Ga naar inhoud

Doodeng, zo n castratie!


Joos v d H

Aanbevolen berichten

Al heb je de beste dokters, al heb je de beste zorg, Al is je dier gezond en fit... zo n ingreep geeft me toch altijd een "ongeruste moeder"gevoel. Hughie word morgen gecastreerd. Ik weet nu al dat ik er vannacht niet van kan slapen.

Ligt ook n beetje aan m n karakter: ik ben n doemdenker: wat als er wat mis gaat... enz.

Nou ja vanavond toch nog maar n schietgebedje doen voor t slapen gaan.

Duimen jullie mee dat t allemaal goed verloopt? Thanks

Groetjes, Joos

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb m vanavond n nieuwe grote ruif gegeven met heerlijk vers hooi en morgenvroeg krijgt hij 1 cranberry van me, zodat ie extra goed in de vitamientjes zit ( gedroogde boilogische cranberries gekocht in de natuurvoedingwinkel, en ja, ik lust ze ook ;-) Het lijken n soort speciale rozijntjes. En wat ik ook fijn vind: Hij mag s ochtends om elf uur aan de beurt. Dus dan heb ik nog even om die dag te kijken of hij goed reageert, of anders nog de dierenarts te vragen om m wat te geven dat ie weer snel goed eet, mocht dat niet zo zijn.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ohh veel sterkte! Ik heb het pas gehad met Dino en dat is echt niet leuk! Hij moest ook nog een nacht daarblijven ter observatie (standaard procedure daar)..dat was nog erger!

Maar het ging allemaal megagoed en hij was vrijwel meteen weer de oude. Nu is zijn wond goed genezen en kan hij zich verheugen op een lekker ding ;)

Komt helemaal goed maar sterkte!!

Link naar reactie
Delen op andere sites

En alsof ik dat soort dingen altijd over me heen krijg: alles liep weer anders dan verwacht. Ik ben zelf nogal achterdochtig en wil een gestelde zekerheid altijd liefst NOG n keer gecheckt hebben dus ik nam Hughie mee voor Castratie en Vinnie, daar belde ik nog ff over of die voor de zekerheid mee mocht om vooordat we de ingreep deden, hij nogmaals gesext kon worden omdat de fokker vertelde dat ze in elf jaar met konijnen nog nooit eentje mis had. Ik kwam bij een dierenarts die ik nog niet eerder gezien had, en hij verzekerde dat ie zo n kastraatie wel effe deed, zonder problemen en dat ik me niet ongerust moest maken. Dus ik geef m eerst Vinnie met de vraag: is dit echt n meisje? Aan de smallere kop te zien zou het een meisje zijn, maar toen ie naar de onderkant keek hebben we toch nog n piemeltje gevonden. Ja en dan breekt m n klomp. Dus toen mocht ie Hughie ook nog n keer opnieuw doen..... ook n mannetje.

Ik zeg dus: "mou moe dus hier word weer eens fout op fout op fout gemaakt, dus nou zit ik onverwacht met TWEWE kastraties. Ja dan wil ik wel korting met dat geklunger van jullie, he! En doe ze dan maar meteen alletwee want ik ga om jullie fouten niet NOIG n keer apart komen. Hughie en Vinnie zijn nu dus beiden netjes gecastreerd en ik heb de dierenartsen laten weten dat deze konijnen net zo belangrijk zijn als welke persoon dan ook. Voor mij zelfs belangrijker dan de koningin! Ik werd dus uitermate netjes behandelt en alles verliep deze keer goed.

Ik heb ze nu vanwege uitermate zorgvuldigheid beiden apart in een kooi zitten met doeken i p v strooisel op de bodem en een klamboe over de kooien. Morgen mogen ze, als alles goed is, weer samen zitten want een nest daar hoef ik zowiezo niet bang voor te zijn met m n twee gecastreerde heren. Zo gauw als ze de tuin weer samen in mogen hebben ze een zee van ruimte, dat ook zorgt dat ze minder snel zouden kunnen gaan vechten. Alles dus voor zover....goed afgelopen ondanks de verrassende wendingen. Phoe wat n dag zeg!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Zo. De castraties achter de rug, de reusjes kijken hardstikke fit, de wondjes lekken niet en zien er mooi uit, dusssss... mogen ze weer bij elkaar ;-)...... Eentje los..... Twee los.... Oh wat leuf: ze zoeken elkaar meteen op ... Snuffelsnuffel... Leuk he, lieve vriendjes, wat schatig.. oh hee NIET rijden op elkaar!! Niet dekken... Trek mekaar de haren niet uit!!!......

Als ik een trance dansen de twee reusjes om elkaar heen, om elkaars achterzijde te kunnen bestijgen. Een (zo lijkt t ( oneindige race naar elkaars kontje.....Ze waren in zo n hormnonale trance dat ik ze zonder problemen uit elkaar kon halen en terug apart in de hokken zetten.

En IK dacht dat na castratie alles meteen weer opgelost was, wat we hadden aan probleempjes??? Tss NOT dus.

Nu dan maar weer apart houden tot de herenliefde bekoeld is en de hormoontjes weggeebt uit de jonge lijfjes. Tenminste: dat hoop ik. Dat de castratie de hormoonhuishouding wat tot rust brengt en zo de sexuele drang vermindert.

Nou moe.

Heb IK weer...

Link naar reactie
Delen op andere sites

Het duurt zoiezo 2 weken voordat ze niet meer vruchtbaar zijn en volgens mij 6 weken tot de hormonen helemaal uit hun lijf zijn.

Dus je zal inderdaad nu nog geen verandering zien.

Oh wat ben ik blij met dit bericht van je. Ik schrijf t meteen op m n kalender en dan beginnen we na t uitwerken van de hormoontjes gewoon weer opnieuw! THANKS

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik wil ook dolgraag beginnen met aftellen, maar helaas voor mij gaat het herstel na de operatie bij mijn konijntje niet zo heel voorspoedig. Moet over een uurtje ook met haar naar de dierenarts. Dus koppelen zit er voor mij voorlopig nog niet in :(

Maar ik ga wel voor jou koppeling duimen :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Noemsi heeft gelijk, dus je hoeft niet meteen wonderen te verwachten. Het kan ook zijn dat ze dit even doen tijdens de koppeling over ca. 6 weken, dat 'hoort' er nu eenmaal bij. Zorg dat ze zeker voldoende ruimte hebben, dan is de kans dat het goed gaat het grootst. Succes met aftellen!

Ruimte is er genoeg. Ze hebben de hele tuin. Vorige week nog, waren ze vanaf hun geboorte bij elkaar en nog nooit geknokt. Nu een week niet bij elkaar geweest ( enkel door de gaas aan elkaar kunnen snuffelen( en ze klappen ineens op elkaar joh... gewoon zielig. zoals de plukken haar in t rond vlogen. Ik ben er toch wel van geschrokken.

Nu eerst maar eens de hormoontjes tot rust laten komen en dan zien we wel weer verder.

Omdat ik ze kende vanaf de fokster als twee bijna siamese tweeling konijntjes, de broers, had ik zo n fel gevecht niet verwacht. Dus zelfs na een week apart zou men toch kunnen spreken van n nieuwe "koppeling"?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik wil ook dolgraag beginnen met aftellen, maar helaas voor mij gaat het herstel na de operatie bij mijn konijntje niet zo heel voorspoedig. Moet over een uurtje ook met haar naar de dierenarts. Dus koppelen zit er voor mij voorlopig nog niet in :(

Maar ik ga wel voor jou koppeling duimen :)

Thanks. Ik duim ook voor t herstel van jou kleine vriendje ( wat heeft ie? /Had ie?)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Mijn meisje is donderdag gecastreerd. Maar ondertussen is ze meer een vaatdoek dan een konijn :(

Ik kan dus nog niet eens aan koppelen denken. Eerst moet ze het maar redden.

Heb je de juiste hulpmiddelen? Pijnstilling, iets om eten te bevorderen, wortelhapje? Ben je in contact gebleven met je dierenarts? Ik duim voor je dat ze snel opknapt. Maar duimen doet weinig als ze niet de perfecte zorg krijgt. dus doe wat je kan, dan duimen wij onszelf een draai in de rondte

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .