Coquille"s achterpoot eraf!!!

[xILYx]

Ik zie het dit topic nu pas!

Wat een geweldige, stoere vent is dat konijn van jou!

Super dat hij al goed kan lopen, alleen wel erg balen dat dat hij nu de draadjes eruit heeft gebeten... :erf:

Hopelijk komt dat snel weer goed, veel succes!

[ZaZa]

Bij dat laatste filmpje hoor je het stompje weer wel wat meer 'pokken', maar desalniettemin wordt er aardig mee gehuppeld hoor ! Het ziet er niet uit als een belemmering...

[mystique]

Ik zie het dit topic nu pas!

Wat een geweldige, stoere vent is dat konijn van jou!

Super dat hij al goed kan lopen, alleen wel erg balen dat dat hij nu de draadjes eruit heeft gebeten... :erf:

Hopelijk komt dat snel weer goed, veel succes!

Dank je.

Ja, ik schrok wel toen ik het ontdekte, had het niet verwacht na meer dan twee weken, dat hij 'ineens' zijn stompje ging ontdekken en eraan zou gaan knabbelen. Maar hij heeft het nog netjes gedaan, met die scherpe tanden van hem, haha. Hoop wel dat hij het hierbij laat.

't Is een echte survivor.

[mystique]

Bij dat laatste filmpje hoor je het stompje weer wel wat meer 'pokken', maar desalniettemin wordt er aardig mee gehuppeld hoor ! Het ziet er niet uit als een belemmering...

Inderdaad, hij 'pokt' nog regelmatig, vooral als hij zich haast. Als hij rustiger is en meer beheerst rondstapt, hoor je hem nauwelijks.

Denk dat hij helemaal in het begin niet wist wat te doen met zijn stompje, later wel wist wat te doen (optrekken) met zijn stompje, ook al omdat het nog gevoelig en pijnlijk was, en hij het nu zo gewend is met zijn stompje dat hij maar loopt zoals het hem uitkomt en als het ware zijn stomp vergeet. Soms maakt hij echt een smak, dat je haar ervan overeind gaat staan, maar hij lijkt het niet op te merken, behalve dan dat hij zijn pootje wel weer meer intrekt, alsof hij het zich ineens weer herinnert.

Maar 't is altijd al een lomp konijn geweest, dat zal nu niet meer veranderen. :he:

[Nemolientje]

Jeetje wat rot zeg, ik zou het gewoon nog even aankijken en anders de DA nog even bellen.

Sneu voor hem zeg.

[mystique]

Ja, 't is wel zonde dat dit er weer bij komt. Ik ga het nog even aankijken, paar keer per dag controleren en als ik merk dat het toch niet zo goed gaat, ga ik liever een keer te veel bij de DA dan een keer te weinig.

[Gekkie]

Wauw super zeg!!!! Hij doet het goed :-D

[mystique]

Tnx. ^^

[mystique]

Ik ga morgen Coquille terug koppelen aan Luna. Ik ben er niet graag bij.

Niet omdat ik bang ben voor het koppelen, ik weet wel zo'n beetje hoe het hoort, maar ik wil hem nog niet terug buiten.

Hij en Luna kunnen drie dagen in de neutrale ruimte, za-zo-ma, en dan is het zover. De ren is al vrij klaar: speciale wc met lage instap, dwarsbalk voor het hok weggehaald zodat hij daar niet overheen moet, de helft van de ren is afgedekt, morgen de andere helft, zodat de ren droog blijft, alle takken ed weghalen zodat alles mooi vlak is, ga ik morgen ook nog doen.

Ik vind zijn poot nog niet voldoende genezen/hersteld. De draadjes zijn er bijna volledig uit, de wonde is mooi toe, de loop/lik-plek is ook bijna genezen, er groeit al haar terug, hij stapt goed, maar ik zag hem liever nog wat meer hersteld voor hij terug naar buiten ging. Wat meer haar op de wonde, zodat die wat beter beschermd is. Nu is het nog een baby-velletje, zacht en kwetsbaar.

Probleem is dat hij zich dood verveelt, en ik vrees dat als hij nog lang binnen moet blijven, je dat letterlijk kan nemen. Hij doet de laatste paar dagen niets meer. Liggen en slapen. Enkel als hij voer krijgt, danst hij in het rond, maar de overige 23,5 uur ligt hij te liggen. Zelfs zijn hooi blijft al een paar dagen onaangeroerd. 't Is een vloerkleedje. Ik denk dat hem nog langer binnenhouden zijn herstel meer verhindert dan dat het nog helpt.

't Zal toch eens moeten, en dan liever nu, voor de winter, dan dat hij nog een hele winter binnen moet blijven. Eerst morgen maar eens aan het koppelen gaan.

[ZaZa]

Op tijd beginnen morgen...

Ontzettend veel succes !! Wat gun ik jullie een voorspoedige koppeling !!

[mystique]

Op tijd beginnen morgen...

Ontzettend veel succes !! Wat gun ik jullie een voorspoedige koppeling !!

Dank je wel. ^^

'k Zal zo rond tienen beginnen, denk ik. Vroeg genoeg voor een zaterdag. :he: En de ruimte is naast de keuken, dus er is altijd wel iemand die een oogje in het zeil kan houden, zelfs als ik niet in de buurt ben. Al zal ik wel de hele tijd voor de venster hangen. :he:

[Anjo]

Succes met de koppeling!

[mystique]

Tnx.

De succes-wensen hebben geholpen, de herkoppeling is prima verlopen.

Eigenlijk zouden ze vandaag terug buiten gaan, maar de storm heeft wat roet in het eten gegooid. Bij de ene ren een dakpaneel eraf, gelukkig wel nog twee nijnen. Bij de andere ren, die van Luna en Coquille, was ook een dakpaneel storm-slachtoffer: verbogen en een deel van de mazen kapotgetrokken. En het is nertsengaas, dus heel erg sterk. Gelukkig zaten ze nog binnen. Omdat de ren nog niet helemaal gerepareerd is, zitten ze nu dus allebei binnen. Hopelijk gaan ze zich gedragen, en is het morgen beter weer, zodat ik de ren kan maken en ze buiten kunnen.

[mystique]

Update: Coquille zit nu al een paar weken buiten en het gaat wonderwel.

De koppeling met Luna ging prima, je zag meteen dat hij rustiger en tevredener was. Hij werd er niet actiever op, maar als hij lag, lag hij uit tevredenheid en niet meer uit verveling.

Ze hebben vervolgens een paar dagen binnen gezeten, omdat het door de storm moeilijk was de ren aan te passen. (Wind, regen, een paar keer moeten herbeginnen. De ren is nu de helft overdekt, zodat ze droog kunnen rondlopen en droog in en uit het aangepaste hok kunnen, andere, aangepaste wc, … ) Maar ze waren beide zindelijk en rustig en ik heb dus niets aan te merken op hen, perfecte konijntjes.

Toen toch de verhuis naar buiten. Je zag Coquille meteen opleven. Kijk, lucht. Kijk, bomen. Hoor, de vogeltjes. Voel, de wind. Meteen op verkenning in zijn ‘nieuwe’ ren. In het begin twee keer per dag stompje controleren, dan één keer per dag, nu één of twee keer per week. Het ziet er goed uit. Schoon, droog, het haar is teruggegroeid. Als je het niet weet, zie je niets aan hem. Hij loopt en springt als elk konijn. Inslapen zou zonde geweest zijn, elke dag dat ik hem gelukkig zie, is daar een bevestiging van. Bij deze een boodschap aan iedereen die in dezelfde situatie terechtkomt, al is het nog altijd geval per geval bekijken: wees niet bang dat je je konijn tot een leven als half-konijn veroordeelt door in te stemmen met amputatie, soms gaat het gewoon goed en herpakt je dier zijn leven zonder dat je er ook maar iets aan merkt.

Ik heb lang getwijfeld. Eerst of ik de ingreep zou laten doen. Dan of Coquille wel zou herstellen en revalideren. Dan of hij wel terug buiten zou kunnen. Het waren soms lange dagen, en lange nachten, schuldgevoel, twijfel en het besef dat je dat kleine beestje toch wel écht graag ziet, de moed hervinden en terug doorgaan. Uiteindelijk sta je aan de andere kant, de lucht is opgeklaard en je denkt: ‘Het was het waard. Hij is terug gelukkig en staat niet meer stil bij het gebeurde. Lijkt zelfs niet te beseffen dat hij een pootje mist. De kracht van een dier.’

[Anjo]

Wat fijn dat het zo goed gaat en het allemaal weer mooi genezen is. Super dat hij deze kans gekregen heeft toch en je nog dagelijks van hem kunt genieten

[mystique]

Tnx. ^^

[Flappietjes]

Je mag fier zijn op jezelf en je nijn dat jullie het samen zo goed doorstaan hebben! Hij zal je zeer denkbaar zijn voor alle goede zorgen!

[mystique]

Dank je wel.

Jaaah, ik ben zó fier op hem, hij is zo dapper, en hij liet het allemaal zo makkelijk lijken. Hij moet ongetwijfeld pijn gehad hebben en problemen met opnieuw leren lopen, maar hij heeft hier nooit iéts van laten merken, hij ging als een trein. Ik kon niet meer doen dan hem verzorgen en het hem zo gemakkelijk en comfortabel mogelijk maken, hij heeft al het werk gedaan.

En weet je, er is écht iets veranderd, hij lijkt me veel meer te vertrouwen. Als ik hem vroeger moest verzorgen, moest altijd de ren volledig opengelegd worden en moest ik hem uit het nachthok vissen, terwijl als ik nu zijn stompje wil controleren, hij gewoon toelaat dat ik hem optil. Alsof hij weet dat het moet, dat dàt 'de prijs is die hij moet betalen' voor zijn nieuwe leven en dat hij ook weet dat het voor zijn bestwil is en als hij meewerkt, dat het helemaal niet erg is, en dat ik ook helemaal niet zo eng ben, haha.

Ook zijn meisje is veel aanhankelijker, ik kan haar nu zowaar aaien. Vroeger zou ze dat nooit nooit gewild hebben, dan kon je nog geen vinger op haar leggen, maar doordat ze een maand alleen heeft gezeten, was ze blij met alle aandacht die ze kreeg en is ze het aaien beginnen toestaan. En nu dus nog steeds.

Als alles goed gaat met je konijnen, zijn ze gewoon 'leuk'. Maar wanneer dingen misgaan, en later terug in orde komen, weet je pas hoe wonderbaarlijk konijnen eigenlijk zijn. :yes:

[piccaso123]

super voor coquille! btw 264 euro !!! mijn konijn had ook gebroken pootje en ze zeiden dat het pootje beter geamputeerd kon worden en dat was ook in het weekend en ze zeiden dat je dan rond de 500 euro zat (heb het pootje niet laten amputeren ze staat er gwn op doet er alles mee)

[mystique]

Dank je.

Ja, de prijs viel achteraf best wel mee. Ik was enkel wat ongerust, om de combinatie van dingen: operatie op zondagavond bij een DA die vroeger gekend stond als een echte geldwolf. Je hoorde, toen we in de praktijk stonden, zijn familie eten, mes en vork op borden. Echt ongelegen, dus. Al zijn er achteraf nog heel wat kosten bijgekomen, voor nazorg en materiaal, het viel al bij al nog mee. Wel fijn voor jouw konijn dat ze zonder operatie kon en ook goed haar plan kan trekken.

Als je dit

ziet, weet je toch dat je de juiste keuze hebt gemaakt.

Ook even een filmpje van m'n andere power-koppel, zodat ze niet jaloers moeten worden op alle BunnyBunch-aandacht die de anderen krijgen: :he:

Hier zitten ze op het dak van hun nachthok biksjes te eten, ze krijgen hun biks altijd op het dak van het hok.

[Woezel en Pluk]

stoer zeg, om zo'n operatie te ondergaan! je hebt in ieder geval wel de juiste keuze gemaakt!