Slowchat hondentopic

[Lienappelsien]

Hahaha ik weet eigenlijk niet of ik het grappig of zielig vind...

[mystique]

Eerst dacht ik dat hij in de 'bench' zat om de andere rustig te laten eten, maar daarna zat hij in een andere ruimte ook in de 'bench', dus weet idd ook niet goed of het grappig is of niet. 

[JokeC]

Wij hebben de laatste jaren juist wel voor herplaatsers gekozen, de laatste is zelfs gekomen zonder dat ik veel foklijnenonderzoek (scrabble punten!) gedaan heb, omdat ik dacht dat hij maar eventjes zou blijven tot hij tot rust zou zijn gekomen en herplaatst kon worden. Grapje zeker, dacht het monster, ik blijf! 😎 Ik ben doodsbenauwd voor allerlei erfelijke aandoeningen die in ongeveer elk ras ruim aanwezig zijn. Vooral gewrichtsproblemen en epilepsie vind ik heel erg.

Ik kies wel voor honden(rassen) die goed gebouwd zijn, want ze moeten goed kunnen bewegen en niet door hun fysiek daarin belemmerd worden of beperkt worden in hun communicatie met andere honden.

 

Op Facebook word je doodgegooid met allerlei groepen voor herplaatsers, veelal ook zoals Evelien aangeeft uit het buitenland. Verschrikkelijk, maar ja, er is een "markt" voor dus daar plopt weer een Stichting met, in het beste geval, goede bedoelingen uit de grond. Met allerlei adoptant- en hond-onvriendelijke eisen (is wat voor @Kenijn , de konijnenopvangen zijn er niets bij😉). Alle honden worden standaard gecastreerd "om fokken te voorkomen". Alsof iedereen die een hond heeft nestjes op de wereld wil/gaat zetten! Ook al zijn het jonge hondjes, maakt niet uit, het mes gaat erin. Kwestie van dat kanon om mee op een mug te schieten? Gedragsbeschrijvingen waar de honden geen brood van lusten (is trouwens toch niet goed voor honden), liefst binnen één beschrijving met minstens 3 onmogelijkheden. Huisbezoekers komen de potentiele adoptant aan de tand voelen zonder zelf blijk te geven iets van honden te snappen, fysiek en mentaal/gedrag. Brrrr. 

 

Dus dat doen we nooit meer. Onze laatste herplaatser zou terug moeten naar de Stichting als hij naar hun mening herplaatsbaar was, maar we hadden toch steeds meer de indruk dat er veel te weinig kennis over gedrag was dus is hij bij ons gebleven.  Andere mensen vinden al die voorwaarden juist prettig, want het lijkt alsof de Stichtingen weten waar ze mee bezig zijn met zo'n waslijst aan strenge eisen. Je moet je een uitverkorene voelen, je mag blij zijn als je "goedgekeurd" wordt. Ik ben blij dat we voorlopig "vol" zitten en geen herplaatser meer hoeven te zoeken, want ik zou het oprecht niet meer weten of het zou via een particulier moeten zijn. 

15 november 2020 aangepast door JokeC

[happy211]

3 uur geleden zei JokeC:

Op Facebook word je doodgegooid met allerlei groepen voor herplaatsers, veelal ook zoals Evelien aangeeft uit het buitenland. Verschrikkelijk, maar ja, er is een "markt" voor dus daar plopt weer een Stichting met, in het beste geval, goede bedoelingen uit de grond. Met allerlei adoptant- en hond-onvriendelijke eisen (is wat voor @Kenijn , de konijnenopvangen zijn er niets bij😉). Alle honden worden standaard gecastreerd "om fokken te voorkomen". Alsof iedereen die een hond heeft nestjes op de wereld wil/gaat zetten! Ook al zijn het jonge hondjes, maakt niet uit, het mes gaat erin. Kwestie van dat kanon om mee op een mug te schieten?

@JokeC Ik heb even een stukje uit je bericht geciteerd, ik hoop dat je het niet erg vind dat ik de rest even heb weggehaald. 

Ik heb echt totaal geen verstand van honden verder, maar wat is er mis met de castratie? Bij rammen doen we het namelijk ook (al is dat natuurlijk ook zodat ze met een voedster geplaatst kunnen worden). En veel vrouwelijke dieren worden ook gecastreerd tegen het risico op baarmoedertumoren, ik weet het bijvoorbeeld van voedsters en poezen. 

Wat is hier anders aan, dat het niet-gewenst is dat herplaatsers (die natuurlijk vergelijkbaar zijn met asieldieren) ook preventief gecastreerd worden?

[Evee]

13 uur geleden zei happy211:

@JokeC Ik heb even een stukje uit je bericht geciteerd, ik hoop dat je het niet erg vind dat ik de rest even heb weggehaald. 

Ik heb echt totaal geen verstand van honden verder, maar wat is er mis met de castratie? Bij rammen doen we het namelijk ook (al is dat natuurlijk ook zodat ze met een voedster geplaatst kunnen worden). En veel vrouwelijke dieren worden ook gecastreerd tegen het risico op baarmoedertumoren, ik weet het bijvoorbeeld van voedsters en poezen. 

Wat is hier anders aan, dat het niet-gewenst is dat herplaatsers (die natuurlijk vergelijkbaar zijn met asieldieren) ook preventief gecastreerd worden?

 

Bij honden heeft castratie veel zichtbaar effect op hun lijf. Plus dat honden maar een korte tijd dekrijp zijn, dus zelfs als je teven en reuen in huis hebt die niet gecastreerd zijn, gaan die eigenlijk het hele jaar, op een paar dagen na, prima samen. Castratie is dus niet noodzakelijk voor samen leven met soortgenoten.  En bij honden zie je soms ook echt de persoonlijkheid veranderen door de castratie, meer nog dan bij konijnen. En honden die gecastreerd zijn krijgen veel sneller overgewicht, ook al krijgen ze een normale voeding. 

 

Wij hadden eigenlijk ook bedacht om de honden alleen indien medisch noodzakelijk te castreren, maar de ene hond had wat schildklier &hormoon problemen, en reageerde ontzettend heftig op elke loopse teef in de buurt. Hij kon geen rust vinden en hield ons dan hele nachten wakker. Dat was dus snel klaar. Maar we merkten bijvoorbeeld dat de verharingen daarna voor hem een flink probleem werden. 
 

Qila (teefje) was in eerste instantie ook niet gecastreerd, waren we ook niet van plan, maar die kreeg bultjes bij de tepels wat mogelijk melkkliertumoren waren, die hebben we laten weghalen en gelijk ook castratie, maar na weefselonderzoek bleek dat gelukkig wel goedaardig.  Maar ook Qila heeft veel meer moeite met het verharen en een minder mooie vacht na castratie. 

[JokeC]

Groei verloopt door hormonen gestuurd en de laatste groeischijf (dijbeen) bij honden verbeent pas rond 18 maanden (kleine en grote honden verschillen natuurlijk in de groei: de ene wordt 70 cm hoog en de ander 20 cm bijvoorbeeld) dus als je voor die leeftijd gaat castreren dan onderbreek je de natuurlijke sturing. De hond groeit dan wel, maar anders, want het hormoonniveau komt op een constant niveau na castratie wat niet natuurlijk is. Als je erop let, zie je bijvoorbeeld honden met lange poten, smalle ribbenkast, wollige doffe vacht vergeleken met hun ongecastreerde leeftijdgenootjes. Mentaal opgroeien tot volwassen hond verloopt ook hormoon gestuurd dus onderbreek je die sturing door castratie dan kan de hond nooit leren hoe een volwassen hond zich moet gedragen en hoe andere honden op hem/haar als een volwassen hond reageren. Wordt de hond zomaar midden in de opleiding en zonder diploma aan zijn lot over gelaten. Lekker dan. Een castraat ruikt ook "raar" voor andere honden. Gecastreerde reuen zijn vaak heel aantrekkelijk voor intacte reuen, maar daar begrijpen ze niets van dus vaak reageren ze daar ongemakkelijk tot aan uitvallen toe op. De intacte reu kan er niets aan doen en de castraat ook niet, maar het is voor alle partijen lastig. En onnodig. Als een hond op latere leeftijd om medische redenen gecastreerd moet worden, is de kans op problemen veel kleiner, vaak merk je er dan bijna niets van. Want de hond wordt gecastreerd op het hormoon niveau van een volwassen hond, alles is al uit gekristalliseerd. 

 

Vooral reuen die in het voorjaar gecastreerd worden, hebben een vergrootte kans op gedragsproblemen, terwijl het "uitvallen" of hitsige of haantjesgedrag (in dat jaargetijde?) juist de reden kan zijn voor het baasje om het beest te castreren. Omdat er vanuit gegaan wordt dat castratie helpt (ook dierenartsen denken dat vaak, uit onwetendheid of "u vraagt, wij draaien"), gaat het baasje zich vaak anders gedragen nadat het beest gecastreerd is, minder gestresst bijvoorbeeld, waardoor de hond ook veel minder gestresst is dus werkt castratie toch? 😜

 

Een rammetje als huisdier kan alleen als hij gecastreerd is, want anders is hij niet te harden zo vervelend voor zichzelf en zijn vriendinnetje. Maar dat is niet het geval bij honden. Intacte reuen kunnen prima samen met andere honden. Doordat wij mensen graag onze dieren "aanpassen" aan wat ons het beste/makkelijkst uitkomt, gaan er veel dieren onnodig onder het mes. 

 

De rui is ook hormoon gestuurd dus als het niveau na castratie ongeveer gelijk blijft, snapt het lijf er niets meer van en blijft zeker de onderwol vaak continue doorgroeien (zie voorbeeld van Qila) en laat ook niet net als bij een intacte hond in rui-periodes los om vervangen te worden door een nieuwe vacht. 

 

Dus is castratie een relatief kleine ingreep met vaak grote gevolgen?!

[Gast]

Dinsdagmiddag om 17.00 uur voor het eerst puppycursus. Zin in! We zitten met een Ridgeback, Doodle, Stafford en Newfoundlander in de groep. Vijf lessen van een uur, theorie en praktijk in één. Daarna door met de basiscursus. 

Dinsdagavond worden er waarschijnlijk strenge(re) maatregelen afgekondigd, dus ik duim nu heel hard dat de cursus door kan blijven gaan na die eerste les...! 

[Evee]

Leuk! Meestal zijn dat soort dingen in de buitenlucht, en is het niet moeilijk afstand te houden van elkaar. Hopelijk mag het door blijven gaan, al is het misschien wel in kleine clubjes. 

 

Ik zag dat onze hondenschool voornamelijk privélessen doet op het moment, geen groepslessen, of alleen echt kleine groepjes. 

[Bunny Rosalie]

Bij de cursus die wij doen met onze pup (7 maand oud) zitten ze nu al in kleine groepjes  (max 4) ik vraag me af of het wel nu nog wel door gaat. Komende zaterdag zou het "examen" zijn.

[Gast]

@Evee we trainen binnen in een hal. Op zich groot genoeg om met het groepje van 5 (zoveel cursisten zijn er) te kunnen trainen. Toen ik ooit daar met Skittles trainde waren we met 8 en dan had je ook meer dan genoeg ruimte. Makkelijk 2,5-3 meter tussen de cursisten. Maar ja, het moet wel toegestaan zijn... 

[Bammyflurry]

Vanmorgen weer een leuk staaltje intelligent gedrag van mijn hond.  Ik vind het altijd erg leuk om mijn honden uit te dagen, zelf te laten nadenken. Ze kunnen ook altijd veel flauwe kul dingetjes waar we veel plezier aan beleven. Ik hoef bijvoorbeeld nooit een dweil of schrobborstel op te halen tijdens het schoonmaken. Die wordt mij op verzoek met veel enthousiasme gebracht door mijn hond. Of schuifdekseltjes openen, balletje-balletje met bekertjes enz.

 

Vanmorgen mocht mijn hond weer de laatste restjes uit het lege bakje van haar voer (ontdooit vlees) likken. Dat weet ze al precies natuurlijk; zodra ze haar voerbak (en doordeweeks de kong) leeg heeft, komt ze vragen om het lege bakje.

Als het dan schoon gelikt is, komt ze het bij mij brengen, zodat ik het bij het afval kan doen. Zo ook vanmorgen, maar ik zat net mijn yoghurt te eten en het bakje viel weer van mijn schoot op de grond. Ze pakte het weer op en legde het opnieuw op mijn schoot en keek mij aan. Ik smolt weer voor haar blik 😍 en deed een klein beetje yoghurt in het lege bakje en zette het weer op de grond.

 

Wat een verrassing! Ze likte de yoghurt uit het bakje en je zag haar nadenken...hé, hoe kwam die yoghurt nou in dat bakje? O ja, ik zette het bakje op haar schoot en zij deed er toen yoghurt in! En ja, gedrag wat een hond iets oplevert wordt herhaald...

Dus pakte ze het bakje weer op, legde het weer op mijn schoot en keek mij verwachtingsvol aan. We hebben het kunstje nog een paar keer herhaald, tot groot plezier van ons beiden!

 

Nog een tip voor de liefhebbers: zoek op internet eens naar de website/facebook van Nina van Tilbeurgh (haar blogs!) of Monique Bladder of Sam Turner.

[Punky punk]

2 uur geleden zei Bammyflurry:

Vanmorgen weer een leuk staaltje intelligent gedrag van mijn hond.  Ik vind het altijd erg leuk om mijn honden uit te dagen, zelf te laten nadenken. Ze kunnen ook altijd veel flauwe kul dingetjes waar we veel plezier aan beleven. Ik hoef bijvoorbeeld nooit een dweil of schrobborstel op te halen tijdens het schoonmaken. Die wordt mij op verzoek met veel enthousiasme gebracht door mijn hond. Of schuifdekseltjes openen, balletje-balletje met bekertjes enz.

 

Vanmorgen mocht mijn hond weer de laatste restjes uit het lege bakje van haar voer (ontdooit vlees) likken. Dat weet ze al precies natuurlijk; zodra ze haar voerbak (en doordeweeks de kong) leeg heeft, komt ze vragen om het lege bakje.

Als het dan schoon gelikt is, komt ze het bij mij brengen, zodat ik het bij het afval kan doen. Zo ook vanmorgen, maar ik zat net mijn yoghurt te eten en het bakje viel weer van mijn schoot op de grond. Ze pakte het weer op en legde het opnieuw op mijn schoot en keek mij aan. Ik smolt weer voor haar blik 😍 en deed een klein beetje yoghurt in het lege bakje en zette het weer op de grond.

 

Wat een verrassing! Ze likte de yoghurt uit het bakje en je zag haar nadenken...hé, hoe kwam die yoghurt nou in dat bakje? O ja, ik zette het bakje op haar schoot en zij deed er toen yoghurt in! En ja, gedrag wat een hond iets oplevert wordt herhaald...

Dus pakte ze het bakje weer op, legde het weer op mijn schoot en keek mij verwachtingsvol aan. We hebben het kunstje nog een paar keer herhaald, tot groot plezier van ons beiden!

 

Nog een tip voor de liefhebbers: zoek op internet eens naar de website/facebook van Nina van Tilbeurgh (haar blogs!) of Monique Bladder of Sam Turner.

Jij kan niet zonder je hond hé?

20 december 2020 aangepast door Punky🐰

[Gast]

Wat leuk @Bammyflurry!! Dat had ie snel door!

Wat is het voor ras?  

21 december 2020 aangepast door JacinthaBrehler

[Gast]

Ik ben Tumtum aan het leren loslopen. Lijn van de halsband af - voertje geven - stukje wegrennen - voertje geven omdat ze volgt - lijn weer aan de halsband en verder wandelen. Dat doen we een keer of 2 á 3 per wandeling. Zo ook vanmorgen. Ik kijk, uiteraard, eerst om me heen of het veilig is. Ik zie niks, dus ik klik haar los, geef een voertje en ‘ren’ weg. Ben nog geen 5 stappen weg als ik haar opeens hoor piepen. Dus ik meteen omgedraaid: ligt ze onder een grote Akita. Die deed gelukkig niks, hij zal hooguit wat gemopperd hebben, maar Tumtum was erg onder de indruk. Baasje van de Akita hield z’n hond bij de halsband kort vast (liep aan de flexlijn) tot ik Tumtum weer gehaald had. Krijg ik, in het Engels, een hele preek dat mijn hond veel te jong is om al los te lopen en dat het gevaarlijk is etc. Dus ik in m’n beste Engels uitleggen dat dat niet zo is, dat ze het nu moet leren, dat ik hem niet gezien had (ik denk dat hij tussen/achter de geparkeerde auto’s stond en ik hem daarom niet zag) en excuus dat hij nu gestoord werd in zijn wandeling. En toen maar weer verder gelopen. Tumtum was duidelijk even onder de indruk van die grote hond, dus we hebben de oefening nog een keer gedaan. Om het positief af te sluiten. Als ze het nu niet leert, leert ze het nooit. 

[Bammyflurry]

Op 20-12-2020 at 13:40 zei Punky🐰:

Jij kan niet zonder je hond hé?

 

Nee, inderdaad. Ik ben een echt hondenmens, mijn hele leven al. Leerde lopen aan de staart van onze hond destijds.
Zorgde als kind/tiener altijd voor de gezinshonden, en bleef het ook steeds leuk vinden; wandelen, opvoeden, borstelen enz. Toen ik 21 jaar was mocht ik eindelijk een eigen hond! Bijna 35 jaar later kan ik mij een leven zonder honden niet meer voorstellen. Nog steeds wandel ik dagelijks graag hele einden samen en lees heel veel over met name hondengedrag.
 

[Bammyflurry]

Op 21-12-2020 at 21:23 zei JacinthaBrehler:

Wat leuk @Bammyflurry!! Dat had ie snel door!

Wat is het voor ras?  

 

Ik heb Flatcoated retrievers. Ook mijn huidige hond is een Flatcoat. En we hebben een Cairn terrier gehad.
Ik ben opgegroeid met Schotse/Duitse herders en Labradors.

[Bammyflurry]

Wat een vervelende ervaring @JacinthaBrehler. Volgende keer eerst maar een wat overzichtelijker plek uitzoeken om Tumtum los te laten (niet tussen geparkeerde auto's, maar dat doe je vast ook niet weer).

 

En 'te jong om al los te lopen?'. Nou, die van mij lopen al vanaf het begin heel veel los. Natuurlijk alleen waar het veilig is (geen verkeer} en vooral in het begin alleen ergens waar we vrijwel geen mensen en honden tegenkomen. Allemaal om die zo belangrijke basis te leggen. Hondje loopt steeds los (ik lijn haar niet steeds aan) en we wisselen lekker rond snuffelen, rennen en hier komen af.

 

Ik leer mijn honden om tijdens de wandeling steeds even contact te hebben met mij. Dit doe ik door elk oogcontact die de pup vanuit zichzelf maakt te belonen, er altijd op te reageren. Doe je dat niet, dan gaan veel honden dat steeds minder doen.

Dat elkaar even aankijken is heel belangrijk om contact te houden, ook bij mijn al volwassen honden

 

Ik oefen het hier komen op korte stukjes met veel belonen (de ene keer even spelen met de flos, de andere keer iets lekkers enz) en laat haar dan weer lekker gaan, zodat het hier komen niet gelijk is aan 'ik moet aan de lijn".

Wat ook goed werkt is met z'n tweeën een klein eindje uit elkaar op je hurken gaan zitten en het hondje van de ene persoon naar de andere te roepen. Daar beginnen we in huis al mee.
En in het begin wandelen we alleen in gebieden (en op tijden) waar de kans om iemand tegen te komen klein is, zodat de kans op afleiding bij het hier komen kleiner is en de kans op succes dus groter.

 

Langzamerhand ga je meer wandelen in gebieden waar je af en toe mensen of honden tegenkomt. Dat wordt al wat moeilijker, maar de basis is al gelegd op de wandelingen zonder veel afleiding. Toen jij de enige was die hij zag.

 

Ik leer de pups ook al direct dat, als er een mens of hond aan komt, ze eerst naar mij toe moeten komen. Daar krijgen ze een beloning en dan kan ik uitmaken of de hond naar de andere hond of persoon mag, of liever niet. Zo voorkom je dat ze achter hardlopers, mountainbikers enz aan gaan of naar aangelijnde honden toe lopen. Ik noem het 'in checken'.

Dat naar je toe roepen doe je in het begin al als de andere hond/mens nog heel ver weg is en het komen dus nog gemakkelijker.
Op een gegeven moment weet de hond niet anders dan; daar komt iemand aan, ik ga naar het baasje en ik krijg een beloning.

Vaak mag de hond dat best even spelen met een andere hond ( is ook een beloning voor het eerst bij mij komen). Maar bijvoorbeeld hardlopers/fietsers laten we passeren, ze krijgt nog een beloning als ze voorbij zijn, en dan mag ze weer lekker los. Dat wordt een gewoonte.

 

Het kost allemaal veel tijd en energie, maar als de hond ouder wordt zie je dat het zich al steeds meer uitbetaald.
En dat is echt zo mooi!

 

 

 

[Gast]

Dank voor de tips @Bammyflurry! Het stuk waar ik haar los liet was overzichtelijk, de geparkeerde auto’s was zo’n 75 meter verder. Maar ja, als je een beetje stevig doorloopt ben je er zo. Ik heb hem gewoon echt niet gezien. 
 

Dat loslaten op rustige stukken is bijna niet te doen nu met de Corona. Overal kom je mensen tegen, op ieder tijdstip van de dag. Ze loopt nu aan de lange lijn in het bos en in de wijk en dan fluit ik haar regelmatig even bij mij en krijgt ze meteen een koekje. Dat gaat heel goed. Dat belonen voor het contact maken doe ik inderdaad ook, ik weet hoe belangrijk dat is. Dat contact maken tijdens het lopen doet ze heel veel. Soms gaat ze pontificaal voor je zitten op d’r kont en kijkt je recht aan met die mooie ogen van d’r “hallo mens, hier ben ik!” Hup, koekje er in, aai over de bol en weer verder lopen en ondertussen zeggen wat een knap puppy ze is. Dan huppelt ze echt naast je ❤️

[Bammyflurry]

Ja, dat is inderdaad zo, het is erg druk overal. Waar je normaal, op bepaalde tijden en bij minder mooi weer, helemaal alleen liep, daar kom je nu veel meer mensen tegen. Dat valt mij ook echt op. Mijn hond is inmiddels bijna 3 jaar en ik had dat probleem toen niet.

Het klinkt erg leuk zoals je het met je hondje oppakt! Die lange lijn is ook een mooie oplossing trouwens.

Mijn moeder krijgt eind januari haar hondje. Ze is ruim 2 jaar zonder hond geweest nadat hun laatste Labrador op ruim 14 jarige leeftijd was ingeslapen. Een grote hond kan ze i.v.m. haar leeftijd niet meer hebben, dus het wordt nu een kleine.
Mijn man en ik zijn 'achterwacht' voor haar hondje. Omdat ze alleen is, is het belangrijk dat je dan mensen achter de hand hebt waar de hond heen kan, mocht je een dagje weg willen of eens ziek zijn. Of als ze het hondje niet meer zou kunnen verzorgen, dan komt het bij ons. Maar we hopen natuurlijk dat ze nog vele jaren plezier aan elkaar mogen beleven. Mijn moeder is, net als ik, (van wie heb ik dat toch...🤔) een echt hondenmens.

Ben benieuw hoeveel wij hier straks bij de opvoeding van de kleine gaan merken van al die corona wandelaars...
Loop je ook tegen (corona)beperkingen op qua socialiseren?

[Evee]

Ik ga morgen voor Qila naar de dierenarts bellen. Ze zwalkte bij het lopen met haar linker schouder omlaag. Het begon de dag voor kerst. Het is de 3e keer in een half jaar, de andere keren was het maar kort, toen dacht ik nog dat het een spiertje was of dat ze ergens in gestapt had, maar nu echt meerdere dagen. Het werd wel steeds minder, maar was over meer dagen zichtbaar.  Ze is traag, lui, er zit geen snelheid in. Bij sneller lopen werd het erger. 

 

Het voelt nergens dik of warm, ik mag alles bewegen, overal duwen, ze lijkt geen pijn te hebben. Het lijkt niet aan haar poot te liggen, voor mijn gevoel meer in haar rug of nek? 

 

Inmiddels is het weer over, maar ik wil het toch uitgezocht hebben. 3x in een half jaar is geen toeval meer. 

 

[Gast]

@Bammyflurry leuk, wat voor ras wordt het?

En ja, ik merk zeker beperkingen in het socialiseren! Je kan wel naar bijvoorbeeld de dierenwinkel, maar niet naar een bouwmarkt, tuincentrum of winkelstraat. Dierentuin ook niet. Alles is dicht. Ik ging vorige week met Tumtum met de bus, had de hele bus voor mij alleen. Prima hoor, ging vooral om de geluiden, maar beetje volk was wel prettig geweest voor de socialisatie. In het nieuwe jaar gaan we met de trein, kijken hoe dat gaat. Metro en tram staan ook nog op het lijstje, maar dan moeten we eerst met de trein naar Amsterdam. Rustig opbouwen. 
 

@Evee succes. Laat je weten wat er uit gekomen is..? 

[Gast]

Op 28-12-2020 at 19:07 zei Evee:

Ik ga morgen voor Qila naar de dierenarts bellen. Ze zwalkte bij het lopen met haar linker schouder omlaag. Het begon de dag voor kerst. Het is de 3e keer in een half jaar, de andere keren was het maar kort, toen dacht ik nog dat het een spiertje was of dat ze ergens in gestapt had, maar nu echt meerdere dagen. Het werd wel steeds minder, maar was over meer dagen zichtbaar.  Ze is traag, lui, er zit geen snelheid in. Bij sneller lopen werd het erger. 

 

Het voelt nergens dik of warm, ik mag alles bewegen, overal duwen, ze lijkt geen pijn te hebben. Het lijkt niet aan haar poot te liggen, voor mijn gevoel meer in haar rug of nek? 

 

Inmiddels is het weer over, maar ik wil het toch uitgezocht hebben. 3x in een half jaar is geen toeval meer. 

 

Nog gelukt om een afspraak te maken? 

[Evee]

Voor volgende week pas!

[Gast]

3 uur geleden zei Evee:

Voor volgende week pas!

Dat is nog best lang wachten. 

[Evee]

Dat wachten was mijn eigen schuld hoor, ik heb er zelf geen haast achter gezet en voorkeur voor een bepaalde dierenarts 😉

Vanmiddag moeten we, dus ik ben benieuwd.