Dominant door hormonen

[Newport]

Mijn voedster van vier maanden is sinds drie dagen niet meer zindelijk. Ze keutelt door het hele huis en blijft plassen op de bank. Mijn (gecastreerde) ram oogt al twee dagen vermoeid. Ik zag net dat mijn voedster op hem aan het rijden was, terwijl hij in eerste instantie de dominantste was van de twee. De koppeling ging twee maanden geleden overigens zonder slag of stoot en er zijn verder geen "problemen" geweest. Ik vermoed dat dit gedrag komt door haar hormonen. Wat kan ik nu het beste doen? Ik heb al bij de dierenarts geïnformeerd voor sterilisatie, maar in verband met het Corona virus en het feit dat ik afhankelijk ben van vervoer, kan dit niet binnen korte termijn. Moet ik het in de tussen tijd in de gaten blijven houden en kan ik haar hierin corrigeren? Wanneer haal ik ze eventueel uit elkaar als het uit de hand dreigt te lopen door de irritatie van mijn ram? Alvast bedankt voor het meedenken!

[Eefje]

Ah een puber, sterkte 😅. Ze kan geholpen worden als ze 6 maanden oud is, voor die tijd kun je weinig doen. Corrigeren gaat niet helpen, die hormonen zijn zo sterk aanwezig nu. Als het echt knokken wordt, of als je ram echt geen rust meer krijgt kun je ze scheiden. Helemaal scheiden, zodat ze elkaar niet meer zien of ruiken en dan later opnieuw koppelen.

Jonge konijntjes zijn vaak gemakkelijk te koppelen, ze hebben nog geen territoriumdrift. In de puberteit verandert dat, het karakter wordt gevormd en het komt voor dat een koppel dat als jonkies prima samen ging vanaf dat moment niet meer samen kan. Castratie zal wat van de hormonen doen afzwakken, maar niet volledig. Mijn ram kwam gecastreerd en wel met een leeftijd van 6 maanden bij mij. Hij was toen echt nog een kindje en begon laat met puberen. Hij heeft van 8 tot 12 maanden leeftijd gepuberd. Niet zo heel heftig, maar wel erg vervelend en ik heb het ook spannend gevonden of mijn koppel elkaar nog wel lief zou blijven vinden. Dat is het risico wat je helaas loopt met jonge konijntjes (en ook de reden dat zoveel konijnen van een maand of 6-7-8 oud in de opvang belanden). 

[Renske34]

Ik heb dit ooit ook meegemaakt en toen bleek de rijdende 'voedster' toch geen voedster maar een rammetje 😅

Dat zal hopelijk niet het geval zijn bij jou. Mijn voedster was gecastreerd maar ik had niet het idee dat het hormonaal veel hielp. Misschien bij de jouwe wel. 

 

Als je ram wel voldoende eet en drinkt en toch voldoende rust krijgt zou ik het even aankijken. Vechten ze verder niet? Hoe gaat het met hem?

[Evee]

Dominantie komt niet door hormonen, maar door karakter. Karakter ontwikkelt wel vooral in de puberteit, dat is de tijd dat ook de hormonen opspelen. Maar een konijn dat dominant is, is na de puberteit of na castratie niet opeens een mak lammetje. Dat is echt een karaktereigenschap. 

 

Maar jouw voedster is de puberteit in gegaan. De hormonen spelen op, territoriaal gedrag, rangordebepaling, karakterontwikkeling. Dit is nog maar het begin hoor! 

 

Je hebt kans dat je koppel geen match blijkt te zijn in deze periode. Dat gebeurt best vaak. Jonge konijntjes zijn makkelijk samen te zetten, maar zodra ze hun "eigen ik" ontwikkelen,  hun karakter, zijn ze niet altijd meer een goede match.  Dan blijken de karakters niet bij elkaar te passen. Houd er dus rekening mee dat de kans er is dat je ze uit elkaar moet halen, als ze echt gaan vechten.
 

Maar het kan ook zijn dat ze wel een match zijn. Ook dan zie je in de puberteit wel meer onrust, meer rangorde bepalend gedrag, "onzindelijkheid" (eigenlijk zie je dat ze hun eigen geurtje overal op achter willen laten met urine, keutels en door met hun kin over dingen te wrijven, ze zeggen dan "van mij!"). 

 

Corrigeren heeft in ieder geval geen zin. Afwachten of het blijft goed gaan. Zorgen dat alles op orde is, voldoende leefruimte, niet wisselen van terrein (dan laait de territorium-afbakening en rangordebepaling alleen maar meer op). Let goed op de gezondheid van de konijnen. Eten ze goed, drinken ze goed, is er geen extreme stress, zijn er geen wondjes ontstaan? En zodra je kan, de dame laten castreren. 
 

Na castratie is het niet opeens de volgende dag weer over hoor, het gedrag. Het kan zeker wel tot een maand of 3 duren voor je hormonaal gedrag na castratie ziet minderen. En niet al het hormonale gedrag verdwijnt, er worden ook op andere plekken in het lichaam hormonen aangemaakt. 

 

Het is niet het leukste konijnengedrag, zeker niet als het konijnen in huis zijn. Er zijn konijnen die in de puberteit zo hormonaal worden dat ze op alles rijden, voeten, andere huisdieren, kussens. Ze piesen alles onder, soms sproeien ze tot een meter hoog tegen de muren aan (ja dat heb ik wel eens bij iemand in huis gezien... heel lekker... not). En zowel voedsters als rammen kunnen sproeien. Ze kunnen behoorlijk knorrig en territoriaal worden van gedrag, gaan aanvallen dus als je in hun terrein komt. Aan de ene kant vind ik het altijd wel mooi om te zien hoe dit gedrag ingebakken zit in de natuur van konijnen. Maar het is niet altijd fijn, handig of praktisch. Zoals Eefje ook zegt, het is niet voor niets dat veel konijnen rond de leeftijd van een maand of 7 al worden afgestaan. Het kunnen echt monstertjes zijn in de puber-periode.

[Newport]

Bedankt voor de reacties! Ze heeft dit gedrag na de betreffende avond niet meer vertoond. Wel piept ze af en toe als mijn ram in de buurt is en duikt ze in één. Net alsof ze bang is. Het volgende moment wassen ze elkaar weer. Hij lijkt er ook weinig van te begrijpen. We gooien het maar op het zijn van een vrouw...