Lieve kleine Spike

[Eefje]

14 was ik toen ik een hondje mocht uitzoeken. De asielhouder dacht meteen aan jou en ik noemde je Spike, dat vond ik een 'vet gave naam'. Je was een hondje met een verleden, je schrok als we onverwacht een hand uitstaken en was verlegen en bang. Je hechtte je snel en sterk aan mij. Als ik naar school ging lag je bij de deur te wachten tot ik thuis kwam.. Gelukkig begon je mijn moeder ook snel leuk te vinden en hoefde je niet meer op mij te wachten. Je leefde enorm op. Je geschatte leeftijd van 6 jaar schroefden we snel naar beneden, je kon echt niet veel ouder zijn dan 3. Ik leerde je kunstjes, binnen no time kende je alle basiscommando's en je kon ook blaffen, omrollen en een dansje doen. Voor iets lekkers haalde je al je trucjes uit de kast, het liefst tegelijkertijd! Je werd waaks en beschermde ons, soms een beetje té, maar dat zat ook in je bloed. Ik lag eens ziek op de bank en werd wakker van jouw gegrom. Mijn moeder had een vriendin gevraagd even op me te passen. Die vriendin wilde voelen of ik koorts had, maar dat mocht niet van jou, je kende haar niet goed. Toen ik wakker werd en zei dat het goed was hield jij op met grommen.

Mensen die je niet goed kende moesten een beetje voor je oppassen. Je kon fel uit de hoek komen en was niet met iedereen te vertrouwen. Vooral als ik met een vriendje thuis kwam vond je dat maar niks, je was nogal jaloers. Maar als je mensen eenmaal kende was je de allerliefste, ze konden rekenen op een hyperenthousiaste begroeting en je was super aanhankelijk. Ik mag dat wel, een sterk en bitchy karakter. Je leek wel een beetje op mij eigenlijk . In de loop van de tijd zijn we allebei wat zachter geworden, maar lekker uitvallen naar andere honden aan de lijn bleef je doen. Vreselijk vervelend vonden we dat, maar we kregen het niet afgeleerd. Als je los liep deed je geen vlieg kwaad, dan durfde je niet, onze held.

We gingen vaak samen naar de bossen waar je dan als een gek rondjes om me heen ging rennen. Ik leerde je naast de fiets te rennen, had jij lekker je beweging gehad terwijl ik wat kleine boodschapjes kon doen. Als we in de zomer met vrienden de natuur op gingen zoeken, soms in de bossen, soms aan het water, dan mocht je altijd mee. Als je er een keer niet bij was vroeg iedereen waar die 'gekke dolle hond' was, want je rende het liefst rondjes om ons heen, zo hard dat je weleens uit je bocht vloog.

Toen ik het huis uit ging bleef je bij mam. Ze nam je altijd mee als ze naar me toe kwam, natuurlijk kwam ik nog regelmatig bij jullie langs en als mam op vakantie ging mocht je bij mij logeren.

Je hoefde nooit naar de dierenarts, behalve voor stomme dingen. Een hommel die in je neus had gestoken toen je hem probeerde te vangen, bloed aan je pootje, omdat je te lomp door lang stug gras had gerend, maar nooit iets ernstigs. 2 jaar geleden begon je in te leveren. Je kreeg flauwtes en die kwamen steeds vaker. Het bleek aan je hartje te liggen. Je kreeg daar pilletjes voor en daarmee hebben we je nog tot gisteren op de been weten te houden. Je had slechte periodes, maar die duurden maar een paar dagen. Daarna ging het goed met je, maar een wildebras was je niet meer. Je was gewoon heel erg oud. Toen ik 3 weken geleden een dagje op je paste ging het zo goed met je, ik had je al tijden niet meer zo gezien! We hebben wel een uur gewandeld, je trok zelfs aan de riem. Je was hartstikke druk en levendig! Het telefoontje van mijn moeder had ik dan ook niet zo zien aankomen. Je was ineens ingestort. Toen ik je gisteren zag wist ik dat het klaar was, hiervan ging je niet meer herstellen. Als je opstond uit je mandje viel je om en wist je niet waar je heen ging, je ging in een hoekje staan met je kop tegen de muur. Dit had niks met je hartje te maken, iets in je koppie zat niet meer goed. Gelukkig had je ook gisteren nog alle vertrouwen in me en kwam je naar me toe wankelen toen ik je aandacht trok als je verdwaasd midden in de kamer stond. Tussen mijn benen in had je genoeg steun om terug naar je mandje te lopen, maar je wist ook niet meer waar je mandje eigenlijk stond. Hartverscheurend om je zo te zien Spike, dat spuitje zou echt een verlossing voor je zijn. Je bent rustig thuis in je eigen mandje ingeslapen, met mij en mam dichtbij je. Je bent bijna 14 jaar bij ons geweest, de helft van mijn leven, lieve Spike.

Hoewel dit echt het beste voor je was voel ik me zo rot, kleintje. Mijn lieve vriendje.. Ik heb zo vaak troost gezocht bij jou, dat kan nu niet meer. Je voelde altijd mijn stemming aan en was zo lief en zorgzaam als ik me rot voelde. Als je had gekund had je me nog kopjes thee gebracht ook :yes:. Lieve Spike, dankjewel, ik vond het fijn dat je er was, ik hoop dat jij het ook fijn vond bij ons. Ik zal je afschuwelijk missen!

11 oktober 2013 aangepast door Eefje
typfouten

[Gast]

Heel veel sterkte Eefje. Zo te lezen heeft Spike een geweldig leven bij jullie gehad.

[Sammuis]

Er spreekt heel veel wederzijdse liefde uit wat je hebt geschreven. Heel erg mooi en heel erg verdrietig. Sterkte!

[xILYx]

Wat een mooi verhaal! Sterkte, het zal wel erg wennen zijn...

[Ainariel]

Het klinkt alsof Spike echt een geweldig leven bij jullie heeft gehad, een echte tweede kans. Koester de fijne momenten die jullie met elkaar hebben gehad.

[Marjoleintje]

Wat mooi Eefje, ik zit hier echt met natte ogen te lezen.

En ik sluit me aan bij Ainariel; de mooie momenten die jullie samen hebben gedeeld, neemt niemand je meer af!

[Stamper2011]

Ik heb jouw verhaal met tranen in mijn ogen en een brok in mijn keel gelezen. Ontzettend fijn dat Spike zo'n mooi en goed leven bij jullie heeft gehad maar wat ongelofelijk verdrietig en zwaar dat hij er nou niet meer is. Ik wens jou ontzettend veel sterkte met het verlies van Spike. Een hele dikke knuffel voor jou!

[ChoCho]

Veel sterkte met dit immense verlies :(

[Anjo]

Krijg spontaan tranen in mijn ogen van je verhaal, weet helaas precies hoe het voelt, vreselijk als je maatje er niet meer is... Maar wat een fijn leven heeft Spike bij jullie gehad, daar is hij vast erg dankbaar voor Sterkte!

[piccaso123]

wat verschrikkelijk :( en je had hem ook al zolang .... sterkte met het verlies!! :(

[Laura1984]

Heel veel sterkte Eefje!

[kruimel_love]

veel sterkte! spike is nu verlost van al de pijn! hij heeft een geweldig leven bij jou gehad, jullie hadden een prachtige band, zo tel lezen! heel veel sterkte met het verlies!

[Denise1994]

heel veel sterkte!!

[CynthiatB]

Las het gisteren helaas al op Facebook. Ook ik heb je verhaal hier met een brok in mijn keel gelezen en met tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte. Spike had een geweldig leventje bij jou!

[Rian]

Ik vond het zo heftig toen je me gisteren appte om te vertellen dat het Spikes laatste momenten bij jullie was.

De keuze maken tussen leven en dood bij je beste vriendje is niet te doen, maar toch zijn jullie zo sterk geweest om voor haar het beste te kiezen. Ineens wordt leven dood. Dat is heel vreemd en doet veel pijn.

Je hebt echt een mooi stukje gelezen, ik heb het gelezen met een glimlach en een traan. Heel veel sterkte meis. Dikke knuffel en tot gauw.

8 oktober 2013 aangepast door Rian

[Deeskuh88]

Kan alleen nog maar toevoegen: Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!

[Nouck]

Tranen met tuiten hier om je mooie verhaal. Zo herkenbaar, hoeveel liefde je voor een beestje kunt hebben. Zo te zien was spike een Jack Russell, man wat zijn dat sterke hondjes! Mijn lieve Kelly is vorig jaar ook 16 geworden. Ook zij was simpelweg op. Dat ze elkaar maar op mogen zoeken in de Jack Russellhemel en dikke vriendjes worden

[michaela23]

Een huisdier laten gaan, is altijd moeilijk. Ik heb dat zelf meegemaakt met Zwartje. Je wilt heel graag dat ze nog heel lang bij jou kunnen blijven, en je hoopt altijd dat ze beter worden, maar helaas is dat niet zo. Spike heeft een mooi leven bij jullie gehad, en 14 jaar, wat een mooie leeftijd. Maar zoals ik al eerder zei, houden van betekent ook laten gaan. En het was nu tijd om haar te laten gaan. Maar ze zal altijd in jullie herinnering blijven voortbestaan. Heel veel sterkte, en lieve Spike, rust maar zacht.

[MichelleloveElmo]

Nogmaals heel veel sterkte met het verlies van Spike. Mogen de herinneringen de pijn van het verlies verzachten...

[Eefje]

Dankjulliewel allemaal voor de lieve reacties! Spike was een boerenfoxje, een of andere jack russell fox terrier kruising achtig iets, lekker fel ding iig

Ze is 17 jaar geworden ongeveer, ze moet een jaar of 3 geweest zijn toen ze bij ons kwam. Een prachtige leeftijd, wat een sterk hondje inderdaad, ze was niet klein te krijgen hoor!

Het is goed voor me geweest om dit stukje te schrijven vandaag. Ik heb alle foto's die ik verspreid op de computer had staan in 1 Spike-map gezet en die veiliggesteld. Ik had nog een mooie afgedrukte foto liggen, die heb ik in een lijstje gedaan en staat nu op een mooi plekje hier in huis. Ik ben nog erg verdrietig natuurlijk en moet ook nog wel vaak huilen, maar nu wel meer tranen met een glimlach om alle fijne herinneringen die ik tegengekomen ben vandaag.

9 oktober 2013 aangepast door Eefje

[HJW]

Sterkte! Altijd naar om je geliefde huisdier te verliezen

[marga]

Eefje, wat 'n mooi verhaal, je laatste zin las ik met tranen in m'n ogen. Wat heeft je Spike 'n mooi leven gehad, en wat heeft hij het getroffen met jou en je moeder als baasje. Verder leven met zulke ongemakken dat doe je je allerliefste huisdier niet aan, het is moeilijk maar dan is dit de beste beslissing. Jullie zijn er super goed voor geweest, troost je hier mee!! Veel sterkte en 'n dikke knuffel!

[Fluf en Tinus]

14 jaar lief en leed in deze in memoriam. Prachtig om te lezen hoe Spike jullie leven heeft verrijkt.

Afscheid van een gezinslid... Sterkte met het grote verlies en veel glimlachen om de mooie herinneringen gewenst!

[xDeesj]

Een mooi verhaal ! ontroerde me.. ik wens jou heel veel sterkte met dit verlies!

[Gast]

Oh Eefje, wat verdrietig. Een dier dat zo lang bij je geweest, in een periode van je leven waarin je zoveel meemaakt en bij alles was Spike bij je. Wat zal het wennen zijn dat hij er nu niet meer is. Heel veel sterkte!!