Ga naar inhoud

Dag lieve gekke terrorWilma

Eefje

Door Eefje,
in De Regenboogbrug

 Delen

Aanbevolen berichten

Eefje Konijnoloog

Eefje

Geplaatst:
Geplaatst:

Tsja, hoe begin ik hier aan... We zagen de bui wel hangen, maar toch hoopten we dat je nog te redden was en we je weer mee naar huis konden nemen. Wat een rotmomenten vanmorgen. Je lag zo lekker bij Frits en we moesten je wegpakken, dat mandje in, stress in de auto. Daarna bij de dierenarts, jou zo bang in dat mandje achter te moeten laten, wetend dat de kans groot was dat we je niet meer mee terug konden nemen. Wat heb ik staan huilen daar.. Toen wachten op het telefoontje. Ik hoorde meteen aan de toon van Marcel dat het mis was en dat je niet meer thuis zou komen. Het medische verhaal is hier te lezen. 

Ik wil dit stukje gebruiken voor de leuke dingen. Toen Marcel en ik gingen samenwonen wilden we heel graag een huisdier. Een leuk beessie waarvoor we niet veel thuis hoefden te zijn, maar dat wel aanwezig is, karakter heeft en goed binnenshuis te houden is, aangezien wij geen buitenruimte hebben. Al snel waren we eruit dat we een konijn wilden. Ik wilde het goed doen, ben gaan googlen naar konijnenasiels, aangezien ik van kindsbeen af geleerd heb dat je geen nieuwe diertjes op de wereld moet (laten) zetten, omdat er al zoveel lieve beessies zijn die op een fijn huisje wachten. Zo kwam ik op bunnybunch. Ik heb me goed ingelezen, één konijn was meteen geen optie meer (ik had wat overredingskracht om Marcel daarvan te overtuigen ;) ). Ik zocht naar opvangen in de buurt en kwam uit bij de KDO. Ze hadden een facebookpagina en daar kwam jij voorbij. Ik vond je zo schattig en je zat zo lang in de opvang. Niemand wilde je hebben vanwege je lange haren en je rode oogjes. Ik heb meteen gebeld, ben gaan kijken en heb je direct gereserveerd. Ik wilde je het fijnste leven geven dat je maar kon hebben! Ik moest twee weken wachten, er zaten op dat moment nog een paar rammetjes in quarantaine die net gecastreerd waren. Ik heb je huisje in orde gemaakt en kon niet wachten tot ik je kon halen. Ik had de keuze uit 3 rammetjes. Frits bood zich direct aan, hij stond nieuwsgierig met zijn pootjes tegen de tralies. Ik vond hem geweldig met zijn kapotte oor en brutale snuit en hoopte dat het zou klikken. Nou dat deed het! Een droom van een koppeling, jullie zijn vanaf dat moment onafscheidelijk geweest. 

De opvang vertelde me dat je een heel timide, rustig konijntje was. Daar was al snel niets meer van over hier. Je leefde helemaal op, werd een druktemaker eerste klas. De hele dag bezig met dingen slopen, wc's uitgraven, rondrennen, binkies maken en stampen, heel veel stampen, of je nou boos was, of blij, of gewoon lekker aan het rennen, je kondigde jezelf altijd aan met een stamp. Je was zo actief en lomp en grappig! Zo kreeg je al snel de naam terrorWilma de sloophaas. Frits keek het allemaal op zijn gemakje aan vanaf zijn geliefde kleedjes en als je klaar was met je geraas rende je naar hem toe en flopte je tegen hem aan, terwijl hij je een lebber over je koppie gaf. Om je bezig te houden hebben we een zandbak gebouwd, dat is het meest geniale cadeau dat we je konden geven! Eerst durfde je er niet zo goed in, terwijl ik zeker wist dat je het fantastisch zou vinden. Op gegeven moment heb ik je er gewoon in gezet en toen je dat zand onder je pootjes voelde was je niet meer te stoppen! Gravengravengravengraven, urenlang, je wilde die eerste dag nieteens uit je zandbak komen om te eten! Kwam je even aanzetten met een verwilderd koppie, trok je neus op voor die brokjes en hophop terug in die zandbak. Wat een graafwerkzaamheden heb je daar verricht. Elke dag minimaal een sessie van minstens anderhalf uur! Dingen slopen vond je ook leuk, vooral dozen en kleedjes. Springen op de bank als je dacht dat we niet keken en dan heel snel wegwezen als je zag dat we het in de gaten hadden. En natuurlijk wat lekkers krijgen, bedelen kon je als de beste en je wist precies wanneer het etenstijd was. Je wilde niet echt aandacht van ons, maar als je wat te vreten wilde huppelde je wel even naar ons toe om wat zonnebloempitjes te krijgen. 

Je had nooit wat, Frits is ons kwakkelkonijntje, jij was degene waar we nooit zorgen om hadden. Je was ook pas 5, we hadden je zo graag nog langer bij ons willen hebben dan deze 3,5 jaar! We hebben je alles gegeven wat we konden en ik weet zeker dat je het hier heel erg fijn hebt gehad samen met je grote liefde Frits. Dat troost ons, nu je hier toch zo plotseling niet meer bent. Afscheid nemen doet pijn, zo vroeg afscheid nemen geeft een machteloos gevoel. Na je ellendige begin ben je hier het grootste deel van je leven heel gelukkig geweest. Ik ben blij dat we je dat hebben kunnen geven en we hebben ontzettend van je genoten, om je gelachen en met een heel warm gevoel naar je geknuffel met Frits gekeken. We zullen je missen gekke Wilma, het was heel fijn dat je bij ons was (L)(L)

16551_10151776882515569_1604572500_n.jpg

10702086_10152725743560569_8169908511732897109_n.jpg

483858_10151537143835569_1183197312_n.jpg

  • Vind ik leuk 4
Link naar reactie
Delen op andere sites
Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
 Delen
Ga naar topic overzicht
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .

  Ik accepteer