Ga naar inhoud

Lente gedrag en castratie


BaasjevanBrownie

Aanbevolen berichten

Rijgedrag is nu al ruim 2 weken aan de gang hier. Brownie accepteert het inmiddels wel, dus het jagen/ bijten is over. Maar het rijden gaat echt non-stop door. Ik krijg Ukkie niet afgeleid en als ik haar van hem afhaal, gaat ze er ook meteen weer op. Zelfs met eten gaat het door. Hij kan geen hap nemen of ze zit alweer op hem. Zodra hij stilzit duikt ze erop. Alleen als ze slaapt/ suft is het rustig. 

Dus zit nu toch aan castratie te denken, terwijl ik daar eigenlijk moeite mee heb. Maar dit is echt zielig voor Brownie. Hij heeft bovenop amper vacht over. Echt niet leuk meer 😳

Gaat dit wel over met castratie? Of is dit lentegedrag en blijft dat zo? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

3 hours ago zei BaasjevanBrownie:

Rijgedrag is nu al ruim 2 weken aan de gang hier. Brownie accepteert het inmiddels wel, dus het jagen/ bijten is over. Maar het rijden gaat echt non-stop door. Ik krijg Ukkie niet afgeleid en als ik haar van hem afhaal, gaat ze er ook meteen weer op. Zelfs met eten gaat het door. Hij kan geen hap nemen of ze zit alweer op hem. Zodra hij stilzit duikt ze erop. Alleen als ze slaapt/ suft is het rustig. 

Dus zit nu toch aan castratie te denken, terwijl ik daar eigenlijk moeite mee heb. Maar dit is echt zielig voor Brownie. Hij heeft bovenop amper vacht over. Echt niet leuk meer 😳

Gaat dit wel over met castratie? Of is dit lentegedrag en blijft dat zo? 

Je kunt het natuurlijk nooit zeker weten, elk konijn reageert anders op castratie. Maar in dit geval zou ik het zeker wel overwegen inderdaad. Wat je zegt dat het zo lang doorgaat en Brownie weinig vacht over heeft, dan is het heftig.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

17 hours ago zei Punky punk:

@BaasjevanBrownie, ik dacht dat Ukkie al gecastreerd was? Niet dus. Waarom heb je moeite met castratie?

Enorm klein (te ver doorgefokt) konijntje, waarvan we ook niet weten hoe oud ze is. In de opvang was ze door alle stress gestopt met eten, dus daar ben ik wel weer bang voor. Vind het ook nogal wat zo’n operatie, baarmoeder en eierstokken eruit. 

Al weet ik natuurlijk dat het beter is om baarmoederhalskanker te voorkomen.

Waarschijnlijk ben ik gewoon een zwaar bezorgd konijnenbaasje 😉

Maar dit gaat zo ook niet, Brownie heeft geen leven zo, rijden gaat non-stop door, ze sproeit veel, plast overal. Hoop dat dat allemaal beter wordt na castratie. Ben inmiddels wel om, twijfel alleen of ik het nu zo snel mogelijk ga doen, zodat deze ellende stopt. Of dat ik het nog even een maand rek tot het wat warmer buiten is. Ze moeten natuurlijk wel naar binnen na de operatie.

Hoe hebben anderen dat gedaan? Samen naar de da? Of Brownie hier laten en alleen met Ukkie gaan?

 En daarna samen in een kooi desnoods met ren binnen in huis? Mag geen bodembedekking in na een operatie toch? Lakens dan doen ofzo?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb geen ervaring met de castratie van een voedster omdat Pip in de opvang al gecastreerd was.

Vanaf het moment dat ik ze als koppel ophaalde in de opvang zijn ze nooit meer apart van elkaar geweest. Naar de dierenarts gaan ze dus ook altijd samen, ook toen Fluffy aan zijn oogje geopereerd werd.

Ik zou dus als ik jou was Brownie ook mee nemen naar de dierenarts als Ukkie gecastreerd wordt. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb Beany laten castreren voor ze gekoppeld werd. Ik heb haar 3 of 4 dagen binnen gehouden, in een panelenren met een cat cube. Laken op de houten vloer met een matrasbeschermer voor babies er onder. Ze knapte echt heel snel op, na 2 dagen brak ze de tent af.

Maar ik heb ook een klein voedstertje die eigenlijk ook nog moet, en daar zie ik ook tegenop, dus ik snap wel wat je bedoelt.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Als mijn konijnen binnen moeten opknappen van narcose, dan zet ik ze in de badkamer. Geeft mij een fijn gevoel dat ze weinig kunnen slopen en dat er geen vlekken op het laminaat komen. Laken of handdoeken op de grond voor extra grip en een panelenrennetje om de wc heen (zodat ze niet vanaf daar in het bad kunnen springen. 

Dat werkt prima voor een paar dagen, maar langer dan een week is niet erg handig.

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei happy211:

Als mijn konijnen binnen moeten opknappen van narcose, dan zet ik ze in de badkamer. Geeft mij een fijn gevoel dat ze weinig kunnen slopen en dat er geen vlekken op het laminaat komen. Laken of handdoeken op de grond voor extra grip en een panelenrennetje om de wc heen (zodat ze niet vanaf daar in het bad kunnen springen. 

Dat werkt prima voor een paar dagen, maar langer dan een week is niet erg handig.

Haha nou ik denk niet dat ik dat met Brownie moet doen, zie al voor me hoe hij op de wc-bril, de wastafel en in de badkuip springt en dan natuurlijk uitglijd en smakkerds maakt... 🙈

Denk dat ik de puppyren gewoon maar in huis ga zetten en dan iets van vuilniszakken en kleden erover?

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Puppyren is 80 cm, tot nu toe komt Brownie er niet over. We denken aan de logeerkamer (bed weghalen, dan is die leeg) en dan de hekjes neerzetten om te voorkomen dat ze aan plinten knagen. 

Ik had Brownie na zijn castratie heel slecht in alleen in binnenkooi, maar die lag toen ook alleen maar en dat was maar anderhalve dag. Maar nu ze samen zijn en zeker Brownie nogal van zijn vrijheid geniet moet ik wel iets verzinnen, anders wordt hij gek 😉

 

En wat zouden jullie doen, nu een afspraak voor castratie maken, zodat het rijden zo snel mogelijk stopt of nog wat langer rekken tot het nog wat warmer is, want ze gaan natuurlijk weer zo snel mogelijk naar buiten. Hoelang duurt het herstel ongeveer? Hoeveel dagen mag je geen bodembedekking gebruiken? Wat kan ik als toilet doen?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zou het persoonlijk zo snel mogelijk doen, zo enorm koud is het buiten niet. Ik heb 3 voedsters laten castreren en ik denk dat het gemiddeld 3 dagen duurde voor ik ze weer naar buiten deed? Bij Kyra wat langer, want dat was midden in de hittegolf dus die moest eerst voorbij zijn. Ik had alleen hennepvezel in het toilet gedaan. Bij Kyra had ik een onderbak van een traliekooi gebruikt, maar dit was niet zo'n succes. Eigenlijk was die te hoog en omdat Kyra en Ukkie ongeveer hetzelfde formaat konijn zijn zou ik dat afraden. Ik heb ook wel eens een deksel gebruikt van een gewone curverbak of zo. Dat beviel ook wel. Gaat wel iets vaker iets ernaast, maar gewoon wat (oude) handdoeken eromheen leggen.

Ik laat ze wel altijd alleen herstellen, anders vind ik het echt onmogelijk om te zien of ze wel eten en keutelen.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

11 hours ago zei BaasjevanBrownie:

Puppyren is 80 cm, tot nu toe komt Brownie er niet over. We denken aan de logeerkamer (bed weghalen, dan is die leeg) en dan de hekjes neerzetten om te voorkomen dat ze aan plinten knagen. 

Ik had Brownie na zijn castratie heel slecht in alleen in binnenkooi, maar die lag toen ook alleen maar en dat was maar anderhalve dag. Maar nu ze samen zijn en zeker Brownie nogal van zijn vrijheid geniet moet ik wel iets verzinnen, anders wordt hij gek 😉

 

En wat zouden jullie doen, nu een afspraak voor castratie maken, zodat het rijden zo snel mogelijk stopt of nog wat langer rekken tot het nog wat warmer is, want ze gaan natuurlijk weer zo snel mogelijk naar buiten. Hoelang duurt het herstel ongeveer? Hoeveel dagen mag je geen bodembedekking gebruiken? Wat kan ik als toilet doen?

 

Ik zou het nu doen. Straks heb je ook weer dat je kans hebt op vliegen en madenziekte bij de wond, of dat het weer te warm is en je daar weer mee zit.

 

Het herstel wisselt, soms zijn ze er in een dag helemaal bovenop, soms een paar dagen later, maar meestal is het een dag of 3 dat ik zorg dat ik thuis ben voor medicijnen / dwangvoer en controle op eten en keutelen. Die dagen houd ik ze ook binnen. Daarna lijken ze fit, maar de buikwond moet dan nog wel echt herstellen en genezen, maar vaak eten / keutelen ze dan weer prima en kunnen ze weer prima zelf op temperatuur blijven, dus is de noodzaak om ze binnen te houden weg. Als je ze in een week weer naar buiten doet is het geen probleem voor de wintervacht.

 

Je mag gewoon bodembedekking gebruiken, maar kies voor iets wat niet prikt / hard is en niet al te stoffig is. Geen zaagsel, hennepvezel of stro dus. Dat is ongeveer de eerste week / eerste 10 dagen nodig, daarna is de wond goed dicht. Ik gebruik meestal back 2 nature, katoenbedding en/of supreme supasoft bedding.

In huis zitten ze meestal in een ren. Dan gebruik ik een oud badlaken of oud katoenen dekbedovertrek als bodem in de ren (dat soort dingen kun je ook prima kopen bij een kringloopwinkel), en doe ik in de toiletbakken back 2 nature of katoenbedding.
Als het punt is dat ze weer naar buiten gaan kies ik meestal voor een combi van back2nature als onderlaag, met supasoftbedding als het nog een koude periode is, voor warmte.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Nou heb gebeld, maar mijn eigen dierenarts castreert geen vrouwtjes, omdat ze geen gasnarcose hebben en in het verleden veel konijntjes daardoor overleden 😳. Daar baal ik wel van, want dat vind ik een hele fijne praktijk, een mega verschil met de praktijk die ik vroeger had. 

Dan maar naar de dichtstbijzijndste van de lijst met konijnkundige dierenartsen, dank voor de lijst 🙏🏻 

Heb nu een afspraak in Spijkenisse voor half mei 🤞🏻Vind het mega-spannend. Hoop zo dat dat extreme rijgedrag verdwijnt en het niet alsnog blijft...

Zijn er nog dingen die ik in huis moet halen/ voor moet bereiden behalve zachte bodembedekking? 

 

PS; ik had misschien een aparte topic “castratie” moeten openen... 

misschien wil een van de beheersers ze alsnog verplaatsen, voor ik weer teveel afwijk van het hoofd onderwerp 😉

  • Verward 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het voor je verplaatst naar een eigen topic

Wel eerlijk van de dierenarts dat ze aangeven geen konijnen te casteren, liever dat dan dat het mis loopt. Maar dan is het geen konijnkundige dierenarts, dus is het denk ik toch wel handig om een andere te zoeken. Want voor gebitsbehandeling of andere problemen is vaak toch ook een narcose nodig. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Wilma was ook behoorlijk extreem qua rijgedrag en sproeien. Frits had geen leven meer met haar. Betsy werd vooral territoriaal en bitchy naar Frits toe. Bij allebei is dat gedrag compleet verdwenen na castratie. Kiki en Milly zijn ook gecastreerd, die heb ik nooit zien rijden, zelfs niet net na de koppeling. 

Tussen Wilma en Frits was er gedoe na de castratie. Wilma heeft wel een paar dagen in de lappenmand gezeten. Zij was de baas en Frits dacht dat wel even te veranderen toen ze zich niet lekker voelde, dus heb ze apart gehouden tot ze was opgeknapt en daarna heel eenvoudig weer gekoppeld. Met Betsy en Frits ging het prima, die konden samen blijven en ik herinner me niks van haar herstelperiode, dus dat zal voorspoedig verlopen zijn. Kiki kwam drie dagen na haar castratie bij ons, daar was niks aan te merken dat ze net een zware operatie had gehad. Het verschilt per konijn, je weet van tevoren niet hoe het gaat. Maar ernstige gevolgen of zelfs dood zijn zeldzaam. Als het mis gaat ligt er meestal iets anders al onder wat niet goed was.

Komt vast goed, je doet het juiste voor je diertjes. Dat wordt straks enorm genieten van rust in de tent!

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

12 hours ago zei Evee:

Ik heb het voor je verplaatst naar een eigen topic

Wel eerlijk van de dierenarts dat ze aangeven geen konijnen te casteren, liever dat dan dat het mis loopt. Maar dan is het geen konijnkundige dierenarts, dus is het denk ik toch wel handig om een andere te zoeken. Want voor gebitsbehandeling of andere problemen is vaak toch ook een narcose nodig. 

Tja dat bedacht ik me dus ook. Wel jammer, want dit zijn zulke lieve mensen hoe ze met de konijnen omgaan en rekenen ook hele schappelijke prijzen. Onderlaatst moest ik met Ukkie naar de konijnkundige dierenarts van de opvang die haar daar ook behandeld had, maar vond haar best hardhandig met de konijnen. De opvang raadde me die nu ook aan, maar naast dat dat best ver rijden is had ik daar niet zo’n goed gevoel bij.

Ben benieuwd naar deze da. Hopelijk een goede ervaring en wie weet kan ik daar in de toekomst dan heen en alleen voor de inentingen naar mijn oude da.

Link naar reactie
Delen op andere sites

11 hours ago zei Eefje:

Wilma was ook behoorlijk extreem qua rijgedrag en sproeien. Frits had geen leven meer met haar. Betsy werd vooral territoriaal en bitchy naar Frits toe. Bij allebei is dat gedrag compleet verdwenen na castratie. Kiki en Milly zijn ook gecastreerd, die heb ik nooit zien rijden, zelfs niet net na de koppeling. 

Tussen Wilma en Frits was er gedoe na de castratie. Wilma heeft wel een paar dagen in de lappenmand gezeten. Zij was de baas en Frits dacht dat wel even te veranderen toen ze zich niet lekker voelde, dus heb ze apart gehouden tot ze was opgeknapt en daarna heel eenvoudig weer gekoppeld. Met Betsy en Frits ging het prima, die konden samen blijven en ik herinner me niks van haar herstelperiode, dus dat zal voorspoedig verlopen zijn. Kiki kwam drie dagen na haar castratie bij ons, daar was niks aan te merken dat ze net een zware operatie had gehad. Het verschilt per konijn, je weet van tevoren niet hoe het gaat. Maar ernstige gevolgen of zelfs dood zijn zeldzaam. Als het mis gaat ligt er meestal iets anders al onder wat niet goed was.

Komt vast goed, je doet het juiste voor je diertjes. Dat wordt straks enorm genieten van rust in de tent!

Dankjewel voor je geruststellende woorden en positieve voorbeelden. Als ik Brownie met grote ogen en kale plekken op zijn rug bijna de hele dag afgereden zie worden, baal ik op dit moment eerder dat het nog twee welen duurt. Gaat echt vreselijk. Ze houdt maar niet op. 

Ik heb (heel gemeen 🙈) de boomstronk naast de catcube weggehaald zodat ze daar niet op kan en Brownie ergens zijn rust kan pakken. Heb echt met hem te doen. Ze ook helemaal hyper, zo kennen we haar niet. Was tot nu toe een dooie pier en knuffelkontje met Brownie 😉

Hoop echt dat castratie gaat helpen!

 

Maar het zou dan dus kunnen dat Brownie na de behandeling een greep naar de macht gaat doen? 😉 

Wat zal ik doen? Hem wel meenemen naar de da? Da gaf dat wel aan als voorkeur. En daarna aankijken of meteen scheiden? Of hem toch helemaal thuis laten? Vind het erg lastig. Was achteraf gezien wel handiger geweest als we naar een opvang waren gegaan met gecastreerde voedsters, hoop gedoe dit..

En als het misgaat split cage in dezelfde kamer? Of hem alvast naar buiten naar zijn eigen ren/ hok? Maar dan gaat hij de ruimte misschien juist verder toe-eigenen? Moet dat herkoppelen ook op neutraal gebied, want dat wordt wel een beetje lastig (ze kennen inmiddels de halve tuin en gaan straks in de enige vrije kamer in huis).

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat was voor mij inderdaad de doorslaggevende reden om voor deze opvang te kiezen. Zij draaien hun hand er niet voor om, als je het zelf laat doen is het echt een gedoe. 

Ik heb mijn voedsters alleen naar de dierenarts laten gaan, omdat Frits een gigantische stresskip was in die dingen. Die was heel lang erg van slag en zorgde eerder voor meer stress dan voor steun. 

Ik heb Wilma toen gewoon in een kooi in de kamer gezet, Frits kon er wel omheen lopen als hij los was, maar niet bij haar komen. Vast niet ideaal, ik begon toen net met konijnen en had minder kennis, heb ze ook in het begin zelf gekoppeld met steeds wisselen van kooi, in fases etc. Is allemaal prima gegaan. Na de castratie heb ik ze wel samen op neutraal terrein gezet, dat ging prima, dat rennetje heb ik na twee uur weggehaald, zijn ze samen teruggehobbeld naar hun vaste ren en dat was dat. Ik denk niet dat er een gouden regel is voor die dingen. Ik heb toen zelf veel dingen anders aangepakt dan ik het nu zou doen en dat ging prima, nu met Kiki is alles volgens het bunnybunch handboek gegaan en ging het mis. Je kent je konijnen het beste en kunt dus ook zelf het beste inschatten wat goed voor ze is. Of brownie een greep naar de macht gaat doen, dat zou kunnen. Misschien ook niet. Blijven gekke beesten die konijnen 😅.

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Degene die het meeste "last" heeft gehad van de castratie van mijn voedstertje ben ik waarschijnlijk geweest 🙂 : na een nachtje overblijven bij de DA met z'n tweetjes, omdat ze laat in de middag pas aan haar operatie konden beginnen vanwege een spoedgeval kon ik de moppies eindelijk ophalen. Ze hebben geen moment anders of vervelend naar elkaar gedaan, deden na een paar uur alsof er nooit wat gebeurd was......tot de medicatie gegeven moest worden, vanaf dat moment lag ik helemaal uit de gratie twee weken lang. Ik heb geen veranderingen in haar gedrag gezien, de castratie was om baarmoederkanker te voorkomen. 

 

Ik zou alle scenario's open houden en je daarop voorbereiden als dat kan. Zodat als Brownie je patiëntje gaat proberen van haar troon te stoten dat je dan voor elk een verblijf hebt. Gek idee dat die kleine bange Ukkie nu de lentekriebels heeft en Brownie constant belaagt. Wel slim van je om een veilige plek voor hem te maken waar Ukkie niet op kan. 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

13 hours ago zei JokeC:

Wel slim van je om een veilige plek voor hem te maken waar Ukkie niet op kan. 

 

Haha nou ze heeft haar angsten overwonnen en springt nu zonder hulpstuk op de catcube hoor 😂 ze springt er wel heel stuntelig vanaf, maar ze doet het toch maar. Kan ze weer vrolijk doorrijden op Brownie als hij op de catcube zit. 🙈

Brownie kan inmiddels niet eens meer eten en drinken, omdat ze blijft rijden en hij het eten/ drinken dan staakt en er vandoor vliegt. Ze zijn er zo druk mee, dat ze sinds gister ook geen hooi meer op hebben. Dit is wel heel extreem hoor. Heb ze vanochtend maar even gescheiden, zodat Brownie kon eten en drinken. Waar ik eerder er niet aanwilde, baal ik nu echt enorm dat ze niet eerder terecht kan, want dit is echt niet leuk meer.

 

Ben wel heel benieuwd hoe het na de operatie met ze gaat straks. We gaan een kamer afzetten voor ze en heb ook nog een binnenkooi om Ukkie in apart te kunnen houden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Kun je niet bij de dierenarts aangeven dat er inmiddels wel spoed bij is? Misschien vinden ze dan eerder nog een gaatje. Dit is wel heel sneu voor brownie als dat nog twee weken moet duren. Het is fijn dat hij er vandoor gaat, maar kan me voorstellen dat hij het wel een keer zo zat wordt dat hij haar toch een lesje gaat leren. Bah zeg, niet leuk 😔

 

  • Mee eens! 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Die Ukkie wordt nog een echte atleet in haar hormonale jacht op Brownie. Echt vervelend voor Brownie en haarzelf. Misschien dat je voor je vliegende eekhoorn Brownie een nog hogere veilige plek kan maken? Het is wel een toestand zo. Ze moeten wel blijven eten natuurlijk. 

 

aangepast door JokeC
foutje hersteld
  • Haha 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

2 hours ago zei Eefje:

Kun je niet bij de dierenarts aangeven dat er inmiddels wel spoed bij is? Misschien vinden ze dan eerder nog een gaatje. Dit is wel heel sneu voor brownie als dat nog twee weken moet duren. Het is fijn dat hij er vandoor gaat, maar kan me voorstellen dat hij het wel een keer zo zat wordt dat hij haar toch een lesje gaat leren. Bah zeg, niet leuk 😔

 

 

1 hour ago zei mammafelina:

Ik zou net als @Eefje zegt de dierenarts bellen, de situatie uitleggen en aangeven dat je andere konijntje geen leven meer heeft op deze manier.

Misschien is het dan wel eerder mogelijk.

Dit was helaas de eerste plek vanwege vakantie zeiden ze. Nog tien dagen  wachten dus. Kan ondertussen wel vast de kamer gereed maken voor ze. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .