Vechtende zusjes castreren?

[Fransien Dekker]

Inmiddels zijn mijn voedsters (zusjes) 11 maanden oud. Ze waren echte maatjes maar sinds een paar dagen kunnen ze niet meer samen. Ze liepen los in de tuin en gingen ineens erg hard vechten. Nu hadden ze al wel eens vaker elkaar 'gepest' toen ze rond de 5 maanden waren. Toen bleef het bij pesten (rijden, plukjes los haar), echter vielen ze elkaar nu echt aan en heb ik ze apart moeten zetten voor de nacht (ik kan het hok afscheiden van de ren d.m.v. een deurtje). Ze hadden beiden een paar wondjes die ik ontsmet heb. De dagen daarna hebben we ze elke dag weer even bij elkaar gezet in de keuken en dat ging best goed, ze gingen elkaar weer wassen en er werd niet meer gevochten. Maar als ik ze daarna weer terug in het hok deed brak er steeds weer ruzie uit. 

 

Ook vanmiddag heb ik ze weer even in de tuin los gelaten samen, het ging weer 5 minuten goed maar daarna waren ze weer erg aggresief. Nadat ik een paar dagen op internet gezocht heb naar oplossingen heb ik vandaag toch maar de dierenarts gebeld en een afspraak gemaakt om ze te laten castreren over 1,5 week.

 

Ik zou het fantastisch vinden als ze na de castratie geen last meer van hormonen hebben en daarna weer dikke vriendinnen kunnen worden. Nu is mijn vraag, kan ik ze tot die tijd apart houden (hokken naast elkaar met tralies) of moet ik ze toch elke dag weer even samen laten zodat ze niet 'ontvreemden' van elkaar? En wat kan ik het beste doen na de castratie, ze meteen bij elkaar zetten of toch eerst koppelen? TIps zijn heel erg welkom, er is erg weinig te lezen over vechtende voedsters die daarna weer vrolijk samen leven, ik hoop dat het mogelijk is.

[Sanne1993]

Ik hoop voor je dat de castratie het probleem op gaat lossen, maar ik zou er niet te veel op hopen. Twee voedsters gaan vaak gewoon niet goed samen. Dus bedenk voor jezelf ook vast een plan B, zoals uitbreiden naar een groep met een of liever twee gecastreerde rammen of allebei een eigen vriendje. Als je geen ruimte hebt zou je nog kunnen overwegen om een van de voedsters om te ruilen voor een gecastreerde ram, maar ik kan me voorstellen dat je daar niet op zit te wachten.

Ik zou ze nu apart houden van elkaar, ook uit elkaars reuk en zicht, want dit wekt vaak alleen maar frustraties op. Na de castratie zou ik nog een paar weekjes wachten totdat de meeste hormonen verdwenen zijn en dan weer gaan koppelen op neutraal terrein.

[Gast]

Bij mij heeft de castratie de band tussen twee van mijn konijnen, ook zusjes, het wel opgelost. Ze zijn veel rustiger naar elkaar geworden. Maar, zij zaten dan ook in een groep met twee rammen.

 

Een vriendin heeft ook twee voedsters, zusjes, die ze ook heeft laten castreren. Ze was verkeerd voorgelicht en heeft ze laten castreren zodra dit mocht, zodat ze evt ruzies voor was. Dit heeft wel geholpen maar toch gaat het soms nog wat fout. Niet heel heftig, maar toch. Zij was er wel op tijd bij, haar voedsters hebben niet heel heftig ruzie gemaakt.

 

Verder sluit ik me bij Sanne aan.

[Fransien Dekker]

Als ik het zo van jullie hoor geeft de castratie dus geen garanties. 1 van de 2 weg doen (ruilen) daar moet ik niet aan denken, ik ben erg gek op ze. 1 ram erbij zou misschien kunnen alleen hoeveel ruimte is er nodig voor 3 konijnen...? Het hok heeft een verdieping en is ongeveer 1m breed en 60cm diep, tegen het hok aan staat een vaste ren van 1m x 1m. Verder liepen de zusjes elke dag even een uur of meer los in de tuin om een rondje te rennen.

 

De castratie toch maar door laten gaan denk ik en afwachten hoe het loopt.

 

Toch blijf ik het vreemd vinden dat ze elkaar het ene moment wassen en knuffelen en het andere moment met elkaar vechten. Ik heb niet echt ervaring met koppelen, als ik ze bij elkaar zet na de castratie, hoeveel tijd moet ik het koppelen dan geven voordat ik ze weer samen in hun hok zet? Het hok geurvrij maken lijkt me ook noodzakelijk?

[Lonja]

Je houdt 2 dames op een ruimte van nog geen 1 bij 1.60 meter?

Wat ik je echt aan zou raden is eerst eens, voordat je wat dan ook doet, een goede plek voor ze maken. Dat is dus een paar vierkante meter. Zeg minimaal 4 tot 6. Kijk eens hoe het dan gaat. Wellicht is het te laat omdat ze nu al gevochten hebben, maar je weet niet. Het is echt niet gek dat ze gaan vechten op zo'n ruimte.

Sowieso kun je op die ruimte nooit een groepje houden, het is al gewoon te klein voor 2 inieminie dwergkonijnen, laat staan 2 voedsters.

[Christaaa]

Ik sluit me aan bij lonja. De ruimte is echt te klein. Castratie gaat dat natuurlijk niet oplossen. Sowieso is het maar de vraag of dat gaat lwukken. Meestal is het al te laat.

Als de ruimte vergroten en een ram erbij koppelen geen optie is, zou ik echt voor ruilen kiezen. Natuurlijk is het niet leuk een dier weg te doen, maar vanuit de konijnen gedacht is dat wel de beste optie. En ga je daarvoor naar een opvang, dan zorgen zij dat de andere ook goed terecht komt, met genoeg ruimte en een vriendje.

Castratie kan naar mijn mening helpen, maar het vervangt nooit de basisvoorwaarden: genoeg ruimte en een passende combinatie.

[Dollie]

Wanneer je castratie wil gebruiken als middel om twee rammen of twee voedsters vreedzaam samen te laten leven, dan kan dit het beste gebeuren voordat het mis gaat en voordat hormonen echt grip hebben gekregen. Bij rammen betekent dit met een maand of drie/vier castreren, bij voedsters met zes maanden. Dan nog is het niet succes gegarandeerd, maar je hebt een goede kans in elk geval. In jouw situatie ben ik bang dat het al te laat is, hoewel je het altijd kan proberen. Daarnaast sluit ik me bij Lonja en Christa aan, hormonen zijn enorme stoorzenders binnen man/man of vrouw/vrouw koppels maar in dit geval helpt het ook niet mee dat de ruimte zeer minimaal is. Ik zou die voor een koppeltje (ook ram/voedster!) minstens verdubbelen.

[binky2012]

Wij hadden het zelfde met onze voedsters en ze zijn nu ook allebei gecastreerd maar ze blijven vechten dus ze komen ook niet meer bij elkaar

[LuneSolaire]

Ik sluit mij 100% bij de vorige reacties aan. Als ik met mijn zus op een klein kamertje opgesloten zou worden zouden we ook constant bekvechten. En een ram erbij gaat het denk ik niet oplossen, want dan zitten ze alsnog op een kleine ruimte, of, als je dit oplost, valt een van de zusjes buiten de boot. Ik geef het helaas weinig kans gezien hun verleden. Maar met castreren en apart houden voor zo'n koppeling wellicht een minimale kans? (ik geloof persoonlijk eigenlijk bijna nooit dat twee voedsters samen een goede combi is, dus mijn advies zou zijn twee mannetjes erbij).

 

Dus sowieso de ruimte vergroten en het liefst twee mannetjes erbij, maar dan moet je ze absoluut genoeg ruimte kunnen geven. Anders blijven ze vechten vrees ik...

[LuneSolaire]

Wij hadden het zelfde met onze voedsters en ze zijn nu ook allebei gecastreerd maar ze blijven vechten dus ze komen ook niet meer bij elkaar

Hebben ze dan wel een vriendje of zitten ze nu allebei alleen in een klein hokje? :(

[Fransien Dekker]

Allemaal enorm bedankt voor de reacties, ik heb er veel van geleerd. We gaan we kijken hoe we het hok groter kunnen maken d.m.v. een extra ren. Vrijdag ga ik ze laten castreren om te proberen de hormonen weg te laten gaan en ook om de kans op kanker te verkleinen. Ik hoop dat alles goed gaat en dat ik ze na de castratie weer bij elkaar kan zetten. Echter ben ik me er heel goed van bewust dat het als nog mis kan gaan en dat ik dan voor plan B moet kiezen, 1 voedster ruilen voor een gecastreerde ram.

[LuneSolaire]

Ik denk inderdaad dat je een slimme beslissing maakt op deze manier. En houd er rekening mee dat de hormonen nog lang niet weg zijn na de castratie, dus dat je ze inderdaad dan nog even een paar maanden apart moet houden voordat je het opnieuw probeert, zodat je ze niet te vroeg weer met elkaar zet met het risico op opnieuw vechten. In ieder geval heel veel succes!

[Zomer88]

Hi Fransien, je hebt al veel goede tips gekregen. Ik zou ook je best doen om de castratie tegelijk te laten verlopen met het vergroten van de ren. Als ze allebei genoeg eigen ruimte hebben zou het kunnen dat je irritaties voorkomt zeg maar. dan heb je 2 dingen tegelijk die beter zijn (minder hormonen en genoeg ruimte). maarja, garanties zijn er inderdaad niet. vrouwtje en mannetje is een betere combi. Als je denkt aan 3 of 4 konijnen, zorg dan dat je in 1 keer de ruimte groot genoeg maakt voor dit aantal.

 

het hok hoeft niet groot te zijn. Het is een mooi groot hok was je hebt. Inderdaad, een flinke ren erbij en ze zitten top. Er staan hier veel ideeen over rennen (zelf maken of kopen).

[Fransien Dekker]

Kunnen mijn konijnen eventueel ook overdag de hele dag los lopen in de tuin, dus ook terwijl ik niet thuis ben?

 

Onze tuin is volledig afgesloten en alle plantenbakken zijn omheind met gaas aangezien ze daar anders continu in springen. Het enige wat ze kapot kunnen maken is ons gazon, we hebben al een zandbak waar ze in kunnen graven.

[Zomer88]

als je tuin konijnproof is dan is dit natuurlijk de ideale plek voor konijnen. maar...

 

* ligt er gaas onder de tuin? anders kunnen ze zich eruit graven en echt, het gebeurt!

* is de tuin overdekt? anders kunnen roofdieren erin komen en ook dit gebeurt (lees ervaringen hier op het forum)

 

dus konijnproof is vaak zo konijnproof nog niet. je hebt hier de mooie beste prachtigste rennen op het forum die je zelf kan maken of kopen maar maken is beter en goedkoper. dan kun je een stuk van de tuin konijnproof maken en ze hier laten leven.

[Fransien Dekker]

Inmiddels is het een paar weken geleden dat mijn konijnen zusjes gecastreerd zijn. De operatie is goed gegaan en ze hebben na de operatie nog apart gezeten tot iets meer dan 2 weken. De hokken stonden voor eerst naast elkaar en ze gingen elkaar wassen door de tralies heen, dat was erg lief om te zien. Ik heb ze in de keuken bij elkaar gezet en ze hebben elkaar zo'n 3 kwartier geknuffeld, alsof ze iets in te halen hadden. Daarna heb ik ze nog een middagje samen in de keuken gelaten en omdat het zo goed ging heb ik ze in hun hok gezet nadat ik het goed schoongemaakt had. Dat ging gelukkig ook meteen goed, ze zitten nu een paar dagen weer samen en het gaat super dus de castratie heeft bij deze dames echt wel geholpen, ze hebben geen drang meer om nestjes te maken en hoeven daarom hun 'indringer' niet meer te verbannen! We hebben zelfs geen plukje haar gezien bij de koppeling, dat had ik toch wel verwacht op z'n minst. Af en toe moet Rosa nog even laten merken dat ze wel de baas blijft en probeert ze op Roxy te rijden, Roxy vind dat niet leuk dus rent snel weg en daarna laat Rosa haar zus weer braaf met rust. Ik neem aan dat ze dit doet om de rangorde weer te bepalen. Ik blijf goed opletten en we hopen dat ze nog lang en gelukkig samen kunnen blijven leven. Echter besef ik me wel na het lezen van andere verhalen dat het als nog mis kan gaan, we houden het goed in de gaten. Het is in ieder geval geweldig om ze weer samen te zien rennen in de tuin, het bevestigd maar weer dat konijnen groepsdieren zijn en echt een maatje missen als ze alleen zitten. Wie weet kan ik met mijn ervaring weer iemand anders helpen. Nogmaals allen bedankt voor het advies en wellicht heb ik jullie weer eens nodig.

[Laniboekje]

En de ren? Heb je die uiteindelijk nog groter gemaakt ookal gaat het nu goed met de dames?

[Fransien Dekker]

En de ren? Heb je die uiteindelijk nog groter gemaakt ookal gaat het nu goed met de dames?

Ja we hebben er ongeveer 1,5 meter bij kunnen knutselen, meer dan dat lukt nog niet aangezien ze dan op het gras komen te staan. Ze lopen ook een paar uur per dag los in de tuin en vaak zitten ze de helft van de tijd alsnog in hun hok/ren.

[Zomer88]

wat goed! gaat allemaal voorspoedig voor nijnen en jou als ik het zo lees. mijn konijnen zitten ook wel vaak in hun domein (de ren) als ik die open zet. het is meer dat ze eruit kunnen (meer ruimte hebben). het kan bij jou nog wel wat meer worden, het is ook wennen voor een konijn als ze ineens meer ruimte heeft. mijn konijntje zat de eerste week dat we haar hadden alleen maar in haar bovenhok en kwam het trappetje en dus de ren niet in. nu als ik de ren open zet in de woonkamer maken ze altijd eerst even een rondje door de woonkamer, alles ontdekken en bekijken en dan liggen ze weer even languit in hun ren, dat is toch wel de veilige thuishaven.

 

Goed geregeld iig!

[Fransien Dekker]

wat goed! gaat allemaal voorspoedig voor nijnen en jou als ik het zo lees. mijn konijnen zitten ook wel vaak in hun domein (de ren) als ik die open zet. het is meer dat ze eruit kunnen (meer ruimte hebben). het kan bij jou nog wel wat meer worden, het is ook wennen voor een konijn als ze ineens meer ruimte heeft. mijn konijntje zat de eerste week dat we haar hadden alleen maar in haar bovenhok en kwam het trappetje en dus de ren niet in. nu als ik de ren open zet in de woonkamer maken ze altijd eerst even een rondje door de woonkamer, alles ontdekken en bekijken en dan liggen ze weer even languit in hun ren, dat is toch wel de veilige thuishaven.

 

Goed geregeld iig!

Ja het is heel fijn, ben erg blij dat ik de stap gemaakt heb om ze te castreren, het is niet leuk om ze een dag zo ziek te zien maar uiteindelijk worden ze er wel beter van. Natuurlijk zou ik heel graag de ren nog groter willen maken, echter moet het wel een goede plek voor ze worden en om dat te creëren moeten we de tuin eerst verbouwen. Ze lopen van begin af aan al elke dag los in de tuin en ze kennen de tuin op hun duimpje, weten precies waar ze kunnen verstoppen en spelen. Ik ben ik elk geval blij dat hun hok inderdaad een veilige thuishaven is en ze daar erg graag zijn.

[Zomer88]

Ik bedoelde het ook niet als kritiek dat het niet NOG groter is hoor. Ik vind het super dat er 1,5 m bij is gekomen, is al heel veel! En bedoelde meer dat ookal zitten ze veel in hun hok, het toch super goed is dat ze de ruimte kunnen benutten als ze willen. zo heb ik ook een keer 'snachts op de bank geslapen en toen was ik echt verrast door hun activiteit en energie (al weet je natuurlijk dat het nachtdieren zijn)