Na het dierenarts bezoek

[Ndf]

Voor alles is een eerste keer.

 

Zo lees ik wel eens verhalen hier over zieke konijnen, waarbij ik denk. Ja hoe zie je dan dat het ziek is.

Nou daar kwam ik gisteren dus achter, tijdens het ochtend voer moment, blijft de voedster liggen, komt niet het hok uit, maar blijft languit liggen, ik kijk in het hok ze ligt languit, heel snelle hartslag, beweegt helemaal niet en taalt niet naar eten. ( Avond ervoor kwam ze gewoon vrolijk naar buiten bij het voeren).

Meteen de da gebeld, moet met spoed langskomen, spreekuur zat vol, maar direct opname kan wel.

Eerste indruk, lage temperatuur., Blijkt 36,2 te zijn, onderweg naar huis wordt ik al gebeld dat ze gasbuik heeft. Ze hebben haar middels een sonde van het gas in de maag afgeholpen. Medicatie toegediend tegen de pijn en darmstimulatie. Om een lang verhaal iets korter te maken.

 

 Eind van de dag konden we haar weer ophalen, ze was weer op de juiste temperatuur, had dwangvoeding binnen, ik had uitleg gekregen hoe dat te doen zelf, en medicatie mee gekregen. En de opmerking erbij, dat ze het niet verwacht hadden toen ik haar binnen bracht, dat ze het ging redden. Dus zeker het advies om gezien de lage temperatuur eerder op de dag haar een nachtje binnen te houden ook ter observatie mbt eten en keutels.

 

Vanochtend zoals beloofd gebeld om te melden hoe het ging (gisteravond slurpte ze de dwang voeding zo uit de spuit, de eerste keutel was gespot, vanochtend lag er al meer). Maar toen werd ook verteld om toch vooral wel te blijven dwangvoeren als ze nog niet zelfstandig genoeg zou eten, zodat de darmen niet weer stil kwamen te liggen. 

Om drie uur even thuis geweest( toch maar even een zakje dwangvoeding erin gedaan), biks waren nog niet op, er was wel wat hooi gegeten en gedronken, plas en keutels doen het ook, ze beweegt weer meer dan gisteren. Maar blijft veel in elkaar gedoken zitten.( Springt wel weg als ik te dicht bij kom, stampt er lustig op los als ik in de buurt ben.)

 

Nu heb ik het vermoeden dat het vooral angst is op dit moment, ze was altijd een beetje een angstig konijntje, t.o.v. Haar vriendje,ze zit nu even alleen in een panelen ren binnen i.p.v. in het eigen verblijf bij de ram buiten. ( Vreemde omgeving/geluiden/geuren+de ervaring van de afgelopen dagen)

 

Ik twijfel een beetje om haar morgen weer naar buiten te doen, hoe weet ik zeker dat ze genoeg eet en vooral ook keuteld?

Als ik haar weer in hun verblijf buiten wil zetten, moet ik ze dan ook op neutraal terrein koppelen nu? ( Ze zaten al een jaar samen buiten nu dus al twee dagen niet), of zal ik gewoon proberen haar er weer in te zetten en kijken hoe het gaat?

( Ik heb de dierenarts expliciet gevraagd of ik ze beiden moest meebrengen, normaal blijven ze altijd samen als ze ergens heen moeten, het leek ze in dit geval beter alleen haar te brengen)

 

 

 

 

 

[Evee]

Bij twijfel, en als ze echt nog een ingedoken indruk maakt, dan zou ik haar in huis laten. Dan is ze nog niet beter. Konijntjes die beter zijn laten dat over het algemeen wel merken door het complete binnenverblijf  te verbouwen ;) 

 

Je zou haar maatje ook naar binnen kunnen halen, als het een hecht stel is, dan kunnen ze best opknappen van elkaars aanwezigheid. Als het een beetje een onrustig koppel is, dan kun je dat beter niet doen, dan heb je kans dat de ram juist gaat rijden en jagen omdat zij ziek is. Als ze maar kort apart zijn is een hele koppeling niet nodig, dan kun je ze wel gewoon samen zetten. Wordt het echt een aantal dagen / weken apart, dan wel een kennismaking op neutraal terrein en het verblijf goed schoonmaken voor je ze er na de kennismaking in samen zet. 

[Ndf]

Dank je wel! 

 

Vanochtend was het inderdaad een puinhoop in de ren. Ze springt weer op het eten af , eet weer goed hooi en ligt tussendoor languit uit te rusten/ relaxen.

Ik denk dat ik het wel aandurf om ze morgen weer buiten bij elkaar te zetten.