Gedrag veranderd na behandeling dierenarts

[Corry23]

Hallo allemaal,
 

Eerst even een korte inleiding voordat ik to the point kom, omdat dit volgens mij van belang is:

ik heb 2 konijnen, 1 voedster (dwergje) Noa van 7 jaar en 1 (ex-) ram (klein konijn) Will van 4 jaar. Het zijn binnenkonijnen. Overdag, indien ik thuis ben maar dat is vrij veel, mogen ze vrij beneden spelen, 's nachts zitten ze boven in hun eigen kamer naast mijn slaapkamer, (ik ben hooguit 2-3 ochtenden per week weg).

Vorige week donderdag, 7 december zijn beide naar de dierenarts geweest omdat ze beide last van de oren hadden. Ze zijn allebei onder narcose geweest en de oortjes zijn schoongemaakt. Bij de ram is oormijt geconstateerd onder de microscoop, bij Noa niet maar het leek erop dat ze misschien een abces heeft gehad in haar oren. Noa had sinds september weer last van snot/niezen, in september is ze daarvoor behandeld, maar eind november kwam het weer terug, (de 1e keer was in 2014/2015, daarna dus 2 jaar niet meer). Noa heeft na de schoonmaakbehandeling van haar oren gedurende 3 dagen 2x per dag Carprofen gehad. Verder krijgt ze duplo-nog wat- injecties vanwege dat ze weer zo'n reutelende ademhaling heeft. Deze moet ze de komende 10 dagen nog dagelijks krijgen.

Will heeft voor 5 dagen Carprofen 2x per dag gekregen, afgelopen dinsdag 12 december was de laatste keer. Verder krijgt hij sinds vrijdag 8 december 2x per dag oordruppels, Surolan, deze moet hij tm zondag 17 december hebben. Gisteren zijn we op controle geweest, dierenarts was tevreden over het herstel van de oortjes van beide. 

Sinds ze onder narcose zijn geweest is het gedrag van Will veranderd. Toen ik ze donderdag 7 december thuis had gebracht viel het me al op dat ze niet meer bij elkaar zaten, maar ze waren allebei nog een beetje beduusd van alles en wat sloom, dus dat vond ik niet alarmerend. Het begon echter wel aan te houden in het weekend. 
Maandag op dinsdagnacht werd ik wakker van een enorm lawaai uit hun kamer, ik ren uit bed, doe het licht aan en zag dat Will Noa achterna zat, Noa was bang, oren plat en dook in een hoek achter een doos waar hij niet bij kon komen. De kamer was een enorme rotzooi, overal lag bodembedekking. Normaal heb ik de deur van hun kamer een stukje open met het paneel van een ren ervoor. Voor de resterende nacht heb ik het paneel er weggehaald zodat Noa de kamer uit kon. Will komt de kamer eigenlijk niet uit, ze zitten op witte lakens en hij durft het laken niet af op de een of andere manier.
Dinsdagmiddag heb ik ze weer beneden gezet zodat ik hun kamer kon schoonmaken. Noa wil alleen heel graag bij Will zitten, maar wil snauwt haar af, hapt naar haar of 'springt' met 2 voorpoten in haar richting waardoor zij wegrent. 
Dinsdag op woensdag hetzelfde verhaal, alleen begon het al vroeg in de avond, ik lag zelf net op bed. Ik heb daarom de kamer in tweeën verdeeld met ren-panelen.
Donderdag heb ik dit voorgelegd aan de dierenarts, ze vond het heel apart, alsof het leek dat Will Noa de schuld wil geven van zijn oren of de behandeling bij de dierenarts. Vannacht heb ik ze ook weer apart gezet. Eerst had ik ze bij elkaar en terwijl ik het voer voor de nacht aan het klaarzetten was begon het geouwehoer weer. Hij hapt ook echt naar Noa als ze niet snel genoeg is, tot nu toe  is ze nog steeds de snelste en krijgt hij haar niet te pakken. 

Nu hoop ik eigenlijk dat dit gedrag wordt veroorzaakt omdat hij die oordruppels nog krijgt, en dat het na het weekend beter zou moeten gaan. A.s. woensdag is de konijnendeskundige bij de dierenarts, als het dan niet is verbeterd, ga ik dit aan haar voorleggen, maar misschien hebben jullie in de tussentijd tips voor mij?
Ik zat zelf al te denken om ze in een neutrale ruimte te zetten, waar ze allebei nog nooit zijn geweest om opnieuw te koppelen. Donderdag hebben ze in 1 reismandje gezeten, dat ging goed.
Maar ik wil dit eigenlijk pas doen als hij geen druppels meer hoeft, wat dus vanaf maandag is.

Ik zie het allemaal even niet meer zitten en zie al scenario's voor me dat 1 van de 2 weg moet of allebei een nieuw maatje, qua ruimte en aandacht is dat geen probleem, maar wel op financieel gebied.

Alvast bedankt voor jullie tijd om dit te lezen en voor eventuele tips.
(Foto 2, normaal zitten alle ren-panelen  voor de radiator langs zodat ze de hele ruimte hebben. Elke keer dat ik ze apart zet, doe ik het wel om & om, dus de ene nacht Noa rechts en Will links, andere keer andersom.

[Rian]

Ik denk inderdaad dat je opnieuw moet koppelen. Vaak is het zo dat wanneer een van de twee bij de DA is geweest, de ander vindt dat het maatje niet meer ruikt naar "vertrouwd" en dus niks van de ander wil weten. Als ze allebei daar geweest zijn geldt hetzelfde. Ik denk niet dat het kansloos is hoor! Opnieuw koppelen op neutrale ruimte, dan komt het vast goed. 

[ricksem]

Ik heb ook opnieuw moeten koppelen nadat mijn voedster is geholpen. Een dag in de badkamer en het was weer goed 

[Corry23]

Maar raden jullie wel aan om dit pas na het weekend te doen? Omdat Will zondagavond de laatste x oordruppels krijgt?

[Rian]

Nee maakt niet uit wanneer je dat doet, staat los van de druppels volgens mij

[Corry23]

Nou ik heb het geprobeerd in de douche. Ging de 1e 10 minuten goed.  Was natuurlijk in een vreemde ruimte, dus alles even ontdekken. Daarna begon Will weer naar haar billen te happen en 1x heel hard, Noa sprong in de lucht.  Dus uit elkaar gehaald en nu zitten ze beide beneden met een ren er tussen.  Ik snap het gedrag van Will niet goed, hij hupt wat rond, Noa kan gewoon bij hem langs huppen en ze hoeft niet eens bij hem in de buurt te zijn, of hij stormy ineens op haar af.  Net weer geprobeerd, zelfde verhaal. Ze zoeken elkaar wel steeds op door beide bij de ren te gaan staan, neusje-neusje doen.  

 

[ricksem]

Wat ik was vergeten te zeggen is toen ik ze koppelde voordat ze  in de douche kwamen ze eerst een week helemaal apart hebben gezeten ivm de wond van de voedster haar sterilisatie.

[Evee]

Ik heb Joris en Brenda ook moeten herkoppelen na haar sterilisatie. Ik wacht in zo een geval altijd tot het zieke / herstellende konijn weer helemaal de oude is. De reden dat ze vechten is niet alleen geur, maar vaak is het konijn dat bij de dierenarts geweest is ook zwakker dan het er voor was. Dat verstoort de verstandhouding die de konijnen hadden. Ze moeten opnieuw uit gaan zoeken wie de baas is.

 

Rijden, jagen, happen. Dat hoort er dan allemaal bij. Pas als ze echt vastbijten, krijsen, bijtend en trappend over de grond rollen, dan is het een verloren zaak.

Wat rijden, plukjes haar trekken, happen naar elkaar en achter elkaar aan zitten dat hoort er gewoon bij. Als je dat ziet, gewoon volhouden. 1x hard bijten zou voor mijn geen reden zijn om de koppeling te stoppen (wel even goed op wondjes nakijken natuurlijk!)

[Corry23]

Hallo allemaal,
Will is anderhalve week geleden erg ziek geworden, zo erg dat hij niet meer at. Ik heb hem een aantal dagen moeten dwangvoeren en medicatie gegeven zodat zijn darmpjes bleven werken.
Hij is nu weer opgeknapt, kan bijna zeggen dat hij de oude is, hij is weer lekker nieuwsgierig en ondernemend! Wat het is geweest, wie het weet mag het zeggen, misschien toch een nasleep van de oorbehandeling, hij is waarschijnlijk een tijdje doof geweest door al die rotzooi in zijn oren, misschien dat hij dat niet helemaal kon "handelen". Helaas vind hij Noa nog steeds niet leuk   De gedragsdeskundige heeft geadviseerd om ze niet bij elkaar te laten, behalve 2-3 keer per dag in de douche en dan ook echt maar een paar minuten. Niet afwachten tot hij op haar afgaat stormen. Bijten mag hij dus absoluut niet doen! Hij is altijd de onderdanige geweest, al 4 jaar, dus het is een beetje raar dat hij nu ineens dominant wil zijn. Het kan wel weken tot maanden duren voor ze elkaar weer hebben gevonden als maatjes, dus ik moet geduld hebben en niks willen forceren. Misschien dat het vuurwerk aankomende zondag er ook een beetje voor gaat zorgen dat ze elkaar gaan opzoeken, dat zou dan ook het enige voordeel aan die herrie zijn.
Gedragsdeskundige heeft eventueel geopperd om Noa toch te laten steriliseren, ook al is ze al 7 jaar. Helaas heeft ze tijdens de vorige narcose een ademstilstand gehad, dus we zijn een beetje huiverig daarvoor....

[Rian]

Ik denk dat je ze te snel uitelkaar haalt. Pas als je echt bloed zou zien, moet je ze uitelkaar halen. Plukken vacht uithappen mag je gewoon toestaan. 

Ik zou de sterilisatie niet doen. Er is namelijk totaal geen bewijs voor dat dat gedragsverandering geeft. 

[Sanne1993]

Als je bloed ziet ben je misschien al een beetje te laat @Rian 

iets eerder uit elkaar mag wel, maar plukken vacht is geen probleem inderdaad. 

[Rian]

Dat kan, maar als je geen bloed ziet en ze uitelkaar haalt omdat het er niet goed uit zou zien, ben je misschien te vroeg. Ja toch?

[Evee]

Voor mij is het echte vastbijten in elkaar, dat ze echt trappend en rollend over de grond vliegen het moment dat ik ze uit elkaar haal. Soms heb je dan inderdaad wel een bijtwondje met een beetje bloed. Toch is mijn ervaring dat dat soort wondjes meestal komen doordat er haar uit getrokken is (klein stukje "gevild" konijn). En dat zijn meestal vrij kleine en oppervlakkige wondjes, die je wel in de gaten moet houden, maar ook wel weer snel genezen.  Bij een ergere verwonding, diepe wonden, grote wonden etc. moet je natuurlijk wel ingrijpen. Ook krijsende konijnen is een teken dat de koppeling echt mis loopt. Anders dan dat zijn jagen, plukken haar (en als het een flinke beet is bij dat plukje soms inderdaad ook wel eens een keer een klein beetje bloed), rijden etc. gewoon gedrag waarbij ik doorkoppel. 

[Corry23]

Bij een normale koppeling zou ik dit ook zo doen. Jullie vergeten echter dat dit geen standaard koppeling is, maar een konijnenkoppel wat 4 jaar lang prima samen kon, maar nu niet meer. Ik ga ze ook absoluut niet bij elkaar laten totdat hij haar echt pijn doet. De voedster was altijd de dominante, en nu wil de ram dit zijn. We moeten nu uitzoeken waar deze verandering vandaan komt. 

Ik ga het doen zoals de gedragsdeskundige mij heeft geadviseerd: elke dag even een paar minuten bij elkaar in een neutrale ruimte, maar uit elkaar voor er iets gebeurd. Als ik ze pas uit elkaar haal als de ram aanvalt, dan beloon ik hem en krijgt de voedster angst voor hem. Dus dat gaan we niet doen. 
Leuk deze adviezen, en bedankt voor het meedenken, maar ik heb het idee dat jullie vergeten dat dit geen standaard koppeling is. 

[Rian]

Dat is volgens mij echt absoluut  geen goede manier van koppelen. Konijnen horen een rangorde te bepalen en dat kan er best wild aan toe gaan. Als je ze elke keer opnieuw uitelkaar haalt voordat er iets gebeurd, kun je eeuwig door blijven gaan, zo zul je ze nooit kunnen koppelen omdat ze op die manier nooit kunnen beslissen wie de baas mag zijn. Dat gaat nooit werken, dat is namelijk helemaal geen koppelen! 

Overigens bestaat er helemaal geen "standaard" koppeling of een speciale koppeling, een koppeling is een koppeling. 

Leuk die gedragsdeskundige, maar deskundig op het gebied van konijnen is deze persoon zo te horen zeker niet. Jammer dat er zulke slechte adviezen door gegeven worden. De ram belonen door hem weg te halen als hij aanvalt?? Nee, dat klinkt echt niet als een konijnenkenner. 

Toch heel veel succes. 

[Corry23]

Zoals ik al eerder zei, een onderdanig konijn wil ineens dominant zijn. Daar is een oorzaak voor. Iemand die mij gaat adviseren konijnen pas uit elkaar te halen als je bloed ziet, kan ik ook niet serieus nemen.  En ze is zeker wel een konijnen gedragsdeskundige. 

[Rian]

Prima hoor, als jij dat gelooft en al die mensen die hier ervaring hebben met konijnen niet. Als je je dieren telkens uit elkaar gaat halen als ze willen gaan beslissen wie de baas is, gaat er nooit iets gebeuren en blijf jij (en vooral je konijnen) met de gebakken peren zitten. 

We hebben hier allemaal al vele koppelingen achter de rug en allemaal volgens de methodes die hier benoemd worden. En inderdaad, konijnen die vechten, dat is niet oke. Dan zie je bloed. Denk je dat konijnen denken "oh wacht, bloed is niet goed, zo ver gaan we niet he!"

Maar konijnen die elkaar berijden, achter elkaar aan jagen, vacht plukken en dominantie willen bepalen, dat is heel normaal. Dat kan een hele tijd duren, en dan komt er een moment dat ze besloten hebben wie de baas mag zijn. Dat moment ga jij ze met die gedragsdeskundige dus nooit laten beslissen. 

[Aniek]

Iedereen mag zich gedragsdeskundige noemen na het behalen van een diploma, veel ervaring of niet. Daarmee heb ik al de nodige problemen zien gebeuren helaas (die ik al dan deels weer heb kunnen oplossen). Ik vind persoonlijk ervaring veel en veel belangrijker en dat mis ik bij enorm veel zogenoemde gedragsdeskundigen. 

En natuurlijk de ene manier van koppelen zal bij de ene veel beter werken en de andere bij de ander en natuurlijk kan je dit een kans geven, maar ik ben het wel eens met Rian, dat de konijnen wel de kans moeten krijgen de rangorde te bepalen. Ik kan heb niet beoordelen zonder de konijnen gezien te hebben, dus zal verder niet oordelen wat het beste is, maar persoonlijk heb ik nog weinig succes gezien met dat enkele minuten bij elkaar en dan weer uit elkaar.

En nee ik ben geen gedragsdeskundige, wel iemand met ruim 8 jaar een grote konijnenopvang die honderden konijnen per jaar koppelt ook externe koppelingen. 

[Deeskuh88]

Ik ben eigenlijk wel heel nieuwsgierig naar wie die konijnendeskundige is geweest? Ik ken er 2 die bij een dierenarts spreekuur hebben, waarvan ik van 1 bijna zeker weet dat ze dat advies niet zou geven en over de ander heb ik sterk mijn twijfels. Daarom ben ik heel benieuwd naar wie het is geweest. 

[Corry23]

Ik weet nu dus niet meer wat ik moet doen. De 1 roept dit, de ander roept dat. Wat de een roept vind een ander niet goed. 

 Ik heb hulp nodig bij mijn konijnen en dat lukt nu op geen enkele manier. Bij een opvang zal ik moeten wachten tot de temperaturen beter worden voor ze kunnen helpen met koppelen. Ik doe wat de gedragsdeskundige mij heeft geadviseerd, is blijkbaar niet goed want het is geen goed advies en dus geen goede gedragsdeskundige. Ik heb op de website van het LICG hetzelfde advies gevonden, is blijkbaar ook niet goed. Ik weet dat elkaar achterna rennen en doen bij een koppeling hoort. Ik ga alleen geen angstig konijn kweken die doodsbenauwd wordt als haar vriendje ook maar haar richting uit komt. Ik ben door mijn neutrale ruimtes heen. Ik heb ze afgelopen week bij mijn zus in huis gehad, neutraler kan niet ze zijn daar allebei nog nooit geweest. Hetzelfde verhaal. Ik zit er niet met mijn neus bovenop maar kan er direct bij zijn als het fout gaat. Ik weet het nu dus niet meer
 Bij mijn weten krijgen ze ook de kans om de rangorde te bepalen, maar zoals ik al zei, ik wil geen angstige voedster. 

Ik heb trouwens nergens genoemd dat ik de ram moest weghalen wanneer hij aanvalt. Ik heb juist gezegd korte ontmoetingen en uit elkaar halen voordat er iets gebeurd zodat er goede herinneringen voor beide bij zitten. Dit was ook het advies van de gedragsdeskundige. 

Ik heb contact opgenomen met de opvang waar mijn ram vandaan komt in de hoop dat zij nog iets voor mij kunnen betekenen. Anders weet ik het ook niet meer. 

[Rian]

Op 31-12-2017 at 09:22 zei Corry23:

Als ik ze pas uit elkaar haal als de ram aanvalt, dan beloon ik hem en krijgt de voedster angst voor hem. Dus dat gaan we niet doen. 
 

Dat zeg je toch volgens mij wel? En wat is aanvallen? Een ram die van plan is om te laten zien dat hij de baas is, gaat op haar af om te rijden, jagen en plukken. Dat is geen aanvallen.

En wat is doodsbenauwd worden? Ik heb hier ook al vaker gezien dat tijdens de koppeling een van de twee doodstil blijft zitten en pas na een paar dagen langzaam normaal gedrag gaat vertonen. 

[Gast]

Bij mij gebeurt het elke dag. Ik heb 4 konijnen, en 1 ram en 3 voedsters. Soms liggen ze per 2 bij elkaar. En dan staat mijn ram op en gaat op mijn ene voedster af. En mijn voedster maakt zich uit de voeten. En dan wil ze weer bij haar vriendinnetje liggen terwijl mijn ram er bij ligt, en dan deinst ze nog een keer terug. En daarna liggen ze allemaal bij elkaar en klaar. En dat gebeurt dagelijks! Maar ik haal ze niet uit elkaar.

[Evee]

Ik moet zeggen dat ik mij ook niet kan vinden in het advies van deze gedragsdeskundige. Vroeger (en dan heb ik het over 15-20 jaar geleden) werd er inderdaad gekoppeld in korte sessies, daar moest je dan bij wijze van een timer bij zetten, hoe lang je de konijnen samen zou zetten. Dat was aan het begin van konijnen samen houden, bijna niemand deed dat toen. Je moet ergens beginnen. Het is niet per definitie een slecht advies, maar een koppelmanier die veel stress geeft en lang duurt. In de loop van de tijd is dat advies dus aangepast. Mensen kregen meer ervaring met koppelen en kwamen er achter dat het beter is om ze zolang het goed gaat samen te laten, soms zelfs dagen of weken op het neutrale terrein, en dan pas naar het definitieve verblijf. Het advies van het LICG is zoals veel dingen op die site, dus hopeloos verouderd.

 

Het advies is nu koppelen op neutraal terrein en samen laten zolang het goed gaat. Als de konijnen te gestresst zijn van de koppeling moet je natuurlijk een time-out inlassen zodat ze wel goed eten en rust pakken.

 

Werkt dat niet, dan zijn er nog meerdere koppelmethodes die je kan proberen. Je hebt de split-cage methode, waarbij ze contact hebben met elkaar door gaas. Dat kan aan de ene kant juist frustratie opwekken naar elkaar toe, omdat ze maar niet bij elkaar kunnen om de rangorde te bepalen, aan de andere kant kan het voor hele angstige konijnen wel een manier zijn om eerst rustig te wennen voor je ze samen zet. Dat is een methode die je niet als eerste zou kiezen, maar in sommige situaties zeker wel kan werken.

 

Heel eerlijk denk ik dat ik in jouw geval de konijnen echt even een tijdje volledig apart van elkaar zou houden. Echt een maand of langer. Ik weet dat dat niet praktisch is, maar ik denk als ik het zo leest dat het in dit geval nodig is. Dat geeft de tijd voor de konijnen om tot rust te komen. Rust voor herstel na het ziek zijn, rust door even een langere tijd geen koppelstress te hebben. Voor jou zelf ook even tijd om tot rust te komen en de zorgen om de konijnen van je af te kunnen zetten (konijnen voelen het echt als het baasje zich druk maakt!) Ik zou ze ook geen contact door gaas of iets laten hebben maar als het kan echt in 2 aparte kamers of elk een eigen hoek van een kamer houden. Over een maand, of desnoods 2 maanden, dan pas zou ik weer een nieuwe koppelpoging doen. Met 2 fitte, uitgeruste konijnen, op neutraal terrein.

 

En die koppelpoging wel volhouden. Ook al is het ene konijntje bang en het andere konijn fel. Dan zou ik het echt toch gewoon uitzitten, dus of tot het zo omgeslagen is dat het weer goed gaat komen, of tot het punt dat ze echt vastbijten en vechten. Als dat laatste het geval is weet je dat het niet meer goed gaat komen.Laten we dus hopen dat de uitkomst dan is dat het toch weer goed komt tussen dit stel

 

 

 

[Aniek]

Je hebt mij al gemaild en ik heb terug gemaild, ik vind het erg jammer dat ik alles buiten heb, maar het is niet anders.

Wat ik steeds lees is dat je niet wil dat een konijn bang wordt, maar het is normaal koppelgedrag dat er eerst wat angst is. Er mag geen doods angst ontstaan, maar soms moeten ze wel ergens doorheen en dat betekend helemaal niet dat ze permanente angst hebben. Het is normaal konijnen gedrag tijdens een koppeling.

Echter ik kan nog steeds niet zien of het een normale koppeling is dus durf geen uitspraak te doen of ze bij elkaar kunnen blijven, ik heb je gisteravond in ieder geval een mail gestuurd met het advies filmpjes te maken.

Al zou ik er nu voor kiezen eerst inderdaad een maand volledig uit elkaar, rust krijgen in de pootjes. Al dat bij elkaar uit, elkaar, naast elkaar dat geeft wel veel onrust en kan een koppeling erg moeilijk maken.