Ga naar inhoud

Castratie


Marry99

Aanbevolen berichten

Hoihoi,

Ik ga over 1 maandje mijn 2 rammetjes konijntjes van ongeveer 1 kilo laten castreren, alleen mijn vraag is hoe gaat dat, kan ik mijn konijntjes erna samen laten in hun kooi. Wat moet ik ervoor aanschaffen voor extra dingetjes, wat moet ik zelf doen, moeten ze ander eten of drinken of hoe zit het helemaal. Wil graag voorbereid zijn dus alle reacties zijn welkom😊

aangepast door Marry99
Link naar reactie
Delen op andere sites

26 minuten geleden zei JokeC:

Wat een ukkies, zijn ze al volwassen? Het staat heel duidelijk beschreven bij de informatieve artikelen op BunnyBunch, daar heb je vast al heel veel aan: 

 

https://www.bunnybunch.nl/informatie/castratie-en-sterilisatie-bij-konijnen

 

En natuurlijk kun je ook hier altijd vragen stellen!  

Dankje voor je reactie,

Ze zijn nu bijna 9 maand dus bijna 😅 ze zijn verder gezond en goed en lekker speels en ontdeugend, maar door dat ik 2 mannetjes heb gekocht ( uiteraard dom van me ) wil ik ze casteren zodat ze niet gaan vechten, om dot moment zijn ze enorm

gehecht aan elkaar en kunnen ze niet meer zonder elkaar dus geen idee of ze wel echt gaan vechten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Altijd goed om een baasje te hebben die zich goed wil voorbereiden 😉.

Een paar belangrijke punten op een rij:

- Zorg dat ze binnen zijn, omdat ze na een castratie moeite met temperatuurregeling kunnen hebben

- Zorg voor een zachte ondergrond (stro kan in de wond prikken)

- Je kan de loopruimte wat kleiner maken en zorgen dat ze nergens op kunnen springen zodat de wond niet open gaat

- Zorg dat je dwangvoeding/pijnstilling meekrijgt. Dit hoeft niet altijd nodig te zijn, maar voor de zekerheid handig om in huis te hebben. Als je konijn 24 uur niet eet kan dat gevaarlijk zijn, dus moet je tegen die tijd dwangvoeding geven als ze zelf nog niets op hebben. Probeer ze gewoon lekker te verwennen met hun favoriete groenten/snoepjes om ze weer zelf aan het eten te krijgen.

 

En of ze samen kunnen daarna... Ik zou persoonlijk de ruimte waarin ze leven door 2en delen door een dun hekje, zodat ze elkaar nog wel kunnen zien en ruiken, maar wel even apart kunnen herstellen. Als het dan met beiden weer beter gaat, kan je ze altijd weer bij elkaar laten. Als ze dan gaan vechten, is het verstandig om weer uit elkaar te halen en opnieuw te koppelen op neutraal terrein. Maar ja, met twee rammen is dat wel lastig en een kleine slagingskans. Maar als ze zulke dikke maatjes zijn als jij beschrijft, hoop ik dat dat goed gaat.

Houd ons op de hoogte 🙂

Link naar reactie
Delen op andere sites

Castratie is geen zware ingreep, vaak zijn ze de dag erna weer opgeknapt. Konijnen moeten voor een ingreep gewoon eten. Mijn dierenarts vraagt altijd of ik een bakje voer meegeef, zodat ze dat na de ingreep kunnen geven. Voor thuis haal ik altijd peterselie. Dat is eetlustopwekkend, en wordt vaak wel makkelijk gegeten. Uiteraard moeten ze daar dan wel aan gewend zijn, ik zou ze na de castratie geen nieuwe dingen geven. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

5 uur geleden zei Bambi&Fendi:

Altijd goed om een baasje te hebben die zich goed wil voorbereiden 😉.

Een paar belangrijke punten op een rij:

- Zorg dat ze binnen zijn, omdat ze na een castratie moeite met temperatuurregeling kunnen hebben

- Zorg voor een zachte ondergrond (stro kan in de wond prikken)

- Je kan de loopruimte wat kleiner maken en zorgen dat ze nergens op kunnen springen zodat de wond niet open gaat

- Zorg dat je dwangvoeding/pijnstilling meekrijgt. Dit hoeft niet altijd nodig te zijn, maar voor de zekerheid handig om in huis te hebben. Als je konijn 24 uur niet eet kan dat gevaarlijk zijn, dus moet je tegen die tijd dwangvoeding geven als ze zelf nog niets op hebben. Probeer ze gewoon lekker te verwennen met hun favoriete groenten/snoepjes om ze weer zelf aan het eten te krijgen.

 

En of ze samen kunnen daarna... Ik zou persoonlijk de ruimte waarin ze leven door 2en delen door een dun hekje, zodat ze elkaar nog wel kunnen zien en ruiken, maar wel even apart kunnen herstellen. Als het dan met beiden weer beter gaat, kan je ze altijd weer bij elkaar laten. Als ze dan gaan vechten, is het verstandig om weer uit elkaar te halen en opnieuw te koppelen op neutraal terrein. Maar ja, met twee rammen is dat wel lastig en een kleine slagingskans. Maar als ze zulke dikke maatjes zijn als jij beschrijft, hoop ik dat dat goed gaat.

Houd ons op de hoogte 🙂

Ik ga jullie op de hoogte houden maar nog een vraagje, is er dan zoon grote kans dat ze gaan vechten of is dat meestal niet😅 anders ga ik dat toch niet doen

Link naar reactie
Delen op andere sites

De kans is zeker wel aanwezig, twee rammen bij elkaar houden kan soms wel, maar heeft het kleinste slagingspercentage. Dat is ook de reden dat de meeste opvangen eigenlijk altijd een ram en een voedster koppelen (wel gecastreerd natuurlijk). Houd er rekening mee dat het mis kan gaan.

Hoe groot is de permanente ruimte waarin ze leven en dus 24/7 tot hun beschikking hebben? Met twee rammen is een grote ruimte nog belangrijker. Ik zou zeggen een ren van groter dan 4 m2. Ik heb buiten twee konijnen die op 4 m2 zitten en als ik heel eerlijk ben vind ik dat nog te klein voor een koppel konijnen. Je ruimte speelt dus ook zeker een rol hierin.

Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uur geleden zei Marry99:

Ik ga jullie op de hoogte houden maar nog een vraagje, is er dan zoon grote kans dat ze gaan vechten of is dat meestal niet😅 anders ga ik dat toch niet doen

Ik zou zeggen dat de kans groter is dat ze gaan vechten als je ze niet castreert als dat je ze wel castreert. Het zijn immers twee rammen. Vaak bij een koppel van voedster + ram kan castreren naast een onopzettelijk nestje ook voor vermindering van agressief/territoriaal gedrag zorgen. Bij twee rammen komt het vaak voor dat ze met elkaar gaan vechten als ze een half jaar tot 1 jaar oud zijn. Het castreren zorgt voor een vermindering van hormonen met het resultaat dat ze wat rustiger worden. Bij twee ongecastreerde rammen kun je ervan uit gaan dat ze vroeg of laat gaan vechten, omdat ze na een tijd toch echt last krijgen van die hormonen.

 

Ik ken  veel verhalen van mensen met twee rammen die dikke vrienden zijn, maar alsnog rond die leeftijd van een jaar omslaan en beginnen te vechten. En dan zit er niets anders op dan uit elkaar halen. Ze alleen laten zitten zou sneu zijn, dus dan heb je de keus om één weg te brengen en een voedster erbij te nemen, of voor elk van de ram een voedster te nemen (dan heb je er dus 4).

Ik zou dat zeker in je achterhoofd houden, want ik ken persoonlijk niemand waarbij de rammetjes het samen vol hebben gehouden, ook al leek het zo goed te gaan met beiden.

Ik zou nog aanraden je konijn preventief te laten castreren, om de ontwikkeling van de hormonen te voorkomen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh dat is minder als ik zie hoe lief en aanhankelijk ze zijn vooral naar elkaar. Heb ze snachts in een heel groot hok 3 verdiepingen en als ik wakker ben altijd los door heel het huis zodat ze elkaar niet te vaak hoeven te zien, maar ze gaan telkens naar elkaar toe wassen, liggen en samen ontdeugende dingetjes doen ( knagen aan mijn tapijt of laminaat ) 😂 ben ik nog aan afleren. Maar als iedereen zegt dat ze alsnog gaan vechten ik zie het totaal niet voor me, zal ik dan nog wel achterkomen jammer genoeg.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Alle standaardkooien zijn te klein, en verdiepingen voegen weinig toe voor konijnen. Verdiepinghokken zorgen er vaak alleen maar voor dat er veel krappe hoeken zijn, terwijl konijnen echt ruimte op vlak terrein nodig hebben. Voor een koppeltje rammen zou ik zeker 6 of meer vierkante meter permanente leefruimte of vlak terrein aanraden, en ze niet opsluiten in een kooi of hok. Dus echt altijd in een ruime ren, met vrij in te lopen schuilhok(jes).

 

Als ze ongecastreerd zijn, is de kans dat ze gaan vechten zo goed als 100%.
Als ze gecastreerd zijn, en veel ruimte hebben dan is het een kwestie van "matchen de karakters". Een klein kansje dus dat dat goed gaat.

Botsen de karakters, vaak in de puberteit, zo tussen een maand of 4-5 en 1.5 jaar, dan kunnen ze niet meer samen. Maar ook na de puberteit kunnen andere invloeden kunnen er voor zorgen dat de rangorde uit balans gaat en ze later alsnog gaan vechten. Bijvoorbeeld als één van de twee ziek is, er geur van een ander konijn in de buurt komt (bijv. als de buren een konijntje kopen), er veranderingen zijn in territorium of huishouden. Bij twee konijnen van hetzelfde geslacht is de kans dat het vroeg of laat flink vechten word echt best groot.

 

Pas ook echt op dat twee rammen echt heel heel heel fel kunnen vechten, en echt ernstige verwondingen kunnen veroorzaken bij elkaar. In de natuur worden volwassen rammen vaak ook verstoten uit een konijnengroep, maar dan kunnen ze wegvluchten. Huisdierkonijnen kunnen niet weg, wat er echt voor kan zorgen dat de lappen vel er aan hangen, ogen sneuvelen, oren kapot gaan. Kortom, pas op dat het geen bloedbad word.

 

Het is niet zo dat rammen nooit samen kunnen. Castratie & echt ruime leefruimte & goed matchende karakters zijn echter wel heel erg belangrijke factoren. Het is niet de makkelijkste keuze, vandaar dat het advies dus eigenlijk altijd is om een koppeltje van een gecastreerde ram en een voedster aan te schaffen, in plaats van twee konijnen van hetzelfde geslacht.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Volgens mij zijn ze met 9 maanden toch al wel in de pubertijd. Weet je zeker dat ze niet vechten?

 

Wij hadden voorheen twee voedsters, gekocht in de dierenwinkel (ik weet nu dat ik dat niet moet doen, maar toen nog niet).

Ze waren ca 6 weken. Het waren ook dikke vriendinnetjes, altijd samen, leek wel een Siamese tweeling. Ik kon me ook niet voorstellen dat die ooit gingen vechten. Maar rond 5 maanden sloeg het om en konden ze niet meer bij elkaar in het hok. Dat was echt niet prettig om te zien. Een konijn was ook dominant, en het andere konijn was echt heel erg bang. Ik kon het hartje gewoon horen op twee meter afstand. Ze zaten toen nog binnen. 's nachts deden we ze in een aparte kooi. Als wij erbij waren konden ze in een ren, maar dat was steeds opletten. Ik wil er niet aan denken wat er zou zijn gebeurd als we ze gewoon in een kooi zouden laten.

 

Rond 8 maanden hebben we ze buiten gedaan (was toen voorjaar) in een groot hok met veel grotere ren (ca. 10 m2) met veel loopplankjes en schuilplaatsen. En daar ging het prima. Het werden weer dikke vriendinnen, altijd samen. Af en toe renden ze achter elkaar of vlogen mekaar aan, maar ze konden aan elkaar ontsnappen. Na een paar rondjes werden ze moe en gaven ze het op. Maar geen heftige gevechten meer. Later is er nog een rammetje bijgekomen, maar ze zijn meer geinteresseerd in elkaar dan in dat rammetje.

 

Nu weet ik dat voedsters geen rammen zijn, maar misschien is heel veel ruimte een oplossing. De meeste mensen hebben die ruimte niet.

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Marcovka:

Volgens mij zijn ze met 9 maanden toch al wel in de pubertijd. Weet je zeker dat ze niet vechten?

 

Wij hadden voorheen twee voedsters, gekocht in de dierenwinkel (ik weet nu dat ik dat niet moet doen, maar toen nog niet).

Ze waren ca 6 weken. Het waren ook dikke vriendinnetjes, altijd samen, leek wel een Siamese tweeling. Ik kon me ook niet voorstellen dat die ooit gingen vechten. Maar rond 5 maanden sloeg het om en konden ze niet meer bij elkaar in het hok. Dat was echt niet prettig om te zien. Een konijn was ook dominant, en het andere konijn was echt heel erg bang. Ik kon het hartje gewoon horen op twee meter afstand. Ze zaten toen nog binnen. 's nachts deden we ze in een aparte kooi. Als wij erbij waren konden ze in een ren, maar dat was steeds opletten. Ik wil er niet aan denken wat er zou zijn gebeurd als we ze gewoon in een kooi zouden laten.

 

Rond 8 maanden hebben we ze buiten gedaan (was toen voorjaar) in een groot hok met veel grotere ren (ca. 10 m2) met veel loopplankjes en schuilplaatsen. En daar ging het prima. Het werden weer dikke vriendinnen, altijd samen. Af en toe renden ze achter elkaar of vlogen mekaar aan, maar ze konden aan elkaar ontsnappen. Na een paar rondjes werden ze moe en gaven ze het op. Maar geen heftige gevechten meer. Later is er nog een rammetje bijgekomen, maar ze zijn meer geinteresseerd in elkaar dan in dat rammetje.

 

Nu weet ik dat voedsters geen rammen zijn, maar misschien is heel veel ruimte een oplossing. De meeste mensen hebben die ruimte niet.

 

 

Dankjewel voor je reactie, maar nee tot nu toe gelukkig niet moest vandaag nog naar de dierenarts voor te checken voot de castratie, heb 2 apparte vervoersboxen, maar ging niet goed heb ik ze samen gedaan in een grote was meteen perfect en lagen ze te slapen met zn 2e.

( begon zelf ook aan 2 rammen zonder dat ik wist dat het niet kon ). Maar daarom tot nu toe gaat het super en heb een grote hok voor ze met verdiepingen en schuilruimtes gemaakt. En als ik opsta mogen ze los door heel het huis tot dat ik naar bed ga, dan gaan hun ook hun hokken in en doen ze ook heel goed hoor als ik licht uit doe gaan ze samen naar nachthok slapen tot smorgens 08:00 en dan weten ze dat het etens tijd is😊

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als ze vechten, hoor je het ook. Wij werden toen 's nachts wakker van het kabaal. Dan weet je gelijk dat er iets aan de hand is.

 

Ik had anderhalve maand geleden ook twee rammetjes, dacht ik. Maar eentje bleek een voedster.😮

Op langere termijn gunstig, maar nu moeten ze voorlopig apart zitten. Dat is ook niet fijn.

 

En ik mijn slaapkamerdeur maar open laten zodat ik het kon horen als ze zouden vechten😁

 

Nu denk ik dat je na 9 maanden wel zeker weet je dat twee rammetjes hebt 🤓

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja denk het ook ach komt goed vast, ik hoop het gewoon wil ze alleen maar een fijn leven geven😂 en verwend zijn ze hoor daar licht het niet aan. Ik wist niet dat dat niet kon 2 rammetjes. Nu ook zijn ze samen aan een wilgen mandje knabbelen dusja ga het sowieso in de gaten houden dat ze inderdaad niet gaan vechten slim. Hoor tot nu toe nog alleen maar de drinkfles snachts en ooit geknaag.

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 uur geleden zei Marry99:

Ja denk het ook ach komt goed vast, ik hoop het gewoon wil ze alleen maar een fijn leven geven😂 en verwend zijn ze hoor daar licht het niet aan. Ik wist niet dat dat niet kon 2 rammetjes. Nu ook zijn ze samen aan een wilgen mandje knabbelen dusja ga het sowieso in de gaten houden dat ze inderdaad niet gaan vechten slim. Hoor tot nu toe nog alleen maar de drinkfles snachts en ooit geknaag.

Veel mensen weten in het begin ook niet waar je een konijn vandaan moet halen, hoeveel, of welk geslacht. Dat geeft niet, daar leer je van ☺️. Nou ja, hopelijk zijn jouw rammetjes dan een uitzonderlijk stel.
Wat ik volgens mij al eerder heb gezegd, is een split cage aanraden voor na de castratie. En hopelijk blijven ze daarna aardig tegen elkaar doen 😁.
 

Want wanneer gaat de castratie gebeuren?

aangepast door Bambi&Fendi
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zie dit alleen goed gaan als 1 van de 2 rammen er vrede mee heeft dat hij niet de baas is. Maar dat kan meteen omslaan als de ander om wat voor reden dan ook zwakker is. Houd er dus altijd rekening mee dat er een moment kan komen dat het niet meer gaat.
 

Ik snap het splitcage idee wel, vanwege wat ik hier boven dus beschrijf. Aan de andere kant, kan dat ook weer frustratie opleveren... Ik zou de dierenarts vragen om de dominante van de 2 als eerste te helpen, dan is die alweer wat wakkerder als de ander uit de narcose komt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja begin januari al erg snel, laat ze meteen tegenlijk helpen was beter. Heb al alles gehaald lekker warm dekentje waar ze op mogen liggen.

-als ik de konijnen smiddags al mag ophalen hoe zijn ze dan eraan toe ongeveer

- zijn ze na 2 dagen al wa beter en fitter of nog veel zorg nodig 

-kunnen ze meteen al eten en drinken zelf en lopen? 
sorry voor de vele vragen😅 vind dat zo zielig en vooral als ik iedereen om me heen hoor dat het vaak fout gaat

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn rammetje is vorige week vrijdag gecastreerd op een leeftijd van ca. 13 weken. Ik kan je wel mijn ervaring vertellen, maar dat is mijn enige. Ik ben bij een 'konijnkundige' dierenarts geweest (van de lijst op dit forum). Castratie is gebeurd onder narcose.

 

Het viel me zwaar om hem daar achter te laten. Ik heb hem om 9:00 gebracht en om 17:00 kon ik hem weer halen. Ze wachten tot hij weer helemaal bij is van de narcose. Maar toen ik hem ging halen zag hij er erg gestressed uit. Ze smeren voor de narcose zalf op zijn oogjes en kopje, en hij zag er daardoor wat verwilderd uit. Doordat de haartjes nat zijn komen zijn oogjes wat boller over. Allemaal niet zo fijn om te zien, maar ook weer niet een groot drama.

's avonds at hij wel uit zichzelf, maar stopte na een paar happen en het enthousiasme was eruit. Hij lag ook veel te staren. Hij zag er een beetje zielig uit. Lopen kon hij wel zelf, ik had niet het idee dat ie daarin belemmerd was door pijn.

Ongeveer 2 dagen later was hij weer bijna de oude, en nu 5 dagen later rent en springt hij weer, maakt ook af en toe binkies, dus ik denk niet dat hij veel last van heeft. Dit is de laatste dag dat hij pijnstilling krijgt, dus misschien is het morgen anders. Ze raden aan geen stro in de kooi te leggen. Ik had in zijn huisje stro gelegd, zodat hij zelf de keuze had, en hij lag het liefst daar 😏

Drinken deed hij 2 dagen niet veel of helemaal niet. Maar ik gaf veel verse groenten zodat hij toch wel vocht binnen kreeg. Witlof at hij goed, en gebruikte ik om zijn pijnstilling op te smeren.

Al bij al vond ik het meevallen, maar ik weet niet hoe hij daar zelf over denkt 😎

 

Maar dit is zo bij mij gegaan, kan bij jouw konijn(en) anders zijn.Je krijgt bv ook dwangvoeding mee. Voor mij gelukkig niet nodig geweest, maar had gekund. En jij hebt er 2, dus dubbel zoveel kans dat het anders loopt. Die van jou zijn ook ouder, ik weet niet of dat een voordeel of nadeel is.

 

Wat ik wel vervelend vind is dat ik voor de operatie hem makkelijk kon aaien en hij heel aanhankelijk was, hij was een echt knuffelkontje. En nu lijkt het wel of hij me niet vertrouwd, zodra ik hem aanraak rent ie weg.😢 Ik moet weer helemaal opnieuw beginnen met vertrouwen wekken. En ik moet hem volgende week weer meenemen ter controle☹️

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn ram was de volgende dag echt weer helemaal de oude, zonder pijnstilling. Mijn dierenarts smeert ook geen zalf op de ogen.

Maar om je vragen te beantwoorden, voor zover we dat niet al gedaan hebben: 

Als je ze mag ophalen zijn ze mogelijk nog niet helemaal fit van de narcose. Veel zorg hebben ze meestal niet nodig. Belangrijkste punten zijn: zachte ondergrond, eventueel nog een of twee dagen pijnstilling toedienen, zorgen dat ze na de narcose weer gaan eten. Meestal is het voldoende om ze te verleiden met lekkere hapjes, soms is het nodig om te dwangvoeren. Dat kan trouwens vaak ook met een papje van biks.

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

7 uur geleden zei Marry99:

Ja begin januari al erg snel, laat ze meteen tegenlijk helpen was beter. Heb al alles gehaald lekker warm dekentje waar ze op mogen liggen.

-als ik de konijnen smiddags al mag ophalen hoe zijn ze dan eraan toe ongeveer

- zijn ze na 2 dagen al wa beter en fitter of nog veel zorg nodig 

-kunnen ze meteen al eten en drinken zelf en lopen? 
sorry voor de vele vragen😅 vind dat zo zielig en vooral als ik iedereen om me heen hoor dat het vaak fout gaat

Als je ze ophaalt zijn ze waarschijnlijk nog een beetje suf en niet helemaal hun zelf. Dit kan per konijn verschillen en misschien is de één er ook sneller boven op dan de ander.

Na 2 dagen zijn de meeste al weer iets beter. Vooral bij een castratie van een ram, dat vaak een minder grote ingreep is dan bij een voedster. Het kan zijn dat de één weigert te eten als hij zich nog niet helemaal lekker voelt, maar de ander zal het minder uitmaken. Ik zou zeker zeggen dat de meeste konijnen binnen 5 dagen wel weer de oude zijn, of er moeten complicaties zijn geweest.

Ze kunnen zeker wel meteen eten, drinken en zelf lopen, maar als ze nog erg suf zijn, doen ze dat waarschijnlijk niet. Het beste is om ze op een zacht plekje te zetten om ze bij te laten komen. Als je merkt dat ze helemaal niet eten (binnen 24 uur) zou ik gaan dwangvoeren. Dwangvoer moet je verdunnen met water, dus krijgen ze dan ook meteen water binnen. Maar het liefst eten en drinken ze gewoon zelf, dus wacht dat eerst maar af. En lopen kunnen ze wel hoor, alleen voelt dat in het begin waarschijnlijk een beetje gek voor ze. Mijn voedster liep met een hele holle rug in het begin, maar na een paar dagen liep ze alweer normaal.


Juist goed dat je veel vragen stelt hoor! En wat bedoel je om je heen hoort dat het vaak fout gaat? Castraties? Dat valt echt heel erg mee... Vooral bij rammen!

Link naar reactie
Delen op andere sites

3 uur geleden zei Marcovka:

Wat ik wel vervelend vind is dat ik voor de operatie hem makkelijk kon aaien en hij heel aanhankelijk was, hij was een echt knuffelkontje. En nu lijkt het wel of hij me niet vertrouwd, zodra ik hem aanraak rent ie weg.😢 Ik moet weer helemaal opnieuw beginnen met vertrouwen wekken. En ik moet hem volgende week weer meenemen ter controle☹️

 

Achh dat is wel vervelend zeg... Hopelijk vergeet hij het snel! Als je hem wat verwent en wat snoepjes geeft, zal hij wel weer merken dat je toch zo erg nog niet bent. Natuurlijk niet op lange termijn veel snoep geven, maar na een castratie mag het wel even 😉. Tja, en zo'n controle is natuurlijk ook niks. Ik was zo bang dat mijn voedster (toen ik haar had laten castreren) weer helemaal van slag zou zijn en de plek zou herkennen, dat ik had gebeld of het echt nodig was. Mijn dierenarts was daar heel makkelijk in en zei dat als de wond er goed uit zag, dat ik dan niet langs hoefde te komen. Ik had ook een foto opgestuurd (als je je konijn kan optillen is dat makkelijk, maar mijne haatten dat, dus ik hield gewoon een snoepje boven hun neus zodat ze rechtop gingen staan. Dan gauw iemand een foto laten maken 😁). 

Dus misschien is dat een goeie? Dan hoef je niet weer terug... Maar als je dat zelf fijn vind, dan zeker gaan. Dat vertrouwen win je vast de kortste keren weer terug!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor de tip. Ik zat zelf ook al met de gedachte te spelen om te vragen of het echt nodig is. Want hij zal inderdaad weer denken dat hij al die stress moet ondergaan. Je kan het hem niet uitleggen. Straks vertrouwd hij me helemaal niet als ie steeds in de reismand wordt gestopt, dat zou dan al de vierde keer zijn in 2 maanden.

 

Als hij rechtop staat zie ik de wond niet. Hij heeft teveel haar. En hij blijft niet stil staan😄Daarvoor moet ik hem echt optillen. En dat vind hij op dit moment helemaal niet leuk.

Ik heb hun hooi in een grote opslagbak zitten (makkelijker met bijvullen dan uit een zak). Gister liep ik met die bak voorbij zijn kooi en hij schoot gelijk zijn huisje in, misschien dacht hij dat het die reismand was. Dus dat wordt nog wat als ik hem weer mee moet nemen.

 

Probleem is wel dat ze hem gelijk zouden vaccineren. Maar ja dat kan ook worden uitgesteld.

 

Ik zal het eens met ze overleggen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .