Ga naar inhoud

Angstgedrag Toet


Dorusjedot

Aanbevolen berichten

We hebben twee konijnen: Toet (7 maand, Vlaamse reus) en Knoet (4 jaar, nhd)

De vraag gaat over Toet in dit geval. We ervaren dit gedrag totaal niet met Knoet. 

 

We hebben Toet en Knoet laten koppelen via de opvang Chews & Chelter/Nibbles. 

Toet was 5 maanden toen ze bij ons kwam en heeft hiervoor met andere konijnen gezeten van dezelfde leeftijd. 

 

We hebben Toet & Knoet eerst natuurlijk de tijd gegeven om aan elkaar te wennen. En voor Toet natuurlijk aan de nieuwe ruimte. 

Hierbij hebben we ze vooral met rust gelaten, maar ze kwam vaak naar ons toe en at gelijk uit onze hand. Ook aaien ging. 

Na een week hebben we ze laten free roamen, omdat we aan hun gedrag merkte dat ze beide behoefte hadden aan wat meer vrijheid en ruimte (ondanks het grote hok (4m2)). 

Dit ging heel erg goed en ze bleef naar ons toe komen. 

Dat doet ze nu nog steeds, maar ze is heel erg schrikachtig. 

Als we naar haar toe lopen is haar eerste reactie klaar staan om te vluchten, waarna ze daarna nieuwsgierig komt snuffelen. Als we haar dan willen aaien, vlucht ze soms alsnog. 

 

Als we stil staan of zitten, komt ze just weer naar ons toe en tikt ze ons aan met haar snuit. 

 

Dit gedrag vertoont ze niet alleen bij ons, maar ook als Knoet een onverwachte beweging of sprong maakt. 

Verder loopt ze dan weer heel erg achter hem aan en vraagt ze heel erg veel om schoongemaakt te worden door hem. 

 

Iemand enig idee wat wij kunnen doen om dit angstgedrag te verminderen? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn konijntje Ukkie heeft dat ook heel lang gehad. Weet je waar Toet vandaan is voor ze het asiel belandde? Ukkie is gevangen in het bos, dus dat verklaart denk een hoop.

Wij praten rustig tegen haar, bewegen in slowmotion, laten haar naar ons komen en geven haar regelmatig wat lekkers uit de hand. Ondertussen aaiden we Brownie wel en na een poosje stak ze toen haar kopje erbij. Het ging eigenlijk steeds beter, al bleef ze nog maanden lang schrikken van sneller bewegingen, we bewegen eigenlijk nog steeds in slow motion 😉 

Wij hebben haar eerst aan de eigen ren laten wennen voor ze door de tuin mochten (durfde ze in het begin ook niet eens, kwam ze er gewoon niet uit). 

Ik zou gewoon rust, ritme, regelmaat aanhouden net als bij kinderen. Leert ze vanzelf vertrouwen op de omgeving en jullie. En niet alle konijnen worden even tam, maar ze zal vast minder schrikachtig van geluiden en bewegingen worden.

 

Heb je deze ook al gelezen?

https://www.bunnybunch.nl/informatie/hoe-maak-je-een-konijn-tam

Link naar reactie
Delen op andere sites

Is er iets gebeurd/verandert de afgelopen tijd? Misschien iets dat veel geluid maakt zoals buren die aan het verbouwen zijn of meer mensen over de vloer nu de coronamaatregelen wat versoepeld zijn?

 

Ze komt nu natuurlijk in de puberteit, dus dat kan wel invloed hebben op dingen zoals wel/niet geaaid willen worden e.d. Gaat het nog steeds goed tussen haar en Knoet? Of zijn er door de puberteit toch wat meer spanningen?

 

Het enige wat je kunt doen tegen dit angstgedrag is veel geduld hebben en misschien wat aanpassingen zodat ze zich wat veiliger voelt. Hebben ze genoeg schuilplekken? Kan ze zich ergens even afzonderen (van Knoet, of van de drukte in huis)? Het is goed dat ze toch nog naar je toekomt als je stil staat, dus er is nog wel wat vertrouwen. Dat komt vast weer verder terug met de tips van @BaasjevanBrownie en zeker als ze wat steviger in haar schoenen staat na alle veranderingen in hormonen enzo.

Link naar reactie
Delen op andere sites

8 minuten geleden zei BaasjevanBrownie:

Weet je waar Toet vandaan is voor ze het asiel belandde?

Ik weet van Toet dat ze heel erg goed gesocialiseerd is voor ze bij ons kwam. Wij zijn haar eerste huisje. Is vanuit het nest naar een groep gegaan en daarna naar ons. 

Ze komt naar ons toe en staat aaien soms toe. Maar soms schrik ze daar ineens van lijkt het. Voor we aaien, laten we altijd even aan onze hand snuffelen en zorgen we dat ze ziet dat we met onze hand dichterbij komen. 

 

Er zijn niet heel veel bouwgeluiden (alleen in het weekend). Er zijn ook sinds de versoepelingen geen drukke bezigheden geweest in ons huis. 

We merken dat ze het wel heel erg fijn vind om juist op ontdekking te gaan en door ons huis heen te struinen. Hier flopt ze dan ok geregeld. 
Vooral ook met Knoet erbij. 

 

Van de pubertijd merken we juist dat ze wat brutaler is geworden en heel erg extra op ontdekking gaat. Dus ik kan daaraan eigenlijk weinig opmaken. 

 

Het gekke is ook, dat dit gedrag zo onvoorspelbaar is. Wat ze loot ons ook geregeld achterna en zoekt ons juist heel er op. We gaan ook geregeld op de grond zitten/ liggen zonder te bewegen en laten de konijnen dan snuffelen. Het is dan juist Toet die echt bovenop je komt zitten. 

 

Ik kan dan ook geen bepaald moment of bepaalde gebeurtenissen aanwijzen waarna ze zo schrikachtig wordt. Dus het ene moment is er niks aan der hand en het andere moment is ze ineens heel erg angstig. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lastig he, je weet niet wat er in die koppies omgaat. Maar zo te horen doe je het al hartstikke goed en zal ze vast deze angsten ook wel overwinnen. Zo te horen gaat er ook al een heleboel wel goed! Als ze zich laat aaien, op ontdekking gaat en omflopt, dat zijn toch wel tekenen dat ze op haar gemak is

  • Mee eens! 3
Link naar reactie
Delen op andere sites

Milly is ook zo. Op haar hoede, ze stampt heel snel bij gekke geluiden (die ik vaak nieteens hoor) en schiet snel haar hol in. Zij heeft een goed huisje gehad voordat ze hier kwam en dat heeft ze nu weer. Gijs heeft het ook, als hij thuis is in mindere mate, maar zodra er iemand hun kamer in komt die hij niet kent is hij pleitos. Ik maak me er niet druk om, ik lach er vaak om. Het is een konijn, dit is konijnengedrag. Ze horen van nature op hun hoede te zijn voor gevaar van buitenaf en daar voor weg te rennen. Het ene konijn heeft dat sterker dan het andere, met geduld en rust kan het iets minder worden, maar wat er in zit zit er in. Mijn konijn wat ook gedumpt was in het bos had het niet. Het zegt echt niet zoveel waar ze vandaan komen. Toet is nu volwassen aan het worden, haar karakter vormt zich en dit zou er best weleens onderdeel van kunnen zijn. Ik weet dat @Dollie Lux en Nox ook heel goed gesocialiseerd had, maar nu zijn het echte halfwildjes die ze bijna niet meer te zien krijgt. Ze zijn gewoon niet zo maakbaar, die gekke eigenwijze konijnen 🙂 .

Link naar reactie
Delen op andere sites

28 minuten geleden zei Eefje:

Ze zijn gewoon niet zo maakbaar, die gekke eigenwijze konijnen 🙂

Ze hoeven van mij ook zeker niet maakbaar te zijn. Knoet houdt er dan ook helemaal niet van om geaaid te worden, dus doen we dat ook niet. Hij komt ons vanzelf wel opzoeken. 

Bij Toet is dit dus een ander verhaal, omdat het gedrag zo wispelturig is. We kunnen er dus eigenlijk helemaal geen rekening mee houden. 
Dit maakt het juist voor zowel Toet, als voor ons zo vervelend. 
Dat ze van Knoet a en toe schrikt, vinden wij dan ook helemaal niet raar. Het is dan net een tekenfilm raceauto. Zo'n eentje die dus eerst beweegt, voor het vooruit komt. 

 

Maar dat ze soms gewoon het bang is (grote ogen, oren alert en vluchthouding) vinden we gewoon niet fijn. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat Toet zo schikachtig is voor haar en de rest niet fijn. Vooral lastig als je niet precies weet hoe je het kan verbeteren. Wat ik lees doe je zelf al de dingen die je kunt doen. 

Moos is ook erg schikachtig soms maar die heeft eerst buiten gewoond en is sommige geluiden in huis niet gewend. Dat gaat steeds beter en dat is ook logisch.

Wat je nog zou kunnen doen is een konijnendeskundige om raad vragen. Ik heb een konijn gehad die veel beet en ik begreep niet waarom. Na een telefonisch consult van 30 min en e-mail begeleiding (koste €25,-) is het geweldig verbeterd. Ik kreeg inzicht in wat er precies gebeurde en handvaten hoe ik het beste kon reageren. Ik heb dat gedaan bij Bernice Muntz. 

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

40 minuten geleden zei Mira11:

Wat je nog zou kunnen doen is een konijnendeskundige om raad vragen.

Ik heb nu inderdaad een uitvraag uitstaan bij 'De Nijnerij'. Ik heb een poos geleden een webinar van haar gevolgd en vanuit daar met haar in contact gekomen. Ben erg benieuwd wat daar uit gaat komen. 

bedankt voor de tip! 

aangepast door Dorusjedot
  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

@Dorusjedotik bedoelde ook niet dat jij je konijnen niet accepteert zoals ze zijn hoor! Was algemener bedoeld, dat hun achtergrond (wel of niet goed behandeld) vaak weinig tot niets zegt over hun gedrag. Er zijn konijnen die uit de meest vreselijke omstandigheden komen en nog steeds super lief en aanhankelijk zijn, en konijnen die altijd fantastische huisjes hebben gehad die heel schuw of bang gedrag vertonen. Zit volgens mij meer in de aard van het beestje dan in andere factoren. Desalniettemin hoop ik dat je iets kunt aanwijzen. Wat schichtig is één ding, echt bang en paniekerig is gewoon voor niemand fijn. 

  • Mee eens! 2
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .