Ga naar inhoud

Konijn ineens dood


eigenaarkoppel

Aanbevolen berichten

Hallo ik hoop heel erg dat er iemand iets soortgelijks heeft meegemaakt of het herkent:

Ik heb twee konijnen (binnen in groot huis) de één (bep=man) heb ik al drie jaar en de andere (miep) net een maand. Ik wil ze vanochtend eten geven en ineens ligt miep dood voor het hok. Ik begrijp er helemaal niets van. Gister ochtend gewoon eten gegeven, smiddags een wortel en sávonds voor dat ik ging slapen een stukje witlof. savonds kwam ze al niet in een keer naar me toe, dat vond ik eerst raar maar zodra ik de lof liet zien kwam ze meteen. Dus ik dacht, dat zit wel goed...maar niet dus. Verder zijn haar darmen ook goed, heb nooit iets van verdachte keutels gezien. Ze is twee jaar oud zei de opvang..ik ben zo verdrietig, en vol onbegrip. Ze hadden het net leuk met zijn tweeen. Weet iemand een antwoord??

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ten eerste heel veel sterkte met het verlies van miep!

Helaas is het heel moeilijk om te zeggen wat er nu gebeurt kan zijn. Het kan zijn dat ze een acute gasaanval heeft gehad of dat heet gaat om een hartstilstand of iets dergelijks. Maar het kan ook iets heel anders zijn. Wat je misschien nog zou kunnen doen is even goed in de mond kijken misschien is ze gestikt in haar eten. Dat hoor je afen toe ook voorbij komen hier op het forum.

Maar dit is natuurlijk allemaal gissen en het maakt het verdriet niet minder erg.

Mocht je nou echt willen weten wat de doodsoorzaak is geweest kan je sectie laten doen bij de dierenarts.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het wel eens mee gemaakt, heel naar. Maar dat is heel lang geleden toen er nog een enting was voor VHD, en achteraf gezien is dat het waarschijnlijk geweest. Ik neem aan dat ze gewoon geënt is in de opvang dus dat zal wel niet.

Je leest het wel eens vaker hier, het lijkt me heel akelig om je konijn onverwachts ineens dood te vinden.

Veel sterkte in ieder geval.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat naar om je huisvriendje zo te vinden. Heel erg veel sterkte. Helaas is het gewoon moeilijk zeggen wat het geweest kan zijn, de enige manier waarop je zekerheid hebt is sectie plegen, maar dat vind ik nogal wat. Maar dat is ieders keus natuurlijk. Heel erg veel sterkte met het verlies.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het ook meegemaakt!

De dag ervoor huppelde mijn konijntje nog vrolijk rond op ons koertje,en de volgende ochtend ook gewoon zijn korreltjes geten maar daarna lag hij de hele tijd neer in het midden van z'n hok.Kom ik nademiddag terug thuis van school,meteen naar hem toegerend,lag hij er dood,maar was nog warm,dus was net vertrokken!Ik vond het echt zo erg!:erf:

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat is niet echt onverwachts hè Stamperlove. Als hij al de hele middag in het midden van zijn hok ligt en niks meer wil is dat echt niet goed en moet je volgende keer als je zoiets ziet echt meteen naar de dierenarts!

Ik was de hele dag weg,en hij lag altijd al in het midden,maar niet zo lang,maar dit is al een tijdje geleden en toen had ik gezegd tegen m'n ouders om er mee naar de dierenarts te gaan,maar ze zeiden dat dit normaal was:no:.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dank jullie wel voor de berichtjes. Ik heb haar vanmiddag bij mijn ouders begraven want die hebben een tuin.

Heel verdrietig allemaal en denk inderdaad dat het iets van een hartstilstand of gasaanval was. Ze heeft inderdaad bij

de opvang de enting gehad. Nu even thuis bijkomen en met bep mijn ram knuffelen, begrijpt er ook niets van :'(

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ga er vanuit dat de leeftijd van de opvang ook geschat kan zijn, en dat mocht het konijntje gevonden is ook een stuk ouder kan zijn. Het is namelijk zeer lastig om de leeftijd van een konijn te schatten.

