Ga naar inhoud

En toen was er lawaai, plukken vacht en bloed.


MM12

Aanbevolen berichten

Vanochtend begon al op tijd het dagelijkse ritueel. Het hok grondig schoongemaakt, konijnen eruit en ze lekker een paar uur buiten het hok laten spelen in de tuin. Ik smeer mijn broodjes en ga vervolgens achter het raam zitten genieten van mijn 2 mooierds die op hun beurt genieten van hun bakje groenvoer en speelruimte. Terwijl ik even afgeleid ben door alle gebeurtenissen op Facebook hoor ik ineens immens lawaai van klapperende deuren en gebonk. Ik wend mijn blik af naar de tuin en zie ineens overal grote witte plukken haar van mijn gecastreerde Ram Moos liggen. Al gauw begint mijn hart te bonzen en ik werp mijn blik snel door de tuin heen. Ik hoef niet lang te kijken want al gauw zie ik het koppel door te tuin heen rennen terwijl ze elkaar flink beet hebben. Ik ren naar buiten onwetend wat te doen, maar snel op automatische piloot probeer ik de twee uit elkaar te krijgen. Het duurde voor mijn gevoel een halfuur, ik zag het bloed al stromen en raakte lichtelijk in paniek. Het duurde uiteindelijk nog geen halve minuut om ze uit elkaar te krijgen. Al gauw pakte ik mijn voedster Max op en zette haar in het hok en deed deze dicht. De ram Moos lag er even verslagen bij en het bloed gutste uit zijn oor op ritme waarop zijn kleine hartje bonkt. De voedster Max bleek na een korte inspectie niets te mankeren. Snel weer terug naar mijn arme ram Moos. Het bloed lag al op de vloer hij lag er nog even verslagen bij. Al gauw zag ik dat het bloed begon te stollen en de wond stopte met bloeden. Gelukkig, wat een opluchting. Zijn normaal sneeuwwitte vacht zat nu onder het bloed. Ik bedacht me niet om snel de dierenarts te bellen, want.. Wat nu? Hoe kan dit lieve koppel dat oorspronkelijk broer en zus zijn en dus al hun hele leventje bij elkaar zitten ineens in zo'n heftig gevecht terecht komen. Er zijn geen nieuwe dieren bij gekomen, alles is nog zoals het altijd was. De dierenarts geeft mij meerdere adviezen en onder andere om ze op neutraal terrein weer te koppelen. En zo gezegd zo gedaan snel heb ik ze weer in de tuin gedaan en dat gaat tot op heden goed. De spanning is echter goed voelbaar. Al snel krijg ik flashbacks van mijn voedster constant hupsend om mijn ram heen (verliefdheid?) en het constante gerij op hem. De ram Moos raakt dan snel geïrriteerd en snauwt dan van zich af. Maar in alle gevallen tot nu toe bleef het daarbij, en hoe kan het dan dat mijn voedster Max nou juist de ram Moos te pakken had? Vragen vragen.. Sterilisatie kan wellicht een oplossing wezen volgens de dierenarts, maar geen garanties.. Pff wat moet ik nu?

Informatie op een rij:

Twee buiten konijnen

Max voedster geboren mei 2012

Moos gecastreerde (oktober 2012) ram geboren mei 2012

Broer en zus

Nooit eerder gevochten

Geen nieuwe dieren

Geen nieuwe omgeving

Normaal liefkozend naar elkaar toe.

Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 68
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Die bruine is de voedster? Je zegt dat ze al langer om en em heen huppelt en wil rijden...dat klinkt toch als hormonen en daar zal sterilisatie wel bij helpen. Voor rammen kan dit gerij/gehuppel heel erg irritant worden tot ze het op een gegeven moment zat zijn. De ene ram bijt dan van zich af, de andere ram gaat stil in een hoekje liggen (was bij mijn vorige ram het geval). Ik denk dat de ram in jouw geval van zich af heeft gebeten en dat de voedster terug heeft gebeten in z'n oor. Oren bloeden nou eenmaal héél erg, ziet er vaak erger uit dan het is ;).

Link naar reactie
Delen op andere sites

Die bruine is de voedster? Je zegt dat ze al langer om en em heen huppelt en wil rijden...dat klinkt toch als hormonen en daar zal sterilisatie wel bij helpen. Voor rammen kan dit gerij/gehuppel heel erg irritant worden tot ze het op een gegeven moment zat zijn. De ene ram bijt dan van zich af, de andere ram gaat stil in een hoekje liggen (was bij mijn vorige ram het geval). Ik denk dat de ram in jouw geval van zich af heeft gebeten en dat de voedster terug heeft gebeten in z'n oor. Oren bloeden nou eenmaal héél erg, ziet er vaak erger uit dan het is ;).

Toch wel he? Het viel mij op dat ze deze keer echt elkaar vast grepen. Dit heb ik echt nog nooit bij ze gezien. Normaal meer een tafereel zoals het eerste filmpje en in het ergste geval dat ze achter elkaar aan rennen.

Ik ga denk ik vanmiddag nog een afspraak maken om mijn voedster te laten steriliseren.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het ook als hormonen klinken. Sterilisatie helpt dan wel degelijk. Mijn voedster reed ook ontzettend op mijn ram, super irritant, hij had geen seconde rust en begon ook stevig van zich af te bijten. Gelukkig zijn hier nooit gewonden gevallen. Ik heb haar laten helpen en ze zijn weer smoorverliefd nu. Ik zou zeker sterilisatie (of dat is vaak toch castratie bij voedsters, ook de baarmoeder eruit) overwegen, het heeft hier echt wonderen verricht, maar het is inderdaad geen garantie.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Net het 2e filmpje gekeken, ze zijn echt gaaf :D. Ik zou ze wel bij elkaar durven laten maar het wel goed in de gaten blijven houden. Als ze weer veel gaat rijden/ om em heen huppen zou ik toch na gaan denken over sterilisatie.

Bedankt! Ze zijn ook echt heel leuk. Maken graag gekke sprongetjes, zijn erg nieuwsgierig en kunnen lekker sjezen door te tuin heen. De voedster heeft de ram zijn vacht al schoongelikt zoals je kunt zien. Ze zijn nu dus wel weer lief naar elkaar toe. Het zag er inderdaad erger uit dan het is. Maár je schrikt toch he!

Ik denk dat ik over ga op sterilisatie. Ik heb hier al eerder een topic geopend over het constante gerij op mijn ram. Dus het is al een tijdje aan de gang, maar de ene week is het erger dan de andere week. De dierenarts zei dat het te maken kan hebben met het voorjaar wat komt dat ze dan toch graag wilt paren.

Maar ik moet haar dan een dag binnen houden echter heb ik naast een katten vervoersbak geen binnenhok. Iemand hier nog een oplossing voor?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb ze een week apart gehad, omdat mijn ram heel dominant werd toen zij zo zwak was en haar begon op te jagen, waardoor zij als een gek wegsprintte en daardoor zou ze haar wond open kunnen trekken. Ik heb ze dus pas weer bij elkaar gezet na een week, toen haar wond niet meer zomaar open kon gaan. Mijn voedster heeft het 2 dagen heel zwaar gehad, ze zitten hier altijd binnen, maar toen stond haar ziekenboeg bij de verwarming en had ik allemaal flesjes met warm water bij haar liggen om haar op temperatuur te houden. Vaak kun je bij een opvang wel een kooi lenen tegen betaling van een borg. Zit er eentje bij je in de buurt?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja ik heb even gezocht en er is hier een pension in de buurt. Misschien kan ik ook wel even bij de dierenarts informeren. Maar ik kan dus beter een dag vrij hebben van mijn werk om echt voor haar te zorgen begrijp ik? Ik heb gelukkig nog wel een tweede buitenhok die onbewoond is dus daarna kan ze daar een weekje in.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja dat zou ik wel doen voor de zekerheid. Wilma begon niet uit zichzelf te eten, dus ik heb haar 2 dagen moeten dwangvoeren en darmstimulerende middeltjes en pijnstillers moeten toedienen. Aan het einde van dag 2 begon ze zelf weer wat te eten en te keutelen. Als je moet gaan dwangvoeren is het wel belangrijk dat ze ongeveer elke 4 uur wel wat binnen krijgt. Misschien komt ze er wel snel bovenop en gaat ze snel weer zelf eten, maar je moet er wel rekening mee houden dat het een zware operatie is die de nodige nazorg kan vereisen. Wij hebben haar op woensdagochtend laten helpen, woensdagmiddag heeft mijn vriend haar opgehaald en was hij de hele dag thuis, 's nachts ben ik er nog uit geweest om te dwangvoeren en donderdag ben ik de hele dag thuis geweest. Donderdagavond ging het wel weer met haar, dus vrijdag hebben wij allebei gewoon weer gewerkt. Maar ik was erg blij dat we thuis waren, ik had het echt heel naar gevonden om haar achter te laten en een hele dag te gaan werken. Ze had het echt heel erg zwaar.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja dat zou ik wel doen voor de zekerheid. Wilma begon niet uit zichzelf te eten, dus ik heb haar 2 dagen moeten dwangvoeren en darmstimulerende middeltjes en pijnstillers moeten toedienen. Aan het einde van dag 2 begon ze zelf weer wat te eten en te keutelen. Als je moet gaan dwangvoeren is het wel belangrijk dat ze ongeveer elke 4 uur wel wat binnen krijgt. Misschien komt ze er wel snel bovenop en gaat ze snel weer zelf eten, maar je moet er wel rekening mee houden dat het een zware operatie is die de nodige nazorg kan vereisen. Wij hebben haar op woensdagochtend laten helpen, woensdagmiddag heeft mijn vriend haar opgehaald en was hij de hele dag thuis, 's nachts ben ik er nog uit geweest om te dwangvoeren en donderdag ben ik de hele dag thuis geweest. Donderdagavond ging het wel weer met haar, dus vrijdag hebben wij allebei gewoon weer gewerkt. Maar ik was erg blij dat we thuis waren, ik had het echt heel naar gevonden om haar achter te laten en een hele dag te gaan werken. Ze had het echt heel erg zwaar.

Ach gossie wat sneu zeg! Ik vind het echt mooi om te lezen dat je je zo inzet voor je konijnen. Ik vind het heel vanzelfsprekend maar er zijn genoeg anderen die niet zo omgaan met hun dieren helaas.. Ik heb een afspraak gemaakt voor woensdag 11:00 uur. Ik moest haar dan in de garage zetten. Het mocht niet te warm zijn omdat het een buitenkonijn is maar ze mocht ook niet in de wind staan. Als het toch te koud is leg ik wel warme kruiken bij haar. Ik vind het echt wel spannend!! Zeker na ik jouw verhaal gelezen heb.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik denk ook dat het hormonen zijn door het zachte weer.

Merk het hier ook al dat de konijnen weer meer beginnen te rijden en te jagen achter elkaar.

Ik hoop dat het goed gaat komen. Dat de sterilisatie gaat helpen.

Knuffels Belleke

Bedankt Belleke. Ik hoop ook dat het gaat werken. Ik zal jullie zeker updaten in dit topic.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Komt vast goed hoor! Ik vond het ook heel spannend, maar achteraf erg blij dat ik het heb laten doen. Die eerste dagen waren niet leuk, maar toen ze eenmaal op begon te knappen was ze weer heel snel zichzelf. Op dag 3 was ze haar hele hokje weer aan het verbouwen, dus het viel achteraf gezien toch wel mee. Maar beter denk je er iets te zwaar dan iets te licht over, dan kan het alleen maar meevallen. Ik zou wel zorgen dat je pijnstillers en darmstimulerende middelen in huis hebt of mee krijgt van de dierenarts, just in case. Heel veel succes woensdag! Houd je ons op de hoogte hoe het allemaal gaat?

Ps. Ik vind het ook vanzelfsprekend om zo goed als ik kan voor ze te zorgen. Ik voelde me ook zo schuldig dat ze er zo ellendig bij zat, ik had laten snijden in een gezond konijntje, dan moest ik er ook voor zorgen dat ze zich zo snel mogelijk weer goed voelde. Gelukkig zitten hier op het forum bijna alleen maar mensen die alles voor hun beestjes over hebben, helaas geldt dat niet voor iedereen..

aangepast door Eefje
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja ik vind het nu al zo zielig dat ik haar dit aan doe. Mijn arme Maxie.. Maar het zal een hoop frustratie en bij Moos irritatie wegnemen. Daarnaast is de kans op de meest voorkomende kanker soort bij konijnen, baarmoederkanker, ook weg. Dus het is alleen maar beter. Ik hoop dat alles goed gaat verlopen. Ze krijgt antibiotica ingespoten en pijnstilling voor 24 uur na de operatie. Ik weet niet of ik iets voor de darmen mee krijg. Ik ga haar na de operatie nog de oren van het hoofd vragen zodat ik zeker weet dat het goed gaat aflopen.

Momenteel wast Max de wond van Moos. Ach wat een lieverdjes he :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is echt even schrikken! Mijn voedster is ook van mei 2012. En die begon half december ook in 1 keer een hele nacht op mijn ram te rijden en 3 weken later weer 2 dagen. Het ging dan vaak ook zo als in jou 1ste filmpje. Heb vorige week besloten haar te laten castreren. En dit is afgelopen vrijdag gebeurd. Het is allemaal goed gegaan gelukkig. Heb hqar ook meteen bij mijn rammetje gezet. Dit ging meteen goed gelukkig. Ze is vrijdag ochtend geholpen. Heb haar eind van de mmiddag op gehaald. Heb haar s avonds s nachts gedwangvoerd. De volgende ochtend en middag ook nog. Ze begonn s ochtends wel een sprietje hooi te eten en wat te knabbelen aan de wilgentak. S avonds at ze zelf weer brokjes enzo. En zondag was ze weer helemaal de oude!! Succes!!!!!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat vervelend zeg, het zachte weer speelt helaas zeker mee.

Castratie van de dame zou een goede optie zijn en nog even controleren of het natuurlijk echt wel een dame is, is ook wel een goede.

Verder lees ik dat ze mogelijk 2 verschillende ruimtes hebben overdag anders dan bijvoorbeeld 's nachts? Of ik lees verkeerd hoor, maar ik merk wel is als ze niet dag en nacht dezelfde ruimte hebben dat er wel is wat wrijving ontstaat. Ik zou ze dan ook even in 1 dezelfde ren houden die natuurlijk wel groot genoeg moet zijn :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat vervelend zeg, het zachte weer speelt helaas zeker mee.

Castratie van de dame zou een goede optie zijn en nog even controleren of het natuurlijk echt wel een dame is, is ook wel een goede.

Verder lees ik dat ze mogelijk 2 verschillende ruimtes hebben overdag anders dan bijvoorbeeld 's nachts? Of ik lees verkeerd hoor, maar ik merk wel is als ze niet dag en nacht dezelfde ruimte hebben dat er wel is wat wrijving ontstaat. Ik zou ze dan ook even in 1 dezelfde ren houden die natuurlijk wel groot genoeg moet zijn :)

Ze zitten samen in een hok 's nachts maar ook groot deel overdag. Ik zet als ik thuis ben het hok open zodat ze lekker naar buiten kunnen voor een paar uur. Maar enkel onder mijn toezicht, dus wanneer ik thuis ben. Ze kunnen dan ook gewoon weer in het hok als ze willen en dit doen ze ook. De dame is echt een dame. De naam doet al vermoeden dat we ons in eerste instantie vergist hadden. We dachten namelijk twee mannen. Maar na nogal wat gerij van het "echte" rammetje hebben we nadere inspectie gedaan en bleek dat het dus toch dat de ander een vrouwtje was. Oeps. Snel een afspraak gemaakt voor castratie, en dat is gebeurd in oktober.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is echt even schrikken! Mijn voedster is ook van mei 2012. En die begon half december ook in 1 keer een hele nacht op mijn ram te rijden en 3 weken later weer 2 dagen. Het ging dan vaak ook zo als in jou 1ste filmpje. Heb vorige week besloten haar te laten castreren. En dit is afgelopen vrijdag gebeurd. Het is allemaal goed gegaan gelukkig. Heb hqar ook meteen bij mijn rammetje gezet. Dit ging meteen goed gelukkig. Ze is vrijdag ochtend geholpen. Heb haar eind van de mmiddag op gehaald. Heb haar s avonds s nachts gedwangvoerd. De volgende ochtend en middag ook nog. Ze begonn s ochtends wel een sprietje hooi te eten en wat te knabbelen aan de wilgentak. S avonds at ze zelf weer brokjes enzo. En zondag was ze weer helemaal de oude!! Succes!!!!!!

Ah oké gelukkig een succes verhaal. :) ik bereid me voor op het ergste, dan kan het alleen maar meevallen. Maar ik hoef ze dus niet perse een week apart te houden lees ik?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is gewoon even afwachten hoe het rammetje reageerd op haar. Zij isnatuurlijk zwak. Mijn rammetje was meteen heel lief voor haar. Ze dus daarom bij elkaar gelaten. Heb het idee dat dit voor haar ook fijn was. Dus als het goed gaat ze lekker meteen bij elkaar zetten.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Even een update. Ik ben compleet in shock! Max is toch een echte Max en daarmee dus een echte RAM! Hahaha ik heb Max destijds gekocht als een ram. Later na veel gerij heb ik het laten beoordelen door een dierenarts en ze zei ja dit is toch echt een voedster. Dus meteen mijn andere ram Moos laten castreren omdat ik geen kleine konijntjes wil natuurlijk. En nu!! Blijkt Max toch een ram te zijn. Ik werd net gebeld door de dierenarts. Ik schrok ik dacht oh is er wat mis gegaan. Maar ze vertelde dat ze toch echt 2 testikels zag! Haha Max wordt momenteel gecastreerd dus ;) ( dit is overigens een andere dierenarts). Ze verklaard dat het misschien komt omdat de ballen van Max later indaalden. Ik heb geen idee hoe en wat maar ik ben toch in shock! Hahaha

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .