Ga naar inhoud

Hormoon bommetje


Stamper2011

Aanbevolen berichten

Ik legde de theedoek in de hoek waar ze het dichtst bij zat, zodra ze op de theedoek zat trok ik de doek strak om haar achterhand heen, zodat haar achterpootjes er strak in zaten en ze niet kon trappelen. Dat deed ik later, toen ze wat meer praatjes kreeg. In het begin kon ik haar gewoon in de hoek van de meterkooi vasthouden en kreeg ik daar de spuiten wel in haar bekkie, hoefde ik haar ook niet te pakken. Beetje onhandig, dat wel, maar het ging wel. Ik had ook een kooi waarvan de hele bovenkant open kon, anders was het nooit gelukt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 95
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Heb je dwangvoeding gemaakt wat voor een groot deel bestaat uit iets zoets zoals banaan of wortelhap?

Je zal haar inderdaad het beste in een hoek van de kooi moeten drijven, en dan tegen de grond drukken en vasthouden. Heb je iemand die je daarbij kan helpen? Met z'n twee gaat het vast beter dan alleen.

Ik maakte me ook zo druk omdat een konijn haar darmen absoluut niet stil mogen komen te liggen… Toch is mijn ervaring na operaties (heb vier konijnen gehad en een aantal operaties meegemaakt) dat wanneer je ze met rust laat het herstel het snelste gaat.

Dan gaan ze ook het snelste eten.

Als je toch per se dwangvoeding wilt geven, zou ik het met twee personen proberen ipv alleen. Een iemand die haar goed vasthoudt (in de kooi is dan het handigste denk ik) en dan de ander die haar kopje een beetje tegenhoudt en de spuit met dwangvoeding geeft. Je weet wel hoe je moet dwangvoeren he? Altijd aan de zijkant van de bek, want als je het recht naar binnen spuit kunnen ze stikken…

Maar als ik je verhaal zo lees, begrijp ik dat je vaker hebt gedwangvoerd.

Verder vind ik dwangvoeren altijd heeeel erg vervelend en moeilijk om te doen, zeker bij Gijsje. Bij de 3 andere nijnen die ik heb gehad was een veel minder grote strijd…

Pfff wat lastig zeg!

Toch denk ik nog steeds dat ze vanzelf weer zal gaan eten. Ze is van slag door wat er vandaag met haar is gebeurd, ze moet ook bijkomen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb zojuist opnieuw een poging gedaan om Lizzy te dwangvoeren maar helaas is het opnieuw op niks uitgelopen. Ik wou haar eerst uit de kooi proberen te pakken omdat ik er dan beter bij kan, maar dat was absoluut geen doen. Vervolgens heb ik het geprobeerd terwijl ze nog in de kooi zat, met handdoek, zonder handdoek, in een hoek drijven, van alles geprobeerd maar helaas is het dwangvoer niet beland waar het moest belanden. Ondertussen raakte ze helemaal in paniek en begon zelfs te piepen en gillen. Op een gegeven moment leek ze zelfs compleet in shock te zijn, verstijfde compleet en reageerde nergens meer op. Ik dacht dat ze dood ging maar gelukkig bleek dat niet het geval te zijn. Ik heb nou een nieuwe lading vers hooi in haar hooiruif gedaan en heb stamper bij haar in de kooi gelaten in de hoop dat ze weer wat zal kalmeren en in de hoop dat hij haar toch weer aan het eten krijgt. Voor vannacht weet ik niet goed wat ik moet doen, haar in de kooi laten of niet en haar nog een keer proberen te dwang voeren of niet. Nou Lizzy niet meer wil eten en compleet onder het dwangvoer zit, is het de hele tijd alsof ik Lin voor me zie voordat zij dood ging. Ik vind het echt heel erg moeilijk en kan wel janken. Ik ben zo bang om Lizzy ook te verliezen en dan is het ook nog eens mijn eigen schuld omdat ik haar zo nodig moest laten helpen. Ik hoop echt zo dat ze snel weer uit zichzelf gaat eten. Dit is zo niet leuk. Ik weet nou al dat er nauwelijks iets van slapen terecht komt vannacht. Uit pure wanhoop heb ik nog maar wat dwangvoer op haar pootjes gesmeerd in de hoop dat ze dit weer schoon zal likken en zo in elk geval nog een heel klein beetje eten binnen krijgt. Ik heb Supreme science recovery dwangvoeding en heb het daarnaast geprobeerd met geweekte brokjes. Lizzy lust geen banaan. Ze is normaal gesproken wel erg gek op wortels maar een wortelhapje wil ze niet. Ik weet hoe ik moet dwangvoeren, maar bij lizzy wil het dus niet lukken om dat ze totaal niet mee werkt. Dat ik de hele avond alleen thuis ben, maakt het er ook niet makkelijker op. Met zen 2en gaat zoiets vaak toch wat beter. Nou kom je al snel handen tekort.

aangepast door Stamper2011
Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh wat heb ik medelijden met jullie! het klinkt allemaal zo ellendig! Ik zou het over een uurtje nogmaals proberen en nee, het is niet jouw schuld, zo moet je echt niet denken! Het was voor haar ook geen leven met al die hormonen die door haar lijfje gierden!

Misschien helpt het nu Stamper bij haar is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor je lieve reactie. Het is ook echt ellendig. Ik had van te voren niet verwacht dat het zo moeilijk zou worden.

Ik zit er op het moment echt even doorheen. Ik hoop echt zo dat Lizzy er weer bovenop komt en dat ze snel weer uit zichzelf zal gaan eten. Het is ook zo lastig want aan de ene kant heb je zoiets van misschien moet ik haar maar gewoon met rust laten want hoe meer stress, des te kleiner de kans dat ze weer uit zichzelf zal gaan eten. Ondertussen heb ik alleen het gevoel dat de tijd dringt, je hebt zodoende toch steeds de neiging om in te grijpen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is zeker belangrijk. Ik hoop echt dat Stamper een goede invloed op haar heeft en dat hij haar weer aan het eten krijgt.

Vannacht laat ik ze in elk geval bij elkaar. Ik hoop echt zo dat het er morgen ineens weer veel belovend uitziet, dat het dan ineens weer weer een stuk beter gaat. Nou eerst maar hopen dat ze de nacht goed doorkomt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik zal voor jullie duimen!

Boris kwam ook zoooo moeilijk uit zn castratie, ook niet willen eten, verstijven, pijn en dat is een ram! Lizzy heeft een flinke buikoperatie gehad! Met konijnen is het darmverhaal zo'n vervelende factor bij alles! Naast het herstel moet je constant letten op eten en keutels, zo frustrerend! Hopelijk lukt het straks om er iets van voeding in te krijgen!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Pfff wat een gedoe hè!

Probeer je vannacht ook zelf een beetje uit te rusten?

Lizzy zal vast steun hebben aan Stamper…

Ik vertrouw er nog steeds op dat het goed komt. Al vele verhalen gehoord van konijnen die niet wilde eten op de dag na een operatie. Natuurlijk altijd zorgelijk, maar bij iedereen die ik ken is het altijd goed gekomen! Lizzy is een sterk konijn hoor! Ze verzet zich zo hevig terwijl ze een zware operatie achter de rug heeft… Ben je dan sterk of niet? Ze heeft zo te horen een hele sterke 'eigen wil'.

Ze moet echt even bijkomen en weten dat alles weer goed is.

Ik vertrouw erop dat ze morgen zal eten!!

Laat het morgenochtend maar weten, dan kunnen we je helpen als het niet het geval is.

Ik duim nog steeds voor Lizzy! -knuf-

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gisteravond tegen een uur of twaalf kwam mijn vriend thuis van zijn werk, hebben we nog een poging gedaan om haar samen te dwangvoeren, maar dat was opnieuw totaal geen doen. Zelfs met twee man kregen we het niet voor elkaar. Als we het spuitje al in haar mond kregen, weigerde ze het door te slikken. Uiteindelijk rond een uur of 1 begon ze uit zichzelf enkele gedroogde wilgenblaadjes te eten. De nacht is ze gelukkig goed doorgekomen. Ze heeft vanochtend opnieuw enkele gedroogde wilgenblaadjes gehad maar verder wil ze nog niks hebben. Ze is wel levendig, loopt zo nu en dan wat rond en is erg alert. Wel heb ik het gevoel dat ze pijn heeft. Ik heb alleen geen idee hoe ik de pijnstilling er in moet krijgen. Ik wil straks even contact opnemen met de dierenarts in de hoop dat we misschien injecties met pijnstilling mee kunnen krijgen. Waarschijnlijk gaat dat toch net even wat makkelijker. Verder word het straks verse wilgentakken plukken, ik moet nou namelijk niet zonder wilgenblaadjes komen te zitten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Goed dat ze wat heeft gegeten uit zichzelf! Nu gaat het zeker goed komen hoor!

Ook dat ze al best levendig is vind ik een heel goed teken. Dat was bij Gijsje niet zo na de castratie hoor. Die heeft heel veel uren eerst voor zich uit zitten staren en bewoog zich geen centimeter.

Lizzy zal vandaag langzaamaan wel weer meer dingetjes gaan eten. Voor nu is het goed dat ze in ieder geval iets eet :)

Pijnstilling is wel veel vloeibaarder dan dwangvoeding. Soms lukt dwangvoeren niet, maar pijnstilling toedienen wel. Het is waarschijnlijk een veel dunner spuitje die je ook nog in een keer helemaal leeg kunt spuiten.

Maar als je pijnstilling in injectie-vorm kan krijgen, kun je dat natuurlijk beter doen.

Succes weer!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ze is gisteren geholpen toch? Dan loopt het wel los :) Hier willen de meesten ook pas 's nachts weer een heel klein beetje eten na de castratie van een voedster. De volgende dag langzaam wat meer en ook al is het alleen wat wilgen blaadjes, dan gaat het de goede kant op. De machine komt weer op gang, geef het even de tijd, het is niet zoals bij een ziek konijn dat er iets in de darmen zit waardoor het snel einde oefening kan zijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Fijn dat alles goed is gegaan!

Bij Niki hebben we ook tevergeefs proberen te dwangvoeren om de pijnstillers binnen te krijgen. Bij Bo ging dat veel makkelijker alhoewel het wel stress opleverde. Wat wij hebben gedaan met medicatie is dit mengen met appelmoes, daar werd ze helemaal wild van, misschien zoiets proberen? Wortelhapje willen ze hier allevier niet eten...

Bo wilde de eerste dag ook niet drinken, maar als ik 's avonds rooibosthee heb wordt ze helemaal gek, dus meestal krijgt ze daarvan het laatste slokje ;-). Toen ik haar dat voor de neus hield, slurpte ze het vrolijk op. Vervolgens dronk ze nog niet uit zichzelf, dus heb ik mevrouw 1,5 dag rooibosthee gegeven.

Kortom: iets dat ze superlekker vindt?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bedankt voor jullie reacties! Het wil helaas nog steeds niet lukken om pijnstilling bij haar naar binnen te krijgen en helaas was de dierenarts praktijk niet bereid om injecties mee te geven zodat we het op die manier kunnen doen.

Zo nu en dan eet ze een gedroogd wilgenblaadje en heel af en toe eet ze er ook een klein stukje tak bij op maar verder wil ze nog absoluut niks hebben. Van verse wilgenblaadjes moet ze overigens ook niks weten, ze moeten echt gedroogd zijn. Het is dus een behoorlijk lastige eter op het moment. Gelukkig heb ik laatst met die hevige storm heel wat wilgentakken verzamelt, waar nog wat van over is. Nou maar hopen dat de takken die ik vandaag heb geplukt binnen de kortste keren niet meer vers zijn. Het is wat.

Ze is nog steeds goed alert gelukkig, loopt zo nu en dan wat rond, zoekt contact met Stamper, ze keutelt gelukkig en drinkt ook. Ze slaapt nog wel erg veel en het eten gaat dus nog niet zo goed maar verder slaat ze zich er goed doorheen. Het is echt balen dat ik geen pijnstilling bij haar naar binnen krijg, naar mijn idee kan ze dat zo goed gebruiken. Misschien dat het eten dan ook wat beter gaat. Het is alleen niet anders. Ik kan het wel de hele tijd weer proberen, maar daar raakt ze alleen maar meer gestrest van en zoals het gisteravond op den duur ging, wil ik echt niet weer. Op het moment ligt ze lekker tegen Stamper aan.

Zijn aanwezigheid lijkt haar wel goed te doen. Nou maar hopen dat ze snel weer wat meer gaat eten maar het begin is er gelukkig. Alle beetjes zijn mooi meegenomen op het moment.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Kun je proberen de pijnstilling op een aantal wilgenblaadjes te leggen? Of is dit geen doen?

Misschien trapt ze er dan in en krijgt ze zo pijnstilling binnen!

Appelmoes vinden konijnen vaak ook erg lekker, dus misschien kun je haar daar wat van geven gemengd met pijnstilling?

Ik dacht alleen ergens gelezen te hebben dat Lizzy niet van banaan of van wortelhap houdt en dus waarschijnlijk geen zoetekauw is… Jammer is dat zeg! Dit maakt het heel wat lastiger.

Het is zo'n klein dun spuit toch waarmee je de pijnstilling zou toedienen? Kun je dit echt met geen mogelijkheid heel snel in haar bekje steken en dan direct het spuitje leegspuiten?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Lizzy begint ineens uit zichzelf groente te eten en niet eens zo heel erg weinig :party:

Ze heeft aardig wat kleine stukjes wortel en broccoli gegeten, een paar happen andijvie en een paar happen witlof.

Ik ben helemaal blij. Het gaat eindelijk weer de goede kant op met mijn kleine meisje :)

Eefje: Lizzy is normaal gesproken altijd ontzettend gek op wortel maar daar moest ze nou dus steeds niks van weten. Tot nou, want inmiddels begint ze het dus weer te eten. Banaan en appel heeft ze niks mee.

Ik heb een redelijk groot spuitje bij de pijnstilling gekregen maar dun is die wel.

Sinds de hele toestand van gisteren vertrouwt Lizzy mij totaal niet meer, zodra ik bij haar in de buurt kom is ze weg. Probeer ik haar alsnog te pakken, dan word ze zo ontzettend wild dat ik er niks mee kan beginnen.

Gezien ze inmiddels weer wat meer en ook andere dingen begint te eten, kan ik het straks misschien nog met wat stukjes groente proberen. Met wilgenblaadjes werkt helaas niet.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Tja, ze moet die nare ervaring natuurlijk ook even verwerken. Stel dat jij met een dikke griep (of blinde darm operatie) in bed ligt en er komt ineens een reus op je af, die je in een hoek drijft en in de houdgreep eten naar binnen wilt proppen. Goed bedoeld of niet, je konijn is zich wild geschrokken natuurlijk. Gewoon veel uit de handen blijven aanbieden en dan komt het vanzelf weer goed hoor. Maar het kan wel even een weekje of wat duren. Dit is overigens geen verwijt hoor, want ik zou hetzelfde gedaan hebben. Je hoort de regel: konijn moet binnen 12 uur eten anders wordt ie ziek. Nou, dan probeer je dat op heel erg veel manieren toch?

Wel fijn zeg dat ze zo aan het opknappen is!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik begrijp het ook helemaal hoor. Het is inderdaad dat je weet dat een konijn binnen 12 uur weer moet eten omdat de darmen anders stil gaan liggen en het heel moeilijk is om die vervolgens weer aan de gang te krijgen. Gezien je absoluut niet wil dat ze dood gaan, probeer je echt van alles. Ik leg nou zo nu en dan wat lekkere dingen bij haar neer en verder laat ik haar zoveel mogelijk met rust. Ik ga ook geen moeite meer doen om pijnstilling bij haar naar binnen te krijgen of het moet al lukken met wat voedsel, dan vind ik het geen probleem. Ik wil het straks nog even met wat groente proberen en anders houd het gewoon op.

Het is inderdaad een hele opluchting dat ze inmiddels weer wat meer begint te eten. Ga zo door Lizzy!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .