Ga naar inhoud

Ruzie tussen stel


Vief

Aanbevolen berichten

Hoi! 

Sinds 1 jaar hebben we konijntjes. Nibbit is hiervan overgebleven uit een gecastreerd koppel. Nu hebben we sinds 4 maanden Nacho erbij, een jong vrouwtje van (5,5 maand). Deze 4 maanden ging het hartstikke goed, geen vechten, niks, liefde op het eerste gezicht. 

Nu sinds 2 weken plukt Nacho zichzelf, haren verdwijnen en maakt zij geen nestje van. En sinds 1 week begint Nibbit achter Nacho aan te zitten, opjagen en tot slaan aan toe. 

Help! Moet ik opnieuw gaan koppelen? En begin ik dan weer helemaal van vooraf aan? Of is steriliseren bij Nacho een voor de hand liggende optie? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Helaas kon je hier op wachten: Nacho zit in haar puberteit en gaat haar eigen karakter krijgen. Dat kan met conflicten gepaard gaan, omdat Nacho zich anders (soms echt lastig en vervelend voor iedereen) gaat gedragen en Nibbit daar op moet reageren. 

Castratie is altijd een goed idee vanaf een maand of 6, al was het maar om baarmoederkanker te voorkomen en omdat echt het hormonale gedrag waarschijnlijk flink zal verminderen. 

 

Als je Nacho nu zou laten castreren dan zit je met een operatiepatiëntje dat zeer waarschijnlijk niet samen met Nibbit kan herstellen, omdat hij vanwege haar "zwakte" er dubbel hard op kan klappen. Als ze hersteld is van de operatie dan is haar hormoonniveau nog niet zover gedaald (dat duurt wat langer) dat je zeker bent dat ze geen hormonale kuren meer heeft. Bovendien zit ze nog steeds in haar puberteit dus het is echt afwachten wat Nibbit en Nacho doen als je hen weer gaat koppelen. Het kan zijn dat het lukt, maar dat het later in haar puberteit alsnog knokken wordt waardoor ze definitief uit elkaar moeten. Geen leuk vooruitzicht, hopen dat het niet gebeurt, maar houd het wel in gedachten.

 

Als ze nu knokken dan moet je hen meteen uit elkaar halen en uit elkaars geur en zicht zetten. Na een week of twee kun je hen dan opnieuw in een neutrale ruimte koppelen en hopen dat het goed gaat. Sterkte, dit is de reden waarom BunnyBunch altijd adviseert om geen ukkies te "koppelen", want het gaat in het begin door het neutrale karakter van het ukkie altijd goed, maar als ze een eigen karakter gaan ontwikkelen, blijken de beide konijnen elkaar helemaal niet te zien zitten. 😢 

 

Castratie en sterilisatie bij konijnen
https://www.bunnybunch.nl/informatie/castratie-en-sterilisatie-bij-konijnen

 

Zorg voor en na een operatie
https://www.bunnybunch.nl/informatie/zorg-voor-na-operatie-konijn

 

Herkoppelen van konijnen als de konijnen vechten
https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnen-vechten-her-koppelen-van-konijnen

  • Mee eens! 5
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben het eens met @JokeC, je kan castratie van Nacho proberen, maar dan moet je wel lang wachten. Na de castratie kan je haar pas weer koppelen als ze helemaal hersteld is, dat duurt zo'n 2 tot 3 weken. En er is geen garantie dat het dan wel goed gaat.

 

Je kan ze weer samen op neutraal terrein koppelen, maar ook dat is geen garantie op succes. 

 

Als niets werkt, dan is de beste keuze voor je konijnen om toch beide naar een opvang te brengen waarbij je eentje achterlaat en de andere laat koppelen aan een al volwassen konijn. Of je kan ze beide laten koppelen aan een maatje, maar dan zit je met 4 konijnen thuis. Al met al, geen makkelijke beslissing..

 

Sterkte!

  • Mee eens! 4
Link naar reactie
Delen op andere sites

Hmmm... We hebben ons echt wel goed geïnformeerd en juist het advies gekregen om een kleintje bij Nibbit te zetten, omdat hij een zorgen kindje is/was. 

Ze zitten nu allebei apart en vinden het maar niets dat ze niet naar elkaar toe kunnen. 

Ik moet zeggen dat ze ook over de dag gewoon bij elkaar liggen en dan ineens is het gedaan. Daarna likken ze elkaar weer en slapen ze weer samen. Ik vind het echt een lastige situatie om te beoordelen waar ik het beste aan doe. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat een rotsituatie zeg! Het klopt dat kleintjes vaak wel goed gaan. Tot ze een mening krijgen en dan is het maar afwachten hoe het loopt. Dat kan de rangorde flink in de war schoppen en dat is wat er bij jou gebeurt helaas. Castratie kan wel een verschil maken, ik heb twee voedsters vanwege hormonaal gedrag laten helpen en het hormonale gedrag (rijden, sproeien, schijnzwangerschap, bitchy gedoe) was direct weg. Het geeft je echter geen garanties en het is wel een flinke ingreep waar je behalve kosten ook nazorg aan gaat hebben. Geen bezwaar natuurlijk, als je vrij zeker zou weten dat daarna alles koek en ei is tussen die twee, maar in jouw geval weet je dat niet. 

De situatie die Joke schetst is helaas de realiteit. Ik heb ook een koppel uit elkaar gehaald omdat het op een later moment toch mis ging toen de puberende (gecastreerde!) voedster besloot het gedrag van mijn ram die echt wel vervelend is ineens niet meer te pikken. Ik zag ook dat wisselvallige gedrag, tot het echt flink de verkeerde kant op ging. Ik heb de voedster terug moeten brengen naar de opvang, ik ben daar nog steeds verdrietig om. Maar ze heeft binnen een week een geweldig nieuw huisje gevonden in een groepje met drie andere konijnen. Ik heb nu een volwassen voedster met een gelijkmatig karakter die zich niet zo gek laat maken door die rare ram van mij. 

Het is een lastige overweging, want je weet de uitkomsten niet. Ik heb zelf ook mijn voedster pas teruggebracht toen het heel duidelijk was dat het hem gewoon niet meer zou worden.

Wij kunnen niet in je portemonnee en je huis kijken. Als je gaat voor castratie dan moeten ze inderdaad een tijdje apart nu er trammelant is, en daarna moeten ze op neutraal terrein weer gekoppeld worden. Ben je in de gelegenheid ze apart te houden en heb je neutraal terrein om ze weer te koppelen? En heb je zo'n 150 euro en nazorg over voor de operatie (die sowieso goed is voor je voedster, dat wel) die misschien niet tot resultaat heeft dat het weer goed komt met je konijnen? 

Dat zijn afwegingen die je alleen zelf kunt maken. Erg lastig allemaal, een boel om tegen elkaar af te wegen.. 

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Konijnen mogen met min. 8 weken het nest verlaten. Ze kunnen pas gekoppeld worden als ze 16 weken oud zijn. Dan zijn ze weerbaar genoeg en snappen ze de "koppelregels" die konijnen onderling hebben. 

Helaas geven heel veel dierenwinkels en fokkers verkeerde adviezen en informatie. Ze vertellen dingen die in hun voordeel zijn en niet in  het belang van de konijnen. 

Als een konijn in de puberteit komt veranderd het karakter en dus ook de verhouding tussen de 2 konijnen. Dit kan goed gaan maar dus ook fout. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Van wie heb je dat advies gekregen? Van een fokker?

 

Je zit met een aantal factoren: Nacho pubert, en krijgt een eigen mening, ook over Nibbit. 

Het is voorjaar, waardoor er in veel koppels wat onrust ontstaat.

Wat gebeurt er precies? Plukt Nacho haar buik? Neemt ze dan eerst een bundel hooi overdwars in haar bekje? Weet je zeker dat ze geen nest maakt? Hier loopt een schijnzwangere voedster op en neer naar het nachthok met ladingen hooi en vacht. Wanneer jaagt Nibbit? Is dat op bepaalde momenten, bijvoorbeeld als je met eten komt? Wat bedoel je met slaan?

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

@marjoleink Nacho likt onder haar kin zichzelf kaal. Ze is niet met hooi, stro of haar haren in de weer. Haar haren zijn echt nergens terug te vinden. Ze is bijvoorbeeld aan het eten en dan ineens gaat ze likken een paar tellen en eet ze weer verder (ik dacht zelf dat het soort jeuk reactie is). Nibbit is eigenlijk gewoon heel lief tegen Nacho,maar dan ineens kan die haar soort zat zijn en jaagt die haar het hok uit. Daarna is het ook gelijk weer klaar en mag ze weer naar binnen, kroelen, eten en wordt ze weer gelikt. Tijdens het eten gaat het elke keer goed! Ze eten samen uit een bakje en ook samen uit de hooiruif. Er is niet 1 bepaald moment dat het gebeurt en dat maakt het zo moeilijk. Nacho gedraagt zich ook zeker niet als een bitchy is heel lief naar Nibbit, maar een beetje druk haha! En Nibbit wat rustiger. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dit klinkt niet als een koppel wat je uit elkaar hoeft te halen hoor! Een beetje onrust hier en daar is vrij normaal, het wordt wat anders als er agressie bij komt kijken, of als je merkt dat er eentje heel bang wordt. In dit geval lijkt je voedster castreren in elk geval geen oplossing als ze lief en rustig is en zich niet hormonaal gedraagt. Dat kaallikken is wel gek, dat hoort niet. Als het geen schijnzwangerschap is zou het misschien stress kunnen zijn? Of heeft ze er jeuk? Over dat stukje zou ik niet te gemakkelijk heen stappen.

  • Bedankt 1
  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .