Ga naar inhoud

Niesend konijn


abrikoos

Aanbevolen berichten

Ik wilde gistermorgen hier komen melden dat het goed ging. Maar het was een hectische ochtend, dus niet aan toe gekomen.  In de middag wat hooi gaan geven bij de konijntjes en Koos kwam niet meteen kijken. Dat was wel vreemd. Maar op dat moment toch niet echt bij stil gestaan. Voor het avond eten ging ik weer bij ze kijken en zag Koos helemaal uitgestrekt liggen en twee keer zuchten. Hij was overleden 😔

 

Ik ben er zo verdrietig van en voel me ook ontzettend schuldig. Arm mannetje was toch veel zieker dan gedacht? Onze drie jarige dochter is er ook zo verdrietig om. We gaan hem straks bij opa en oma in de tuin begraven. Ben benieuwd hoe dat gaat. 
 

Ondertussen merk ik dat Abri meer aan het niezen is ook. Dus heb vanmiddag een afspraak staan bij de dierenarts om haar nog eens na te laten kijken. Hebben jullie nog tips om naar te laten kijken of ideeën wat het kan zijn? 

  • Verdrietig 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ooh nee toch! Wat heftig zeg, veel sterkte met het verlies van Koos.. konijnen zijn erg kwetsbaar en laten weinig zien als ze ziek zijn. Dat is echt moeilijk in te schatten en niks om je schuldig over te voelen. 

Wat abri betreft, die heeft denk ik snot. Daar zou ik het behandelplan van Wilhelminapark op loslaten dat bestaat uit draxxin injecteren en neus spoelen. Dat zou ik voorstellen aan je dierenarts. Google maar eens op 'wilhelminapark pasteurella' dan kom je het tegen. Draxxin is eigenlijk het enige antibioticum waar wel eens positieve resultaten worden behaald met snot. En soms duplocilline. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zoals Eefje zegt, konijnen zijn prooidieren, dus die laten niet zien dat ze ziek zijn. Als je wel iets aan ze merkt dan is het dus wel serieus mis. In dat opzicht zijn konijnen geen makkelijke huisdieren. Voel je niet schuldig,  je hebt goed voor hem gezorgd, bent naar de dierenarts geweest, veel meer kun je niet doen. Sterkte!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor jullie reacties. 
 

Abri klinkt ook erg vol en ze is in een paar uur tijd flink meer gaan niezen.  Ook heeft ze nu opeens een groene neus. 
 

We hebben antibiotica gekregen. Het is enrofloxacine. Blijkbaar meestal de derde optie, maar omdat het zo snel bergafwaarts gaat wilde de dierenarts nu doorpakken. De komende uren gaan we het meemaken. Ik hoop dat ze erdoorheen gaat komen. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

He balen dat Abri nu ook meer last krijgt.

 

Het antibioticum dat je hebt gekregen was het enige dat bij mijn ene konijn met snot werkte. De regels van het voorschrijven hiervan zijn sinds een aantal jaar aangescherpt, maar fijn voor Abri dat je het hebt meegekregen. Hopelijk werkt het ook bij haar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik hoop het ook zo erg. Check haar nu elk half uur. Ze zit dankbaar op haar icepod. Nu las ik online alleen dat mensen dit 4 tot 6 weken moeten geven. Wij hebben nu het advies gekregen om het 1 week te geven. Wat is jullie ervaring? 
 

En natuurlijk ook aan het kijken voor een nieuw maatje. Alleen wanneer is het handigst ivm de eventuele besmetting?  

Link naar reactie
Delen op andere sites

Een kuur start normaalgesproken met 1 week a 10 dagen. Maar als het na die periode nog niet over is, maar het antibioticum wel iets doet, moet je, in overleg met de dierenarts, er vaak langer mee doorgaan. 

 

Wat betreft een nieuw maatje zou ik nu eerst even kijken of de antibiotica aanslaat bij Abri. Een nieuw maatje zou ik via een goede konijnenopvang halen. Daar zitten ontzettend leuke konijnen. Mocht het bij Abri chronisch zijn dan zou ik dat wel even melden als je contact hebt met de opvang. 

aangepast door Lienappelsien
Link naar reactie
Delen op andere sites

Inderdaad, als de kuur aanslaat is het raadzaam langer te geven. Bij korte kuren heb je een flinke kans dat niet alles weg is en het dus weer vrolijk aangroeit als je stopt met de kuur. Ik heb mijn voedster met chronisch snot gewoon gekoppeld met een opvangkonijn, wel gezegd natuurlijk. Mijn voedster is een half jaar geleden ingeslapen, ze hebben ongeveer een jaar samengeleefd en mijn ram heeft tot de dag van vandaag nergens last van. Maar mijn voedster had het wel van mijn vorige ram gekregen. Er is geen peil op te trekken, sommigen zijn er gevoelig voor, anderen helemaal niet. Mocht het chronisch worden zou ik dus zeker koppelen, het is ook nog zo'n jong konijn. Misschien heeft de opvang ook wel een konijn zitten wat al snot heeft.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zal nog even met de dierenarts overleggen hoe lang door te gaan met de kuur. 

 

Hebben jullie tips voor konijnenopvangen in de regio zuid holland? Bij het Knaagdierenspoor in Ridderkerk staat er dat voor losse konijnen een lange wachttijd is. Ik snap dat je niet over 1 dag ijs moet gaan en we moeten eerst Abri weer gezond hebben. Maar zoals het er daar vermeld staat, zullen hun je pas benaderen bij een geschikt konijn? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ondertussen natuurlijk heel google af te speuren naar 'SNOT' verhalen bij konijnen. Na jullie reacties ook over dat het chronisch kan worden, zakt de moed me echt wel in de schoenen. Dacht je leuk twee konijntjes aan te schaffen en het is vanaf het begin al zorgen en waarschijnlijk blijvende zorgen. Hoewel het ook maar de vraag is of Abri er überhaupt doorheen komt. 

 

Sorry, zie het even niet meer zitten en zal vast een zeurpiet zijn. Maar wilde het toch even kwijt. 

  • Verdrietig 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Een zeurpiet ben je zeker niet. En veel konijnenbaasjes hebben zo een gevoel als er meerdere problemen achter elkaar zich voordoen, of als je meerdere konijntjes hebt met chronische problemen. Ik noem het altijd "kwakkelkonijntjes". Soms heb je geluk en heb je konijnen waar je nauwelijks iets mee hebt en alleen voor castratie en vaccinatie bij de dierenarts komt, en soms heb je konijnen met een dierenarts-abonnementje. De kwetsbare gezondheid is één van de grote nadelen van konijnen houden als je het mij vraagt, en iets wat veel mensen onderschatten voor ze er aan beginnen. Het heeft echt invloed op jou als baasje en kan echt een rotgevoel geven. Zeker de stress en het gedoe van medicijnen geven en het ongemak wat je ziet bij zieke konijnen maakt dat je je afvraagt waar je aan begonnen bent en waar je goed aan doet.  Het is dus heel begrijpelijk en herkenbaar dat je je zo voelt.

 

Weet dat je je verhaal en gevoel hier altijd kwijt kan, en dat er van de mede-konijnenbaasjes echt begrip en herkenning is.  Ik wens je veel sterkte, wil jullie een veilige knuffel op afstand geven en hoop dat het snel beter gaat met Abri.

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor je berichtje. 

 

Gelukkig gaat Abri sinds een kwartier weer op onderzoek uit in de kamer. Ze trekt alles weer ondersteboven en probeert het hogerop te zoeken. Maakte me toch wat zorgen dat ze de hele ochtend in haar hok bleef. 


De eerste antibiotica nam ze gewoon zo uit het spuitje en hoefde ik haar niet te dwingen. Maar met deze nieuwe is het een ander verhaal en moet ik haar in een halve 'wurggreep' houden om het in haar mond te krijgen. Ook sneu voor het beestje. 

 

Straks de icepod er weer bij en hopelijk komt ze de hitte goed door. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ken je de konijnenburrito al? Dat is een manier om je konijn te verpakken in een handdoek, zodat je makkelijk medicatie kunt geven. Er staan filmpjes van op YouTube. Ik heb vanmorgen bij Bunny ook een handdoek over haar heengelegd terwijl ik achter haar zat, met haar kopje er niet onder uiteraard. Handdoek naar onder gevouwen zodat haar voorpootjes er in zaten, toen ging de medicatie zo in. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is heel begrijpelijk. Het is een vervelende rotziekte, waarbij je elke dag je konijn in de gaten zit te houden. Toen ik er in een jaar tijd twee konijnen aan verloren had overwoog ik te stoppen. Als mijn huidige ram ook verschijnselen van snot had gehad dan was ik zeker gestopt. Je wilt niet een oneindige keten van snotteraars in huis die elkaar steeds besmetten.

Het verloop kan heel verschillend zijn. Sommige konijnen kunnen er jarenlang prima mee leven, bij anderen slaat het heel snel naar de longen en is het klaar. Juist mijn voedster die overleden is aan snot is het konijntje dat ik ondanks haar snot voor geen goud had willen missen, dat is de andere kant. Mijn snotteraars zijn 9 en 8,5 geworden. Natuurlijk had ik ze veel langer willen hebben en dat had gekund, als ze gezond waren gebleven. Maar dat is bij konijnen helaas vaak niet zo. Snot, ec, nierproblemen, buikproblemen.. Ze zijn kwetsbaar en er zijn een aantal akelige ziektes die moeilijk te bestrijden zijn, snot is daar helaas één van.

Ik heb sinds januari vorig jaar van 4 konijnen afscheid moeten nemen. 2 vanwege inslapen bij snot, 1 moest na koppeling terug naar de opvang, vanwege te heftige tandproblemen en eentje moest na een paar maanden terug vanwege een mislukte koppeling. Ik ben gek op ze hoor, en ze leven als een stelletje goden in Frankrijk. Maar ik heb steeds in mijn achterhoofd dat het mis kan gaan en bescherm mezelf daar tegen door ee emotioneel wat afstandelijker in te staan.

 

Je gevoel is dus echt niet raar, het is super begrijpelijk. Iedereen die achtereenvolgend ellende heeft gehad met konijnen begrijpt het. Het verdriet, de onzekerheid, de kopzorgen, de vraag of het het allemaal wel waard is. Je hebt een enorme rotstart zo, daar mag je best even flink om janken en het is heel logisch dat je moedeloos wordt. 

 

Het is een heel epistel geworden, waarin ik je helaas niet gerust kan stellen met 'het komt wel goed', want dat is afwachten. Ik hoop dan maar dat je er wat steun aan hebt dat je weet dat je gevoel heel normaal is en dat hier veel mensen zijn die dat herkennen. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Sterkte met het verlies van Koos en succes met de medicijnen van Abri!

3 hours ago zei abrikoos:

Hebben jullie tips voor konijnenopvangen in de regio zuid holland? Bij het Knaagdierenspoor in Ridderkerk staat er dat voor losse konijnen een lange wachttijd is. Ik snap dat je niet over 1 dag ijs moet gaan en we moeten eerst Abri weer gezond hebben. Maar zoals het er daar vermeld staat, zullen hun je pas benaderen bij een geschikt konijn? 

Ik heb zelf geen ervaring met het Knaagspoor, maar ik hoor er hier goede verhalen over. Dat stukje over lange wachttijd lijkt me iets dat gaat over een konijn afstaan in plaats van een konijn adopteren. Veel opvangen werken inderdaad met een wachtlijst voor afstand, omdat ze gewoon niet genoeg plek hebben voor alle konijnen die ze aangeboden krijgen. Voor adoptie lijkt me dat je gewoon een afspraak voor een koppeling kunt maken. Dan heb je de opties voor een speeddate, dat ze de konijnen kort bij elkaar zetten en als het er goed uit ziet moet je zelf thuis de koppeling doen, of een koppelvakantie, waarbij ze het lastigste eerste deel van de koppeling overnemen en je konijn bijv. een week in de opvang blijft todat de situatie stabiel genoeg is om naar huis te mogen, misschien dat ze dat nog kunnen bedoelen met wachttijd? 

Hier is de link naar de lijst met konijnenopvangen waar leden goede ervaringen mee hebben: https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnenopvang-asiel-lijst

 

Ik zou eerst even wachten hoe deze antibiotica aanslaat inderdaad en als dat het geval is even navragen hoe lang je de kuur moet volhouden. Pas als je dat weet, zou je een afspraak kunnen inplannen. Maar goed dat je alvast wat rondkijkt voor een opvang 🙂

Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel veel sterkte.

Gewoon even bellen naar het Knaagspoor. Ik weet niet hoe de wachtlijst nu is, maar het zit helemaal ramvol met konijnen. Er is regelmatig een wachtlijst voor koppelingen, maar ik denk dat dat ook te maken heeft met de drukte rondom vakantie en weinig vrijwilligers daardoor. Het is een goede opvang, alhoewel ik geen fan ben van de manier hoe zij koppelen. Het komt 9 van de 10 keer wel gewoon goed en ze hebben wel een bak aan ervaring, dus ik wil je niet afschrikken ;). Knaaghof is ook een goeie, maar dat is misschien wat verder voor je. 

Ik vermoed zelfs dat er wel chronische snotteraars zitten, voor het geval dat je dat overweegt. Maar het is denk ik verstandig om eerst de kuur af te maken en te kijken hoe het gaat.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zal eens contact opnemen met een opvang. 

 

Het is ook dubbel, want ik merk dat Abri uit haar doen is. Ze was vanaf het begin een heel open en nieuwsgierig, dapper konijntje. En nu is ze onzeker en schichtig. Het is voor haar ook allemaal niet niets. Vooral dat ze nu alleen zit, vind ik lastig om te zien. Online lees ik dat het heel lang (eigenlijk altijd) besmettelijk kan blijven, dus dan zou je er nooit meer een konijntje bij kunnen zetten. Het verschilt dan per konijn of ze wel of niet ziek worden ervan. Wat een lastig gedoe. Ook al moet Abri eerst echt beter worden, die volgende stap 'een nieuw konijn' laat me ook echt niet los. 

 

We gaan vandaag maar weer met frisse moed tegemoet en dat Abri weer een stapje beter mag worden 🙏

Link naar reactie
Delen op andere sites

21 hours ago zei Marjoleink:

Ken je de konijnenburrito al? Dat is een manier om je konijn te verpakken in een handdoek, zodat je makkelijk medicatie kunt geven. Er staan filmpjes van op YouTube. Ik heb vanmorgen bij Bunny ook een handdoek over haar heengelegd terwijl ik achter haar zat, met haar kopje er niet onder uiteraard. Handdoek naar onder gevouwen zodat haar voorpootjes er in zaten, toen ging de medicatie zo in. 

 

Ik heb het gisteren inderdaad zo aangepakt en dat ging goed. Ze maakt zich alleen wel ontzettend druk en je hoort haar daarna helemaal ronken met ademen (vol van het snot). Ellendig allemaal. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat ontzettend verdrietig dat jullie Koosje er niet meer is... Het is ook zo'n rotziekte, snot.

Ik hoop dat Abri helemaal opknapt en dat het niet een chronisch probleem wordt. Koppelen (wanneer ze oud genoeg is) kan natuurlijk altijd. Snot is absoluut geen reden om een konijn alleen te laten zitten. Het moet alleen wel overlegd worden met de opvang. Ik duim voor je dat Abri er helemaal vanaf komt en dat ze over een tijdje toch gekoppeld kan worden aan een lief nieuw vriendje.

 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dit was trouwens dinsdag, voordat we Koos gingen begraven. Ook al is het ontzettend sneu en onnodig geweest dat hij zo jong overleden is. Onze dochter heeft er wel veel van opgestoken. Ze was (en is) er nog steeds verdrietig over. Maar heeft hem dood gezien. hem nog geaaid en uitgebreid afscheid genomen en geholpen met het grafje dicht maken. Ik zal niet zeggen dat ik het mooi vond, want ik had duizend keer liever dat Koos gewoon was blijven leven. Maar op deze manier is haar kennismaking met 'de dood' ook een soort van zacht gegaan. 

 

koos.thumb.jpg.41f2cbd11f518bd571f14974535d645b.jpg

  • Verdrietig 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Verdrietig, maar ik noem het toch wel mooi. Iets wat mooi is hoeft niet altijd positief te zijn, het kan kwetsbaar, breekbaar, verdrietig en mooi zijn tegelijk, vind ik. Nogmaals sterkte met het verlies.

 

Ik heb wel eens een onderzoek gelezen over dat kinderen die opgroeien met huisdieren, en ook met het verlies van één of meerdere huisdieren als ze volwassen zijn beter om kunnen gaan met het verlies van naasten.  Niet dat je hoopt dat ze dat vaak in hun leven nodig hebben of dat het dit moment minder moeilijk maakt. Hoe verdrietig het ook is, ze komen er dus blijkbaar steviger door in hun schoenen te staan voor de toekomst. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .