Agressief konijn

[MImmm]

Dag allemaal!

Ik heb thuis 5 konijnen met elk hun eigen karakter, maar er springt er toch eentje bovenuit.

Een jaar geleden kocht ik een voedster van 3,5 maanden oud. Ze woonde die hele tijd bij me thuis binnen. Het was echt een heel lief, actief en karaktervol konijn (sprong op mijn hoofd, schouder, deed bunny flops volledig op de rug en talloze binkies).

Toen zij een paar maanden bij me thuis was, begon zij echter agressiever te worden. Ze beet tot bloedens toe en werd echt heel vijandig. Ik werd bang van mijn konijn (beetje onnozel natuurlijk), maar elke keer dat ik contact wou zoeken werd ik serieus aangevallen. Ik besloot dan maar om het konijn buiten te houden, omdat ik dacht dat ze niet meer gelukkig was binnen. Ze verblijft op een grasstuk van 50m2.

Helaas verblijft zij daar alleen, want haar koppelen met een ander konijn durf ik al helemaal niet. Telkens ze een konijntje nog maar ziet begint ze door de tralies te scharten, bijten en hard te krabben. Als ik haar bezoek draag ik handschoenen en hoge laarzen, want anders ga ik bloeden.

Ik heb dit al overlegd met mijn dierenarts, maar die weet ook geen raad. Ik heb al 4 konijnen opgevoed en dit heb ik nog nooit meegemaakt.

HELP

 

[Sanne1993]

Ik denk juist dat een maatje een groot verschil kan maken. Dat ze nu zo reageert op andere konijnen kan zijn omdat ze haar eigen terrein wil verdedigen. Als je ze op neutraal terrein koppelt zou dat geen probleem moeten zijn. Verder zou je eventueel een castratie kunnen overwegen. Daar willen ze ook weleens wat rustiger van worden, maar dit geeft geen garantie. 

[MImmm]

Ik ga het proberen. Ben toch wat bang in de andere konijntjes hun plaats :).

De vraag die ik me stel: waarom is ze ook zo vijandig tegenover mij en andere mensen? Toen ze nog heel jong was, was ze zo'n lief en tam konijn. Het is pas fout beginnen lopen toen ze een maand of 6 was. Is er dan een kans dat dit te wijten valt aan hormonaal gedrag?

Mijn dierenarts vertelde me dat 50% van de voedster die gesteriliseerd worden, het niet overleven. Vandaar dat ik die stap nooit heb gezet. Is dat een realistisch cijfer?

 

 

[snuffie en ik]

Dat lijkt me geen realistisch cijfer. Maar er natuurlijk altijd een risico verbonden aan narcose.

[MImmm]

Voorts wilde ik nog even kwijt dat ze ook heel erg bezig is met nestjes bouwen. Ze plukt veel haar uit (niet dat er kale plekken of dergelijk zijn). Misschien geeft dat ook wel aan dat ze het hormonaal heel lastig heeft.

 

[Bart lover]

Die cijfers kloppen niet, er is een risico verbonden met de operatie maar de sterfkans is zeker niet 50 procent. 
Als je geen ervaring hebt met koppelen en jouw voedster zo moeilijk is zou ik proberen contact op te nemen met een goede opvang. Zij weten veel beter wat er moet gebeuren en het voorkomt veel stress bij jou. Plus zij hebben meerdere konijnen waar ze mee kunnen koppelen als het met het eerste konijn niet lukt. 

Heeft ze de volledige dag toegang tot de 50 vierkante meter? Heb je haar in het verleden opgetild? 

[MImmm]

Bedankt voor de reacties allemaal :).

Ik heb wel mijn andere konijnen gekoppeld en dat liep goed. Maar inderdaad als het niet lukt, kan ik beter bij een opvang proberen.

Ze heeft toegang tot de hele ruimte. Heb haar vroeger opgetild, maar een probleem maakte ze daar niet van (of ze toonde het nog niet?). Ze sprong uit zichzelf op mijn schoot en schouder.

 

 

[Aniek]

Ik laat bijna alle voedsters castreren en het is heel zeldzaam dat ze overlijden en vaak is er dan wel een achterliggende reden. En dan spreek ik over heel veel dames per jaar, omdat ik een opvang heb  
Deze dame zou ik dan zeker ook eerst laten castreren voordat je haar laat koppelen. En dan ook pas zes tot acht weken na castratie koppelen en ik zou haar dan laten logeren in een opvang, er zal daar vast een dekseltje zitten. Ik denk niet dat je bij deze dame een willekeurige heer kan zetten namelijk. 

[MImmm]

Ik heb maandag een afspraak geregeld bij de dierenarts voor een bespreking. Ik schrok wel even van de prijs voor castratie: 250 euro.

Maar als het moet...

[Sanne1993]

Ik vind 250 euro voor een castratie erg duur! Als jij het er voor over hebt en je hebt een goed gevoel bij deze dierenarts moet je het gewoon doen, maar ik zou zelf nog even rondbellen bij andere dierenartsen. 

[Evee]

Ik heb een soort gelijk geval gehad. Binky (voedster) werd juist na castratie zo agressief dat zij de gaten in mijn broek beet en tot bloedens toe mijn tenen open beet. Zij woonde toen in een groep van 4, maar met de voedsters uit die groep kon zij echt niet meer samen. Haar gedrag is dus negatief veranderd na castratie. Ik heb heel wat konijnen gehad en al mijn voedsters laten castreren, dit had ik nooit eerder (en gelukkig erna ook nooit meer) gehad.

Ik heb haar uit de groep gehaald en een eigen vriendje gegeven, een asielkonijntje. Dat ging eigenlijk gelijk goed. Ze bleef naar mij toe nog wel moeilijk. Wat uiteindelijk bij mij geholpen had was clickertraining. In het begin had ik dikke handschoenen aan omdat ik bang was dat zij in mijn handen beet, maar naar verloop van tijd nam zij prima beloning aan uit mijn hand. Door haar te roepen - clicken - beloning was ze afgeleid van het agressieve gedrag dat ze voorheen had als ik de ren in stapte. Uiteindelijk werd ze ook weer benaderbaar. Knorrig onderging ze toen vanalles. Het heeft wel veel tijd en geduld gekost. Inmiddels is ze 13 jaar oud (onkruid vergaat niet? haha) en is er gelukkig niet veel pit meer over.    

[MImmm]

@Sanne1993 Ja dat vond ik ook. Ik had even de andere reacties/ervaringen op dit forum gelezen en zag dat de prijs toch een stuk lager lag bij de andere forumgebruikers. Ik heb dan ook rondgebeld en gezocht naar een nieuwe dierenarts. Nu is prijs ongeveer 130 euro en ik heb er een goed gevoel bij. 

[MImmm]

27 minuten geleden zei Evee:

Ik heb een soort gelijk geval gehad. Binky (voedster) werd juist na castratie zo agressief dat zij de gaten in mijn broek beet en tot bloedens toe mijn tenen open beet. Zij woonde toen in een groep van 4, maar met de voedsters uit die groep kon zij echt niet meer samen. Haar gedrag is dus negatief veranderd na castratie. Ik heb heel wat konijnen gehad en al mijn voedsters laten castreren, dit had ik nooit eerder (en gelukkig erna ook nooit meer) gehad.

Ik heb haar uit de groep gehaald en een eigen vriendje gegeven, een asielkonijntje. Dat ging eigenlijk gelijk goed. Ze bleef naar mij toe nog wel moeilijk. Wat uiteindelijk bij mij geholpen had was clickertraining. In het begin had ik dikke handschoenen aan omdat ik bang was dat zij in mijn handen beet, maar naar verloop van tijd nam zij prima beloning aan uit mijn hand. Door haar te roepen - clicken - beloning was ze afgeleid van het agressieve gedrag dat ze voorheen had als ik de ren in stapte. Uiteindelijk werd ze ook weer benaderbaar. Knorrig onderging ze toen vanalles. Het heeft wel veel tijd en geduld gekost. Inmiddels is ze 13 jaar oud (onkruid vergaat niet? haha) en is er gelukkig niet veel pit meer over.    

Ik hoop dat ze niet nog gekker wordt na castratie :D. We leven op goede hoop! 

Als ze bekomen is van de operatie en alles lijkt goed te gaan, zal zij een nieuw vriendje krijgen. En hopelijk wordt het weer een lief, karaktervol konijntje (niet té natuurlijk  ).

[Joy2012]

dagopvangen hebbenook meestal gesteriliseerde voedsters en herplaasters ook.

mischien kun je hun vragen waar zie het laten doen?