De reden waarom een konijn kan overlijden is heel divers, vooral als het zo plotseling is. Wellicht problemen met het buikje, of met het hartje... Alles is mogelijk.

Ik wil je wel adviseren het konijntje dat nu achterblijft goed in de gaten te houden, zowel medisch als vooral opletten dat het niet te depressief word door het verlies van een maatje, aangezien konijnen door rouw heel eenzaam kunnen worden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hier ook iemand die het helaas heeft meegemaakt en ik kan je vertellen... het is vreselijk :(.

Loebas hupste nog vrolijk rond, at gewoon, keutelde gewoon, niets aan de hand. Had ze nog een lekkere grote pluk hooi in het hok gedaan en ben weg gegaan s'ochtends. S'avonds kom ik terug... ligt hij in een plas regen languit en zijn vriendinnetje zat er beduusd naast. Ik kon het niet geloven. Loebas was zo'n levendig konijntje dat het soms onmogelijk leek dat hij ooit dood zou gaan of iets zou mankeren. Hij was nog maar 2. Ik loop nog steeds rond met een schuldgevoel, had ik iets kunnen doen? En die onzekerheid wat het is geweest waardoor hij stierf, heeft hij veel geleden of is het snel gegaan. Ik had er gewoon bij moeten zijn maar ik was er niet.

Heb overwogen sectie te laten doen omdat ik het zo graag wilde weten, uiteindelijk vond ik het toch een naar idee dat ze mijn kereltje open zouden snijden en koos ik liever voor een waardig afscheid en heb hem laten cremeren en uitstrooien. Heb de dierenarts nog wel gesproken en die zei ook dat het een gasaanval geweest kan zijn of dat hij gestikt is (hij lag wel in zo'n houding een beetje) maar zeker weten kun je het nooit.

Het is gewoon ongelofelijk naar, ik kan er niets anders van maken. Heel veel sterkte met je verlies en ik hoop dat je het een plekje kunt geven, ook het feit dat het zo plotseling was en je waarschijnlijk niet zult weten waardoor het is gekomen. Je kunt natuurlijk wel kiezen voor sectie maar dat geeft nog geen garantie op dat je het zult weten. Houd inderdaad ook even goed je andere nijntje in de gaten en probeer wat meer aandacht te geven, let op dat ze niet ook ziek of eenzaam wordt. Neem wel de tijd om het verlies te verwerken maar wacht geen maanden met een nieuw maatje, daar worden ze niet gelukkiger op. Sterkte nogmaals!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeetje wat een naar verhaal en ja ik heb hetzelfde gevoel, schuldgevoel. Ook al zegt iedereen dat ik er niets aan kan doen zo voelt het toch een beetje. Hoop gewoon dat ze niet heeft geleden. Ik heb besloten geen sectie te laten doen, een mooie begrafenis samen met mijn moeder gaf even een fijn gevoel.

Ook heb ik gelijk alles super schoon gemaakt in huis en haar bakjes weggehaald. Geef extreem veel aandacht aan bep en ga volgende week naar de opvang om een nieuw vriendinnetje te halen. Ook al vind ik dat zelf nu heel moeilijk, wil niet dat bep eenzaam is. Heel veel dank voor jullie lieve berichtjes...hoop dat de pijn minder wordt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het schuldgevoel wordt minder met de tijd, tenminste dat had ik wel. Het is in het begin gewoon nog erg heftig omdat je vol in de emotie van verdriet zit maar het slijt wel na een tijdje. De pijn slaat op een gegeven moment om in liefde en missen. Het wordt echt beter, al zal je haar natuurlijk altijd missen. Goed dat je jezelf even een week de tijd geeft en daarna wel een nieuw vriendinnetje gaat zoeken. Ik weet ook hoe moeilijk dat is... je wilt niet je andere konijn "vervangen" als het ware. Maar geloof me, voor mij is het nu een half jaar geleden en ik heb toen ook binnen twee weken een nieuw maatje gezocht, en het komt goed! In het begin voelt het onwennig omdat je als je naar ze kijkt opeens een ander konijn ziet zitten maar ook van dat konijn ga je houden! Sterkte met alles!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .