschaf en dierenarts kosten, want dat is echt een boel) Op dat moment wilden we niet het rammetje van 5 jaar aan haar koppelen, door Fien en Floor zijn we toch wat onzeker geworden. Nu soms toch een gevoel van ongenoegen dat we zo'n jong makkelijk plaatsbaar konijn aan Miffy hebben laten koppelen. 

Uiteraard zorgen wij met heel veel liefde voor ze, maar 10 jaar is echt veel langer dan 5 jaar om vooruit te kijken. In het vervolg (maar hopelijk pas over 8 jaar ofzo) dus toch weer dapper zijn en een wat ouder konijn kiezen. 

[Boef & Co]

Het afgelopen jaar heb ik regelmatig gekeken op de website van het asiel waar onze Pim vandaan komt. Meestal hadden ze rond de veertig konijnen in de opvang zitten. Vlak voor de zomervakantie was dat ook zo. Als ik nu op de website kijk hebben ze ineens 90(!) konijnen. Normaal gesproken is er rond de zomervakantie altijd wel een stijging te zien, maar zo extreem heb ik het nog niet meegemaakt.