Ga naar inhoud

het grote (half) wildjes topic


asti

Aanbevolen berichten

Aangezien een aantal mensen hier op dit forum konijnen hebben met een 'wilde' achtergrond lijkt het me leuk om er een speciaal topic voor te hebben, waar we ervaringen, tips en advies kunnen delen.

Ons verhaal: Senna's moeder was een (tam) verwilderd konijn dat jonkies kreeg. Met vier weken hebben ze besloten deze jonkies bij haar weg te halen om te voorkomen dat ook zouden verwilderen. De ukkies bestonden uit Senna, Sanne en broertje Eric. Ze hebben dus wel altijd bij konijnen gezeten, maar in het begin niet aan mensen gewend. Sanne is helaas uiteindelijk overleden, Senna en Eric zijn beregezonde beestjes. Eric zoekt nog een fijn huisje en Senna is met ongeveer 8 weken succesvol aan een vent gekoppeld en bij ons komen wonen. Ze hebben een zilvervos tekening waardoor het niet helemaal duidelijk is hoeveel 'wild' er in zit. Het kan zijn dat het via een grootouder is, maar qua gedrag zijn ze duidelijk niet de onderscheiden van de officiele half-wildjes:

-Ontsnappen. Hoge stevige rennen van bijna twee meter zijn geen probleem, Senna klimt er in een oogwenk overheen. De vensterbank? Ook geen probleem. Geen idee hoe, maar ze komt er op. Piepkleine kiertjes? Daar kan ze doorheen.

-Dag/nacht-ritme. Overdag zie je haar niet. Ze slaapt als een blok, ergens in een donker hoekje. Haar maatje doet lekker zijn eigen dingetje ondertussen. Wanneer het gaat schemeren wordt mevrouwtje wakker en zijn ze dikke vriendjes.

-Schrikkerig. Al haar vluchtinstincten werken op volle toeren. Gelukkig is ze tevens heel nieuwsgierig waardoor ze niet bang in een hoekje zit, maar bij onverwachte dingen schiet ze wel meteen meters weg.. om vervolgens ook wel weer snel terug te komen om te kijken wat er nou was. Aaien, knuffelen en oppakken zijn mensen-dingen en heel erg duidelijk geen Senna-dingen. Het is een kijk-konijn, geen aanraak-konijn.

Het lastigst vinden we dat ze zo kan schrikken van ons, terwijl we alles natuurlijk zo goed bedoelen. Het is lastig dat je niet aan het beestje kan vertellen dat er niks aan de hand is, dat alles fijn en veilig is. We pakken haar eigenlijk nooit op, waardoor de gezondheidschecks eigenlijk altijd op het oog gedaan worden. Het is een afweging tussen stress van het invangen en oppakken en een hele grondige check kunnen doen.

Het plezier dat we door haar hebben komt vooral doordat ze zo heerlijk haar eigen dingetjes kan doen. Hoe ze geniet van ruimte, van bergen wilgentakken, van klimmen en kruipen en rennen. Hoe ze haar maatje compleet vertrouwt en altijd even de katten begroet wanneer ze hen ziet, zonder enige angst of agressie.

Ieder konijn is speciaal, met een uniek karaktertje. Senna voelt alleen soms net wat specialer, voor ons.

aangepast door asti
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • Reacties 57
  • Aangemaakt
  • Laatste reactie

Beste reacties in dit topic

Beste reacties in dit topic

Jaaaaa! Wat een goed idee, waarom was dit topic er nog niet!

Ik vertelde net in het topic over Eric al precies wat dingetjes die jij hier nu ook vertelt, ik had dit nog niet gelezen maar bijvoorbeeld wat je vertelt over het instinctieve vluchten bij mogelijk onraad heeft ons Klavertje dus precies hetzelfde. Rambam overal dwars doorheen naar de veilige plek, ze is vlug als water, en dan pas bezinnen en bedenken dat het misschien toch niet iets is om van te schrikken, en vervolgens met haar neus vooraan staan :P

Oké, ik zal ook eerst even het verhaal vertellen. Ik weet niet alles precies, maar als het goed is krijg ik ooit nog eens alle informatie van degene die haar groot heeft gebracht.

Klaver is toen ze 4 of 5 dagen oud was ergens in de natuur gepakt door een kat. Ze is met een wond in haar nek binnen gebracht bij een vogelasiel waar ze met de fles groot is gebracht. Hoe een kat in een hol kan of wat zij buiten het hol deed of wat er met de rest van het nestje gebeurd is weet ik niet. In ieder geval heeft ze nog wat strubbelingen along the way gehad doordat de wond een abces werd dat tot 2 keer toe operatief behandeld is. Ik heb begrepen dat ze nogal wat met haar te stellen hebben gehad maar ze heeft het allemaal overleefd en toen kwamen ze erachter dat ze wel erg tam was voor een wild konijn, maar of ze nu helemaal tam was of half wild of meer wild dan tam wist niemand, ze wisten alleen dat ze écht veel ruimte nodig had. Met 3 maanden is ze zo in de konijnenopvang terechtgekomen, en toen ik haar in het echt zag was ik er gelijk helemaal weg van, en onze ram ook, en zij van hem, dus dat was van alle kanten liefde op het eerste gezicht. Het was best zielig toen, met hele grote angstige ogen in dat hokje daar, helemaal in de stress, en dan ook nog die kale plek in haar nek en best mager. Het was echt een sneu krielkipje en ze had nog helemaal geen streken maar wel een schatje.

Later kwam ons aapje wel uit de mouw hoor, het heeft door gezondheidsproblemen wat tijd gekost voor ze helemaal haar draai had gevonden hier, maar toen ze zich eenmaal weer eens uit de handen van de dood had gewrongen (het is een taaie) is ze tot een prachtig maar ook aanhankelijk konijn uitgegroeid. Met vooral een heel eigenzinnig karakter, maar te lief voor woorden. Ik krijg altijd likjes van haar en haar vriendje ook. Ze doet altijd heel erg haar best, is ook heel onderdanig, maar als ze iets pertinent niet of wel wil dan heb je ook echt het nakijken en kan ze koppig tot op het bot zijn.

Ik denk zelf inmiddels dat ze meer wild dan tam is, ze is gewoon konijngrijs en net iets groter dan een wild konijn, (3 kilo) en ze heeft een haas-achtige bouw. Als ik me een tam konijn in haar bloedlijn moest voorstellen dan kan ik alleen maar denken aan een Belgische Haas, qua uiterlijk en karakter. In haar paspoort heeft de konijnenopvang maar kruising dwerg geschreven, maar dat zie ik er echt niet in.

Sommige dingen van Senna herken ik wel in Klaver, andere niet. Willen ontsnappen doet ze alleen als ze op een plek is waar ze niet wil zijn, bijvoorbeeld binnen, of in een hok. Maar daar hoort ze ook gewoon echt niet.

Klimmen doet ze wel, en vooral springen! Springen en rennen zijn haar grote hobby's. Vanavond zei mijn vriend toevallig nog: "Als er een boom in de ren zou staan zou Klaver erin klimmen, dan zou je naar boven kijken en op een tak zien zitten, volgens mij is het eigenlijk stiekem een eekhoorntje." En dat is ook echt zo. Ze wil altijd de hoogte in. Dus dat is altijd iets voor mij om op te letten bij de keuze van de inrichting van een leefruimte. Aan de ene kant moet ze de mogelijkheden hebben om de hoogte in te kunnen en rond te kunnen rennen, maar het mag niet zo zijn dat ze er misbruik van kan maken en daardoor ontsnapt of dat er gevaarlijke situaties door ontstaan, want ze gaat stunten, uitproberen en testen, hoe dan ook.

Daarom kan je haar ook niet binnen houden. Alles wat knaag-en graafbaar is gaat eraan, ze vliegt tegen de muren op door het rennen. Ik heb het wel geprobeerd, maar als je je konijn weer eens uit de wasbak moet vissen dan ga je jezelf toch wel achter de oren krabben of je er niet beter aan doet ze buiten te houden. En ja, buiten kan ze nog steeds goed gek doen, het blijft een wildebras, een energiebommetje, maar ze heeft er toch meer rust.

Wat ik ook weer niet herken is het sterke dag-nacht ritme. Mijn konijnen hebben wel een ritme, maar ik geef ook overdag eten en dan is ze er net als het tamme konijn als de kippen bij. Nu ze niet meer onder de grond slapen zijn ze overdag ook actief. Leven ze op het veldje dan komen ze allebei rond een uur of 4 tevoorschijn, en gaan ze slapen voor het licht wordt. Dat heeft mijn tamme konijn net zo goed.

Ook is ze dol op aandacht als ze binnen zit, en er de rust voor heeft. Zeker als ze alleen zit kan ze er niet genoeg van krijgen en verandert ze in een knuffelkonijn van de bovenste plank en kan het haar nooit te veel zijn. Zit ze samen dan hoeft het al minder en buiten heeft ze er gewoon eigenlijk nooit de rust voor.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Even hier verder over Senna en Eric, in het topic over Eric ontstond de vraag hoe ze zilvervos kunnen zijn en toch wild.

Ik quote even de laatste 2 berichten:

Ja inderdaad, het is niet zomaar een toevallig kleurvariant, het is echt een beetje zilvervos wat een fok-kleur is voor zover ik weet (Senna en Eric hebben dezelfde tekening, hun zusje Sanne was volledig zwart).

Het zou wel heeel toevallig zijn als bij twee van de drie uit het nestje geen wildkleur aanwezig is (dus geen dominante kleur). Beiden zouden dan recessief-zilvervos moeten zijn. Dus de ouders of beiden hetrozygoot wildkleur of eentje hetrozygoot en de andere homozygoot niet-wildkleur. Het is inderdaad iets ingewikkelder dan twee opties, er kunnen allerlei schakeringen voorkomen en combinaties die samen weer dominant zijn over andere... ik kan even niks vinden van een voorbeeldje bij konijnen, maar dit is hetzelfde principe (schemaatje van een pony soort):

tabel4.jpg

tabel5.jpg

We zouden eigenlijk eens zo'n schemaatje van konijnen moeten vinden.. kan me niet voorstellen dat die er niet zijn.

Ja, dat zou inderdaad wel handig zijn. Want ik weet wel hoe het werkt met dominant en recessief enzovoorts maar heb dus werkelijk geen idee welke kleur waar onder valt bij konijnen.

Maar is het een idee om deze (overigens wel zeer interessante) discussie voort te zetten in het halfwilde konijnen topic? :P dan blijft dit topic een beetje overzichtelijker.

Geen schema hier maar een linkje, omdat het een afgeschermd deel van het forum is:http://www.bunnybunch.nl/community/showthread.php?60428-Kleurengenetica-bij-konijnen

Volgens deze bron is de code voor zilvervos als volgt: atat BB cmcm DD EE

Waarin de zilvervos dus afwijkt is aa (=effen) en cc(=albino). De klein t en de kleine m meet ik niet waar die voor staan, jullie?

In ieder geval zit daar denk ik ook de moeilijkheid, in die toegvoegde letters. Want dat er wilde konijnen rondlopen met a of c zal niet zo'n probleem zijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Hmmm... het enige dat zilvervos niet van een wild konijn kan krijgen zijn de kleine aatjes en ceetjes inderdaad.. maar ik zie in dat schema dat er meerdere kleurvarianten zijn met kleine a's:

Zwart............ aaBBCCDDEE (=zusje Sanne)

Bruin............. aabbCCDDEE

Feh.............. aabbCCddEE

Blauw........... aaBBCCddEE

Madagascar... aaBBCCDDee

Isabella......... aaBBCCddee

Dus die kleine 'a' kan van alle bovenstaande opties zijn gekomen. De 't' slaat op de tan variant (dus niet de kleur maar de plaatsing van de kleuren) volgens mij. Ik weet alleen niet of de a(t) anders is dan de gewone a en dat de 't' alleen een toevoeging is...

De cc van zilvervos zou albino moeten zijn, maar dat is het duidelijk niet dus de 'm' toevoeging zal wel te maken hebben met het feit dat zilvervos lichtere haren heeft op bepaalde plekken? Het is dus eigenlijk een zwart konijn, met gebrek aan pigmentatie op bepaalde plekken?

Bij geen enkele andere kleur zie ik de c ook terug, terwijl volgens mij al die kleurschakeringen een Cc zouden kunnen hebben aangezien alleen cc albino is en C staat voor niet-albino.. ofzo? Dus cc is homozygoot recessief (=albino), Cc is hetrozygoot (=albino wordt onderdrukt door kleur) en CC is homozygoot dominant (=draagt geen albino gen bij zich, dus kan geen albino jongen krijgen).

Blijf het enorm interessant vinden :D

Link naar reactie
Delen op andere sites

Dus die kleine 'a' kan van alle bovenstaande opties zijn gekomen. De 't' slaat op de tan variant (dus niet de kleur maar de plaatsing van de kleuren) volgens mij. Ik weet alleen niet of de a(t) anders is dan de gewone a en dat de 't' alleen een toevoeging is...

Volgens mij is het echt anders en kan een gen met at niet zonder de t worden doorgegeven. Vandaar dat de kleine a niet van al die bovenstaande varianten kan komen en het dus ook juist zo moeilijk is om een zilvervos te fokken denk ik. Maar goed dat is mijn theorie, 100% zeker weten doe ik het niet.

De cc van zilvervos zou albino moeten zijn, maar dat is het duidelijk niet dus de 'm' toevoeging zal wel te maken hebben met het feit dat zilvervos lichtere haren heeft op bepaalde plekken? Het is dus eigenlijk een zwart konijn, met gebrek aan pigmentatie op bepaalde plekken?

In het stukje van Mireille staat ook dat er uitzonderingen op zijn die ze later nog wilde gaan bespreken voor aparte kleurslagen. Maar ik denk dat jouw redenering klopt ja.

Bij geen enkele andere kleur zie ik de c ook terug, terwijl volgens mij al die kleurschakeringen een Cc zouden kunnen hebben aangezien alleen cc albino is en C staat voor niet-albino.. ofzo? Dus cc is homozygoot recessief (=albino), Cc is hetrozygoot (=albino wordt onderdrukt door kleur) en CC is homozygoot dominant (=draagt geen albino gen bij zich, dus kan geen albino jongen krijgen).

Blijf het enorm interessant vinden :D

Ja dat klopt sowieso, C betekent kleur en c betekent geen kleuruiting. Ik denk dat wanneer je het over raszuivere dieren hebt er geen dieren tussen mogen zitten die heterozygoot zijn als dat niet de bedoeling is. Dat zou lastig worden met de fok kan ik me voorstellen. Vandaar dat dat misschien niet voorkomt in de codes van die andere kleuren terwijl het ongetwijfeld kan, bijvoorbeeld bij Pluis en Willow van Asti, en ik heb er zelf ook 1 zitten die Cc MOET hebben aangezien zijn moeder een echte albino is, maar hij zelf is wel gekleurd.

Nog even in een schema mijn theorie hoe de beestjes zilvervos of zwart en deels wild kunnen zijn, en wat hun genetische code zou kunnen zijn:

Wild konijn AaBBCCDDEE kruist met Zilvervos atatBBcmcmDDEE

1 van de jongen krijgt de volgende genen mee:

aatBBCcmDDEE

Dat jong zou effen zwart zijn gok ik, en half wild, kruist opnieuw met zijn zilvervos-ouder en daaruit kan komen:

Senna en Eric: atatBBcmcmDDEE

en Sanne: aatBBCcmDDEE

Dit zou inhouden dat ze een kwart wild zijn en dus ook nog eens een Zilvervos-ouder hebben die genoeg instincten heeft om minimaal een paar maanden in de natuur te overleven, het kan dus geen al te suf tam konijn zijn, waarschijnlijk ook al een konijn met pit, en ze ook zelf in de natuur hun eerste weken hebben doorgebracht. Ik kan me voorstellen dat je als resultaat het soort konijnen krijgt als Senna en Eric. Ik kan me ook voorstellen dat er een genetisch defect op is getreden als gevolg van de inteelt en daarom Sanne ineens 'zo maar' dood is gegaan.

Ook de kans dat het zo gebeurd is zoals hier omschreven lijkt me niet onwaarschijnlijk. Er hoeven geen heel gekke dingen te gebeuren in konijnenland om deze uitkomsten te krijgen.

aangepast door Lonja
Link naar reactie
Delen op andere sites

Nog even hier over, want dat zit wel bij mijn theorie in:

Hmmm... het enige dat zilvervos niet van een wild konijn kan krijgen zijn de kleine aatjes en ceetjes inderdaad

Dat kan best. In de natuur worden ook wel eens albino's geboren, net als bij mensen en welk ander dier dan ook. Net als dat er ook wel eens zwarte wilde konijnen gezien worden.

Er zullen dus wel redelijk wat dieren rondlopen met een c of een a, ik weet niet precies de statistische kansberekening maar stel dat 1% van de wilde konijnen albino of zwart is dan kan ik me voorstellen dat dik 10% en misschien wel meer met 1 a of 1 c rondloopt ipv een A of een C.

Het kan dus wel met een wild konijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh volgens mij weet ik het. Je hebt een zilvervos en een wild konijn, die kruisen.

1 van de jongen kruist terug met de zilvervos ouder, en daaruit komen Sanne, Senna en Eric, of niet?

Het moet wel inteelt zijn of 2 verschillende zilvervoskonijnen.

Ik denk persoonlijk dat dit de meest waarschijnlijke mogelijkheid is, omdat ik ook veel half wilde konijnen heb gezien en Senna en Eric dan toch anders op mij overkomen, hoewel het wilde deel duidelijk merkbaar is. Het zou dan om een kwart wild gaan i.p.v. een half wild. Enige opmerking is wel dat er geen zilvervos konijnen in de buurt liepen daar.. Alleen wild kleur, zwart en vermoedelijk één chinchilla (maar één keer vluchtig gezien). Ik zou ook niet weten wie de moeder van deze konijnen is. Ik wist niet eens dat ze er waren.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Er moet volgens mijn theorie toch ergens een zilvervos-konijn geweest zijn, maar die kan al wel 2 maanden dood zijn geweest tegen de tijd dat Senna, Sanne en Eric gespot waren als diegene de vader en opa was. Hun moeder zal misschien 1 van de zwarte konijnen zijn geweest. Wildkleur half-wildjes zouden zusjes van de moeder geweest kunnen zijn, en de wilde dus ook. Ze kunnen allemaal familie geweest zijn en toch de zilvervosjes als resultaat gekregen hebben.

Ja dat is dan inderdaad een kwart wild.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Nog even hier over, want dat zit wel bij mijn theorie in:

Dat kan best. In de natuur worden ook wel eens albino's geboren, net als bij mensen en welk ander dier dan ook. Net als dat er ook wel eens zwarte wilde konijnen gezien worden.(...)Het kan dus wel met een wild konijn.

Oh sorry, je hebt helemaal gelijk! Ik bedoelde geen 'raszuiver wild', zoals vanuit dat tabelletje staat aangegeven. Aangezien wildkleur dominant is kan er 'in het wild' vanalles rondlopen en kunnen hele wilde konijnen best het een en ander met zich meedragen dat er ooit is ingekruist. Volgens mij bedoelen we hetzelfde in ieder geval.

Ook een nuancering: wanneer ik biks ga geven in de ochtend komt Senna wel gewoon tevoorschijn. Alleen gedurende de dag is ze eigenlijk nooit zomaar 'spontaan' bezig. Ook als ze haar biks gehad heeft en ik kom later nog wat kruiden brengen ofzo komt ze niet altijd kijken, terwijl Flynn altijd even komt snuffelen of het de moeite waard is.

Het 'ontsnappen' is ook geen paniekerig 'ik moet hier weg!', maar meer zoeken waar ze heen kan. Ze hebben nu een hele kamer, toch blijft de deur erg interessant. Mevrouwtje heeft de hele onderkant stukgeknaagd en het tapijt ervoor tot op het beton weggekrabd. Het is net alsof 'groot' nooit groot genoeg is, ze wil meer, meer, meer ruimte. Of ze weet gewoon dat door die deur het eten komt ;)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Oh dan is het wel hetzelfde, maar mijn tamme konijn doet dat net zo goed. Ook dat knagen aan de deuren. Dat deden ze overigens bij alle deuren hier in huis, of ze nu open of dicht waren en de deurkozijnen gingen er ook aan, alles ging eraan. Het had dus hier niets te maken met waar het eten vandaan kwam, dat tot in den treure toe knagen en graven hield pas op toen ze buiten waren. Het huis is net iets groter dan hun grote ren, en daar deden ze het niet en nu op maar 12 vierkante meter buiten ook niet. Met ruimte heeft het dus ook al niets van doen. Buiten wordt er braaf alleen aan takken geknaagd. Ik kan buiten in de ren zetten wat ik wil aan houten spul, het blijft netjes.

Ik vraag me af of die 'afwijkende' genen bij wilde konijnen er ooit door mensen ingekruist zijn als je dat bedoelt, ik denk dat het een (verhoudingsgewijs) veel voorkomende spontane mutatie is, en/of dat het allel makkelijk doorgegeven kan worden zonder dat het invloed heeft op de survival of the fittest. Zoals natuurlijk alles wat niet op wild lijkt een sponatane mutatie is geweest ooit, maar de meeste zullen zeer zeldzaam zijn, zeldzamer dan bijvorbeeld c en a. Misschien is er bijvoorbeeld maar 1 echt wild konijn op de hele wereld wat nu met at rondloopt om maar wat te noemen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja precies, daarom komt naast wildkleur zwart waarschijnlijk wel voor in het wild maar andere kleuren niet/minder, omdat kleuren anders dan wild/zwart die gewoon eerder opvallen en dus een makkelijkere prooi zijn. Recessief zal er inderdaad een boel rondlopen, alleen zien we dat niet.

Senna is dat knagen aan de deur pas begonnen te doen toen ze even zonder maatje zat. Ik had gehoopt dat het uit verveling was, maar ze is het na komst van Flynn blijven doen. Verder laat ze de houten meubels (zo'n Ikea kast en een massief eiken kast) volledig met rust. Wilgentakken krijgen ze regelmatig, die eten ze ook. Misschien is de deur toevallig heel lekker ;)

Het blijft lastig wat 'wild' gedrag is en wat niet. Er zijn vast vrij wilde niet-wildjes en vrij rustige (half)wildjes...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Er moet volgens mijn theorie toch ergens een zilvervos-konijn geweest zijn, maar die kan al wel 2 maanden dood zijn geweest tegen de tijd dat Senna, Sanne en Eric gespot waren als diegene de vader en opa was. Hun moeder zal misschien 1 van de zwarte konijnen zijn geweest. Wildkleur half-wildjes zouden zusjes van de moeder geweest kunnen zijn, en de wilde dus ook. Ze kunnen allemaal familie geweest zijn en toch de zilvervosjes als resultaat gekregen hebben.

Ja dat is dan inderdaad een kwart wild.

Ah ja, had er even niet aan gedacht dat het inderdaad niet nodig is dat de vader nog levend en wel rond springt op moment dat de kleintjes geboren worden natuurlijk. Nou, is het mysterie toch een beetje opgelost :he: ik trek in elk geval nooit meer de conclusie dat een zilvervos (of andere kleur) per definitie niet half wild kan zijn.. :P hoewel dat in dit geval waarschijnlijk ook niet zo is, maar kwart wild is ook al wild genoeg. Maar zo zijn er wel meer dingen, dit konijn bijvoorbeeld:

img_7481.jpg

img_7475.jpg

Half wild of tam, wat denken jullie?

aangepast door Dollie
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb dus ook een aantal half wildjes gehad en zelf ooit een wild konijn onze Muis.

Onze Muis heb ik ooit gevonden pas geboren op het fietspad samen met twee andere kleintjes. Ze waren ernstig onderkoeld en bij eentje hing er nog een navelstreng aan. Ik heb ze op geraapt en naar de dierenarts gebracht en die zei toen dat het niets zou worden maar heeft ze wel in een couveuse gelegd.

s'Middags werd ik gebeld of ik de konijntjes weer wilde komen ophalen. Oei ze leefde nog allemaal en wat nu?????

Kreeg toen het advies om met volle melk en koffiemelk te gaan voeren. Spullen in huis gehaald en aan de gang.

Maar het voedingsadvies beviel mij niet zo baby's geef je ook geen koemelk. Dus gebeld met de dierenbescherming en die adviseerde toen kittymelk. Een van de kleintjes die met die navelstreng werd maar een week oud. De rest groeide goed en voorspoedig. Oei daar gingen wij op vakantie met een bak met kleine konijnen en flesjes enz. Toen hadden we nog geen internet en konden we geen informatie opzoeken. Ook in contact komen met collega's was moeilijk want wilde konijnen houden is illegaal.

Tot onze grote verrassing deden de konijnen het goed. Ze kregen boven een kamer waar ze in woonde. Tot onze spijt ging eentje plotseling toch nog dood met een week of 10. Wat er aan de hand is geweest weet ik niet in eens aan het stuiptrekken en dood.

Zo bleef Muis over. In mijn achterhoofd wist ik dat een wild konijn houden natuurlijk niet kon en dat zo'n beestje beter in de natuur af zou zijn. Uitzetten op de plek waar hij vandaan kwam kon niet want dat is langs een drukke weg en een uitlaatgebied voor honden. En hij was te tam hiervoor.

IK heb dit konijntje dus gehouden en heb nog nooit zo'n leuk en bijzonder konijn gehad als onze MUis.

Hij heeft buiten een grote ren gekregen waarin hij kon graven en dat deed hij dus ook altijd naar hartenlust. Eerst woonde hij op een kamer boven en liep hij als we boven waren op de hele verdieping. Hij kon hoog springen en rende. sprintte en sprong altijd door de hele kamer. Ik zat heel vaak bij hem ik maak quilten en dan zat hij vaak met de stofjes te trekken en te doen of lag gewoon in mijn nek te slapen. OOk als ik in bed lag kwam hij vaak bij mij liggen en soms lagen we heel lang neus aan neus en durfde ik geen adem te halen. Ik voelde me dan zo blij en warm. Het was echt iets heel bijzonders wat ik nooit eerder had gehad met konijnen. Voelde me soms net Beatrix Potter Ik heb hem trouwens ook een paar keer proberen te koppelen maar dat is niet gelukt helaas. OOk door onwetendheid van mijn kant denk ik. Zodra er flink gevochten werd haalde ik ze uit elkaar en dan durfde ik het niet meer aan.

Waarom ik nooit meer een wild konijn gehouden heb of mensen er van af gehouden heb is dat ik vind dat een wild konijn in het wild thuis hoort.

Dat Muis een geweldig konijn was maar alleen voor ons gezin dat hij kende. Zodra er andere mensen of anderen dingen gebeurde was hij echt heel bang gelukkig kon hij dan ondergronds gaan. Ook bij de dierenarts was het een ramp. Als ik hem vasthield of bij hem was ging het goed maar zodra de dierenarts zelf aan de gang moest vocht hij voor zijn leven. Dit is echt heel erg vind ik. Voor zo'n beestje. Muis heeft 7 jaar bij ons gewoond maar kreeg toen EC. Omdat er toen niets bekend was over EC bij dierenartsen en hij van achteren verlamd was en zich niet meer goed schoon kon maken heb ik hem uiteindelijk laten inslapen.

Maar als iemand mij vraagt welk konijn van de vele die ik gehad hebt mij het liefst was is Muis toch wel echt mijn topper. Andere konijnen waren ook lief en bijzonder hoor. maar hij was speciaal anders dan andere konijnen.

Misschien juist het pure ik weet het niet.

Later heb ik nog Lady-Lipstick ook een kruising gehad met een wild konijn ook deze was altijd bang voor nieuwe dingen. Zij is trouwens niet met de fles groot gebracht.

Haar heb ik ook uit de opvang. Wilde haar koppelen aan Muis maar dat is niet gelukt. Eerst ging het goed maar later dus ineens niet meer. Ook Snowy was een hafwilde en zeer bijzonder. Zij was trouwens helemaal geen bang konijn had wel haar natuurlijke gedrag van graven en uitbreken anders dan bij de tamme konijnen die ik heb. Maar was verder hartstikke tam. Ook toen zij EC kreeg kon ik haar makkelijke en goed behandelen.

Nee ik vond mijn half wildjes echt bijzonder.

Knuffels Belleke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Half wild of tam, wat denken jullie?

Oh ja, die heb ik eerder gezien, maar ik weet het niet meer. Ik zie ook geen wild koppie; ogen oren en vorm van de kop lijken niet wild maar zijn lichaam heeft wel een andere bouw en zou wel van een half-wild konijn kunnen zijn.

Ook de manier waarop hij kijkt vind ik ook wel weer wild, ik weet niet hoe je het doet Iris maar jij krijgt altijd de uitstraling van konijnen op de foto. Op de een of andere manier krijg je het voor elkaar dat je de blik in de ogen kan zien.

En hij heeft een waakzame blik, maar dat kan een moment-opname zijn want zijn hele houding op de foto's is waakzaam.

Maar die eeuwige alerte blik heeft Klaver ook, ook al zijn haar ogen anders, wilde konijnen en zij hebben wat bollere ogen of zo, en dat heeft deze dan weer niet. Goh, ik weet het niet, het zóu kunnen dat er iets wilds in zit maar het is niet gelijk wat je op het eerste gezicht opvalt.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is wel een half wild konijn, hoewel ik dat persoonlijk op basis van de foto's echt niet gauw gezegd had. Zijn koppie is inderdaad erg bol en zijn oortjes kort. Maar dat komt allemaal omdat zijn moeder een raszuivere Kleurdwerg is. Hij (en zijn broers ook) hebben dat allemaal overgenomen. Qua gedrag vond ik hem ook erg meevallen, ze hebben wel duidelijk wilde trekjes zoals erg op hun hoede zijn en van elke onverwachte beweging kunnen schrikken, maar ook wel weer goed te benaderen en te hanteren. Als hij in een andere situatie op latere leeftijd was binnen gekomen had ik persoonlijk niet direct de conclusie getrokken dat hij half wild is. Bij andere konijnen (bijvoorbeeld Puck van Christa) is het echt veel duidelijker, hoewel je in dergelijke gevallen juist weer nooit zeker weet of er echt wild bloed in zit. (Niet dat ik er echt aan twijfel verder.)

Link naar reactie
Delen op andere sites

@Belleke: Wat een mooi verhaal over Muis. Zou het kunnen dat het koppelen niet gelukt is omdat hij niet goed gesocialiseerd was? Zo zie je toch ook maar hoeveel met de fles grootbrengen kan doen voor de tamheid. Ook onze Klaver is een grote mensenvriend maar onbekenden heeft ze eerst even angst voor. Ook als mijn vriend bijvoorbeeld een paar weken eigenlijk niet bij de konijnen kwam dan vertikte ze het om haar hol uit te komen als hij eten kwam geven. Mijn vriend dacht dat er iets niet goed was natuurlijk, ik dus de ren in en daar was ze, in een halve seconde boven de grond, niks mee aan de hand. Toen kwam mijn vriend de ren ook weer binnen en roetsjroetsj weg. Dus toen heb ik hem wel vaker eten laten geven want dat is niet handig als ze hem niet meer kent.

Zo te horen is het je met Muis heel goed gelukt een wild konijn te houden. Maar wat je zegt, een wild konijn hoort in de natuur als het ook maar even kan. Dat ben ik ook met je eens. Anderzijds denk ik dat ook veel tamme konijnen niet echt huisdieren zijn, en het gelukkigst zijn als ze holen kunnen graven en de ruimte hebben en buiten kunnen zijn. Wat mij betreft is het geen verlies voor de konijnen zelf als tamme konijnen gewoon helemaal niet bestonden.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het is wel een half wild konijn, hoewel ik dat persoonlijk op basis van de foto's echt niet gauw gezegd had. Zijn koppie is inderdaad erg bol en zijn oortjes kort. Maar dat komt allemaal omdat zijn moeder een raszuivere Kleurdwerg is. Hij (en zijn broers ook) hebben dat allemaal overgenomen. Qua gedrag vond ik hem ook erg meevallen, ze hebben wel duidelijk wilde trekjes zoals erg op hun hoede zijn en van elke onverwachte beweging kunnen schrikken, maar ook wel weer goed te benaderen en te hanteren. Als hij in een andere situatie op latere leeftijd was binnen gekomen had ik persoonlijk niet direct de conclusie getrokken dat hij half wild is. Bij andere konijnen (bijvoorbeeld Puck van Christa) is het echt veel duidelijker, hoewel je in dergelijke gevallen juist weer nooit zeker weet of er echt wild bloed in zit. (Niet dat ik er echt aan twijfel verder.)

Apart hoe het toch zo kan verschillen in uiterlijk en karakter, met die half-wildjes. Ik weet niet of jullie de foto van Bootje hebben gezien van haar half-wilde Julia, een prachtig konijn is dat geworden, echt helemaal het hoofd van een wild konijn juist weer.

Maar ja als je bedenkt dat als je wilde konijnen goed observeert ze ook al verschillend zijn in karakter en uiterlijk dan kan het natuurlijk grote invloeden hebben. Ik kon van de zomer een aantal wilde konijnen hier ook van elkaar onderscheiden en terug herkennen op basis van verschillen in gedrag en kleur-nuances.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Wat leuk, dan zal ik Julia's verhaal ook maar vertellen.

Dit is Julia

p><p><img src=

En dit is haar vader

p><p>In Julia

Ze is veel alerter dan de anderen, ze is ook schrikachteger. Ze is niet bang voor mij, meestal als ik naar de konijnen ga neem ik wat lekkers mee en dan komen ze met zijn allen naar me vliegen, ook Julia. Julia komt ook gewoon bij mijn been bedelen en eet zo uit mijn hand. Ze vind het alleen niet zo fijn als ik bij ze ga zitten als ze eten, want dan ga ik ze meestal aaien. Ik kan Julia denk ik 1 of 2 keer aaien dan vind ze het wel genoeg, maar dat vind ik niet erg want ze is zo'n prachtbeest, als je der ziet sjezen en springen door de ren word ik helemaal gelukkig. Ze is ook de meester in bunnyfloppen, dat is zo mooi om te zien als ze dat doet:love:

Ze is ook erg nieuwschierig als ik aan het harken ben komt ze naar de hark toe en gaat ze erin bijten enz.

Ze heeft nu ook een nieuwe hobby: graven. Dus ik heb ze een zandbak gegeven, maar mevrouw vind het leuker om de boomstam uit te hollen haha. En nu heeft ze voor het eerst sneeuw gezien, ze vond het echt geweldig, de rest zat binnen, Julia zat lekker in de sneeuw te graven en te springen.

Ondanks dat ze een ren heeft van 50m2 zit ze toch geregeld aan het hek te knagen, zou ze dan toch willen ontsnappen?

De kleuren heb ik nooit echt gesnapt, maar ze is konijngrijs maar dan donkerder denk ik?

Ze heeft idd wel een apart neusje die is donkerder dan de rest. De konijntjes waren geboren zonder lichte buik en ze waren eerst pikzwart ze werden pas later konijngrijs.

<a  href=%7Boption%7Dhttp://www.freebits.nl/images/177foto_s_004_7_600x443_.jpg' alt='177foto_s_004_7_600x443_.jpg'>

Zo zagen ze er eerst uit.

Julia heeft trouwens nu wel een dikkere kop gekregen, en ze vind oppakken niet verschrikkelijk, niet dat ik dat vaak doe maar als het moet sparteld ze niet tegen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

wauw wat een prachtbeest! :love:

Ik hoop dat wanneer ze op het balkon zitten ik weer wat binkies en bunnyflops kan zien.. nu zijn ze heel bewust van mij zodra ik de kamer binnenkom. Zojuist toch maar Senna eens opgepakt, weken geleden met de koppeling, voor het laatst gedaan. Wilde haar even in m'n handen hebben om de lengte van de nageltjes, onderkant van de pootjes enzo te zien. Vond ze duidelijk geen succes (mooie grote bloedende kras langs m'n onderarm), maar meteen daarna at ze weer uit m'n hand. Rare is het :) Ziet er prima uit maar haar ieniemienie pootjes. Ze is zooo rank en slank vergeleken met Flynn!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .