Ga naar inhoud

De dierenartsavonturen van Lewis


Pablo&Lola

Aanbevolen berichten

Mijn konijn Lewis heeft al meerdere topics op zijn naam staan (zie 'Traanoog?' en 'Ervaring traanbuisspoeling'), maar ik begin toch maar weer een nieuwe, want zijn situatie is nog steeds een beetje vreemd en ik weet niet echt wat ik ermee aan moet. 

 

Kort samenvattend: Een tijdje terug zijn we voor de eerste keer met hem naar de dierenarts gegaan, omdat hij een wat vochtig linkeroogje had. Zijn linker traanbuis leek verstopt en we kregen een oogzalf mee om hem hiervoor de behandelen. Halverwege de behandeling wilde Lewis niet meer eten. Hij is toen een weekend lang opgenomen geweest bij de dierenarts, die hem heeft gedwangvoerd en pijnstiller en darmstimulerende middelen heeft gegeven. Zijn keutels bleven gedurende dat weekend op een paar na uit en echt goed zelfstandig eten deed hij ook niet. Na dat weekend hebben we hem toch maar weer opgehaald, want dwangvoeren en medicatie toedienen kunnen wij zelf ook wel. Het blijven dwangvoeren bleek echter niet nodig, want Lewis begon bij thuiskomst direct fanatiek te eten en te keutelen, ook na het stoppen van de medicatie. Dit bleef hij doen tot afgelopen weekend.

 

Zaterdagochtend vond ik hem wel erg diep in slaap, maar nadat hij eenmaal wakker was heeft hij gewoon zijn ochtendbiks gegeten. 's Middags lag hij toch wel vreemd in de ren, bewoog hij ontzettend sloom en in groente of ander lekkers had hij geen zin. Toen dus toch maar weer naar de dierenarts gegaan. Deze kon wederom niets geks ontdekken en met nieuwe porties pijnstiller en darmstimulerende middelen ben ik weer met Lewis naar huis gegaan. Ook nu bij thuiskomst leek er weer niks aan de hand. Lewis begon direct hooi en groente te eten en van het slaperige konijn was niks meer over.

 

Morgen heb ik een telefonische afspraak met de dierenarts om een update te geven van hoe hij het nu doet en eventuele vervolgstappen bespreken. In eerste instantie zou één van die vervolgstappen bijvoorbeeld een uitgebreide bekinspectie onder narcose zijn, maar ja, er lijkt nu weer helemaal niks aan de hand te zijn. En heel eerlijk, ik zie er een beetje tegenop om Lewis onder narcose te brengen als het niet noodzakelijk is. Aan de andere kant is het volstrekt onduidelijk waarom hij nu twee keer een moment heeft gehad dat hij niet meer wilde eten, wat na een ritje naar de dierenarts compleet over lijkt te zijn. Gezondheidsproblemen liggen het meest voor de hand, maar ergens denk ik ook aan stress: de eerste keer stress van de oogzalf, de tweede keer misschien stress van een buurtkat in de tuin waar we op dit moment vrij veel last van hebben?

 

Hebben andere BB-leden ervaring met soortgelijke situaties? Wat zouden jullie doen? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het kan hoor, stress kan veel invloed hebben op een konijn.

 

Ik heb niet precies hetzelfde, maar ook wel een beetje zo een onoplosbaar oog-mysterie. 

 

Charlie heeft af en toe pus in haar oog. Soms best veel. Haar gebit is al nagekeken, ook onder verdoving, er zijn al foto's gemaakt. Ze heeft al diverse oogdruppels en zalfjes gehad, maar niets lijkt effect te hebben. Ze heeft geen beschadigingen of verkleuringen in haar ogen. Je zou denken dat er ergens een ontsteking zit, gezien de pus, maar die is nergens te vinden. Het blijft ook bij haar onduidelijk wat de oorzaak is. Ook ziet ze niet / nauwelijks met de oog denken we, want ze reageert pas als je het oog aanraakt. 

 

Omdat ze er zelf geen pijn of hinder van lijkt te hebben, heb ik het na die onderzoeken uiteindelijk maar laten rusten. De dierenarts stelde voor dat ik evt nog naar een oogspecialist in België zou kunnen, maar omdat Charlie er zelf geen last van lijkt te hebben, vond ik dat tot nu toe de stress niet waard. 

 

Ze heeft 1x niet willen eten, toen had ze kleine haakjes. Bij de inentingen gaf de dierenarts aan dat er nu ook weer een beetje randjes zitten aan de kiesjes, dus als ze er last van krijgt moet ik gewoon weer bellen om die bij te laten werken. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb ook een keer gehad dat een konijn niet wilde eten en na het dierenartsbezoek was er echt niks meer aan de hand. Maar als het vaker voorkomt is natuurlijk wel vreemd. Ik kan er eigenlijk zelf niks zinnigs over zeggen. Ik zou trouwens verwachten dat een konijn dat zo gestresst is juist niet diep in slaap zou zijn maar alert blijft.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Pfff, mijn vermoeden werd zojuist grotendeels bevestigd. Eén van onze binnenkatten begon onrustig te doen en toen we naar buiten keken, zagen we drie (!) buurtkatten in de voortuin zitten. Ik ging meteen even bij de konijnen in de achtertuin kijken, want ze moesten toch hun avondbiks nog krijgen en zag dat Lewis heel erg alert en angstig in de ren zat. Ook Lola zat alert op haar achterpoten. Lola is over het algemeen niet zo bang en ging dan ook meteen haar biks eten. Lewis niet, die heeft geen hap genomen en zat te trillen van angst/stress... ☹️ Ik heb even bij ze in de ren gezeten en rustig tegen hem gepraat, maar het leek niet echt te helpen. Ik houd ze nu even via de bunnycam in de gaten en ga het straks nog maar een keer proberen. Iemand tips? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

4 minuten geleden zei Marjoleink:

Op wacht staan met een supersoaker? Plantjes in de tuin waar katten een hekel aan hebben?

 

Haha, als ik overdag niet hoefde te werken, zou ik best de hele nacht met een supersoaker katten willen afschrikken. Ik kan ook mijn terrorkat erop afsturen, maar dan hebben de buren waarschijnlijk binnen korte tijd geen katten meer (is het probleem voor ons wel opgelost). Middeltjes die katten moeten afschrikken werken helaas niet, dus plantjes denk ik ook niet. Ik denk dat we zwaarder geschut nodig hebben. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

19 uur geleden zei Evee:

Het kan hoor, stress kan veel invloed hebben op een konijn.

 

Ik heb niet precies hetzelfde, maar ook wel een beetje zo een onoplosbaar oog-mysterie. 

 

Charlie heeft af en toe pus in haar oog. Soms best veel. Haar gebit is al nagekeken, ook onder verdoving, er zijn al foto's gemaakt. Ze heeft al diverse oogdruppels en zalfjes gehad, maar niets lijkt effect te hebben. Ze heeft geen beschadigingen of verkleuringen in haar ogen. Je zou denken dat er ergens een ontsteking zit, gezien de pus, maar die is nergens te vinden. Het blijft ook bij haar onduidelijk wat de oorzaak is. Ook ziet ze niet / nauwelijks met de oog denken we, want ze reageert pas als je het oog aanraakt. 

 

Omdat ze er zelf geen pijn of hinder van lijkt te hebben, heb ik het na die onderzoeken uiteindelijk maar laten rusten. De dierenarts stelde voor dat ik evt nog naar een oogspecialist in België zou kunnen, maar omdat Charlie er zelf geen last van lijkt te hebben, vond ik dat tot nu toe de stress niet waard. 

 

Ze heeft 1x niet willen eten, toen had ze kleine haakjes. Bij de inentingen gaf de dierenarts aan dat er nu ook weer een beetje randjes zitten aan de kiesjes, dus als ze er last van krijgt moet ik gewoon weer bellen om die bij te laten werken. 

 

Oh, wat gek inderdaad. Heeft ze het pus alleen bij het oog waarvan jullie vermoeden dat ze er niets meer mee ziet of ook bij het andere oog? 

 

Lewis zijn traanoog lijkt eigenlijk wel 'over' te zijn. Er was sowieso nooit echt constant traanvocht, maar af en toe wat vochtig onder het oogje. Het vocht was ook helder, niet troebel of pussig gelukkig. 

 

Vandaag doet hij ook gewoon weer 'normaal'. Ik houd het voor nu dus toch even op stress, maar als het binnen korte tijd weer gebeurd dat hij zijn eten laat staan, dan laat ik hem uitgebreider onderzoeken. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

1 minuut geleden zei Pablo&Lola:

 

Oh, wat gek inderdaad. Heeft ze het pus alleen bij het oog waarvan jullie vermoeden dat ze er niets meer mee ziet of ook bij het andere oog? 

Alleen bij het oog waar ze af en toe pus heeft. Met het andere oog ziet ze nog wel iets in ieder geval. Of dat perfect is betwijfel ik, maar ze reageert daar wel beter op en voor mijn idee is ze niet volledig blind. 

 

1 minuut geleden zei Pablo&Lola:

 

Lewis zijn traanoog lijkt eigenlijk wel 'over' te zijn. Er was sowieso nooit echt constant traanvocht, maar af en toe wat vochtig onder het oogje. Het vocht was ook helder, niet troebel of pussig gelukkig. 

 

Vandaag doet hij ook gewoon weer 'normaal'. Ik houd het voor nu dus toch even op stress, maar als het binnen korte tijd weer gebeurd dat hij zijn eten laat staan, dan laat ik hem uitgebreider onderzoeken. 

 

Snap ik! Het is toch altijd lastig afwegen. Hopelijk heeft hij nergens meer last van en was het inderdaad stress!

Link naar reactie
Delen op andere sites

20 uur geleden zei IreneM:

Ik heb ook een keer gehad dat een konijn niet wilde eten en na het dierenartsbezoek was er echt niks meer aan de hand. Maar als het vaker voorkomt is natuurlijk wel vreemd. Ik kan er eigenlijk zelf niks zinnigs over zeggen. Ik zou trouwens verwachten dat een konijn dat zo gestresst is juist niet diep in slaap zou zijn maar alert blijft.

 

Ik zat zelf te denken dat hij misschien de hele nacht op de uitkijk heeft gestaan tot hij echt niet meer kon en uiteindelijk toch in slaap is gevallen. Jammer dat je ze nooit kan vragen wat er mis is. Of nou ja, je kan het wel vragen, maar een duidelijk antwoord krijg je niet. 😉

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .