Ga naar inhoud

Plassen


Billambe

Aanbevolen berichten

Hoi! 

Mijn konijntje (voedster) is nu bijna een half jaar oud. Haar kooi staat in mijn slaapkamer omdat ze anders buiten moet en dat vind ik voorlopig niet ideaal.

 

Het zit nu eenmaal zo dat ik haar elke dag op 2 verschillende momenten minstens een 2-tal uur uit haar kooi haal. Tot voor kort zette ik haar altijd op m'n bed en mocht ze daar zoveel huppelen als ze wilde maar ik heb haar nu al 2 maanden, en ze blijft maar plassen. Ik bescherm mijn bed met een extra deken, maar die moet ik dan telkens weer wassen. Is er een manier waarop ik haar dit kan afleren? Ik heb al eindeloos geprobeerd om alle keutels samen te leggen etc, in haar kooi poept en plast ze ook overal (maar geen kooi-agressie). Ik zet haar ook altijd direct terug in haar kooi als ze geplast heeft. 

 

Als tijdelijke oplossing laat ik haar nu op de grond lopen op een deels afgebakend stukje, maar het probleem hierbij is dat ik geem echte omheining heb om haar in te steken en haar dus voortdurend in de gaten moet houden want ze is erg nieuwsgierig en kruipt overal op en onder. Bijkomend probleem wanneer ik haar dan terug in haar kooi stop, knaagt ze aan de tralies omdat ze nog niet klaar was met spelen. Dit doet een tijdje waardoor ik niet kan slapen. Ze doet dit nog maar sinds ze op de grond mag spelen. Enige tips? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

De reden dat ze is begonnen met plassen en dat waarschijnlijk de komende maanden ook zal blijven doen is omdat ze in de puberteit zit, en dat het voorjaar er aan komt. Dit is een hele lastige leeftijd om konijnen zindelijk te maken en zindelijk te houden. Het is de rebelse puberteit van konijnen. Helaas ook de leeftijd waarop heel veel impuls aankoop konijntjes worden afgestaan (meestal zo tussen 6 maanden en 1 jaar). Je konijn begint nu pas echt konijn te worden, met al het bijbehorende gedrag. 

 

Een voedster van 6 maanden oud kun je al laten castreren. Castratie kan helpen, hoewel het na castratie nog wel eventjes kan duren voor je echt de gedragsveranderingen ziet (het is dus niet van de één op de andere dag over).  Met dat ze opgroeit en ouder word zal het gedrag (met en zonder castratie) ook minder kunnen worden, maar dat verschilt per konijn. 

 

Ook zou ik niet langer wachten met de aanschaf van een partner. Voedsters hoeven daarvoor niet persee gecastreerd te zijn, hoewel ik niet zou aanraden haar vlak na de koppeling te laten castreren, ivm onrust en verandering in rangorde daardoor. Ik zou dus of nu de dame laten castreren en na haar herstel gaan speed-daten voor een gecastreerde ram in een konijnenopvang. Of nu speed-daten in de opvang en de castratie eventjes uitstellen tot ze echt een aantal maanden als koppel samen gezeten hebben. 

 

De beste tip die ik voor je heb is zorg dat ze een goed, ruim permanent verblijf heeft waar ze in mag piesen en slopen wat ze wil. En laat haar maar beperkt loslopen. Een kooi is te klein, daar moet minimaal echt een ren omheen gezet worden. Ik raad je aan om het permanente verblijf 2-4 vierkante meter groot te maken, dan is het ook gelijk geschikt voor als ze straks een partner heeft. 

 

Afleiding van een partner zal als het goed is het tralieknaag gedrag ook helpen verminderen (mits dat nog geen tic, geen gewoonte is geworden). 

 

Hier staat verder veel informatie over konijnen in huis:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-huisvesting/post/binnenkonijnen-konijnen-houden-in-huis/

 

 

  • Bedankt 1
Link naar reactie
Delen op andere sites

Heel erg bedankt voor je antwoord! Je zei dat een voedster niet gecastreerd hoeft te worden om te koppelen, zolang de ram maar gecastreerd is. Is het dan algemeen gezien beter om een voedster te castreren of om het gewoon zo te laten? Welke voor- en nadelen zijn er? 

 

En na het koppelen en er dus een rangorde is, blijven ze dan zeker de rest van hun leven bevriend? Zullen ze dan nooit vechten? 

Link naar reactie
Delen op andere sites

De meningen zijn verdeeld over of het beter is of niet. Zelf laat ik wel altijd alle voedsters castreren. Ik vind het prettiger qua gedrag (hormonaal gedrag en schijnzwangerschappen zijn minder / verdwijnen) ze zijn stabieler qua karakter in koppels, en de belangrijkste: het voorkomt baarmoederkanker en baarmoederontstekingen, wat bij konijnen helaas toch regelmatig voor komt, zeker als ze wat ouder worden. Maar er zijn ook genoeg konijnenbaasjes die het toch een zware ingreep vinden, en die alleen willen laten uitvoeren als het medisch noodzakelijk is (dus als de baarmoederproblemen er zijn). Wat ik daar dan weer het nadeel van vind is dat je de problemen pas ziet als ze al flink aanwezig zijn, en het risico bij de operatie dan dus een stuk groter is dan wanneer een gezond konijn deze ondergaat. Het is dus eigenlijk een persoonlijke keuze die je als konijnenbaasje maakt. 

 

In dit artikel staat veel uitleg over waarom en hoe het gaat, zo een ingreep:

https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-medischeinformatie/post/castratie-en-sterilisatie-bij-konijnen/

 

 

 

Een 100% garantie dat als ze gekoppeld zijn ze hun hele leven samen kunnen blijven is er helaas niet, dat zou wel fijn zijn! Er zijn verschillende redenen waarom koppels uit balans kunnen raken, in het artikel over koppelen staat er een opsomming van. 

https://www.bunnybunch.nl/informatie/cat/konijnen-koppelen/post/koppelen-van-konijnen/

 

Citaat

 

Dat een bestaand koppel uit balans raakt kan verschillende redenen hebben.
 
- Te weinig ruimte. De minimale ruimte voor een koppel is 2 vierkante meter. Meer ruimte is echter beter en komt de verstandhouding in een koppel zeker ten goede. Als het lukt, houd voor een koppel dan ook 4 vierkante meter permanente leefruimte of meer aan. Hoe groter hoe beter. Zelf vind ik 8-12 vierkante meter een prettige ruimte voor een koppel omdat ze dan ook echt wel een sprintje kunnen trekken in het verblijf.  
- Vaak wisselen van ruimte. Sommige konijnenbaasjes wisselen de konijnen vaak van ruimte. Sluiten ze 's nachts op in een kleiner verblijf, laten ze soms wel los in de tuin of het huis en dan weer niet. Hoewel het voor konijnen natuurlijk fijn is om meer ruimte te hebben, zorgt wisselende toegang tot ruimtes er wel voor dat er meer territoriaal gedrag ontstaat. En dat kan onrust geven bij koppels, ook als het lange tijd wel goed is gegaan.  Het best zorg je dus echt voor een vaste, permanente leefruimte die groot genoeg is.
- Te weinig plekjes om zich even alleen terug te trekken. Zet meerdere schuilhuisjes, afdakjes, zitplankjes en/of tunnels neer zodat ze elkaar kunnen ontlopen als ze dat willen. 
- Hormonen, niet gecastreerde konijnen hebben soms periodes waarin de hormonen opspelen. Denk dan aan de puberteit, schijnzwangerschappen en voedsters die rams zijn in het voorjaar etc. Dat verstoort de rangorde ook, konijnen vertonen dan namelijk vaak humeurig gedrag. Castratie neemt niet al het hormonaal gedrag weg, hormonen worden ook op andere plaatsen in het lijfje aangemaakt dan in de geslachtsorganen. Ook bij gecastreerde konijnen kan hormonaal gedrag dus oorzaak zijn van relatieproblemen. 
- Het kan zijn dat de geur van andere konijnen in de buurt is, omdat je zelf bijvoorbeeld ergens bent geweest waar ze konijnen hebben of er een konijn van iemand anders bij jullie logeert. Bij buitenkonijnen zie je het soms ook als de buren konijnen aanschaffen of als er wilde konijnen in de buurt zijn.
- Als één van de konijnen zwakker / ouder / ziek is kan het zijn dat de rangorde veranderd en/of zelfs dat het dier verstoten wordt door de partner. Vaak is een verandering in gedrag, in de rangorde, tussen konijnen in een groep of koppel het eerste signaal wat je als konijnenbaasje op kan merken als teken dat een konijn iets mankeert. Konijnen zijn prooidieren en laten pas laat zien dat er echt iets aan de hand is. 
- Onrust en angst kunnen er ook voor zorgen dat de verhoudingen in een koppel of groep veranderen. Bijvoorbeeld als er roofdieren in de buurt zijn (geweest), er iemand met een hond op bezoek is geweest, of als er iets in het huishouden veranderd is zoals een nieuw huisdier of een baby. 

Zorg er voor dat de basis behoeften in orde zijn. Voldoende ruimte, laat konijnen op tijd castreren/steriliseren, bezoek een dierenarts om medische problemen uit te sluiten en/of te behandelen. En zorg ook dat er genoeg verstopplekjes zijn. Tot slot is het ook belangrijk om de konijnen een beetje uitdaging in hun leven te geven. Doe aan voedselverrijking, zet een graafbak neer en deel de ren af en toe opnieuw in zodat ze dingen weer opnieuw kunnen ontdekken. 

 

 

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .