Ga naar inhoud

Konijn nog wel gelukkig?


MaudS

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal,

ik hoop dat ik wat advies kan inwinnen, want ik weet niet goed wat te doen.

Mijn ram Puk van 1 jaar is na zijn castratie gekoppeld aan zijn vriendinnetje Flip van 2,5 jaar. Beide konijnen komen uit een opvang bij mij in de buurt. Ze zijn daar ook gekoppeld op neutraal terrein en zijn daar een paar dagen samen verbleven (wij gingen toen net toevallig een paar dagen op vakantie.)

Het gaat best goed tussen ze maar ik maak me zorgen om Flip. Ze was vanaf het begin al wat angstig, en schrikachtig. Puk is duidelijk de baas en dat lijkt prima. Ze liggen regelmatig bij elkaar maar ze zijn niet echt een klef setje.  

Ze wonen in een groot hok met 2 verdiepingen en een aansluitende grote ren. Puk mag de halve dag lekker door te tuin los rond banjeren en dat doet ie dan ook. Maar Flip...ik krijg haar niet uit het hok. Ze lijkt wel steeds angstiger te worden. Ze laat zich niet aanraken, aaien of wat dan ook. Puk blijft erg dominant naar haar (haar eten afpakken, haar door het hok jagen en over haar heen plassen). Puk is supertam en voor de duvel niet bang 🙂 

De hele dag ligt/loopt Flip dan maar wat door het hok. Ze eet goed dus das geen probleem. Maar is ze wel gelukkig? Is ze bij ons (gezin met 2 kleine kinderen) wel op haar plek? De kinderen weten dat konijnen in principe geen schootdieren zijn en ze gaan heel goed met ze om maar toch is dit voor hun ook niet zo leuk. 

Toevallig was ik vorige week ergens waar ze meerdere konijnen hadden in een grote wei, waar ze mochten graven en zo...Flip is een echte graver maar in het hok kan dat niet meer, want ze groef me onder het hok door. 

Zou ze gelukkiger zijn op zo'n plek? 

Ik mag haar terugbrengen naar de opvang, maar kan ik ze nu wel uit elkaar halen? Lijkt me ook zo zielig, gaan ze elkaar dan missen?...Opvang vertelde dat ze al eerder met ditzelfde gedrag is teruggebracht. 

Ik wil voor haar gewoon de beste plek, ze mag gerust hier oud worden maar ik weet niet of ik daar goed aan doe...

Weet iemand raad?

Bedankt, liefs Maud

aangepast door MaudS
Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat vervelend en lastig. 

Het zou zoiezo heel fijn zijn voor Flip dat ze wel kan graven. Dat kan bijvoorbeeld ook in een zandbakje. Zelf heb ik (binnen) een overdekte kattenbak in de ren staan met zand en elke dag graaft mijn voedster daar fanatiek in. 

Dat graven zit echt in konijnen vooral de voedsters die ook in het wild verreweg het meeste graafwerk doen. 

Puk kun je beter niet los in de tuin laten lopen. Het is gevaarlijk ivm roofdieren en misschien wordt het ook wat rustiger tussen hun als er niet steeds een wisseling is van grootte van het verblijf.

Er zijn vast anderen op het forum die je nog meer tips kunnen geven of even hun licht erover kunnen laten schijnen. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

12 uur geleden zei Mira11:

Wat vervelend en lastig. 

Het zou zoiezo heel fijn zijn voor Flip dat ze wel kan graven. Dat kan bijvoorbeeld ook in een zandbakje. Zelf heb ik (binnen) een overdekte kattenbak in de ren staan met zand en elke dag graaft mijn voedster daar fanatiek in. 

Dat graven zit echt in konijnen vooral de voedsters die ook in het wild verreweg het meeste graafwerk doen. 

Puk kun je beter niet los in de tuin laten lopen. Het is gevaarlijk ivm roofdieren en misschien wordt het ook wat rustiger tussen hun als er niet steeds een wisseling is van grootte van het verblijf.

Er zijn vast anderen op het forum die je nog meer tips kunnen geven of even hun licht erover kunnen laten schijnen. 

Dank je voor je reactie, ik heb net een oude bak neergezet met zand en dat is inderdaad bij Flip meteen een succes! Puk kijkt er peinzend naar en gaat ergens anders liggen ha ha! 

Ik hoop dat er inderdaad nog anderen zijn die ideeën hebben...

aangepast door MaudS
  • Vind ik leuk 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

5 minuten geleden zei MaudS:

Dank je voor je reactie, ik heb net een oude bak neergezet met zand en dat is inderdaad bij Flip meteen een succes! Puk kijkt er peinzend naar en gaat ergens anders liggen ha ha! 

Ik hoop dat er inderdaad nog anderen zijn die ideeën hebben...

Goed om te horen. Rammetjes graven over het algemeen minder. Dat is meer een vrouwending. 😉

Link naar reactie
Delen op andere sites

Over Lewis gesproken, hij was ook een vrij angstig konijn toen hij bij ons kwam wonen. Helemaal in vergelijking met zijn toenmalige vriendin, die echt voor niets en niemand bang was en altijd in was voor aandacht en een aai. Het heeft mij bijna een jaar aan geduld gekost om Lewis mij te laten vertrouwen en hem af en toe een aai te kunnen geven. Toch kan hij op sommige momenten nog steeds heel schrikkerig zijn hoor. Hij vindt mijn vriend bijvoorbeeld, die veel minder tijd met ze doorbrengt, vaak nog steeds een eng wezen en visite hoeft ook echt niet in zijn buurt te komen. Sommige konijnen hebben het gewoon niet in zich om supertam te worden en daar moeten wij als mens ons maar bij neerleggen. Zolang ze goed eten en nog actief zijn, is er denk ik niks aan de hand. Maar veel rust, geduld en kleine aanpassingen helpen soms ook. Ik zorg er bijvoorbeeld voor dat ik nooit onverwachte bewegingen of herrie maak als ik bij de konijnen in de ren zit en laat Lewis vooral zijn eigen ding doen. Als hij geen aai wil, dan hoeft dat niet en laat ik hem met rust. Als hij bij mij komt snuffelen, dan blijf ik zo stil mogelijk zitten, zodat ik hem niet afschrik. Ik merk dat dat soort kleine aanpassingen hier veel geholpen hebben. Misschien heb jij daar ook iets aan. 🙂

aangepast door Pablo&Lola
Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .