Ga naar inhoud

Gedrag na sterilisatie


Iris Fujan

Aanbevolen berichten

Hallo allemaal,

 

Ik heb vorige week vrijdag mijn dwerghangoor laten steriliseren, dit omdat zij erg hormonaal gedrag vertoonde, overal met de kin overheen wrijven, op het mannetje fietsen en opgezwollen tepels, dus geen andere optie meer dan steriliseren. Dit viel gelukkig allemaal hartstikke mee en is al bijna helemaal hersteld! 
 

Nou vind ik op internet best weinig informatie over gedrag van konijnen na de sterilisatie. Nu merk ik wel dat ze niet meer heeft gefietst op het mannetje. Maar ik heb er sinds kort nog een kleine bij van ongeveer 9 weekjes oud nu. En ze jaagt haar vaak achterna, nu vraag ik me af wat dat gedrag betekent en of jullie ervaring hebben met dit soort gedrag? En of dat wel nog kan gaan afnemen. Ze is sowieso een dominante, pittige dame. 
 

Alvast bedankt voor jullie reacties! 
 

Groetjes,

Iris 
 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als ik het goed begrijp had je eerst een koppeltje. De voedster is pas geleden geholpen. En nu is er een jong voedstertje bij en wil je een drietal vormen. Volgens mij is 9 weken vrij jong om gekoppeld te worden, maar dat weet ik niet zeker. Heb je ze op neutraal terrein zitten? Zijn er genoeg plekken waar ze elkaar kunnen ontwijken? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het blijft wel een risico met zo'n jonkie. Als het nu goed gaat, kan het alsnog gebeuren dat het niet meer klikt als ze volwassen wordt. Misschien iets om tegen die tijd even in de gaten te houden.

Mijn oog valt op het woord "kooi". Nu is het zo dat de kooien die in dierenwinkels verkocht worden als geschikt voor een aantal konijnen, eigenlijk allemaal te klein zijn. Mag ik vragen hoe groot het verblijf is dat ze dag en nacht tot hun beschikking hebben?

Link naar reactie
Delen op andere sites

8 minuten geleden zei Marjoleink:

Het blijft wel een risico met zo'n jonkie. Als het nu goed gaat, kan het alsnog gebeuren dat het niet meer klikt als ze volwassen wordt. Misschien iets om tegen die tijd even in de gaten te houden.

Mijn oog valt op het woord "kooi". Nu is het zo dat de kooien die in dierenwinkels verkocht worden als geschikt voor een aantal konijnen, eigenlijk allemaal te klein zijn. Mag ik vragen hoe groot het verblijf is dat ze dag en nacht tot hun beschikking hebben?


De kooien in dierenwinkels ben ik met je eens, die zijn ook echt te klein. Dit is wel echt een ruime, grote kooi. Hoe groot die precies is zou ik moeten opmeten. Verder zijn ze er gemiddeld op een dag toch wel zeker 10 uur uit en aan het rennen. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Voor een drietal heb je toch zeker 6 vierkante meter nodig  aan permanente leefruimte, liever meer. Drietallen zijn vaak ook erg onrustig, er valt vaak één konijn buiten de boot. 

 

En 9 weken is te jong om te koppelen en kan best traumatiserend zijn voor zo een jonge dame, plus dat die nog totaal geen karakter ontwikkeld heeft, en het dus ook eigenlijk geen echte koppeling is. Als het dus wel goed ging, is dat meer omdat er onder de oudere konijnen nog een bepaalde acceptatie van zo een jong konijn in het algemeen is, het zegt dus niets over of de karakters straks wel bij elkaar blijven passen. Dat jouw voedster nu al achter de jonge voedster aanjaagt, kan een voorteken zijn dat als de jonge dame straks opgroeit, het niet meer goed zal gaan als drietal. Ik betwijfel of dit gaat werken. Zeker als ze ook nog opgesloten worden in een kooi 14 uur per dag.  

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik denk dat Iris genoeg ruimte heeft voor haar beestjes, maar volgens mij was de vraag van haar of mensen hier haar meer informatie kunnen geven over het gedrag van haar oudere voedstertje. 

 

Ps. Toevallig weet ik hoe groot de 'kooi' van Iris is, die is meer dan ruim voldoende voor haar 3 kleine dwergjes

Link naar reactie
Delen op andere sites

52 minuten geleden zei Bram Hermans:

Ik denk dat Iris genoeg ruimte heeft voor haar beestjes, maar volgens mij was de vraag van haar of mensen hier haar meer informatie kunnen geven over het gedrag van haar oudere voedstertje. 

Ruimte, of het gebrek daaraan, kan grote invloed hebben op het gedrag, vandaar dat we daar ook naar vragen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

3 uur geleden zei Bram Hermans:

Ik denk dat Iris genoeg ruimte heeft voor haar beestjes, maar volgens mij was de vraag van haar of mensen hier haar meer informatie kunnen geven over het gedrag van haar oudere voedstertje. 

 

Ps. Toevallig weet ik hoe groot de 'kooi' van Iris is, die is meer dan ruim voldoende voor haar 3 kleine dwergjes

 

Het is geen aanval, maar mensen verkijken zich zo ontzettend snel op hoe groot een hok daadwerkelijk is als je de binnenkant - dus de echte leefruimte gaat nameten. De grootste konijnenkooien die in winkels te koop zijn, bieden echt maximaal 160x80 cm ruimte (en dat zijn dan vaak nog de BUITENmaten, dus niet de daadwerkelijke leefruimte. Veel mensen vinden dat supergroot. En als je het vergelijkt met een 80x50 cm postzegel standaardkooi, lijkt het ook groot. Maar dat is het helaas niet. De leefruimte in zo hok is maar 1,28 vierkante meter. Dat is dus al te klein voor een koppel konijnen, laat staan voor een groep. Je komt eigenlijk alleen aan genoeg leefruimte als je een kooi combineert met een ruime ren. 

 

En één van de belangrijkste slagingsfactoren voor een konijnengroep is voldoende ruimte. Wat dus ook de reden is dat het zo vaak genoemd word. Voor een drietal is 6 vierkante meter echt aan te raden.

 

Voor konijnengroepen die binnen in huis leven, wordt bijvoorbeeld vaak een slaapkamer als konijnenkamer ingericht, om aan voldoende ruimte te komen, waar ze dan dus echt 24/7 in lopen. Wisselen van terrein, dus ze het ene moment opsluiten, en dan wel weer een aantal uur laten loslopen, zorgt er vaak ook voor dat konijnengroepen onrustiger worden, omdat het territorium niet altijd toegankelijk is, zie je in dat soort situaties dat er elke keer dat ze weer op het terrein mogen weer een nieuwe rangordestrijd komt. Wat de slagingskans van een groep ook vermindert. 

 

Maar ik realiseerde mij dat haar oorspronkelijke vraag was hoe gedrag na sterilisatie (castratie) van een voedster verminderd, nouja, niet veel. De scherpe kantjes qua hormonaal gedrag gaan er wel een eind af meestal, je ziet minder (geen) schijnzwangerschappen meer, en daardoor minder knorrig en hormonaal gedrag, wat juist weer positief werkt in groepen. Vaak verbetert de zindelijkheid ook wel wat na castratie, omdat ze minder hormonaal plassen of sproeien (ja, ook voedsters kunnen sproeien). De meest belangrijke reden voor castratie van een voedster blijft toch echter het voorkomen van baarmoederkanker als je het mij vraagt. 

  • Vind ik leuk 1
  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

2 uur geleden zei Evee:

 

Het is geen aanval, maar mensen verkijken zich zo ontzettend snel op hoe groot een hok daadwerkelijk is als je de binnenkant - dus de echte leefruimte gaat nameten. De grootste konijnenkooien die in winkels te koop zijn, bieden echt maximaal 160x80 cm ruimte (en dat zijn dan vaak nog de BUITENmaten, dus niet de daadwerkelijke leefruimte. Veel mensen vinden dat supergroot. En als je het vergelijkt met een 80x50 cm postzegel standaardkooi, lijkt het ook groot. Maar dat is het helaas niet. De leefruimte in zo hok is maar 1,28 vierkante meter. Dat is dus al te klein voor een koppel konijnen, laat staan voor een groep. Je komt eigenlijk alleen aan genoeg leefruimte als je een kooi combineert met een ruime ren. 

 

En één van de belangrijkste slagingsfactoren voor een konijnengroep is voldoende ruimte. Wat dus ook de reden is dat het zo vaak genoemd word. Voor een drietal is 6 vierkante meter echt aan te raden.

 

Voor konijnengroepen die binnen in huis leven, wordt bijvoorbeeld vaak een slaapkamer als konijnenkamer ingericht, om aan voldoende ruimte te komen, waar ze dan dus echt 24/7 in lopen. Wisselen van terrein, dus ze het ene moment opsluiten, en dan wel weer een aantal uur laten loslopen, zorgt er vaak ook voor dat konijnengroepen onrustiger worden, omdat het territorium niet altijd toegankelijk is, zie je in dat soort situaties dat er elke keer dat ze weer op het terrein mogen weer een nieuwe rangordestrijd komt. Wat de slagingskans van een groep ook vermindert. 

 

Maar ik realiseerde mij dat haar oorspronkelijke vraag was hoe gedrag na sterilisatie (castratie) van een voedster verminderd, nouja, niet veel. De scherpe kantjes qua hormonaal gedrag gaan er wel een eind af meestal, je ziet minder (geen) schijnzwangerschappen meer, en daardoor minder knorrig en hormonaal gedrag, wat juist weer positief werkt in groepen. Vaak verbetert de zindelijkheid ook wel wat na castratie, omdat ze minder hormonaal plassen of sproeien (ja, ook voedsters kunnen sproeien). De meest belangrijke reden voor castratie van een voedster blijft toch echter het voorkomen van baarmoederkanker als je het mij vraagt. 


bedankt voor je reactie! Aan ruimte in ieder geval geen gebrek hier voor ze. 
Maar haar hele doen en laten werd beïnvloed door hormonen, het fietsen is al helemaal afgenomen. Sproeien deed ze gelukkig niet, gelukkig alle 3 zindelijk. En inderdaad de cijfers liegen er ook niet om.. zeker een groot argument om het te laten doen voor voedsters. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .