Ga naar inhoud

Tis weer eens feest, weer niet eten


pxsy

Aanbevolen berichten

Het is weer zo ver, Puck weigert al het eten wat ik aanbied.

Ook medicijnen, dwangvoer of zelfs water door een spuitje geven wil niet. ze slikt het niet door.

Ik heb al van alles geprobeerd aan te bieden, naar de supermarkt geweest voor peterselie, wortel aangeboden, wortel loof aangeboden, wortelhapje, dwangvoer, geweektebiks. maar helemaal niks gaat er in.

Ze zit ook maar de hele dag in het huisje en komt er nergens voor uit.

Ik heb al pijnstiller, darm stimulatie en een anti gas middel gegeven voor de zekerheid. vanochtend was er helemaal niks aan de hand. ze kwam vrolijk op de brokjes af, vocht om het hooi en was helemaal zichzelf.

kan het zijn dat ze is ergens van geschrokken is en daarom niks meer wil? of zal het echt plotseling gas of verstopping zijn? ik snap dat ik langs de DA moet om het zeker te weten, maar ik ben net verhuist en het is weekend dus ik ben nog druk aan het uitzoeken wat de mogelijkheden zijn.

Het is nog lastiger omdat we net het moeilijke besluit hadden gemaakt de konijnen weg te doen, financieel redden we het niet meer, en ook de ruimte in ons nieuwe huis is niet erg groot. Sinds we konijnen hebben (+/- een jaar) is het alleen nog maar op en neer naar de dierenarts. en dat is niet alleen financieel zwaar maar ook emotioneel.

Vanavond zou er iemand komen kijken die ze misschien wel wilde overnemen dus ik was al helemaal van slag, maarja als Puck ziek is kan ze natuurlijk niet verhuizen en kan ik dus weer in de stress en weer naar de dierenarts.. dingen die ik dus eigenlijk niet meer aan kan.

Goed ik weet ook niet precies wat ik met deze post wil bereiken, maar ik moest het toch ergens even kwijt.

Ik zit ook midden in mn tentamen weken, en leren wil op deze manier ook niet echt.

Iemand nog tips of iets anders?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Pff jeetje wat een pech zeg.. Ik zou niet weten wat je nog meer kunt doen, behalve inderdaad weer naar de dierenarts.. Je kunt vaak wel voelen of het buikje gassig is. Schrikken kan, maar lijkt me niet heel waarschijnlijk. Echt supervervelend dat dat nu nog moet gebeuren, nu je toch al besloten hebt dat het niet meer gaat, komt er nog even gauw een schepje bovenop. Heel veel sterkte eerst met Puck en daarna met het afscheid, is toch niet niks, maar ik kan het me heel goed voorstellen. Het is ook een keer genoeg geweest met de ellende.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik snap helemaal dat je er moedeloss en stressig van wordt

Ik hoop dat ze dadelijk weer helemaal de oude is en dat je een goed huisje kan vinden

Konijnen kosten als ze iets mankeren een hoop geestelijke energie buiten de kosten om

een hond of kat zijn makkelijker te behandelen

Beterschap

Link naar reactie
Delen op andere sites

Jeetje wat een ellende! Wat ongelofelijk balen ook dat dit net gebeurd nou je iemand hebt gevonden die ze misschien wel van je over wil nemen. Ik moet zeggen dat ik bepaalde dingen in je verhaal maar al te goed herken. Zo heb ik ook sinds een jaar konijnen en is het vanaf het begin af aan hier ook een en al ellende. Is de 1 niet ziek, dan is de ander dat wel. Echt om niet goed van te worden.

Op het moment heb ik hier 3 zieke konijnen rondlopen. Zo nu en dan kan ik er echt niet meer tegen. Zowel geestelijk als financieel gezien is het nauwelijks te doen. Ik heb al geprobeerd om een nieuw huisje te zoeken voor 1 van mijn konijnen, maar helaas wil dat niet lukken. Niemand zit te wachten op een ziek konijn. Ik weet het zodoende ook niet meer. Als het zo door blijft gaan, ga ik dat niet nog heel lang volhouden. Ik trek het nou al nauwelijks meer. Als ik dit alles van te voren had geweten, was ik nooit aan konijnen begonnen. Maar goed ik wist een jaar geleden nog niet dat het zo zou lopen.

Ik wens jou ontzettend veel sterkte met alles! Hopelijk vind je snel een nieuw en heel goed huisje voor je konijnen.

aangepast door Stamper2011
Link naar reactie
Delen op andere sites

Dat wat jij net allemaal beschrijft (stamper2011) is precies de reden waarom ik het moeilijke besluit heb genomen ze weg te doen.

Ik kon het niet alleen financieel gezien maar ook geestelijk gezien echt niet meer. Inderdaad, als ik het van te voren had geweten was ik er niet aan begonnen. Ik wist wel dat ze ziek konden worden, en dat het lastige dieren waren. maar dit had ik niet voorzien.

Ik heb geluk gehad dat ik een goed huisje voor ze heb gevonden. Ik had gebeld met de opvang, en ik zou op de wachtlijst komen. maar vandaag kwamen er mensen die opzoek waren naar een koppel en die kregen mijn telefoonnummer omdat ze daar niet echt iets konden vinden. Dus het geeft een fijn gevoel dat het "semi" via de opvang is gegaan.

Ik heb het er echt heel erg moeilijk mee dat ze weg gaan, maar ik weet dat dit voor mij gewoon het beste is.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb veel respect voor je besluit en begrijp het volkomen. Uiteindelijk kan je niet anders dan ook aan jezelf denken, hoe moeilijk het ook is. Ik wist van te voren ook dat konijnen ziek kunnen worden, maar dat ze vrijwel constant ziek zouden zijn en het nog zulke lastige dieren zijn, nee dat had ik niet verwacht. Ik hou ontzettend veel van mijn konijnen. Het is alleen wel ronduit zwaar om vrijwel constant in de stress en zorgen te zitten omdat ze steeds opnieuw ziek zijn/ iets mankeren. Is het de 1 niet, dan wel de ander. Vroeg of laat breekt dat je echt op. Ik denk dat het hier al een hoop zou schelen als ik een ander huisje vind voor Puk. De zorg voor haar valt mij behoorlijk zwaar. Daar komt bij dat ze mijn andere voedster regelmatig aanvalt. Het is eigenlijk geen doen meer. Maar goed probeer maar eens een goed huisje te vinden voor een konijntje dat steeds wat mankeert en best wel pittig is.

Zelfs bij de konijnenopvang kunnen ze mij niet verder helpen. Mijn schoonmoeder had even zoiets van breng haar dan maar hier, maar dat gaat nou helaas ook niet meer.

Gelukkig is het jou inmiddels gelukt om een goed huisje voor je konijnen te vinden. Wel fijn ook dat het via de opvang is gegaan.

Dan weet je in elk geval zeker dat ze goed terecht komen.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind het heel dapper van je dat je met liefde voor je konijnen deze keuze maakt. Lijkt me zo moeilijk.

IK snap hoe jij je voelt. Toen vorig jaar 4 van mijn konijnen in zeer korte tijd ziek en dood gingen riep ik ook ik doe het niet meer. Ik wil het niet meer. Nachten lag ik wakker en ging er voor ze uit en nog gingen ze dood. De zorgen de stress het geld maakt het soms niet makkelijk allemaal. Maar gelukkig heb je een goed tehuis voor ze gevonden waar ze samen kunnen blijven.

Knuffels en respect Belleke

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ze zijn opgehaald en ik vind het heel vreemd dat ze er niet meer zijn. Het is inderdaad aan de ene kant opluchting en aan de andere kant heel veel verdriet.

Ik ben blij dat ze een goed huisje hebben, ik mocht ook altijd bellen of langskomen als ik daar klaar voor was en wilde weten hoe het ging.

Gelukkig ging het met Puck weer beter die at en keutelde weer als normaal dus kon die met het restje medicijnen mee.

Het is ook wel fijn om hier begrepen te worden, omdat ik heel erg gedacht heb dat het laf van me was, een soort opgeven. Maar mn vriend zei ookal dat je soms gewoon voor jezelf moet kiezen, hoe erg ik ook van die beestjes houd ik moet er zelf niet aan onderdoor gaan. En daarbij op de 2e plaats nog de kosten die er bij kwamen het spaarpotje is op een gegeven moment ook op.

Ik hoop dat jij ook nog een huisje voor haar vind stamper, en dat het dan wat rustiger bij je word.

Bedankt voor de fijne reacties allemaal :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .