Wat was voor jou het meest onverwacht aan konijnen houden?

[Evee]

Ooit zijn we allemaal begonnen met konijnen houden. Goed voorbereid, of impulsief. Of gedacht dat je je goed had voorbereid, maar toch tegen heel veel problemen aangelopen in de praktijk omdat dingen toch niet bleken te kloppen.

 

Maar wat was voor jou nou het punt wat er bovenuit sprong, wat je echt niet had gedacht toen je er aan begon?

 

Als ik punten mis, laat het dan even weten in dit topic, dan voeg ik die toe.

[Evee]

Ik denk dat het voor mij echt de karakters zijn geweest. Zowel naar elkaar toe, de relaties van konijnen onderling. Als de karakters naar de mens toe en hoe de band die je met ze hebt kan groeien en ontwikkelen. Dat vind ik overigens nog steeds het mooiste aan konijnen houden, dat ze zo een sterk eigen individu zijn, een sterk karakter hebben wat per konijn verschillend is.

[Eefje]

Zowel het karakter als de kwetsbaarheid. Karakter in positieve zin, ze zijn echt pittig joh! Kwetsbaarheid in negatieve zin, en dan hebben wij nog niet zo'n heel erge pech gehad *afkloppen*. Hoewel.. Frits en Wilma beide niet aan ouderdom verloren en Betsy ook chronisch snot, dat is toch verdrietig, zou het ze graag anders gunnen.. 

[pakyakker]

Ik heb voor nu kwetsbaarheid gekozen. Omdat ik een hele kwetsbare periode achter de rug heb met Vlekje. Maar voor mij geldt ook het karakter. Vlekje is echt een schat van een konijn, ook naar mensen toe. Voor Vlekje heb ik 2 konijnen gehad die ik niet echt een karakter hadden, wel lief natuurlijk. Maar bij Vlekje zie je gewoon echt zulke duidelijke dingen en mijn band met haar is ook zo sterk. Veel mensen vinden een konijn saai. Dat is echt niet waar als je er heel veel tijd en liefde in stopt krijg je er ook zoiets moois voor terug in de vorm van hun karakter.

Ik weet niet echt hoe ik dit moest verwoorden maar hoop dat mijn punt word begrepen.

[Pablo&Lola]

Dat ik ze onwijs leuk en interessant zou gaan vinden.
 

Vroeger kende ik vriendjes uit de buurt die konijnen hadden, maar ik begreep nooit wat daar nou leuk aan was, zo’n ‘stil’ konijn eenzaam in een hokje achterin de tuin. Wist ik toen veel dat dat niet de manier is om konijnen te houden.. 
Mijn echte kennismaking met konijnen begon pas toen ik mijn huidige vriend leerde kennen. Hij had al konijnen, overblijfselen van zijn ex, maar wel in een grote, overdekte ren in de tuin. Langzaamaan leerde ik konijnen beter kennen: hun verschillende persoonlijkheden, hoe ‘mondig’ ze eigenlijk kunnen zijn zonder geluid te maken, maar ook hun kwetsbaarheid. Naarmate ik ze beter leerde kennen, begon ik ze ook steeds leuker te vinden. Inmiddels vind ik ze zo leuk dat ik de volledige zorg van de konijnen op mij heb genomen en mij gewoon niet meer kan voorstellen dat er geen konijnen in de tuin wonen.

2 september 2020 aangepast door Pablo&Lola

[Marjoleink]

De kwetsbaarheid, en de zorgen die je daar over kunt hebben, alleen al als een konijn niet snel genoeg komt aanrennen voor het eten. En uiteraard de stress of ze door de operaries komen, de medicatie, de dwangvoeding, 's nachts gaan kijken of ze gegeten heeft...

[JokeC]

We hebben kinderen en huisdieren, maar de konijnen zijn absoluut onze "zorgenkindjes", precies zoals Marjolein ook aangeeft. Bij thuiskomst moet alle dieren natuurlijk ook begroet worden, maar de eerste zoekende blik gaat toch naar de konijnen en of ze wel aan komen sjezen. Dan pas ga ik naar de poezenkamer en hondenkamer (als die niet mee zijn geweest) om te begroeten en de deuren open te zetten. 

 

Ze zijn zo leuk en geven zoveel vrolijkheid (zolang ze gezond zijn) en wij hebben geen eens knuffelkonijnen (over hun koppie en wangetjes aaien, vinden ze heel fijn, maar daar blijft het ook bij). Spelletjes vinden ze geweldig leuk dus dat doen we dagelijks. Hun eigen unieke persoonlijkheden zijn onweerstaanbaar; als ze voor je uit of achter je aan rennen al binkies makend dan is het onmogelijk om niet te lachen en te genieten. 

 

Hun kwetsbare gezondheid is een constante bron van zorg voor mij, eten/drinken/plassen/keutelen ze goed, zijn ze alert, komen ze goed door de rui, etc. Ik ben blij dat BunnyBunch veel leden met bergen kennis en ervaring heeft, want in het buitenland is het nog moeizamer dierenartsen te vinden die wat weten en/of willen weten over konijnen. Ik heb een afspraak met een konijnenkundig DA in Nederland om buitenlandse collega's te informeren over de/mijn konijnen. Daar ben ik erg dankbaar voor. 

[happy211]

Dat konijnen leuke, lieve, eigenwijze dieren waren, dat was de hele reden dat ik aan konijnen begon. En dat huisdieren veel geld kosten, ja, dat argument hadden mijn ouders jaren gebruikt als reden waarom ik geen konijn mocht. 

Maar dat konijnen zoveel ruimte nodig hebben, dat wist ik absoluut niet. In mijn omgeving had iedereen konijnen gewoon in een standaard hok. Dat is ook wat dierenwinkels verkopen en wat in de infoboekjes stond die je in de dierenwinkel meekreeg. 

Nog een goede optie voor in het lijstje hierboven: dat konijnen een maatje nodig hebben. Dit zag ik ook niet in mijn omgeving en werd ook niet in de dierenwinkel aangegeven. 

 

Toen ik Bunnybunch ontdekte is het leven van mijn konijn wel echt verbeterd: voldoende ruimte, een maatje en beter voer.

[DaniëlleV]

2 uur geleden zei Marjoleink:

De kwetsbaarheid, en de zorgen die je daar over kunt hebben, alleen al als een konijn niet snel genoeg komt aanrennen voor het eten. En uiteraard de stress of ze door de operaries komen, de medicatie, de dwangvoeding, 's nachts gaan kijken of ze gegeten heeft...

Inderdaad, voor mij ook de kwetsbaarheid. Ik had hiervoor altijd katten gehad, die waren toch makkelijker om te houden. Ik herken precies wat je schrijft, als ze aarzelen om te komen eten dan krijg ik al een boel stress. En het snachts gaan kijken of tot diep in de nacht erbij blijven omdat je niet durft te gaan slapen. Of dat je op het punt staat om weg te gaan en dan bij je konijnen komt en niet wegkan omdat er 1 niet eet.. andere mensen vinden dit trouwens vaak belachelijk. 
 

Al denk ik trouwens niet dat ze perse minder sterk zijn dan katten of honden. Ik denk dat het eerder is dat ze het minder snel laten merken als ze iets mankeren. Je moet zelf echt ontzettend opletten op symptomen van mogelijke ziekte. En ze laten zelf vaak al snel de moed zakken. Ik denk dat het er alles mee te maken heeft dat ze prooidieren zijn. 

Toch maakt dit alles niet dat ik niet weer opnieuw voor konijnen zou gaan. Want, oh, wat zijn ze leuk! 😃 en je kan ze echt veel leren, ze luisteren ook naar hun naam, en ze hebben ook echt allemaal een ander karakter. 
Wat ik zelf ook altijd zo leuk vind is dat ze je zo kunnen aanstoten met hun neus en dat je dan aan de kant moet ofzo, of ze willen je echt wat duidelijk maken. Geweldig! 😃😍
 

 

[Newby1981]

Ik had totaal geen verstand van konijnen en had me ook niet kunnen inlezen want opeens waren ze er. (2 logeerkonijntjes die nooit meer zijn weggegaan)

Ik wist niet dat het zulke kwetsbare dieren zijn qua gezondheid. Dat vind ik ook het lastigste aan konijnen hebben. De constante zorg of alles nog goed gaat en de stress als je denkt dat er iets is of nog erger als er ook echt iets is. Je bent ook niet meer flexibel want als ik een hele dag weg ga (of nog erger een nachtje weg) vind ik dat niet prettig. Gelukkig hebben we lieve buren die het geen probleem vinden om wat biks en hooi te geven maar dat neemt bij mij de stress niet weg van "wat nou als Monky net vandaag een gasaanval krijgt". Zij herkennen dat wellicht niet. Ik vind dit het enigste nadeel aan konijnen.

Natuurlijk ze kosten veel tijd (vind ik dan) maar daar geef ik niet om. Ik word altijd vrolijk van die beestjes. Als ik niet zo lekker in m'n vel zit en ik ben bij de konijnen geeft me dat toch rust en afleiding. Ze zijn super leuk en fascinerend om naar te kijken. 

 

Ik had van te voren niet verwacht dat ze best duur zijn in verzorging (duurder dan de kat). Ook wist ik niet dat je konijnen niet alleen kan houden. Wel dat een hok te klein was maar niet dat ze zoveel ruimte nodig hebben. Eigenlijk wist ik letterlijk niets van konijnen. (behalve dat ze er schattig uit zien 🙂)

[Huiself]

20 jaar geleden wist ik echt niet dat je een konijn niet alleen kon houden. Ik was ervan overtuigd dat het prima kon en het werd in het konijnenboekje ook niet verder omschreven. Daarna kwam de verbazing over de ruimte die ze nodig hebben en als laatste de gezondheid. Meerdere dus eigenlijk 😛

[BaasjevanBakkes]

4 uur geleden zei Marjoleink:

De kwetsbaarheid, en de zorgen die je daar over kunt hebben, alleen al als een konijn niet snel genoeg komt aanrennen voor het eten. En uiteraard de stress of ze door de operaries komen, de medicatie, de dwangvoeding, 's nachts gaan kijken of ze gegeten heeft...

 

Jep... en dan ook nog de hete zomers van afgelopen jaren! Waar ik mezelf totaal niet op heb kunnen voorbereiden en wat je echt overkomt is als je konijnenkind getroffen wordt door E.C. Wat een ongelofelijke rotziekte is het!! Heel wat tranen gelaten om mijn meisje, heel wat uren haar geholpen met eten, stabiliseren, wassen, op haar gemak stellen.. Opnieuw leren lopen, terugvallen en uit eindelijk toch los moeten laten.. ja, hoe je jezelf na al die jaren dan kunt voelen, zo machteloos maar ook zoveel liefde voor een dier kunnen hebben en dit misschien wel 100x meer terug krijgen, dat is voor mij ook wel het meest onverwachte wat je kunt overkomen op het gebied van konijnen..

 

En Jopje op koppelvakantie sturen bij Aniek en dan hem ophalen met 2  "speciale" voedsters omdat hij niet kon kiezen en ze zo leuk waren bij elkaar... dat was ook redelijk onverwacht.. HAHAHAAHA ❤️

[Pablo&Lola]

13 minuten geleden zei BaasjevanBakkes:

En Jopje op koppelvakantie sturen bij Aniek en dan hem ophalen met 2  "speciale" voedsters omdat hij niet kon kiezen en ze zo leuk waren bij elkaar... dat was ook redelijk onverwacht.. HAHAHAAHA ❤️

Huh? Kreeg je er twee voor de prijs van een?🤣 Wat grappig! Je hebt nu dus een koppel van drie? 

[Francisca]

Dat het een mannetje bleek te zijn ipv een vrouwtje 😂

 

En dat het verdriet bij overlijden veel heftiger is dan van te voren gedacht 😔

2 september 2020 aangepast door Francisca

[Mira11]

Het eigenzinnige karakter heeft me verbaasd. Gewoon lekker doen waar je zin in hebt en dan ook nog verwachten dat je op commando geaaid wordt. 😄

[Marjoleink]

1 uur geleden zei Francisca:

Dat het een mannetje bleek te zijn ipv een vrouwtje 😂

 

Dat ken ik. En dat je er dan achter komt omdat er een nestje is.

 

Die andere opmerking herken ik uiteraard ook.

[Francisca]

48 minuten geleden zei Marjoleink:

Dat ken ik. En dat je er dan achter komt omdat er een nestje is.

 

Die andere opmerking herken ik uiteraard ook.

 

Haha hier gelukkig geen nestje. Kwam er bij de dierenarts achter toen ik hem voor controle liet nakijken voordat ik hem ging koppelen.

[Bambi & Lucky]

De sterke karakters naar elkaar toe en naar mensen, en hoe ze reageren op dingen, ik wist niet dat konijnen zulke liefdevolle beestjes waren! En de kwetsbaarheid helaas, mijn konijntje heeft voor een lange tijd medicijnen en antibiotica moeten slikken, was best heftig allemaal. 

En hoeveel aandacht ze nodig hebben, ze hupsen je overal in het huis achterna, en je kan niet ongemerkt de deur van de koelkast open doen... 

[Francisca]

1 uur geleden zei Bambi & Lucky:

De sterke karakters naar elkaar toe en naar mensen, en hoe ze reageren op dingen, ik wist niet dat konijnen zulke liefdevolle beestjes waren! En de kwetsbaarheid helaas, mijn konijntje heeft voor een lange tijd medicijnen en antibiotica moeten slikken, was best heftig allemaal. 

En hoeveel aandacht ze nodig hebben, ze hupsen je overal in het huis achterna, en je kan niet ongemerkt de deur van de koelkast open doen... 

 

Heb jij dat ook? Je knippert 2x met je ogen en ze zitten boven aan de trap. Ik ben Coco ook regelmatig gewoon kwijt. 😂

[Ripley]

Voor mij absoluut de gezondheid. Ik heb gewoon pech denk ik, want tot nu toe heb ik altijd konijnen gehad die al op jonge leeftijd overleden zijn. E.C., een oog wat ontstoken raakte en ineens blind was, gasbuikje, gebitsproblemen, ik heb ze allemaal al gezien.

 

Hopelijk blijft het Rip en Ley bespaard, zoveel konijnkundige dierenartsen zitten hier niet... 

 

[Kenijn]

Ik zette mijn konijnen in een kooi en zat ze uren te bekijken, kon ze heel makkelijk aaien, etc. Om ze ook wat lichaamsbeweging te geven, liet ik ze af en toe vrij rondlopen in de hal. En dan veranderden ze compleet! In plaats van suf voor zich uit te zitten kijken, raceten ze rond en maakten ze de bizarste sprongen. Gingen ze terug de kooi in, dan kwamen die passiviteit en aaibaarheid weer terug. Ik begon het een steeds treuriger gezicht te vinden, konijnen in een kooi, en tegenwoordig hebben ze hal en badkamer tot hun beschikking, met een paar kattenbakken vol hooi (misschien was dat wel de állergrootste verrassing voor me, dat konijnen zindelijk kunnen worden) en een voorraad kartonnen dozen om te slopen, op te springen en zich in te verstoppen. Die kooi was echt een enorme vergissing!

[Kenijn]

PS Aaibaar werden ze uiteindelijk alsnog, maar nu is dat vrijwillig, omdat ik hun vertrouwen heb gewonnen, en niet meer omdat ze opgesloten zitten, geen kant op kunnen en het dan maar gedogen.

[Ot&Sien]

Absoluut hun kwetsbaarheid op gezondheidsvlak. Tjonge, wat zijn we in een jaar tijd vaak bij de dierenarts geweest en wat kosten al die behandelingen ontzettend veel geld... Maar als het dan weer goed gaat vergeet je dat snel weer want ze zijn zooo leuk! Ik kan echt ontzettend van ze genieten als ze aan komen sjezen voor hun biks en dan vervolgens idioot rond mijn benen rondjes rennen uit enthousiasme zodat ik bijna geen stap meer kan verzetten. Of wanneer ik de zandbak weer helemaal netjes heb en Sien probeert om zo snel mogelijk weer een strand aan te leggen in de ren. Of wanneer ze dolenthousiast in hun met hooi gevulde wilgenrol kruipen omdat er kruiden door het hooi zitten. Of wanneer ze samen op hun toilet zitten en allebei fanatiek eten uit de hooiruif die erboven hangt. Zo kan ik nog wel even doorgaan... 😉

[Punky punk]

Ik dacht dat een konijn veel minder werk was dan het eigenlijk is -als je het toch goed wilt doen-. Ik had me helemaal niet ingelezen. Maar toen ik BB ontdekte ging er een wereld voor me open. Ik zocht ALLES op. Als ik zeg alles bedoel ik ook alles! Mijn ouders zijn bijna overtuigd voor een maatje. Soms moet ik tegen vriendinnen zeggen, nee sorry, ik kan niet meegaan. Mijn Punk heeft vandaag nog niet veel aandacht gekregen. Ik zet echt alles aan de kant voor hem. Soms vind ik dat wel moeilijk. MAAR...

 

...als ik hem dan binky’s zie maken, ik niet meer onopgemerkt de ijskastdeur kan opendoen, als ik niet meer thuis kan komen zonder dat er zo een kleine schat op je komt afgesjeesd, dan dames en heren, ben ik gelukkig, geniet ik, en ween ik bijna van geluk! ik kan me geen leven voorstellen zonder dat witte stipje met een beetje zwart.

5 september 2020 aangepast door Punky🐰

[ingeroos]

Oooow wat een goede vraag. Ik heb uiteindelijk de kwetsbare gezondheid ingevuld. Omdat hun verteringsstelsel zo specifiek is. Daarnaast zijn ze heel vatbaar voor stress, want prooidieren. Wat stress voor een konijn is verschilt voor deel per konijn door zijn karakter en wat ie gewend is... 

Eigenlijk heb ik bij mezelf gemerkt dat toen ik echt leerde hoe (ontzettend leuk) konijnen zijn, ik bij alle bovenstaande stellingen wel kruisjes heb gezet op bepaalde momenten. Dit was tijdens vrijwilligers werk op de boerderij. Nu heb ik zelf thuis inmiddels ook konijnen. Alleen de stelling van hun gezondheid springt er nog steeds boven uit bij mij.