Het konijnencafe 2021 - slowchat konijnen algemeen

[Marjoleink]

Klein huiselijk drama hier. Beany heeft mijn zoon gebeten, met twee bloedende vingers als resultaat. Ik ga er vanuit dat ze niet bewust heeft gebeten, misschien uit enthousiasme gehapt naar de voerbak, maar hij is er behoorlijk van geschrokken.

[Eefje]

Oei dan heeft ze toch een flinke hap gegeven! Snap dat hij daar van schrikt, zou ik zelf ook hebben. Hopelijk geen opzet in het spel. Beany is toch juist het konijntje waar hij zo aan gehecht is?

[Marjoleink]

4 minuten geleden zei Eefje:

Oei dan heeft ze toch een flinke hap gegeven! Snap dat hij daar van schrikt, zou ik zelf ook hebben. Hopelijk geen opzet in het spel. Beany is toch juist het konijntje waar hij zo aan gehecht is?

Ja, maar ook het konijntje dat slechtziend is. We waren wat laat met voeren en hij had de etensbak in zijn handen, dus ik denk echt dat het per ongeluk was. Blackie doet dat bij mij ook weleens, die wil dan al beginnen met eten en heeft er geen erg in dat mijn hand er nog tussen zit. Maar dit was echt behoorlijk hard.

[Gast]

Wat sneu @Marjoleink... Kan me voorstellen dat hij geschrokken is! 

[Eefje]

We hebben het hier weleens over koppelen met te jonge konijntjes en dat ze daar heel angstig van kunnen worden. Ik vraag me soms af of dat bij Gijs gebeurd is. Ik weet weinig van hem, behalve dat hij bij zijn broertje zat voordat hij in de opvang kwam en dat dat knokken was geweest. Zou het kunnen dat hij daardoor zo bang is? Lonneke zei dat hij bij de eerste koppelpogingen met de witte dames zo ontzettend bang was dat hij echt wilde vluchten! Bij betsy was daar helemaal geen sprake van, maar die deed ook helemaal niks naar hem. Door Kiki is hij misschien minder geïntimideerd omdat ze zo jong is. Hoe kun je zoiets herkennen? Wat voor gedrag vertonen konijnen als ze in hun vroege jeugd een soort trauma hebben opgelopen? @Dollie kun jij daar iets over zeggen?

[happy211]

Ik merk aan Apollo wel dat hij geen makkelijke jeugd heeft gehad. Hij zat met wel 10 konijnen samen, en heeft geleerd dat hij zich gedeisd moet houden. Hij is echt heel rustig, zeker als hij stress heeft, dan gaat hij stil in een hoekje zitten en beweegt nauwelijks. 

Behalve als er eten in het spel is, dan is hij best fel tegen Artemis. Ik denk echt dat hij bang is dat er anders niets voor hem overblijft. 

Hij is gelukkig verder wel lief voor Artemis, likt haar veel en ze beschermen elkaar. Artemis was ook heel bang tijdens de koppeling, alle andere konijnen rende ze bang van weg, dus voor haar was het fijn dat Apollo zo rustig was.

En ik merk na een jaar echt al wel verschil, ik kan al veel meer doen in het hok zonder dat hij naar zijn hoekje vlucht. Maar ik moet hem echt niet aan willen raken, dan rent hij stampend weg. Heb echt met hem te doen nu ik hem 3x per dag medicijnen moet geven.

[pakyakker]

Sorry dat ik over een andere onderwerp begin. Maar ik vroeg mij af. Gisteren gaf ik Vlekje en groente en brokjes, want ik had geen tijd om het apart te geven dat doe ik liever altijd wel. Tot mijn verbazing koos ze de brokjes om als eerst op te eten. Ik was er echt van overtuigd dat groente echt haar lievelings was. Zijn er meer konijnen hier die brokjes over groente verkiezen? Ben wel nieuwsgierig namelijk.

[Pablo&Lola]

46 minuten geleden zei pakyakker:

Sorry dat ik over een andere onderwerp begin. Maar ik vroeg mij af. Gisteren gaf ik Vlekje en groente en brokjes, want ik had geen tijd om het apart te geven dat doe ik liever altijd wel. Tot mijn verbazing koos ze de brokjes om als eerst op te eten. Ik was er echt van overtuigd dat groente echt haar lievelings was. Zijn er meer konijnen hier die brokjes over groente verkiezen? Ben wel nieuwsgierig namelijk.

Hier geldt het lekkerste eerst, dus niet alleen brokjes over groente, maar ook een bepaalde groente- of kruidensoort over een andere, etc. Uiteindelijk is alles altijd wel netjes op.

[Dollie]

22 minuten geleden zei Pablo&Lola:

Hier geldt het lekkerste eerst, dus niet alleen brokjes over groente, maar ook een bepaalde groente- of kruidensoort over een andere, etc. Uiteindelijk is alles altijd wel netjes op.

 

15 uur geleden zei Eefje:

We hebben het hier weleens over koppelen met te jonge konijntjes en dat ze daar heel angstig van kunnen worden. Ik vraag me soms af of dat bij Gijs gebeurd is. Ik weet weinig van hem, behalve dat hij bij zijn broertje zat voordat hij in de opvang kwam en dat dat knokken was geweest. Zou het kunnen dat hij daardoor zo bang is? Lonneke zei dat hij bij de eerste koppelpogingen met de witte dames zo ontzettend bang was dat hij echt wilde vluchten! Bij betsy was daar helemaal geen sprake van, maar die deed ook helemaal niks naar hem. Door Kiki is hij misschien minder geïntimideerd omdat ze zo jong is. Hoe kun je zoiets herkennen? Wat voor gedrag vertonen konijnen als ze in hun vroege jeugd een soort trauma hebben opgelopen? @Dollie kun jij daar iets over zeggen?

 

Ik heb per ongeluk ook Pablo&Lola geciteerd en het gaat niet weg 🙄

 

Ik denk dat het heel erg een nature vs. nurture verhaal is, het helpt natuurlijk nooit mee als een jong konijn negatieve ervaringen opdoet maar ik heb wel het idee dat de reactie erg verschillend is. Volgens mij heeft Gijs naar mensen toe ook wel tijd nodig gehad om te wennen, of niet? Wat mij in elk geval wel opvalt is dat konijnen die ik hier laat opgroeien zelden problemen hebben met koppelen. Ze blijven altijd tot tien weken samen met het gehele nest en indien mogelijk ook met de moeder (die wordt dan wel al eerder gesteriliseerd) en daarna op geslacht apart. Vervolgens natuurlijk tijdig castreren/steriliseren.

 

En wat je ook wel ziet is dat konijnen die in suboptimale groepjes/koppels leven (bijvoorbeeld recent drie zussen van drie jaar die altijd vrij klein gehuisvest zaten en elkaar dus niet uitgemoord hebben) héél veel sociale skills hebben. Het gaat dan om situaties waarin ze elkaar niet de tent uitknokken maar eigenlijk ook niet de ideale combinatie zijn en vaak ook niet in de ideale omstandigheden. Dat soort konijnen kun je bij wijze van spreken overal bij zetten. Maar er zijn ook talloze konijnen waarbij zo'n situatie al vroeg escaleert omdat ze gewoon het karakter er niet voor hebben. Ik denk dat het lastig is om dat soort dingen los van elkaar te zien.

 

Bij konijnen die slechte ervaringen hebben ben je natuurlijk ook wel voorzichtig en zet je geen al te fel konijn bij, dus zoiets kan ook wel meespelen. Ik heb verder zeker niet de ervaring dat een verleden als dat van Gijs (wat helaas maar al te vaak voorkomt) bovengemiddeld vaak uitmondt in extreme angst. Je ziet ook juist wel dat ze er feller bovenop springen, de aanval is de beste verdediging.  

[pakyakker]

1 uur geleden zei Pablo&Lola:

Hier geldt het lekkerste eerst, dus niet alleen brokjes over groente, maar ook een bepaalde groente- of kruidensoort over een andere, etc. Uiteindelijk is alles altijd wel netjes op.

Hier komt ook alles op. Het verbaasde mij gewoon dat de brokjes het lekkerst zijn. Want in het begin vond ze Trovet helemaal niet zo lekker. Niks weegt op tegen wortel. Ze krijgt niet heel vaak een stukje wortel maar als ze het dan krijgt dan wordt ze er gewoon wild van.😂

[Eefje]

@Dollie ik heb zelf dat bange gedrag alleen gezien bij mensen. Toen we hem voor de speeddate bij Betsy zetten was hij degene die haar opzocht en vervelend in haar kont ging zitten kauwen. Net toen we hem een zetje wilden geven van hou nou eens op ging hij zo ontzettend bunnyfloppen dat hij de hele ren door koprolde. Niet bepaald een teken van stress. Ook toen het onrustig was tussen die twee kwam dat van hem, Betsy reageerde alleen als hij te vervelend werd, dan rende hij snel weg, maar kwam net zo snel weer terug. Bij Kiki zie ik nu hetzelfde. Ligt ze eindelijk eens rustig gaat hij aan haar kont zitten kauwen en dan als een schijterd er vandoor als ze een pluk haar bij hem uit trekt. Maar hij is totaal niet agressief of dominant, hij probeert weleens wat, maar het is erg halfbakken allemaal, onze macho😆.

Naar mensen toe is hij bang. Hij kruipt meteen weg als er iemand binnenkomt die hij niet kent, of als ik iets in mijn handen heb, of als hij in huis geluiden hoort die hij niet kent. Hij laat zich alleen aaien door mij en mijn vriend, en door Daisy en Nol ook toen hij daar logeerde. Maar zeker niet door bezoek. Hoewel Frits geen picknick was om te pakken is Gijs next level. Blinde paniek, rennen, spartelen, hij vecht als een leeuw en geeft zich niet gewonnen! Bijten heeft hij nog nooit gedaan gelukkig. Ik dacht dus dat hij of niet goed gesocialiseerd was naar mensen, of dat hij vervelende ervaringen daarmee had. Maar door het verhaal van Lonneke dat hij zo ontzettend bang was voor die voedsters dacht ik misschien zit daar ook nog wat en is die arme Gijs in de eerste maanden van zijn leven voor alles heel bang geworden. Ik was dan ook mega trots op hem dat hij uiteindelijk snoepjes kwam halen bij mijn neefje van twee dat enthousiast stond te springen naast de ren. Mijn neefje was dan ook erg lief, Kiki stond met haar neus vooraan maar hij vond dat Gijs aan de beurt was voor een snoepje, zelfs al kroop hij in het begin steeds weg ❤️.

[Dollie]

Ik denk dat het een combinatie is, niet goed gesocialiseerd (en eventueel niet goed behandeld: gaat al snel hand in hand, wel oppakken vanaf boven om te knuffelen en verder niks mee doen) en een van nature wat nerveuzer/angstiger konijn. Als je zo'n type konijn helemaal 'perfect' laat opgroeien zal dat angstige minder op de voorgrond aanwezig zijn, maar nog wel merkbaar. Dat is ook een reden waarom een jong konijn nemen niet zaligmakend is. Als je bijvoorbeeld kijkt naar een broertje van Mars, dat was echt zo'n konijn dat zoiets had van geen polonaise aan mijn lijf en laat me lekker met rust. Ga ergens anders hysterisch lopen doen. Een introvert konijn om het maar zo te zeggen. Exact dezelfde omstandigheden en socialisatie als de andere vier, die veel mensgerichter waren. 

 

De reden dat het koppelen met Betsy (en nu Kiki) anders verliep zal ook voor een groot deel te wijten zijn aan de juiste match, dat waren die andere konijnen overduidelijk niet. 

[Eefje]

Ja ik heb dus niet de indruk dat hij introvert is, het is echt angst. Hij wil best polonaise aan zijn lijf en komt vaak naar ons toe, knarst zachtjes met zijn tandjes en oogjes half dicht als we hem aaien en hij komt op de bank liggen, loopt over ons heen.. maar dat heeft me wel een partij geduld gekost. We konden eerst letterlijk geen vinger bewegen of hij was al weg. Nu blijft hij gewoon liggen als ik opsta van de bank. Kiki is wel goed voor hem, omdat zij steeds zo druk is en zoveel herrie maakt is hij nu minder schrikachtig 😊.

Denk dat we in elk geval het beste in hem naar boven aan het halen zijn zo 😊.

[Dollie]

Nee dat broertje van Mars was ook wel weer een ander type konijn hoor, die was ook juist totaal niet bang het boeide 'm alleen niet. Ik bedoelde meer algemeen dat je de aard van het beestje niet helemaal kunt veranderen. Maar je hebt ook wel type konijntjes die gewoon van zichzelf zenuwachtige beestjes zijn. Daarbij helpt socialisatie natuurlijk, omdat alles wat bekend is minder eng is, maar je ziet vaak wel dat het toch een beetje er in blijft zitten. En andersom reageren konijnen die van nature wat 'makkelijker' zijn minder extreem op gebrek aan socialisatie (of, zoals in je oorspronkelijke vraag, op samenzitten met een totaal verkeerde match). Waarschijnlijk als je hem vanaf jongs af aan had gehad zouden bepaalde dingen veel makkelijker zijn verlopen, maar zou je bij sommige momenten wel dezelfde Gijs terugzien.

 

Ik heb hier ook wel nesten gehad waarbij ik dacht ik heb toch prima mijn best gedaan en toch zijn het zenuwpeesjes. Vaak zie je dat de moeder dat dan ook heeft. @MichelleloveElmo en ik komen ook met regelmaat tot de conclusie dat Mars en Nairobi echt exact dezelfde trekjes hebben, dat soort dingen zit gewoon in die beestjes ongeacht hun opvoeding. 

4 januari 2021 aangepast door Dollie

[MichelleloveElmo]

Wij schrikken vaak van Nairobi ipv andersom. Zitten we stil op de bank tv te kijken. Vliegt er ineens in blinde paniek een konijn stampend door de ren. Om nog geen 5 min later half op de rug compleet in coma te liggen😅

[happy211]

Apollo kan gelukkig morgen al terecht voor het weghalen van de haakjes. Hij doet het nu heel goed, eet weer gewoon zelf en is lekker actief.

[Jamesthebunnybutler]

7 uur geleden zei Pablo&Lola:

Hier geldt het lekkerste eerst, dus niet alleen brokjes over groente, maar ook een bepaalde groente- of kruidensoort over een andere, etc. Uiteindelijk is alles altijd wel netjes op.

Ja hier ook! Eerst het wortelloof en dan de rest. Soms laten ze bv ook de bleekselderij een half uur liggen om het later weer op te eten.

 

@happy211 Fijn dat hij morgen al terecht kan en dat hij het nu weer zo goed doet. Wat een geruststelling. Na morgen is de kans groot dat hij alles weer heerlijk kan eten zoals normaal :).

 

Mijn vriend is vanmiddag met Dunya naar de DA geweest voor een heel uitgebreid consult. Longen klinken goed, ademhaling is oké, even leken haar ogen uit te puilen en dacht de DA aan een tumor, maar dat is van de stress en was dus ook snel weer voorbij. Dat blazen en hoesten lijkt echt van pijn of spanning te komen en niet van snot of vocht achter de longen. De darmen zitten helemaal vol vocht en er zijn nauwelijks darmbewegingen hoorbaar, dat ligt dus gewoon zo goed als stil. Ze is aangekomen, maar ze is zo ontzettend mager dat we denken dat dat vooral het vocht is. Ze is ontzettend wiebelig/onhandig in haar bewegen dus we denken nu ook dat ze spiermassa inlevert omdat er geen vet meer in te leveren is. Wat de oorzaak van die stille darm is, is echt een raadsel. Er zijn niet echt aanknopingspunten en de DA maakt zich best een beetje zorgen, omdat het al lang speelt en we in een cirkeltje komen. Nu gaan we eerst die darmen aan de gang proberen te krijgen met fibreplex en iets vergelijkbaars maar sterkers dan cisaral (maar dat komt pas morgen binnen), pijnstilling ophogen. Dan eind van de week hebben we contact en gaan we wss haar hele lijfje op de rontgenfoto zetten om te kijken of we daar nog iets uit kunnen halen dat pijn veroorzaakt, iets in haar kop of in haar skelet. En meteen bloedprikken om voor de zekerheid toch ook de nierfunctie te checken. Leert ze me meteen pijnstilling injecteren zodat ik het voorlopig even zelf kan doen ipv oraal. Even helemaal door de molen met die dame dus. 

Sinds ze weer thuis is, valt ze als een gek aan op het hooi en ook de groente nam ze meteen. Die injectie pijnstilling doet dus blijkbaar erg veel, ook voor haar gedrag. Bizar wat een verschil. Nu die darmen nog aan het werk zien te krijgen. Er komen wel keutels, maar niet zoals ze horen te zijn. Ben benieuwd of die fibreplex wat gaat doen, ik hoop het. Wat een rot spul om te doseren trouwens.

 

Sorry hoor mensen voor mijn epistels over mijn konijnen... Ik vind het zo fijn om het hier te kunnen delen, in mijn dagelijks leven begrijpen de meeste mensen niet hoe bezorgd en verdrietig ik ben als een diertje wat mankeert en voelt weleens heel eenzaam. Dat gevoel kennen jullie vast. Als ik beter een apart topic over Dunya kan openen om niet dit hele topic vol te spammen met dit gedoe, dan hoor ik het wel ;). 

[JokeC]

Daar zijn we toch ook voor om je zorgen mee te kunnen delen? Gewoon doen wat jou goed doet, als anderen advies en steun nodig hebben dan sta jij ook klaar voor hen. 

Wat rot hè als niet duidelijk is wat oorzaak en gevolg is. en je in een cirkeltje terecht komt. Hopelijk helpt de nieuwe pijnstilling om haar beter te laten eten en de darmen aan de praat te krijgen. Nu heeft ze in ieder geval ook weer best wat binnen toch? Ik duim mee. 

[Jamesthebunnybutler]

7 uur geleden zei JokeC:

Daar zijn we toch ook voor om je zorgen mee te kunnen delen? Gewoon doen wat jou goed doet, als anderen advies en steun nodig hebben dan sta jij ook klaar voor hen. 

Wat rot hè als niet duidelijk is wat oorzaak en gevolg is. en je in een cirkeltje terecht komt. Hopelijk helpt de nieuwe pijnstilling om haar beter te laten eten en de darmen aan de praat te krijgen. Nu heeft ze in ieder geval ook weer best wat binnen toch? Ik duim mee. 

Thanks...

Ja dat is echt heel rot idd, het kan nu ook nog steeds vanalles zijn dus je komt nu ook even geen stap verder. Ze heeft idd best wat binnen, maar ze is nu weer niet enthousiast om te eten en ik moet alles bij haar brengen. Dan gaat er een beetje in gelukkig, maar ja, het is wel te weinig voor haar lijfje. Ze is zo slap als een vaatdoet en haar achterpoten doen echt weinig. Ze kan prima lopen, maar als ik haar oppak houdt ze haar poten slap en naar buiten. Ik denk dat ze daar pijn heeft, als ze zit wiebelt ze met haar achterkantje. Gisterenavond heeft ze een hele grote plas laten lopen in haar schuilhuisje, was echt veel, maar geen rare urine ofzo. We gaan het wel weer zien...

[Newby1981]

@Jamesthebunnybutler, jeetje, wat een drama zeg. Zo sneu voor Dunya dat er blijkbaar iets aan de hand is maar je weet niet wat. Kan me voorstellen wat voor stress dat moet opleveren en uiteraard kun je hier je verhaal kwijt, zo veel en lang als je wilt! Ik herken dat onbegrip wel hoor. Over je zieke hond of kat mag je klagen heb ik vaak het idee maar een konijn is zo een ongewaardeerd dier voor veel mensen. Ik hoop dat er snel duidelijkheid komt wat er met Dunya aan de hand is zodat de oorzaak aangepakt kan worden. Gelukkig viel ze gister op de groenten en hooi aan, dat is toch al positief. Heel veel sterkte!

[Newby1981]

Hier ook weer ellende. Ik weet gewoon niet wat er met Binky aan de hand is maar ze is niet zich zelf. Wilt nauwelijks eten (gelukkig wel wat maar geen biks), is nukkig en wilt met rust gelaten worden door Monky. Ik ben gisteren met Binky naar de DA geweest maar ze konden niks vinden behalve wat beginnend gas. Ik heb haar pijnstilling, cisaral en Infacol gegeven en daarna in  haar eentje in de ren in de garage gezet. Ik zag op de camera dat ze wel wat scharrelde, hooi at en ze heeft haar bordje groenten / kruiden op en wat snoepjes. 's avonds heb ik Monky gehaald want die zat maar zielig in de ren buiten alleen en ik wou ze ook niet te lang scheiden. Dat ging gelukkig goed, gisteravond had ze 1 biksje op en zaten ze samen hooi te eten tegen elkaar aan en kreeg Monky een uitgebreide poetsbeurt. Dus ik met een goed gevoel naar bed maar nu lijkt het toch weer wat minder te gaan. Ze wou net  weer geen biks en zat weer wat afzijdig in een hoekje en keerde zich van Monky af (wat Monky niet snapt en dus vervelend gaat doen) Ik weet gewoon niet goed wat ik moet doen. Straks nog een keer pijnstilling geven en cisaral of toch even met rust laten?  (zolang ze wat eet uiteraard) Als ik haar telkens moet vangen en spul in haar bekje moet spuiten geeft haar enorm veel stress wat het misschien weer erger maakt? Dan gaat ze zich nog meer afkeren en komt ze zeker niet tot rust. Moet ik Monky bij haar laten of toch terug naar de buitenren zodat Binky echt rust heeft? 

En ik zit met temperatuurverschillen in m'n maag. Er is geen verwarming in de garage maar omdat er wel verwarmingsbuizen onder de vloer lopen is het ook niet heel koud (ik denk iets van 15 graden) en aangezien het buiten behoorlijk koud is ben ik ook weer bang dat dat extra slecht is. Pfff, vind het zo moeilijk altijd. 

[Jamesthebunnybutler]

Ach nee toch, wat een raar beeld ook. Dunya laat exact hetzelfde gedrag zien. Wat geef jij voor biks? 

Ik vind het lastig, want stress door medicatie geven helpt niet voor het herstel, maar pijn ook niet. Ik kies dan nu toch liever voor wel de pijnstilling, want als ze slecht eten vermoed je toch wel dat ze behoorlijk wat pijn hebben. Wordt er gekeuteld?

[pakyakker]

@Jamesthebunnybutler vooral het gevoel wat jij omschrijft dat mensen in je dagelijks leven je zorgen over je konijn niet begrijpen. Daar had ik in oktober ook zoveel mee te maken. Echt heel eenzaam. Ik had mijn dankbaarheid al een keer uitgesproken voor dit forum, wnat ik weet echt niet waar ik zonder alle mede BB'ers moest zijn geweest.

Je zorgen delen lucht zo op. Spam het maar lekker vol als je je gevoel maar niet opkropt. Wij zijn er voor je!

 

Heel veel beterschap voor Dunya!

[Newby1981]

@Jamesthebunnybutler, ik geef graanvrij van SS. En jij? Nou moet ik wel zeggen dat ze net 5 biksjes van m'n man heeft gegeten dus van hem pakt ze eerder iets aan dan van mij. (waarschijnlijk omdat ik altijd degene ben die haar oppakt, mee naar de DA gaat, pijnstilling geeft etc) Ze zaten ook net samen hooi te eten. Soms is het ook zo verwarrend, het ene moment denk ik 't gaat niet goed' en het andere moment denk ik van 'ah, gelukkig, het gaat de goede kant op'. 

Binky is verder nog niet slap of afgevallen wat bij jouw Dunya wel het geval is. Dat klinkt ook wel heftig maar ik denk dat je niet meer kunt doen als het advies van de DA opvolgen en ook je eigen gevoel. 

Binky keutelt gelukkig maar heb vanmorgen ook wel wat platgetrapte blindedarmkeutels gevonden maar dat is misschien logisch dat ze die nu even laat liggen. (kan me herinneren dat dat eerder ook zo was toen Binky niet fit was) 

Ik hou het voor nu even goed in de gaten. Lang leve de bunnycam die ik in de garage heb gezet zodat ik kan zien wat ze allemaal uitspookt. Als ik binnen kom is ze toch wat meer op haar hoede namelijk. 

Nou, hopen dat Binky en Dunya snel weer opknappen! 

[Jamesthebunnybutler]

4 minuten geleden zei Newby1981:

@Jamesthebunnybutler, ik geef graanvrij van SS. En jij? Nou moet ik wel zeggen dat ze net 5 biksjes van m'n man heeft gegeten dus van hem pakt ze eerder iets aan dan van mij. (waarschijnlijk omdat ik altijd degene ben die haar oppakt, mee naar de DA gaat, pijnstilling geeft etc) Ze zaten ook net samen hooi te eten. Soms is het ook zo verwarrend, het ene moment denk ik 't gaat niet goed' en het andere moment denk ik van 'ah, gelukkig, het gaat de goede kant op'. 

Binky is verder nog niet slap of afgevallen wat bij jouw Dunya wel het geval is. Dat klinkt ook wel heftig maar ik denk dat je niet meer kunt doen als het advies van de DA opvolgen en ook je eigen gevoel. 

Binky keutelt gelukkig maar heb vanmorgen ook wel wat platgetrapte blindedarmkeutels gevonden maar dat is misschien logisch dat ze die nu even laat liggen. (kan me herinneren dat dat eerder ook zo was toen Binky niet fit was) 

Ik hou het voor nu even goed in de gaten. Lang leve de bunnycam die ik in de garage heb gezet zodat ik kan zien wat ze allemaal uitspookt. Als ik binnen kom is ze toch wat meer op haar hoede namelijk. 

Nou, hopen dat Binky en Dunya snel weer opknappen! 

Ik geef Trovet, maar na de gebitsbehandeling ben ik ook een beetje graanvrije SS bij gaan voeren (dat gaf ik eerst en mijn buitenkoppel krijgt dat nog). Zowel Dunya als Baloe vallen er niet op aan en laten het best lang liggen. Buiten doen ze dat soms ook, zou best kunnen dat er iets van een productiefoutje is ofzo waardoor het anders smaakt. 

Ja, ik herken ook wat je zegt. Ze zijn hier ook erg op hun hoede als ik kom en willen nog weinig uit mijn hand nemen. En ook dat verwarrende herken ik, zo'n wisselend beeld. Het ene moment lijken ze zo ziek dat ze bijna dood gaan en het volgende moment eten ze weer wat en lijkt het oké.

Ik vond Dunya altijd al wel slap in haar achterpoten hoor en dat afvallen begon door haar gebitsproblemen. Maar nu ze niet fit is en weinig eet gaat het natuurlijk hard als je al bijna geen vet over hebt. 

Keutelen is een goed teken. En blindedarmkeutels laten liggen kan ook door medicatie komen he, dan smaakt of ruikt het ook anders. Als ik ze zie liggen probeer ik ze altijd nog wel op een lepeltje ofzo aan te bieden, soms pakken ze het dan nog wel.