Ga naar inhoud

Coccidiose herbesmetting voorkomen


JokeC

Aanbevolen berichten

Mijn rammetje heeft coccidiose (gehad? keuteltjes van beide moppies zijn naar het lab gestuurd) en daar heb ik slapeloze nachten van gehad, omdat hij niet op wilde knappen, maar ook niet echt achteruit ging. Hij had een nieuwe echtgenote gekregen als weduwnaar en dat is misschien teveel stress geweest? Op een bepaald moment dacht ik dat hij van de plonzen medicatie die hij kreeg beroerd werd, want toen ik voor een noodgeval weggeroepen was en van 's morgens tot 's avonds weg was geweest, had hij tweemaal geen dosis medicatie gekregen en hoewel ik dacht dat ik hem dood aan zou treffen, leek hij zich beter te voelen. Toeval of niet, in overleg met de konijndeskundige DA heb ik afgesproken alles af te bouwen, medicatie (behalve dan de Baycox-kuur) en critical care. Meneertje knapte snel op en is nu zo goed als zijn oude vertrouwde zelfje gelukkig. Eten, slapen, spelen, plassen, keutelen....lijkt allemaal dik in orde. 

 

Nu hoor en lees ik overal dat het een moeilijk te bestrijden besmetting is. Ik maak tweemaal daags de ren, speelgoed, kattenbak, drinkbakjes schoon met amonia (verdund hoor), goed naspoelen met schoon water natuurlijk. Keutels worden meteen weggehaald overdag. Volgens de informatie kunnen de keuteltjes voor herbesmetting zorgen, omdat zich tussen 24 en 36 uur spore vormen die weer opgenomen kunnen worden door de konijnen? Zoals ik het begrijp heeft de Baycox-kuur (2x 5 dagen met vijf dagen ertussen, voor beide konijnen) voorkomen dat de ééncellige parasiet zich kan delen dus zich kan voortplanten waardoor het konijn minder parasieten in de darmen heeft en dus makkelijker de strijd aan kan om de parasiet onder controle te houden. 

 

Als ik de keutels nooit langer dan 10-12 uur (van 's nachts tot na ons ontbijt plus kinderen op weg helpen) in de ren plus kattenbak laat liggen en alles met amonia reinig tweemaal daags, dan kan er toch geen herbesmetting optreden? 

Als er straks in de keuteltjes hopelijk geen coccidiose wordt aangetroffen, is de besmetting dan echt weg? 

 

 

 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Ik zie dat je nog geen reactie hebt gekregen op je vraag. Ik denk dat dat is omdat het best lastig is om te zeggen, ik ben geen expert in ontsmetten van konijnenhokken en er is helaas ook geen simpele doe-het-zelf manier om te testen of iets goed genoeg ontsmet is of niet.

 

Ik zou zelf denk ik wel een wat sterker ontsmettingsmiddel gebruiken, bijvoorbeeld halamid. Niet dagelijks, maar wel na de kuur. Wel heel goed naspoelen, maar dat is met alle ontsmettingsmiddelen belangrijk.

 

Misschien dat je uit dit artikel ook nog wat tips kan halen:
https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-huisvesting/post/schoonmaken-van-een-konijnenhok/

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Coccidiose-spore(n?) is alleen te doden door stoom of amonia volgens de informatie (ook van de konijnenkundig dierenarts) dus dat heb ik gebruikt. Met de stoomreiniger was meer werk en vervelender voor de konijnen dus dat heb ik niet elke dag gedaan, maar wel meerdere malen per dag met amonia, alles. Normaal maakte ik ook dagelijks de bakken en ren schoon, maar dan gewoon met citronella of zo. Zo gebeurd. 

 

Van  beide moppies zijn weer afzonderlijk de keuteltjes onderzocht op parasieten, omdat ik graag wilde weten welk konijn eventueel nog besmet was en waarmee (niet dat het uitmaakt voor de behandeling, maar omdat ik zeker wilde weten of de  coccidiose-besmetting bij Meneertje weg was, Mevrouwtje was bij de eerste keer onderzoek (nog?) niet besmet) en er was niets meer te zien!! Joepie, dat was een opluchting kan ik je zeggen. 

 

Ik ben nu iets minder neurotisch met schoonmaken, ietsjes maar, haha. De kattenbak wordt nog steeds twee maal daags met amonia gereinigd, keutels worden opgeveegd en de ren wordt eenmaal daags helemaal gereinigd met amonia. 

 

Ik denk dat ik het vertrouwen moet krijgen dat de besmetting om zeep geholpen is en dat ik weer "normaal" moet gaan doen, maar het duurde best lang voor ik er achter was wat hij mankeerde en jullie weten allemaal wat een ziek/kwakkelend konijn met je gemoed doet...niet veel goeds. Wat oorzaak en gevolg is geweest, weet ik niet, misschien een ongelukkige samenloop van omstandigheden, maar hij lijkt weer in orde nu. Behalve dat ik nu weer in de rats zit vanwege de hitte. Jaja, ik weet het, ik ben totaal ongeschikt voor het houden van konijnen, maar ze zijn er nu eenmaal en ik vind die moppies zo te gek dus moet ik er zo goed mogelijk voor zorgen. 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik denk dat veel konijnenbaasjes je overmatige poetsgedrag wel snappen hoor, wat dat betreft zou je willen dat ze konden vertellen wat ze mankeren. En als dit iets is wat kan helpen om ze beter te krijgen, dan maar neurotisch schoonmaken 😉 Fijn dat het beter gaat en de keuteltjes goed zijn! 

 

Bedankt voor het delen van de info en tips in ieder geval, wie weet heeft een toekomstig lezer er baat bij 🙂 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Er wordt over het algemeen aangenomen dat die coccidiose niet in de blindedarm zit, maar  in de rest van de darm of eventueel lever en dat de besmetting in stand gehouden wordt doordat het konijn de voetjes wast bijvoorbeeld waarmee op besmette keutels is getrapt of hun besmette maatje(s) wassen. De keuteltjes zijn niet meteen besmettelijk, omdat pas na meer dan 24 uur spore gevormd worden die voor herbesmetting kunnen zorgen. Dus  had ik beredeneerd dat als die keuteltjes niet langer dan 24 uur bleven liggen (dat gebeurt normaal ook nooit) en alles met amonia gereinigd was dat die spore dan geen kans hadden zich in de ren en kattenbak te ontwikkelen om de konijnen weer te kunnen besmetten. De één-cellige rotzakjes. 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

2,5 % en voor een konijntje van 1,6 kilo (volwassen, maar wel afgevallen door de narigheid) 0,8- 1 ml eens per dag, vijf dagen lang, vijf dagen niks en dan nog eens vijf dagen. Het dametje kreeg 1,2 ml per dag, want zij is wat zwaarder. 

De DA doseerde hoger dan een "normale" (is niet konijndeskundige) DA, zei hij. En na vijf dagen niets weer vijf dagen zou mijn "normale" DA ook niet hebben  gedaan. Dat heb ik nagevraagd. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

De 2,5% is ongeschikt om in de bek in te geven, is voor door het drinkwater. Oraal kan het irritatie geven in de slokdarm en daardoor stoppen met eten, ook inderdaad te hoge dosering waardoor je ook meestal stoppen met eten ziet, onlangs is Toltrazuril drops bijsluiter daarom ook aangepast. 

Wij houden 3 dagen behandelen aan en dan niet weer als het goed gaat. Overigens poetsen we niet zo als een gek, maar houden gewoon goed schoon en moet zeggen dat heeft vaak afdoende resultaat 🙂

Link naar reactie
Delen op andere sites

Maar in het drinkwater weet je niet of het allemaal naar binnen gaat en ook niet welk konijn hoeveel op heeft dus ik heb het in een spuitje met water gegeven en er een paar spuitjes water achteraan gegeven. Juist daarom.  Er werd ook bij verteld dat het een vieze smaak heeft en daarom minder goed opgedronken zou worden in het drinkwater. Ik ben geen konijn, maar het brandde in ieder geval wel op mijn tong, met verdunning met water wel stukken minder gelukkig. Brrr. 

 

Wie "we" precies zijn, weet ik niet 😉, maar ik durfde het niet net als "we" aan om geen amonia te gebruiken of niet het advies op te volgen van de konijnenkundige dierenarts. Ik heb geen ervaring met cocciodiose tot nu toe (gelukkig) en het werd benoemd als moeilijk te bestrijden dus ik heb geen risico genomen. "Vaak afdoende resultaat" zou ik niet aandurven als schijtert met maar 2 konijnen. Misschien kan dat wel als je veel ervaring hebt ermee zoals "we" ? Ik zal zeker deze methode bespreken. Bedankt in ieder geval voor je informatie. Dat helpt als het van (ervarings-?)deskundigen komt. 

 

Die DA zei al dat er onder konijnenkundig DA's ook verschil van behandeling is (soms?) voor allerlei aandoeningen, waar ik ook al niet blij van word.  Wat moet je dan als eigenaar? Ik weet niet dat 3 dagen in het drinkbakje en gewoon goed schoonhouden voldoende is meestal. Ik lees zoveel mogelijk in de hoop er een lijn in te zien die het beste resultaat lijkt op te leveren als een konijn iets mankeert. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Buitenom dat ook dierenartsassistent en met we bedoel ik dan ook mee konijnkundige collega diereanarts (en hele praktijk), samen met mij als konijnkundige assistent die beide veel nascholing ook volgen voor konijnen 🙂 Dus even wat breder toegelicht, helaas vaak dierenartsen houden ouderwetse dosering aan mbt Toltrazuril (werkzame stof van Baycox) en zijn niet bekend dat 2,5% eigenlijk niet geschikt is in de bek. Overigens zou ik altijd gaan voor in de bek ingeven, dan weet je zeker dat ze het binnen krijgen, maar dan wel voor de variant die geschikt is om in te geven in de bek en dus oraal veilig is 🙂

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je wel voor de uitgebreide introductie van "we". 😎 Wat is dan wel de geschikte variant? Dan kan ik dat doorgeven aan de DA en waar heeft jullie praktijk deze dosering op gebaseerd? Het is zo moeilijk als "klant" om te vertrouwen op in dit geval de DA. Ze zeggen allemaal dat ze de inbreng van de eigenaar erg waarderen, omdat die het dier het beste kent (wat ik van de meeste/veel eigenaren echt betwijfel) , maar als je dan wat zegt of oppert dan ben je of een "overbezorgde" eigenaar of een "google-eigenaar" en naar beiden luistert men niet. 😩

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Als je twijfels hebt over de kundigheid van je dierenarts met betrekking tot konijnen (want dat denk ik een klein beetje op te maken uit jouw verhaal), zou je ook eens op de lijst met konijnkundige dierenartsen kunnen kijken voor een andere:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen/post/lijst-met-konijnkundige-dierenartsen/

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik bedoelde het meer in het algemeen, maar de DA waar ik met de moppies (uiteindelijk) naar toe ben geweest, is een konijnenkundig DA (wat dat dan ook moge inhouden), volgt en geeft scholing (heb zelf ook onlangs een cursus gevolgd bij hem), is in ieder geval zichtbaar erg bedreven in het hanteren van konijnen en lijkt oprecht geïnteresseerd in konijnen. Is het een goede? Hoe moet ik dat weten? Omdat mijn moppie nog leeft? Omdat hij aardig zou zijn voor mens en dier? 

Ik had zelf eerder al bedacht dat ik de keutels wilde laten onderzoeken toen Meneertje niet voldoende wilde opknappen met al die verschillende medicijnen voor zijn maag en darmen en critical care, toegegeven ik was langzamerhand nogal wanhopig. Daar kwam die coccidiose-besmetting uit.  Of dat een gevolg was van iets anders of de oorzaak van de ellende weet ik niet, maar in ieder geval moest die besmetting aangepakt worden. 

 

De konijnenkundig DA schreef de dosering voor voor de Baycox. Hoe kan ik nu weten dat de praktijk waar Aniek werkt het beter weet/doet? Of dat Wilhelminapark in Utrecht het beter doet met andere doseringen/behandelplannen? Om maar wat te noemen. Ik wéét het gewoon niet. 

 

Ik probeer snel te leren van mijn eigen en andermans ervaringen, gebruik mijn hersens en hoop dat mijn beestjes het overleven. Dat is niet altijd het geval geweest, waarschijnlijk heeft een aantal van onze leden ook weleens "gelijk gehad", maar doordat de DA de informatie en bevindingen niet (voldoende) meenam in de diagnose een diertje verloren. Ik helaas ook. Wéér naar een andere DA, die ook zegt en op de site schrijft dat ze van de laatste ontwikkelingen op de hoogte zijn, eigenaren serieus nemen, blablabla. Ik vind het moeilijk dus. 🤔

Link naar reactie
Delen op andere sites

Fijn dat je een kundige dierenarts hebt waar je een goed gevoel bij hebt. Gaat het nog steeds goed met de nijntjes?

 

Ik denk dat het konijnkundige een combinatie is van weten dat je dierenarts daadwerkelijk genoeg interesse heeft in konijnen om bij te scholen, vertrouwen in de arts hebben, en wat ik ook belangrijk vind: het aangeven als iets buiten de eigen ervaring of mogelijkheden in de praktijk ligt. Zo stuurt mijn dierenarts regelmatig door naar specialisten op bepaalde vakgebieden. Waar ze dus meer specifieke kennis en apparatuur hebben om de behandeling verder te helpen. Wat ik dus ook echt super fijn vind.  Zo is één van mijn oppaskonijnen recent doorgestuurd naar een oogspecialist omdat die oogdrukmetingen kon doen bij konijnen, en mijn dierenarts zelf niet. Helaas mocht het niet baten en is het oogje van dat konijn verwijderd (wel door mijn eigen dierenarts). Maar toch, ben ik blij dat ze dat ze zo goed mee denkt en doorverwijst. 

 

Er is bij dierenartsen wel duidelijk verschil in vakgebied, interessegebied. En daar moet je een beetje op letten. Zie het als een huisarts voor mensen, die weten van alles wel iets, maar sturen je door naar een specialist in het ziekenhuis als het te specifiek word. Bij dierenartsen is het zo dat elke dierenarts wel een bepaald expertise heeft, maar niet op alle gebieden. Ik denk dat er best meer gebruik gemaakt mag worden / doorverwezen mag worden naar elkaar voor de specialismes. Gelukkig zie je het wel steeds vaker 🙂 

 

En wat denk ik ook wel mee helpt, is als baasje aangeven dat je wel wat verder wil gaan dan de gemiddelde huisdiereneigenaar als het om gezondheid van je huisdier gaat. Dat je er niet staat voor een snelle goedkope oplossing, maar de goede behandeling wil. Veel dierenartsen lopen denk ik toch nog steeds tegen een stukje onwil van baasjes / geen geld uit willen geven aan een dure rekening aan. Dat maakt hun werk ook extra lastig. 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank je wel voor de opbeurende woorden. 🙂  Mijn reguliere DA's waar ik nog niet zo lang bij kom, vinden het geen enkel probleem als ik naar een specialist wil, verlenen alle medewerking ook. Snappen langzamerhand dat ik geen doorsnee-eigenaar ben die blijkbaar niet eens wil weten wat en waarom met het dier aan de hand is, maar gewoon een medicijn en instructie mee wil krijgen en klaar-is-Kees. Ik vertel niet snel aan anderen dat ik bakken met geld uitgegeven heb aan mijn moppies, want het zijn "maar konijnen".

 

Wat ik het moeilijkste vind, is dat mijn hersens het goed genoeg doen om te snappen wat er uitgelegd wordt en dat ik die uitleg ook wil, maar dat de meeste DA's (begrijpelijk, maar niet altijd terecht) uitgaan van de doorsnee-klant. Dat ik wil leren van ervaringen om het de volgende keer misschien te voorkomen en/of beter te doen. De eerste zes jaar dat we konijnen hadden, heb ik nooit problemen gehad. Alleen voor de entingen kwam ik bij de DA. Tandjes slijpen heb ik zelf gedaan bij een herplaatsertje met scheef groeiende snijtanden, ik vond het eng om te doen, maar het gaf het konijn minder stress dan elke drie weken/maand naar de DA dus koos ik voor zelf doen. Liever ik gestrest dan zij. 😁

 

Ik heb van deze ervaring met Meneertje ook al weer veel geleerd voor een volgende keer (hopelijk komt die nooit, maar ja) en ook van jullie op dit forum. Straks verhuizen we naar een redelijk afgelegen gebied waar men zeker geen huiskonijnen kent dus dat wordt nog moeilijker uitleggen aan een DA. Maar ik mag altijd overleggen met mijn DA's hier en hun advies vragen dus dat is wel fijn. Ik heb al een EHBO-kist voor de moppies met de belangrijkste veel voorkomende medicijnen en hulpmiddelen erin, heb de cursus konijnen EHBO, gedrag&gezondheid gevolgd en heb al een doos met zakjes zaad voor mijn veld met lekkers voor de moppies (bloemen, grassen, kruiden). Een slimme meid is op de toekomst voorbereid? 😉🤣

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .