Ga naar inhoud

Noellie kwakkelt nog steeds


Boefje

Aanbevolen berichten

Sinds haar gebitje 3 weken geleden geslepen is gaat het op en af met haar. Dan wel eten. Dan niet.. buikpijn.. dan weer niet. Vanochtend was ze vrolijk en kwam ze op haar eten af en nu is ze weer zielig.. buikje gemasseerd. Pijnstiller en cisaral emeprid gegeven. Ze draaikont nog steeds.. soms lijkt t nog steeds dat ze slappe beentjes heeft. Andere moment springt ze zo op de bank. Ze krijg al dubbele dosis panacur. Ik twijfel steeds.. is het nog wel haar gebit.. en waarom heeft ze steeds last van dr buik. Is het door haar gebit of gevoelige darmen..ouderdom? Ec? Nu twijfel ik weer of ze misschien toch weer niersteentjes heeft.. ik wacht dit weekend af en als ze dan niet opgeknapt is gaat ze volgende week maar voor een foto. Ze wast zich nu wel weer. Ik heb steeds vaker momenten dat ik me afvraag of het dan toch tijd is om haar te laten gaan.. maar het is zo irritant dat ze het ook zo goed doet tussendoor en dan lijkt er totaal niks aan de hand met haar en komt ze vrolijk kroelen. Als ze nou echt een duidelijk ziektebeeld had wat nooit meer zou genezen zou het anders zijn.. maarja als ze wel weer nierstenen heeft is het ook weer de vraag om haar door de ellende heen te laten gaan of misschien is het niet eens te doen.. en heb ik me nou echt gehouden aan dat calcium arm dieet.. wat als ik me er wel aan houdt. Komt het dan alsnog terug? Nu niet en ze heeft behoorlijk biks gehad op de momenten dat ze wel wou eten. Ik was juist trots dat ze weer wat dikker oogde. Dat dieet is ook een ramp en ze valt er van af. Dat is ook niet de bedoeling. Ik weet het niet meer.. 😔

  • Verdrietig 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Hè bah! Je hoopt dan elke keer weer dat er dan toch een omslag komt. 

Ik herken dan heel erg van Olaf. Je weet uiteindelijk niet precies wat het is en het gaat op en neer. Tussendoor was hij ook nog echt goed. Dat maakt het extra moeilijk om een besluit te nemen. Net wat je zegt. Heel veel sterkte!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik herken wat jij schrijft ook van Dunya. Elke keer op en af. Wat is nou wat? Moet ik nu weer naar de DA, is het ECHT niet haar gebit? Of wat is het anders? Een combinatie van dingen?

Het is moeilijk te beslissen wanneer het genoeg is en wat je nog wel en niet gaat doen. Je kan elke week naar de DA met dit soort vage klachten, maar vaak weten zij het ook niet helemaal en schiet je er niet veel mee op. Als ze nog veel goede momenten heeft en niet continu een hoopje ellende is, vind ik het de moeite waard om door te gaan. De vraag is dan of je een foto wil laten maken om niersteentjes uit te sluiten. Ook het financiële aspect gaat natuurlijk een rol spelen en dat is ook heel vervelend. Kan je hier met je partner over praten? Ik kan op een gegeven moment niet meer objectief kijken naar hoe konijnwaardig het voor het dier is. Mijn vriend heeft net iets meer afstand en kan mij daar wel goed bij helpen. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb nu een afspraak gemaakt voor een foto om half 4. Ik wil gewoon weten of ze weer niersteentjes heeft... en zo ja.. hoeveel en waar zit het en hoe groot.. als het 1 klein steentje is tot daar aan toe.. maar als het groter en heel veel is dan weet ik het niet meer... ik denk dat het dan toch niet meer te doen is voor haar. Ik wil met liefde voor haar zorgen. Maar het moet voor haar ook te doen zijn. Ik zie de bui al hangen.. als ze wel ingeslapen wordt dan wil ik dat het thuis gebeurd. Al hoop ik dat het niet nodig is. Ik word soms wel radeloos er van. Vooral omdat het mijn babybeertje is waarmee ik elke dag 11 jaar lang mee heb samen geleefd. 

  • Verdrietig 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Noellie heeft helaas een niersteen. Groot of kleine steentjes bij elkaar. En ook wat steentjes in blaas. Opties besproken. Nier verwijderen is geen optie. Dat wil ik Noellie niet aan doen. Te zware operatie. Die blaassteentjes zal ze tussen nu en komende dagen wel uitplassen. Ik zal haar pijnstilling verhogen en ze heeft antibiotica gekregen voor een eventuele secundaire blaasontsteking. Dierenarts zei dat ze nog wel een tijdje goed kon leven met die niersteen maar uiteindelijk het wel problemen gaat geven. Ik ging huilend daar weg met de gedachte het is over.. en nu thuis begint ze weer vrolijker te worden en een paardenbloemblaadje te eten. Normaal is mijn man wat harder maar toen ik dat vrolijk smoeltje van Noellie lekker zag eten zei ik: daar kan je toch niet zomaar een spuit in doen? Ik hoop dat misschien die chanca piedra poeder die niersteen zal vergruizen... het is dat evert jan met dat verhaal kwam van een cavia met een dikke niersteen dat vast zat en het kansloos was en met eurologist en chanca piedra was ineens de niersteen weg. Ik weet het niet meer. Ik heb gehuild en koppijn... en op dit moment wil ik haar nog niet opgeven.. ik had een paar weken die chanca piedra niet gegeven.. ga ik vandaag wel weer doen. Ik kan haar niet laten gaan als ze nog zo blij en vrolijk is... ik zal het wel in de gaten houden.. als het niet gaat zal mijn man er zeker wat van zeggen. Zelfs hij zegt dat het nog niet over is.. maar het is makkelijk zo te denken als ze weer opknapt.. ik kan nu in elk geval nog niks beslissen. Ik heb al wel gevraagd wat de kosten zijn voor euthenasie thuis. Dus ik heb het wel in mijn hoofd. Maar nu nog niet.. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ach wat balen dat ze een niersteen heeft. Als ze nog vrolijk is of in ieder geval genoeg vrolijke momenten heeft en nog enigszins blijft eten zou ik haar ook nog niet opgeven. Als je maar wel realistisch probeert te blijven, maar volgens mij doe je dat echt. Goed om wel alvast na te denken voor als het moment komt dat je haar moet laten gaan. Dan komt het misschien ook niet rauw op je dak. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als dat poeder haar helpt of de niersteen kleiner kan maken. Rustig aan en sterkte.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je.. belachelijk eigenlijk dat je dan nog naar laatste strohalmpjes grijpt. En ja ik ben realistisch. Noellie leeft al een tijdje op geleende tijd. We leefden altijd al van dag naar dag met haar. Ik had altijd gehoopt dat ze op een dag gewoon in haar slaap zou gaan. Maar zo werkt dat niet.. vooral niet omdat ik met een arendsoog haar in de gaten houd. Bij de meeste gevallen met dat is het gewoon onwetendheid en zijn ze aan darmproblemen ofzo overleden. Dus ik vrees dat ik uiteindelijk die keus wel zal moeten maken. Maar alle daagjes wat ik met haar heb neem ik... 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Iedere dag dat ze er nog is, is een cadeautje. Met Dunya doen wij dat ook zo. Ik hoop met haar ook dat ze op een dag uit haarzelf overlijdt, maar inderdaad vaak gebeurt dat niet en zal je zelf de keuze moeten maken. Hoe moeilijk dat ook is. Het is dan wel goed, je hebt er dan alles aan gedaan.

Link naar reactie
Delen op andere sites

33 minuten geleden zei Boefje:

belachelijk eigenlijk dat je dan nog naar laatste strohalmpjes grijpt.

 

Helemaal niet, je houdt zielsveel van Noellie dus zolang het konijnwaardig is dan geniet Noellie van haar leventje met jullie en omgekeerd. Je bent toch realistisch en eerlijk of het nog konijnwaardig is? Nou dan, gewoon het strohalmpje grijpen, niet gegrepen is altijd mis!

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Bewust afscheid nemen is nog zwaarder.... ik heb het ooit eerder moeten doen.. ik wil die pijn niet meer voelen.. heb al zoveel verdriet gehad laatste tijd. Ik kan nu ook niks beslissen nog.. ik probeer dat gevoel van 'je kan het maar gehad hebben want het gaat toch komen' weg te stoppen. Mijn lieve moppetje... 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hè wat naar dat het 1 of meerdere nierstenen zijn. 

 

Hopelijk blijft ze nog een tijdje in redelijke doen bij jullie. Het is zo lastig en zenuwslopend als je lieve konijn erg ziek is, maar ook nog mooie periodes heeft. Je doet alles voor haar en het maar per dag bekijken is dan inderdaad het enige wat je dan kan doen. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Hè wat vervelend zeg...alsof je nog niet genoeg op je bordje hebt gehad de laatste tijd. Ik hoop voor je dat ze er toch (weer) bovenop komt maar wens je ook veel sterkte als je ineens misschien wél die ene verdrietige beslissing moet nemen. 😘

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

😔ik neig steeds meer naar het onvermijdelijke.. ik weet dat er nog wat blaassteentjes er uit moeten dus dan zal ze nog niet echt opknappen.. en dan is het de vraag hoe lang het duurt voor die grote problemen gaat geven..en wat als er nog meer blijven komen.. en ja ze kan misschien dan nog weer een tijdje vrolijk en happy zijn maar voor hoe lang... en bah.. wat moeilijk dit.. en het moment dat ze weer aan het knabbelen is denk ik ach goss.. ze wil zo graag.. en dan voelt alles weer anders en hoop ik dat dat poedertje zijn werk doet..maar zou het? Mijn man zegt het ook even de tijd te geven maar ik voel me zo verdrietig steeds 😭

Link naar reactie
Delen op andere sites

Je gaat nu van links naar rechts en van boven naar beneden. Ik snap echt dat je continu twijfelt en van gedachten verandert, maar ik denk dat je man goed gezien heeft dat je er nog even rustig over na moet denken. Je bent nu super emotioneel en nu kan je geen juiste beslissing maken. Geef het nog heel even tijd, je wilde graag nog dat poeder proberen. Als je dat niet doet ga je misschien spijt krijgen, tenzij ze nu heel hard bergafwaarts gaat. Ik weet hoe verdrietig en moeilijk dit is, maar nu is echt niet het juiste moment voor je om zo'n ingrijpende beslissing wel of niet te nemen. Geef jezelf even ruimte voor je verdriet en ga er van de week nog eens goed over nadenken.

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .