Lieve lieve lieve Betsy 💔🐰

[Eefje 2494]

Ach ons lieve kleine meisje.. Hoe moet ik toch beginnen aan een stukje voor jou.. We zijn er zo kapot van kleintje..

 

Toen Wilma overleed gingen we naar het knabbelhuis voor een nieuwe vriendin voor Frits. Ik moest werken, dus mijn vriend ging met Frits op pad. Nadat hij verschillende konijntjes had bekeken wist hij het even niet en belde hij mij. Ik wees hem op het kleine witgrijsje met een pluk op haar koppie dat ik op de site had gezien. Je voldeed aan de criteria: zindelijk en wilde geaaid worden. Na een succesvolle speeddate ging je mee. Je vond Frits zo lief dat je hem maar bleef wassen, zo erg dat hij er last van zijn oog van kreeg! Je moest wennen aan de ruimte, durfde eerst bijna de ren niet in en de woonkamer was helemaal teveel van het goede. Dat gaf niet, we kwamen wel naar jou. Timide, een beetje onzeker, maar aanhankelijk en oh zo lief!

Frits kreeg snot en jij een paar maanden later ook, de behandelingen sloegen voor geen meter aan en wat hebben we veel geprobeerd! Maar jullie konden er lange tijd goed mee leven. In ons nieuwe huis kwamen jullie in onze tweede woonkamer te wonen. Die was kleiner dan de kamer waar je eerst zat en deze durfde je wel te verkennen! Frits werd ernstiger ziek, je was zo op hem gericht dat je meeging in zijn ellende. Toen we hem lieten inslapen at je alleen nog als wij bij jou waren.. Er moest dus snel een nieuwe vriend komen. Dat werd Gijs, een blij jong konijn en wat leefde je daarvan op! De binkies en bunnyflops vlogen ons om de oren, je leek een jong konijntje met je acht jaar, zo hadden we je nog nooit gezien! Gijs sprong overal op en zo leerde hij jou op de bank te springen. Dat was fijn! Want daar waren wij, met snoepjes en handen om je te aaien. Je wist ons elke avond te vinden en kwam uren kroelen. Om je van de bank te krijgen moest degene waar je niet op lag met wat lekkers rammelen, dan maakte je sprongen waar je u tegen zei, terwijl je echt onhandig en onzeker was over je eigen kunnen als je de bank op wilde. We hebben dus maar een krukje neergezet voor je en sindsdien was je in twee sprongetjes op de bank en op schoot. Zo hebben we het afgelopen jaar heel wat uren samen op de bank doorgebracht, we genoten daar alle drie van en Gijs kwam na zijn puberteit ook steeds vaker even gezellig kijken. Je begon zelfs te luisteren, als we je riepen kwam je aangehuppeld en sprong je zo Plop Plop op schoot 🥰🥰.

In de zomer begon je erger te niezen en begonnen we ons toch echt zorgen te maken. Wat hebben we veel geprobeerd om je te helpen! Gelukkig was je gemakkelijk te hanteren, je werkte goed mee, vond veel medicatie lekker en was niet boos of bang nadat we wat met je gedaan hadden. Je was vrolijk en ondernemend, maar er zat een alarmlicht in mijn hoofd en we hielden je goed in de gaten. Vorige week nog hadden mijn vriend en ik het erover. Ja, het is zorgelijk, maar ze is nog erg blij en speelt nog veel. We zien het echt wel als het niet meer gaat, we zitten er zo bovenop.. En toch onverwacht, vrijdag had je vreselijke niesbuien, het hield niet op, bij elke beweging die je maakte ging je niezen. En deze keer kroop je in mijn vriend zijn armen, wilde je niks lekkers, alleen liggen en bijkomen. Zaterdag nieste je minder, maar je was pips, durfde je nauwelijks te bewegen en we zagen je vaak schokken van ingehouden niesjes. Toen hebben we besloten dat als zondag ook zo zou zijn we je zouden verlossen. Je deed niet meer wat een konijntje zou moeten doen, je lag niet meer ontspannen en we zagen de paniek in je oogjes bij een niesbui. En het belangrijkste: je zou nooit meer echt beter worden. Misschien zou je wat goede dagen hebben, maar dat is niet genoeg. 

De dierenarts is aan huis gekomen, zodat je zo min mogelijk stress zou hebben. We hebben je naar het crematorium gebracht, ik hield je in een dekentje in de auto dicht tegen me aan. Je was er niet meer, maar toch nog wel, ik heb je de hele rit geaaid, al voelde je dat niet meer.. 

Het gat dat jij achterlaat is zo groot, lieve kleine Bets. We zijn zo verdrietig dat ik de laatste dagen bijna niet heb kunnen eten. Dit was het beste voor je, daar twijfel ik niet aan. Maar wat haat ik die snot, wat heb ik vaak gedacht: als ik toch helende handen had en die snot met een hele dag aaien zo uit je lijfje kon trekken.. Wat was jij lief, zo tam, aanhankelijk, volledig vertrouwen in ons. Zo vrolijk, grappig.. Echt het allerliefste allerschattigste konijntje ter wereld ❤️❤️. Ik ben dankbaar dat je in ons leven bent geweest en dat we je zo gelukkig hebben gemaakt. Ik ben boos en verdrietig dat we je niet beter konden maken. Ik hoop dat over een tijdje de dankbaarheid en prachtige herinneringen de intense pijn van je ziekte en het verlies naar de achtergrond zullen duwen. 

Dankjewel, lieve lieve Betsy. Wat hebben we van je genoten en van je gehouden ❤️. Ik hoop dat je nu lekker met Frits en Wilma aan het spelen bent bij de regenboogbrug, zonder snot, eindelijk 🌈🌈.

 

 

[Eefje 2494]

[JacinthaBrehler 1251]

Ach wat een verdrietig en mooi verhaal... ze heeft een fijn leven bij jullie gehad. Nu is ze weer vrij van alle nies-ellende. 
 

Heel veel sterkte ❤️

[Bambi&Fendi 124]

Heel veel sterkte

[BunnieHop 831]

Heel veel sterkte gewenst @Eefje!

[JokeC 686]

We snotteren gewoon met je mee, hoor @Eefje , om de juiste maar o zo verdrietige beslissing die jullie hebben genomen voor dat kleine knuffelkontje. Stomme rot snot. 

[DaniëlleV 154]

Sterkte hoor! 

[Mira11 868]

Wat ontzettend verdrietig.

Betsy had zich geen betere baasjes kunnen wensen. Ik zal zeker haar leuke en grappige foto's missen. ❤

Heel veel sterkte voor jou en je vriend! 

 

 

[Evee 5866]

Heel veel sterkte! Ik denk dat met alle verhalen en foto's het een beetje voelde alsof Betsy een konijntje was van ons allemaal. We leven met jullie verlies mee! 

[Punky punk 388]

Ik wens je enorm beel sterkte toe. Gelukkig gaat Betsy nooit dood uit je hart! Dat knuffelkontje heeft een heerlijk leven bij jullie gehad. Nu heeft ze geen pijn meer! Die stomme snot ook hé!

[pakyakker 279]

Ah nee. Wat ontzettend verdrietig! Wat een rotziekte.

Heel veel sterkte met het verlies van lieve knuffelkont Betsy!

1 December 2020 bewerkt door pakyakker

[Nina en Hazel 43]

Wat een vreselijke ziekte. Gelukkig heeft ze een bijzonder plekje in jullie hart. Sterkte met het verlies!

[Eefje 2494]

Dankjulliewel allemaal ❤️

 Gisteravond dacht ik dat het wel ging, ik voelde me beter dan de dagen dat we op de euthanasie zaten te wachten. Mijn vriend was ontzettend verdrietig, bij hem begon het pas toen het spuitje er in ging. Vannacht werd ik wakker en meteen schoot door mijn hoofd: Betsy is dood. Dat bleef zich als een mantra herhalen, Betsy is dood, Betsy is dood.. heel naar. Ik heb twee uur heel hard gehuild, daarna gelukkig weer in slaap gevallen. Toen ik wakker werd weer meteen: Betsy is dood.. 

Ik voel me misselijk en verdrietig, een gat in mijn maag en een wolk in mijn hoofd. Misschien is het goed om even naar kantoor te gaan vandaag, om de zinnen te verzetten, wat mensen te zien, maar dan voel ik me schuldig naar Gijs, hij zit nu alleen..

Hij doet het verder goed, gaat gewoon zin gangetje, maar ziet er zo alleen uit. En hij is doodsbang van ons. Hij reageerde zo heftig toen we betsy bij hem neerlegden. Sindsdien blijft hij uit de buurt. Misschien heeft hij 1+1 bij elkaar opgeteld. Jullie kwamen in de ren, pakten betsy weg en toen was ze dood. Ik weet niet of konijnen zo slim zijn.

 Hij pakt wel wat te eten aan en als hij in de ren zit mag ik hem tussen zijn oortjes kroelen. Maar zoals de laatste avond dat Betsy er nog was, dat hij er zo lekker ontspannen bij kwam liggen en we hem overal konden aaien, dat gaat wel weer wat tijd kosten. 

Deze gaat lang duren, het is toch anders als je zo'n band met een konijntje had.. 

[elliebel 42]

Heel veel sterkte, tranen in mijn ogen. Mijn twee schatjes zijn in de afgelopen tijd kort na elkaar overleden, en het hurts he? Ik mis ze nog steeds elke dag en begrijp precies wat je bedoelt.. zo'n speciale band duurt lang, als je die met anderen ook al krijgt. Sneu dat je mannetje nu bang is, maar dat is begrijpelijk. Hij zal wel bijdraaien, is voor hem ook even wennen aan de situatie. Heel erg veel sterkte!!!

 

 

[Kolino 93]

Wat een mooi verhaal, heel veel sterkte voor jullie beiden en ook voor Gijs.

Konijnen zijn heel slim, maar of ze zo ver gaan in het verbanden leggen weet ik niet. Gijs zal ongetwijfeld jullie emotie voelen. Hij voelt en ziet dat het anders is dan anders, geef het inderdaad een paar dagen, meestal trekt het wel bij als je zelf weer wat rust vindt.

[Lienappelsien 2586]

Mooi en liefdevol geschreven. Ze heeft het heel goed bij jullie gehad. 

 

Nogmaals sterkte.

 

19 minuten geleden zei Kolino:

Gijs zal ongetwijfeld jullie emotie voelen. Hij voelt en ziet dat het anders is dan anders, geef het inderdaad een paar dagen, meestal trekt het wel bij als je zelf weer wat rust vindt.

 

Eens met Kolino. En voor Gijs is het nu ook ‘gewoon’ wennen.

[Rosinda 14]

Pff tranen in m'n ogen... Heel veel sterkte. Geef jezelf de tijd om te rouwen, ik zag je andere forum namelijk ook voorbij komen over wat te doen met Gijs, maar ik weet dat er genoeg bunnybunchers klaar staan voor je als je hulp nodig hebt of wat dan ook, als de beslissing hierover je komende tijd nog steeds zwaar valt.. Nogmaals sterkte ❤️ 

[trekkies 79]

hoe gaat het met je vriend ?

 

het zijn moeilijk keuzes die je moet maken jammer genoeg kunnen we nog niet alles genezen.

 

 

[Eefje 2494]

34 minuten geleden zei trekkies:

hoe gaat het met je vriend ?

 

 

Wat lief dat je dat vraagt! Het gaat ok met hem. Hij mist haar heel erg en als we erover praten schiet hij soms vol, net als ik. Maar het gaat met ons allebei wel wat beter. Hij heeft het druk metzijn werk dus dat leidt hem wel af.

 

Gijsje doet het gelukkig ook beter, hij kwam gisteren bij ons op de bank en ik mocht hem een beetje aaien, heel voorzichtig en met langzame bewegingen benaderen. Toen ik de snoepjeskast open deed rende hij ook weer rond mijn benen, zoals ze altijd samen deden 🥰. We komen er wel, voorlopig even met ons drietjes, het verlies is heel erg groot en dat heeft tijd nodig. Dat geeft ook niet, het heeft ook iets moois, we hielden ontzettend veel van die kleine Bets.

[Francisca 108]

Heel veel sterkte met het verlies van Betsy 😙