Ga naar inhoud

Konijn schrikt wanneer ik binnenloop


VerzinZelfMaar

Aanbevolen berichten

Ik heb twee freeroamers, en één van de twee schrikt bijna elke keer wanneer ik de kamer inloop. Hij is niet bang van me, want als ik al in de kamer ben en ik loop naar hem toe is er niks aan de hand. Hij voelt zich ook gewoon veilig in de omgeving, want hij flopt en huppelt de hele dag. Weet iemand waarom dit is, of het erg is, en wat ik eraan kan doen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik weet het niet precies, ik schrik nl vaak van zijn schrikken. In mijn tuindeur zit een groot raam, en als ik daarvoor sta om de deur open te doen schrikt ie ook, en als ik ze eten geef in de keuken en dan ga afwassen, is ie vaak onrustig, dus ik heb een rustiger plekje voor het eten gezocht, praten lijkt soms te helpen maar soms ook totaal niet. Dus het slecht zien klinkt aannemelijk, maar aangezien er geen brillen voor konijnen zijn 🤣🤓, weet ik niet zo goed hoe ik dit voor hem makkelijker kan maken?

 

Zijn vriendinnetje heeft nergens last van, en toen ik ze als babybunnies kreeg was hij juist heel actief aan het ontdekken en zij wat voorzichtiger

Link naar reactie
Delen op andere sites

Praten tegen de konijnen, aankondigen dat je er aan komt helpt vaak bij konijnen die niet goed zien. Dan horen ze je al, en schrikken ze minder. Ze wennen er zelfs aan. Al zeg je maar "goedemorgen konijnen" of middag of wat dan ook 😉 

Maar het kan ook een stukje karakter zijn hoor, ik heb ook wel eens konijnen gehad waar je een bom naast kon laten ontploffen en ze reageerden nog niet, terwijl er niets mis was met het gehoor, die konden een soort mediteren in hun eigen wereldje ofzo leek het wel. Het tegenovergestelde dus. 

 

Charlie ziet slecht, in ieder geval met één oog, maar zij durft wel te springen en te ontdekken. Maar zij is wel zo een konijn dat overal vol pit in gaat 😅 Zo van "wat nou slechtziend, we gaan gewoon, hier kom ik!" Geen angsthaasje maar een angstbijter. Aanval is volgens haar de oplossing. Hoewel dat nu ze helemaal gewend is hier en een passend maatje heeft weer helemaal verdwenen is. 

 

Er zijn inderdaad geen konijnenbrillen, jammer he? Misschien dat ooglaseren voor huisdieren nog wel wat is in de toekomst? 🤓 Ik weet eigenlijk niet of daar al ontwikkelingen in zijn.

  • Haha 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

8 hours ago zei Marjoleink:

Springt hij wel dingen op en af die aan de hoge kant zijn? Ik heb een slechtziend konijn, en die durft vaak niet te springen.

Ik heb een huisje met balkonnetje voor ze en hij springt daar op, Dotje nooit. Dat bedoelde ik met hij is de ontdekkingsreiziger thuis. Maar dat ding heeft wel een trapje, dus weet niet of het telt

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Evee:

Praten tegen de konijnen, aankondigen dat je er aan komt helpt vaak bij konijnen die niet goed zien. Dan horen ze je al, en schrikken ze minder. Ze wennen er zelfs aan. Al zeg je maar "goedemorgen konijnen" of middag of wat dan ook 😉 

Maar het kan ook een stukje karakter zijn hoor, ik heb ook wel eens konijnen gehad waar je een bom naast kon laten ontploffen en ze reageerden nog niet, terwijl er niets mis was met het gehoor, die konden een soort mediteren in hun eigen wereldje ofzo leek het wel. Het tegenovergestelde dus. 

 

Charlie ziet slecht, in ieder geval met één oog, maar zij durft wel te springen en te ontdekken. Maar zij is wel zo een konijn dat overal vol pit in gaat 😅 Zo van "wat nou slechtziend, we gaan gewoon, hier kom ik!" Geen angsthaasje maar een angstbijter. Aanval is volgens haar de oplossing. Hoewel dat nu ze helemaal gewend is hier en een passend maatje heeft weer helemaal verdwenen is. 

 

Er zijn inderdaad geen konijnenbrillen, jammer he? Misschien dat ooglaseren voor huisdieren nog wel wat is in de toekomst? 🤓 Ik weet eigenlijk niet of daar al ontwikkelingen in zijn.

Lijkt me enorm eng, ik was al compleet in de paniek toen ze geholpen werden, maar dit zijn mn eerste konijntjes, misschien vandaar. En ja Droppie is er ook zo een, die is echt een ontdekkingsreiziger, Dotje volgt hem altijd, maar bijten hier geen van beide ooit gedaan

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vraag me eerder af of hij slecht hoort i.p.v. slecht ziet. Beide kunnen in elk geval schrikken wel verklaren, maar ik herken dit gedrag meer van slechthorende/dove konijnen dan slechtziende/blinde.

aangepast door Dollie
  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Als je echt iets aan de ogen ziet kan het raadzaam zijn om het te laten controleren, bij EC zie je bijv. cataract en dat proces kan nog wel geremd worden met behandeling. Daarnaast kunnen er verdere problemen ontstaan als je dat niet behandeld. Oren idem dito, ik zou eens goed kijken of ze schoon zijn (ook altijd even goed ruiken, een oorontsteking stinkt) maar als dat er goed uit ziet dan kun je daar niet zo gek veel aan doen. Er bestaat ook geen gehoortest voor konijnen en je kunt ze ook niet van zo'n letterkaart op laten lezen om de sterkte te bepalen 😉 dus een diagnose is vaak niet helemaal eenduidig en je hebt er ook niks aan. Ik zou als ze weer heen moeten voor de vaccinaties het eens aankaarten, ik zou er zelf niet speciaal voor heen gaan mits je niks afwijkends waarneemt.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik weet niet of het nog belangrijk is het te benoemen, maar we zijn erachter dat hij doof/slechthorend is en zeker niet slechtziend, mijn vriend ging ze nl eten geven en kwam pratend binnen, Droppie zat lekker in een hoekje te graven, mn vriend komt in de keuken, Droppie schrikt zich een hoedje en vliegt door de kamer, en komt na 3 sec. bedaren heerlijk voor zn voeten lopen om om eten te bedelen, dus buitenom het schrikken is ie niet dag in dag uit bang. dit verklaard trouwens ook een keer dak m kwijt was, ik eerst heb gezocht en daarna in pure paniek ging roepen en huilen en uiteindeijk mn bank van de muur schoof (wist 100% zeker dat ze daar niet achter konden, yeahright *zucht*) en hij daar heerlijk languit achter aan het chillen was, en me echt aankeek alsof ie wilde zeggen: "wat? mag dit dan niet? ik lig wel lekker". 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Lulu was ook stofdoof. Ze was wit en ik heb wel eens gelezen dat het bij dieren met een witte vacht vaak voorkomt. Ze had er zelf geen last van en ze had een heerlijk rustig leventje. Alleen 's nachts schrok ze inderdaad af en toe als iemand ineens voorbij liep. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .