Ervaringen Het Knuffelkonijn in Zwolle

[Mississippi]

Hoi Bunnybunchers,

 

Ik heb best even zitten twijfelen om mijn ervaring met het Knuffelkonijn in Zwolle hier te plaatsen. Ik houd niet zo van mensen zwart maken op het internet, dus laat ik ook even benadrukken dat dit absoluut niet de bedoeling is. Toch wil ik graag mijn verhaal hier vertellen, zodat eventuele nieuwe kopers een beter afgewogen beslissing over deze fokker kunnen maken.

Afgelopen voorjaar was er eindelijk plek voor een konijntje in ons huis. Een Nederlandse Hangoordwerg moest het worden. Lang nagedacht of deze van een fokker of van een opvang moest komen. Omdat ik geen enkele ervaring had met konijnen (en de opvoeding daarvan) durfde ik een konijntje uit de opvang uiteindelijk niet helemaal aan. Daarnaast wilde ik zo graag in ieder geval één keer een babykonijntje dat ik besloot om eerst een mannetje bij een fokker te halen en later een vrouwtje uit de opvang erbij te zoeken. Maar… Ik wilde natuurlijk absoluut geen konijntje van een broodfokker kopen waar de dieren het niet goed hebben.  Dat vergt wat zoekwerk, en in mijn zoektocht stuitte ik op Het Knuffelkonijn in  Zwolle. Dit zag er allemaal heel goed en fijn uit: een hobbyfokker, ze hebben een stichting waarmee ze met hun konijntjes allerlei mensen blij maken, en ze hebben een facebookpagina met uitsluitend positieve verhalen en lieve foto’s.

Dus zo gezegd zo gedaan en onze Mississippi daar opgehaald. Het viel me tegen hoeveel babykonijntjes daar in hokken zaten (erg veel dus), ik had het wat anders verwacht uitgaande van de website. Ook werd mij geadviseerd om maar niet zo snel naar de dierenarts te gaan en konijnen eerst yoghurt te geven als ze aan de diarree zijn. Toen we een konijntje uit aan het kiezen waren, werd Sippi door de fokker aangeprezen als de sterkste, levendigste en meest nieuwsgierige uit het nest. Hij was inderdaad erg vrolijk en enthousiast toen hij thuis kwam. Helaas ging het al snel mis. Sippi werd hoe langer hoe lustelozer. Toen ik de fokker een email stuurde dat ik hem toch wel erg rustig vond voor een jong konijn, kreeg ik als antwoord dat het wat warmer weer was en dat ze nou eenmaal een rustig karakter hadden. Het zat me niet lekker. De dag daarna kreeg Sippi diarree. Toen dit niet meteen ophield ben ik naar de dierenarts gegaan. Hij bleek coccidiose te hebben. Dit kan vaker voorkomen bij jonge konijntjes, maar het getuigd geloof ik ook niet helemáál van goed fokkerschap. Maar de reactie van de fokker hierop vond ik geloof ik het meest bedroevend. Ik heb na het dierenartsbezoek wederom per email contact gezocht, het leek me immers voor een fokker heel handig om te weten dat hij een konijntje met een besmettelijke ziekte heeft afgeleverd. De fokker reageerde nogal defensief: coccidiose kwam daar eigenlijk niet voor en sloeg er verder ook weinig acht op. Toen het slechter met Sippi ging en hij wat vreemd gedrag vertoonde, heb ik hem nog eens om advies gevraagd (vraag me niet waarom ik dat nog deed…). Ik kreeg toen als antwoord dat ik me maar eens wat minder op het konijn moest focussen en hem vooral een beetje met rust moest laten. Dat stak me behoorlijk, want ik kreeg de email op de avond dat we met Sippi naar de nooddierenarts op de Uithof moesten. Als ik minder goed op hem had gelet, had hij het waarschijnlijk niet overleefd…  Ik denk soms nog weleens terug aan die email, zo erg vond ik dat toen. Gelukkig sloegen de medicijnen aan en werd Sippi langzaamaan weer de oude. Wel viel het ons vanaf het begin op dat hij veel krabde. Niet gek: hij bleek vachtmijt te hebben. Een paar weken daarna bleek hij ook nog eens in het trotse bezit te zijn van héél véél wormpjes. Die lekker over mijn bank kropen. Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik niet kan bewijzen dat hij dat bij de fokker op heeft gelopen, maar aangezien het een binnenkonijn is en hij op dat moment nog nauwelijks groenten kreeg (en gewassen natuurlijk), heb ik zo mijn vermoedens. Dan nog een laatste punt. Ook vrijwel vanaf het begin vroegen we ons af of Mississippi nu zo dik aan het worden was. Jonge konijnen zijn doorgaans niet te dik, maar er was iets waar we niet helemaal de vinger op konden leggen. Na alle dierenartsbezoekjes is ons dat ondertussen duidelijk: hij is niet dik, maar wel heel erg groot. Zeg maar rustig uit de kluiten gewassen. Zeker geen NHD formaat, zoals ze bij het Knuffelkonijn wel verkocht worden.  Internet leert mij overigens dat dit verschil meteen te zien is, het is niet zo dat het pas zichtbaar is als je konijn maar door blijft groeien. Sippi is nu 2.4 kilo schoon aan de haak, en nog niet uitgegroeid… Ondertussen gaat het relatief goed met hem. En met relatief bedoel ik dat hij nog ademt, poept, eet en speelt, maar dat we wel zo ongeveer eens in de drie weken bij de dierenarts komen. Hij heeft altijd wel wat, en zijn darmen hebben een behoorlijke klap gehad van alle medicijnenzooi om hem aan de gang te houden. Zowel mijn konijntje als mijn portemonnee hebben nog regelmatig pijn :-(

Nogmaals, ik typ dit niet om Het Knuffelkonijn in een kwaad daglicht te stellen. Mijn konijn is echt ongelofelijk lief, aanhankelijk en nieuwsgierig. Precies wat ik aan karaktereigenschappen zocht en verwachtte te krijgen. Helaas is het ook een echt kwakkelkonijn. Daarom wil ik graag dat mensen wanneer ze op deze fokker zoeken ook mijn ervaring kunnen lezen, want tijdens mijn zoektocht waren er alleen positieve verhalen op hun (gemodereerde!) facebookpagina te vinden. Ik hoop dat nieuwe kopers hier wat aan hebben, en een weloverwogen beslissing kunnen maken of Het Knuffelkonijn écht de plek is waar ze een beestje vandaan willen halen. Naar mijn mening lijkt het helaas mooier dan dat het is…

[Amphitrite]

Ook ik wil hierbij mijn ervaring delen met deze fokker uit Zwolle. Sommigen van het forum zullen mijn konijn Pip wel kennen, als het konijntje dat super schattig hooi at in de opname van dierenkliniek het Wilhelminapark.

Ook ik wilde graag een jong konijntje, na mijn ervaring met Buzz uit de dierenwinkel (overleden aan coccidiose) wilde ik geen risico nemen en wilde ik een konijntje dat ik op kon voeden dat niet bij een broodfokker vandaag zou komen. Daarvoor dus vanuit Utrecht naar Zwolle gereden, omdat overal succesverhalen stonden van mensen en ook op de site stond een tekst over broodfokkers en dat ze hier zwaar op tegen waren. Daar moet ik naar toe om een mooi en lief dwergje te halen! (Uiteraard met het idee omdat daarna in ieder geval zijn toekomstige vriendinnetje uit een opvang te halen)

Eenmaal daar vond ik het raar hoe het eraan toe ging. We (mijn moeder en ik) stonden te wachten naast de hokken, voor ons waren mensen twee konijntjes aan het uitzoeken, maar we mochten niet meekijken. Vervolgens was ik aan de beurt en schrok stiekem ook van de vele konijntjes die bij elkaar zaten. Na twee minuten stonden er twee jongetjes die na mij waren al mee te kijken, die niet zoals mijn moeder en ik werden weggestuurd. Dus voor mijn gevoel werd ik een beetje noodgedwongen om snel een keuze te maken. Gelukkig was ik al op slag verliefd op Pip, een oranje konijntje met witte accentjes, en nam hem dus mee naar huis.

Weer terug in Utrecht lag hij al lekker veel languit in zijn kooi en liet zich ook aaien en knuffelen. Maar na een tijdje was ik bezorgd, want Pip deed niet zoveel, at niet veel en keutelde weinig. Ik mailde de fokker die zei dat hij waarschijnlijk gewoon nog moest wennen. Nadat hij ook nog veel in een hoekje ging zitten heb ik weer gemaild waarop de fokker zei dat het ‘kwam door de warmte’. Dus ik legde een bevroren fles water in een theedoek in zijn kooi (gelezen op de site van de dierenbescherming), maar het werd niet beter. Ik belde de fokker en die werd woest over de fles water, omdat dat heel slecht voor hem zou zijn. ‘Direct weghalen die fles en geef hem maar wat andijvie of zo’. Toch eigenwijs naar de dierenarts gegaan. Bij het Wilhelminapark besloten ze Pip op te nemen, hij was erg mager geworden en ze zouden hem onderhuids vocht en medicijnen geven. Ook zeiden ze overigens bij de dierenarts dat die bevroren fles water geen kwaad kon, hij kon er immers zelf voor kiezen of hij er tegenaan wilde liggen of niet.

Opgelucht liet ik Pip daar achter in goede handen, in de hoop dat ik hem misschien die avond of de volgende dag op kon halen. Diezelfde avond werd ik gebeld dat ze coccidiose bij hem hadden vastgesteld, de behandeling waren ze al begonnen. Ik was er kapot van, ik was zo bang dat ook Pip het niet zou overleven… Ik mailde de fokker over wat er gebeurd was, dat hij werd behandeld in de kliniek en kreeg dit mailtje letterlijk:
“Als ik dit zo lees red jullie konijntje het niet. Ik zou er niet te veel geld meer aan besteden. Hoe erg het ook is. Sterkte het knuffelkonijn.”

Ik vond het belachelijk en heb gelukkig na een paar dagen terug kunnen mailen dat Pip was aangesterkt en mee mocht naar huis.

Als ik een vraag heb stel ik deze nooit meer aan het knuffelkonijn, maar aan mijn dierenarts of hier op het forum. Pip is ontzettend lief, laat zich lekker aaien, is speels en ondeugend, maar ik maak me continue zorgen. Volgens mij heeft hij gevoelige darmpjes en maak me nu ook weer zorgen omdat hij zo nu en dan niest. Ik denk eerlijk gezegd niet dat ik nu echt een gezond konijn mee naar huis heb gekregen en ik vind het heel kwalijk dat me is verteld dat ik maar niet meer te veel geld aan hem uit moest geven, zeker aangezien ze verder niks wisten van de situatie. Daarnaast ben ik ook bang dat de rest van het nestje niet is nagekeken/gecontroleerd op coccidiose…

Aangezien ik geen enkel negatief verhaal kon vinden over het Knuffelkonijn, wil ik mijn ervaring toch graag delen. Niet omdat ik deze fokker zwart wil maken, maar omdat ook mijn verhaal meegenomen mag worden in de keuze van iemand die overweegt een konijn te halen bij het Knuffelkonijn.

[Deeskuh88]

Zo! Dat zijn even leuke verhalen dan.. Bevestigt mij ook weer in mijn gedachten dat ik nooit een fokker op ga zoeken voor mijn konijntjes. Gelukkig voor jullie konijntjes zijn jullie 'eigenwijs' genoeg om niet mee te gaan in het advies van deze mensen en zijn jullie toch gaan behandelen. Jullie konijntjes boffen maar met jullie!

[Mississippi]

8 uur geleden zei Deeskuh88:

Zo! Dat zijn even leuke verhalen dan.. Bevestigt mij ook weer in mijn gedachten dat ik nooit een fokker op ga zoeken voor mijn konijntjes.

Dat is een beetje het verraderlijke aan deze fokker, en ook de reden dat ik toch besloten heb een negatief verhaal over ze online te zetten. We waren ons er alle twee wel van bewust hoe het er bij een fokker aan toe kan gaan en wilden dat dus niet. Bij Het Knuffelkonijn lijkt het anders en ik vind het pijnlijk dat ik toch, zonder dat ik het wilde, aan zoiets heb meegewerkt.

8 uur geleden zei Deeskuh88:

Jullie konijntjes boffen maar met jullie!

:-) Ik denk wel dat onze konijnen geluk hebben dat ze bij mensen gekomen zijn die zin en tijd hebben om zich veel met ze bezig te houden, zowel qua tijd als financieel. En dat we beiden in Utrecht wonen en dus makkelijk naar een van de betere klinieken kunnen gaan. Dat kan (kán) voor sommige andere mensen natuurlijk zomaar anders zijn. Naast alle overduidelijke impact die het heeft (pijn voor het konijn, tijd, geld) vind ik het voor Sip ook erg jammer dat ie door dit gedoe steeds maar geen zusje krijgt. Hij is nog niet stabiel genoeg om gecastreerd te worden, en zelf moeten we ondertussen ook weer even naar het idee toe groeien om er nog eentje in huis te halen... De fokker vertelde trouwens ook dat je je konijntje niet te stevig moest vastpakken, dan gingen er van binnen dingen stuk en kregen ze diarree met wit slijm waar niets meer aan te doen was en gingen ze dood. Zo hadden ze wekelijks mensen aan de telefoon. Nu weet ik niet of dat inderdaad kan en waar is, maar zulke opmerkingen voelen nu toch net wat anders... 

[dyonneee]

Wat verschrikkelijk om te lezen. Ik heb zelf ook overwogen om daar een konijn te halen. Gelukkig heb ik later toch besloten dat Zwolle te ver weg was. Mijn konijntje heb ik nu van een tentoonstelling fokker. Hij verkocht zijn konijnen dwergjes die niet goed genoeg waren voor de shows. Te grote oren, te scheve oren, te groot, te klein, etc. Hele goede ervaring aan overgehouden dus ik ben absoluut niet tegen alle fokkers. Gelukkig zijn jullie goede baasjes.

Als die lui in Zwolle jullie nou aardig te woord hadden gestaan, zou het nog wat zijn.. maar dit is echt schandalig! 

[Aniek]

Het verbaasd me allemaal niks wat ik er allemaal van hoor en lees. Krijg ook regelmatig mensen hier over de vloer die daar konijntjes vandaan hebben gehaald die jong zijn gestorven of helemaal niet zo tam zijn geworden als voor geschoteld of juist erg groot. 

En ook regelmatig konijnen via afstand die van hun komen en dan zeggen ze dat het nooit gebeurd.

Dat er alleen positieve verhalen op hun Facebook staat is natuurlijk logisch, die pagina hebben ze zelf in de hand namelijk. 
Ik zal niet zeggen dat als je een konijn uit de opvang haalt dat die altijd 100% gezond is, ook wij kunnen een enkele keer iets missen, maar de kans is wel veel groter. Daarnaast heb je wel gewoon "garantie" op de gezondheid en zullen nooit zo omgaan met mensen.. Konijnen zijn enorm kwetsbare dieren daar kan je niet te lang mee wachten, helemaal als het zulke ukjes zijn. Ook de reden waarom konijntjes hier pas met 3 maanden weg mogen. 

[Mississippi]

7 minuten geleden zei Aniek:

Het verbaasd me allemaal niks wat ik er allemaal van hoor en lees. Krijg ook regelmatig mensen hier over de vloer die daar konijntjes vandaan hebben gehaald die jong zijn gestorven of helemaal niet zo tam zijn geworden als voor geschoteld of juist erg groot. 

Ja daar was ik wel benieuwd naar, of iemand deze verhalen zou herkennen. Er is namelijk weinig over geschreven op internet. Vind dat wel erg om te horen... Ons konijn is trouwens wel heel erg tam, maar ik denk achteraf dat dat ook (groten)deels mijn eigen verdiensten is. Alleen wist ik van te voren ook niet hoe goed ik precies met konijnen zou zijn, hoe leuk ik het zou vinden om ze te trainen en hoe goed ik daar in zou zijn, dus dan val je al snel in de valkuil van het imago 'knuffelkonijn'. 

12 minuten geleden zei Aniek:

Dat er alleen positieve verhalen op hun Facebook staat is natuurlijk logisch, die pagina hebben ze zelf in de hand namelijk. 

De facebookpagina is gemodereerd inderdaad. Alleen dat weet je niet op het moment dat je er op kijkt, dat weet ik alleen dankzij @Amphitrite die er ooit gepost heeft. Vandaar ook mijn verhaal hier, op hun facebookpagina zul je dat niet tegenkomen. 

[Evee]

Wat een nare verhalen :( Hopelijk komen mensen jullie verhalen hier op de website tegen als ze op zoek zijn naar een konijntje en de fokker googlen, zodat ze weten waar ze aan beginnen.

Heel veel beterschap voor beide konijntjes in ieder geval, die mogen blij zijn dat ze zulke goede, alerte baasjes hebben!

[Aniek]

21 minuten geleden zei Mississippi:

Ja daar was ik wel benieuwd naar, of iemand deze verhalen zou herkennen. Er is namelijk weinig over geschreven op internet. Vind dat wel erg om te horen... Ons konijn is trouwens wel heel erg tam, maar ik denk achteraf dat dat ook (groten)deels mijn eigen verdiensten is. Alleen wist ik van te voren ook niet hoe goed ik precies met konijnen zou zijn, hoe leuk ik het zou vinden om ze te trainen en hoe goed ik daar in zou zijn, dus dan val je al snel in de valkuil van het imago 'knuffelkonijn'. 

De facebookpagina is gemodereerd inderdaad. Alleen dat weet je niet op het moment dat je er op kijkt, dat weet ik alleen dankzij @Amphitrite die er ooit gepost heeft. Vandaar ook mijn verhaal hier, op hun facebookpagina zul je dat niet tegenkomen. 

Komt vanzelf nu meer en meer denk ik. Mensen die laatst bij mij waren hadden een ventje die tijdens castraties is overleden, die kwam daar vandaan. Nu kan dat natuurlijk gebeuren, al is mijn ervaring dat er dan wel vaak wat is met konijntje. En hadden ze weer een ander gekregen, maar die werd ziek zelfde symptomen als jij beschrijft en ook zij werden afgeraden naar de dierenarts te gaan, helaas heeft deze het niet gered. Daarop zijn ze naar mij toe gegaan voor een gecastreerd rammetje en ze hebben nu eindelijk twee happy konijnen

[Mississippi]

8 minuten geleden zei Aniek:

Komt vanzelf nu meer en meer denk ik. Mensen die laatst bij mij waren hadden een ventje die tijdens castraties is overleden, die kwam daar vandaan. Nu kan dat natuurlijk gebeuren, al is mijn ervaring dat er dan wel vaak wat is met konijntje. En hadden ze weer een ander gekregen, maar die werd ziek zelfde symptomen als jij beschrijft en ook zij werden afgeraden naar de dierenarts te gaan, helaas heeft deze het niet gered. Daarop zijn ze naar mij toe gegaan voor een gecastreerd rammetje en ze hebben nu eindelijk twee happy konijnen

Ja dat hoop ik dan maar. Dat er steeds meer verhalen te vinden zijn dan, en dat mensen misschien wat beter weten waar ze aan beginnen. Ach en die mensen met 2 konijntjes... Mijn hemel, daar moet je toch niet aan denken. Vind dat echt heel erg om te horen, en ik kan het me levendig voorstellen want ik heb hier ook wel eens naast Sip gezeten en em gevraagd of ie toch alstjeblieft wel bij ons wilde blijven. 

Wat anders Aniek, waar zit jij met jouw opvang? Aangezien er toch over een tijdje wel een keer een zusje voor Sip moet komen... ;-)

[Aniek]

Het is ook ontzettend sneu, waren ook hele lieve mensen en hebben veel verdriet gehad.

In de Blesse, op de grens van Friesland met Overijssel, maar er komen hier mensen uit heel Nederland  (en zelfs verder)

[Mississippi]

8 minuten geleden zei Aniek:

Het is ook ontzettend sneu, waren ook hele lieve mensen en hebben veel verdriet gehad.

In de Blesse, op de grens van Friesland met Overijssel, maar er komen hier mensen uit heel Nederland  (en zelfs verder)

Ik heb je site gevonden. En gauw weer weg geklikt, want anders sta ik morgen met een reismandje bij je aan de deur waarschijnlijk haha ;-) Mijn schoonouders wonen vlak in de buurt zie ik, dus qua afstand komt het wel goed. Heb inmiddels ook wel het vertrouwen dat ik ook een fijn plekje kan bieden aan een wat schuwer konijn, dus zodra alles hier een tijdje rustig is neem ik een keertje contact met je op :-)

En die mensen... Breekt mijn hart een beetje. Hoop dat er niet al te veel van deze verhalen rondlopen.

[Amphitrite]

Ik smolt echt bij het zien van jouw site Aniek! Wat een schatjes allemaal, onvoorstelbaar dat sommige mensen deze konijntjes wegdoen... Sommigen zullen misschien wel goede redenen hebben, maar toch.
Voor mij is het helaas echt te ver weg aangezien ik geen auto heb, dus als iemand nog goede suggesties heeft voor een opvang in de buurt van Utrecht? (drie kwartier rijden kan nog prima) Pip moet alleen nog een paar maandjes wachten tot hij gecastreerd kan worden en daarna wil ik hem heel graag koppelen, ideaal zou zijn als er een opvang is waarbij je hulp krijgt bij de koppeling, aangezien ik daar geen ervaring mee heb verder.

Pip is zo'n lief en vrolijk ventje, maar merk aan alles dat een vriendinnetje hem echt goed zou doen. Hij komt naar me toe voor een knuffel, maar met een vriendinnetje rondhuppelen en de ondeugd uithangen, dat mist hij nu nog.
Dat is ook wel een kwalijke zaak trouwens, toen ik daar in Zwolle stond vertelde die man me dat het onzin zou zijn dat konijnen met minimaal twee zouden moeten leven, volgens hem kon een konijn prima alleen blijven als hij binnen werd gehouden. Maar mensenaandacht kan natuurlijk nooit een konijnenvriendje vervangen...

Ik hoop ook echt dat andere mensen onze verhalen lezen inderdaad, want die miste ik destijds. Was ook heel blij dat ik in contact kwam met @Mississippi en dat we onze ervaringen konden delen, hoe erg deze ook waren/zijn. Ik gaf namelijk continue mezelf de schuld van alles, had het idee dat de fokker het ook een beetje op mij afschoof. Aan de telefoon zei hij dat het geen wonder was dat Pip zijn eetlust had verloren, aangezien ik zo dom was geweest om een fles met bevroren water in zijn kooi te leggen. Nu weet ik wel beter gelukkig...

[Mississippi]

2 minuten geleden zei Amphitrite:

 Ik gaf namelijk continue mezelf de schuld van alles, had het idee dat de fokker het ook een beetje op mij afschoof. Aan de telefoon zei hij dat het geen wonder was dat Pip zijn eetlust had verloren, aangezien ik zo dom was geweest om een fles met bevroren water in zijn kooi te leggen. Nu weet ik wel beter gelukkig...

Wie zegt nou zoiets... Echt waar.

2 minuten geleden zei Amphitrite:

Ik smolt echt bij het zien van jouw site Aniek! Wat een schatjes allemaal, onvoorstelbaar dat sommige mensen deze konijntjes wegdoen... Sommigen zullen misschien wel goede redenen hebben, maar toch.
Voor mij is het helaas echt te ver weg aangezien ik geen auto heb, dus als iemand nog goede suggesties heeft voor een opvang in de buurt van Utrecht? (drie kwartier rijden kan nog prima) Pip moet alleen nog een paar maandjes wachten tot hij gecastreerd kan worden en daarna wil ik hem heel graag koppelen, ideaal zou zijn als er een opvang is waarbij je hulp krijgt bij de koppeling, aangezien ik daar geen ervaring mee heb verder.

Mocht je je hart toch verliezen aan een van Anieks konijntjes, wat ik me heeeeeeel goed voor kan stellen haha, dan woont er vast een vrijwiliger in de buurt die even mee kan ;-)

[Sanne1993]

@Amphitrite Je hebt meer dan genoeg keuze wat betreft opvangen die binnen drie kwartier rijden zitten van Utrecht. Het is jammer dat er in Utrecht zelf nu geen opvang zit, (wel in de provincie, maar niet in de stad). De opvang waar ik help als vrijwilliger zit ook altijd helemaal vol met leuke dames en in ongeveer 40 minuutjes rijden vanaf Utrecht, maar in Noord-Brabant zitten bijvoorbeeld ook een aantal hele goede opvangen. Ze maken helaas niet allemaal zulke mooie foto's als Aniek, maar de konijntjes zijn vast even lief  

Hier is trouwens een link naar de lijst, zodat je zelf even kunt kijken wat het makkelijkst aan te rijden is. https://www.bunnybunch.nl/informatie/konijnenopvang-asiel-lijst/

[Amphitrite]

Bedankt voor de lijst @Sanne1993, ik zal tegen die tijd eens gaat kijken! Noord-Brabant is voor mij makkelijker, want daar wonen mijn ouders en dan zou ik kunnen kijken of het lukt om Pip te koppelen op neutraal terrein bij hen!

[Aniek]

12 uur geleden zei Mississippi:

Ik heb je site gevonden. En gauw weer weg geklikt, want anders sta ik morgen met een reismandje bij je aan de deur waarschijnlijk haha ;-) Mijn schoonouders wonen vlak in de buurt zie ik, dus qua afstand komt het wel goed. Heb inmiddels ook wel het vertrouwen dat ik ook een fijn plekje kan bieden aan een wat schuwer konijn, dus zodra alles hier een tijdje rustig is neem ik een keertje contact met je op :-)

En die mensen... Breekt mijn hart een beetje. Hoop dat er niet al te veel van deze verhalen rondlopen.

Bij mij zitten met regelmaat nog tammere konijnen dan dat mensen ze van jongs af aan hebben  Mensen die ook graag echt een tam konijn willen raad ik een volwassen konijntje aan, omdat ik nog niet weet hoe een jong konijntje zich in de pubertijd gaat ontwikkelen, jonge konijntjes hier zijn allemaal nu erg tam, maar rond de 6 maand zie je ze vaak wel veranderen. Maar uit een opvang is niet per definitie schuw zeg maar, ze komen ook ooit bij mensen weg en soms sta je verbaasd waarom bepaalde konijnen gedumpt zijn, als je bijv. bij Pedro kijkt bij rammen, deze hebben we vorige week weg gevangen uit een hertenkamp en eerst was hij wel erg bang, maar na twee dagen was hij zijn oude zelf weer en een echt knuffelkontje zeg maar.

@Amphitrite Je moet je echt niet schuldig voelen, er is hier maar één persoon schuldig... Ook die mensen die hier waren, waarbij wel hun konijntje overleed zijn niet schuldig, ook zij kregen het verkeerde advies en konden daardoor niet meer tijdig ingrijpen. Jij hebt jij een gigantisch compliment verdiend door je gevoel te volgen en tegen het advies in te gaan. Iets wat ontzettend knap is, want als je A hoort van iemand met veel ervaring en nu al beter weet dan diegene met veel ervaring, zegt dat al het goeds over jou, want zonder jou was Pip er niet meer en dat is heel kwalijk voor een fokker. Ik wil niet zeggen dat hier nooit een konijntje is meegegaan in 7 jaar tijd dat achteraf wat had (al dan gekregen door stress), maar je geeft altijd de juiste nazorg en biedt direct de mogelijkheid aan langs onze dierenarts te gaan etc. Nu waren dat wel hele andere dingen, en is het natuurlijk de vraag waarom het opeens is. Vorige week had ik een speeddate ging super, zouden samen weg gaan en controleer hem nog even blijkt zijn kontje nat van de urine en huidje wat rood. Omdat het wel goed samen ging afgesproken dat ze zouden blijven voor een koppelvakantie en ik ondertussen zou uitsluiten waarom hij zo'n nat kontje had. Direct röntgenfoto's van de blaas laten nemen en uitgebreid urineonderzoek, daar kwam niks uit en dan was het nog een optie de urine op kweek te zetten voor blaasontsteking, maar daar gingen een paar dagen overheen. In overleg gestart met antibiotica en een week gegeven en hij heeft geen dag meer een natte bips gehad, hij dronk ook niet veel en was netjes zindelijk. Vandaag is hij happy naar zijn nieuwe huis vertrokken met zijn vriendinnetje. Zeker bij een nieuw huisje wil je gewoon dat alles optimaal in orde is en als een konijntje daar is, moet je als fokker/opvang zorg dragen dat ze medisch gewoon tip top zijn en geen risico's nemen. Dus nogmaals geef jezelf absoluut nergens van de schuld. Natuurlijk kan een konijntje door stress coccidiose krijgen, al zie je dat eigenlijk bijna nooit bij een gezond jong konijntje, omdat ze naar een hygiënische nieuwe omgeving verhuizen, maar zelfs dan nog hadden ze direct bij dit soort symptomen naar een dierenarts moeten laten gaan en adviseren om direct ontlasting mee te nemen voor onderzoek. 

[Mississippi]

8 uur geleden zei Aniek:

Bij mij zitten met regelmaat nog tammere konijnen dan dat mensen ze van jongs af aan hebben  Mensen die ook graag echt een tam konijn willen raad ik een volwassen konijntje aan, omdat ik nog niet weet hoe een jong konijntje zich in de pubertijd gaat ontwikkelen, jonge konijntjes hier zijn allemaal nu erg tam, maar rond de 6 maand zie je ze vaak wel veranderen. Maar uit een opvang is niet per definitie schuw zeg maar, ze komen ook ooit bij mensen weg en soms sta je verbaasd waarom bepaalde konijnen gedumpt zijn, als je bijv. bij Pedro kijkt bij rammen, deze hebben we vorige week weg gevangen uit een hertenkamp en eerst was hij wel erg bang, maar na twee dagen was hij zijn oude zelf weer en een echt knuffelkontje zeg maar.

Ja dat had ik me niet zo gerealiseerd, ook met het idee van mensen doen een konijn vaak weg omdat het bang (gemaakt) is en ze er dan niks meer aan vinden. Dus konijn bang en eenzaam. Komt ook een beetje door wat ik (met pijn in mijn hart) bij mijn schoonzusje zie. En ik wist destijds niet of ik zo'n ervaring wel recht kon trekken, zeg maar. Aangezien we in een appartement wonen moet het konijntje eigenlijk simpelweg wel graag bij mensen zijn, anders wordt het een lange 10 jaar voor zowel het konijn als voor ons. Maar ondertussen heb ik wel het vertrouwen dat dat met een opvang-konijntje ook helemaal goed zal komen. Heb gisteren al even geprobeerd mijn vriend geestelijk voor te bereiden en gebabbeld over hoe we een groter hok kunnen bouwen ;-) Dat is trouwens wel een nadeel dat mijn konijn zo'n langhors wordt, ik dacht een huis gekocht te hebben waar wel net twee dwergjes in passen (en dan veel los natuurlijk) maar dat gaat met deze afmetingen dus echt niet. We zijn nu van plan om een derde verdieping er onder te bouwen.

8 uur geleden zei Aniek:

Jij hebt jij een gigantisch compliment verdiend door je gevoel te volgen en tegen het advies in te gaan. Iets wat ontzettend knap is, want als je A hoort van iemand met veel ervaring en nu al beter weet dan diegene met veel ervaring, zegt dat al het goeds over jou, want zonder jou was Pip er niet meer en dat is heel kwalijk voor een fokker.

Ben het hier heel erg mee eens, complimenten voor hoe je voor Pip gezorgd hebt. En dan weet je nog niet eens dat ze elke keer helemaal naar de andere kant van de stad reist om maar bij de beste dierenarts te komen @Aniek ;-)

[Amphitrite]

@Aniek Ik wil even zeggen dat die opmerking me echt heel goed doet. Eigenlijk was ik namelijk best zenuwachtig om hier mijn verhaal te delen, aangezien de meerderheid geen voorstander is om je konijn bij een fokker vandaan te halen en daarom was ik een beetje bang voor reacties denk ik. Maar ik enzo blij dat iedereen hier zo begripvol op reageert en ik vind het echt ontzettend lief dat je me deze complimenten geeft. Die overigens net zo goed gelden voor @Mississippi, want jij hebt ook ondanks alles gewoon naar je eigen gevoel geluisterd (en gaat ook gewoon naar de andere kant van de stad voor de beste dierenarts!).
Ik vind het zo goed van jullie dat jullie gewoon alle medische zorg bieden voor de vele konijntjes bij jullie in de opvang. Dat verdienen ze natuurlijk ook, maar ja, echt goedkoop is het niet... Het is inderdaad wel waar dat er geen risico's genomen mogen worden, dieren hebben net zo goed recht op medische zorg als mensen, enne: better safe than sorry. En dat jullie op die manier werken vind ik echt ontzettend mooi! Geen wonder dat er zoveel mensen naar jullie toe komen (van ver) om een konijntje uit de opvang te halen.  
P.S. wat is die Daisy die bij jullie zit toch een snoetje!! (allemaal trouwens, maar wat een lieve kleine uk is dat hihi, enne te lange oren? Echt niet!)

[Mississippi]

4 minuten geleden zei Amphitrite:

P.S. wat is die Daisy die bij jullie zit toch een snoetje!! (allemaal trouwens, maar wat een lieve kleine uk is dat hihi, enne te lange oren? Echt niet!)

Ik zag haar eerst! (grapje ;-) )

[Amphitrite]

2 minuten geleden zei Mississippi:

Ik zag haar eerst! (grapje ;-) )

Haha, nou Sip kan over niet al te lange tijd al gecastreerd worden toch? Misschien ben je er het eerst bij en klikt het wel tussen die twee

[Mississippi]

Hij zou maandag gaan, maar kan niet omdat ie nog een beetje sip is ;-) Nee moet echt nog even wachten vrees ik. Sip wordt zo groot dat hij al uit de voegen van zijn eigen huis groeit, dus we moeten eerst een nieuw huis laten maken willen er twee in passen. En in december en januari zijn we altijd veel weg, dus niet echt leuk voor de nieuwe bunny als ze zo snel al op vakantie moet. Maar anders zou ik het wel weten, wat een schatje he... 

 

[Lienappelsien]

3 uur geleden zei Mississippi:

Hij zou maandag gaan, maar kan niet omdat ie nog een beetje sip is ;-) Nee moet echt nog even wachten vrees ik. Sip wordt zo groot dat hij al uit de voegen van zijn eigen huis groeit, dus we moeten eerst een nieuw huis laten maken willen er twee in passen. En in december en januari zijn we altijd veel weg, dus niet echt leuk voor de nieuwe bunny als ze zo snel al op vakantie moet. Maar anders zou ik het wel weten, wat een schatje he... 

 

Een nieuw verblijf is meteen een mooie neutrale koppelruimte

[Mississippi]

1 uur geleden zei Lienappelsien:

Een nieuw verblijf is meteen een mooie neutrale koppelruimte

Haha, goeie. Alleen willen we een derde verdieping onder het huidige huis bouwen (zijn we erg blij mee, alleen te klein). Zou dat dan werken? Want dan is er nog steeds anderhalve verdieping al bewoond geweest...

[Domino]

Wat een nare ervaring hebben jullie. Ook niet best van die fokker. Op die manier verpesten ze het voor iedereen. 

Wat betreft je nieuwe huis voor je konijn. Die van mij hebben geen hok meer maar als ik niet thuis ben een afgezet stuk van de kamer en anders de gehele kamer. In de hoek staat de onderbak van een kooi en daarboven hangt de hooiruif. Zo hebben ze lekker de ruimte zonder dat er weer een enorm hok in de kamer staat. Wellicht is zoiets een idee voor je?