mammafelina Geplaatst: 25 juli 2020 Delen Geplaatst: 25 juli 2020 Vorige week heeft mijn moeder een kat van 1 jaar oud uit het asiel gehaald. Het beestje is alleen verschrikkelijk angstig en kruipt weg zodra je in de buurt komt. Hij zit 9 van de 10 keer verstopt op zolder, maar dit vind mijn moeder niet zo leuk. Zij heeft een kat genomen voor de gezelligheid. Weet iemand misschien hoe we het beestje minder angstig kunnen krijgen? Link naar reactie Delen op andere sites Meer opties om te delen...
Evee Geplaatst: 25 juli 2020 Delen Geplaatst: 25 juli 2020 Niet opgeven. Geen gekke dingen doen, maar gewoon een normaal ritme, zodat ze dat leert kennen. Het katje klinkt een beetje als onze Isis, toen ik haar uit het asiel haalde. Ze was bang van iedereen, elk geluid, alles in haar omgeving leek het wel. TV aan? Zat ze ergens boven onder het bed verstopt. Visite? Ging je iets doen (al liep je maar met een wasmand in huis ofzo, ze vloog alle kanten op om maar weg te komen. Het had gewoon tijd nodig. Ze wende aan de gewoontes, de voermomentjes, wist precies wanneer het rustig in huis was. Na een maand kwam ze steeds vaker bij ons zitten. Een week is nog maar kort, het komt vast nog wel goed 🙂 Nu zijn we jaren verder, inmiddels is ze zo aanhankelijk dat ik dat wel eens beu raak 🤣 Ze volgt mij overal, klimt soms in mijn broek / kleding omhoog om op m'n schouders mee te liften als ik rond loop, zodra ik ergens zit, zit zij bij mij. 1 Link naar reactie Delen op andere sites Meer opties om te delen...
JokeC Geplaatst: 25 juli 2020 Delen Geplaatst: 25 juli 2020 Als het katje genoeg mogelijkheden heeft om zich een beetje veilig te voelen (liefst een paar hoge plekken), zodat ze "de kat uit de boom kan kijken", dan komt het vast goed, zoals Eeve al aangegeven heeft. Net als met konijnen: laat het initiatief aan haar, niets forceren. Als je moeder zachtjes praat of neuriet in haar buurt zonder haar aan te kijken of te benaderen dan went ze aan het geruststellende geluid van je moeders aanwezigheid. Link naar reactie Delen op andere sites Meer opties om te delen...
mammafelina Geplaatst: 25 juli 2020 Auteur Delen Geplaatst: 25 juli 2020 Bedankt voor de tips. Ik ga morgen naar mijn moeder toe, dan zal ik jullie tips zeker met haar delen. Zij wil dat ik morgen ga proberen het beestje te vangen, maar ik denk dat ik het daar alleen maar erger mee maak. Hij moet gewoon eerst vertrouwen en een veilig gevoel krijgen. Volgens mij en als ik jullie tips zo lees zeggen jullie hetzelfde, moet hij gewoon nog even wennen. Link naar reactie Delen op andere sites Meer opties om te delen...
IreneM Geplaatst: 26 juli 2020 Delen Geplaatst: 26 juli 2020 Dat zou ik echt absoluut niet doen. Gewoon heel veel geduld hebben. Misschien dat een Feliway stekker nog kan helpen? 1 Link naar reactie Delen op andere sites Meer opties om te delen...
Punky punk Geplaatst: 27 juli 2020 Delen Geplaatst: 27 juli 2020 Gewoon alles rustig aandoen. Mijn Moesha was ook zo in het begin. Net zoals bij @Evee schrok ze van alles. En als ik zeg alles, bedoel ik ook alles!! Elk geluid, elke beweging, ... wij hebben haar altijd gewoon laten doen en soms gewoon aan het praten tegen haar.Dat heeft ook echt zijn vruchten afgeworpen. Nu vertrouwt ze ons! Ze komt in de avond op je voeten zitten. En terwijl ze aan het grote raam staat, kijkt ze je echt zo aan van, ja? En wanneer kom je eindelijk dat venster nu eens opendoen? Als er andere mensen zijn in ze nog wel heel schrikachtig!! Maar... het gaat nog steeds elke dag beter!! En daar ben ik zooo blij om!! Ik zou het beestje echt niet gaan vangen! Ik zou haar gewoon laten doen, en dan gaat alles wel vanzelf!! Heb er vertrouwen in!! Link naar reactie Delen op andere sites Meer opties om te delen...
Aanbevolen berichten