Ga naar inhoud

achterkant beetje vies, oud konijn


Domino

Aanbevolen berichten

Ik heb toch even jullie advies nodig. Ik heb een hollander voedster die volgende maand tien jaar wordt. Ze heeft twee jaar geleden baarmoederkanker gehad en die is toen ook verwijderd.

Op zich gaat het heel goed met haar. Ze is verzot op eten en doet dat dan ook erg goed. Ze is (ik denk door de ouderdom) wel dunner aan het worden en ze loopt wat stram. Ze staat ook niet superstevig meer op de pootjes. Niet dat ze omvalt hoor, maar als bv haar vriendje langs haar zou lopen en tegen haar aan, dan verliest ze een beetje het evenwicht. Lijkt echt typisch een oud stram dametje. Ze heeft ook totaal geen scheve kop ofzo.

Ze is alleen nooit zindelijk geweest, dat is me nooit gelukt Bij haar. Nu is dat op zich niet zo'n drama. Maar af en toe wandelt ze door haar eigen plas heen waardoor ze een beetje vies wordt. Het is nu bv totaal niet nat. Maar de haren zijn wel een klein beetje hard op sommige plekjes. Het is geen harde korst ofzo en het zijn puur de puntjes die dat hebben. Niet tot op de huid dus.

Maar, nu mijn vraag. Kan ik dit het beste eruit borstelen, of moet ik haar met wat lauw water schoonmaken? Punt is namelijk ook dat ze vrij snel benauwd is. Ik hou het goed in de gaten en als ze gewoon haar dingetje doet is het niet erg. Maar als ik met haar zou gaan rommelen krijgt ze hier wel last van.

Ze is gewoon echt oud aan het worden, maar ze toont nog zoveel levenslust en heeft er echt nog lol in.

Heel verhaal, maar hopelijk is het duidelijk. Het is dus niet supersmerig maar wel een beetje rommelig. Ze is wel mooi droog daar.

Bedankt alvast :)

Link naar reactie
Delen op andere sites

Bij Fred begon het vorig jaar ook zo. Hij bleef er helaas wel steeds vaker in zitten, waardoor urinebrand ontstond. Zij hebben nu een vetbed in hun hok, die blijft droog aan de bovenkant en dan kan ie lekker in z'n plas blijven zitten, gebeurt toch niks. De rest herken ik ook wel. Bij Fred bleek een bepaalde spier nogal stijf te zijn, fysiotherapie hielp daar goed tegen, tot zijn vriendinnetje zo veel op 'm gereden heeft dat hij nu flink last van z'n rug heeft.... Maar als ze daar slecht tegen kan is fysio (elke dag zo'n tien minuutjes met oefeningetjes bezig) misschien niet zo'n goed idee.

Het ligt er een beetje aan hoe vies het is, soms borstel ik het er uit en soms was ik het.. Let er wel op dat je het na het wassen ook even kamt want anders wordt het alsnog een klittenboel.

Weet je ook waar haar benauwdheid vandaan komt? Fred heeft dit namelijk óók en bij hem wordt het waarschijnlijk veroorzaakt door een grote massa in zijn borst.. Overigens kan de combinatie wat magerder worden, beetje urinebrand, wat wankel zijn ook op EC duiden.. Ik zou overwegen om (in overleg met de dierenarts uiteraard) een maandje Panacur te geven.

aangepast door Dollie
Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik gok, dat het stiekem uitzaaiingen zijn. Maar ik ben bij twee dierenartsen geweest. De ene heeft een foto proberen te maken, maar die was bewogen en hij durfde niet verder te gaan en kwam haar toen ook heel rap terugbrengen omdat ze zo benauwd was. Hij dacht dat ze erin bleef. Maar een andere dierenarts dacht het geen kanker was. Maar wat het dan wel kon zijn weet ik niet. Ik heb het ook maar niet verder laten onderzoeken omdat er waarschijnlijk toch niks aan te doen is en zij er alleen maar benauwder van wordt.

Maar als ze gewoon haar eigen dingetje doet, gaat het best goed, alleen als ik met haar zou gaan rommelen krijgt ze er echt last van. en als ze zichzelf druk loopt te maken als ze te ongeduldig is voor haar eten. :P

aangepast door Domino
Link naar reactie
Delen op andere sites

  • 2 weken later...

Pfoe.... Ik merk toch wel dat ze harder achteruit gaat. Valt me op dat ze wel op het eten afstormt, ze gaat ook eten, maar lijkt vaker een pauze te nemen om op adem te komen. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet, volgens mij kan ik er ook niet zoveel mee..... Tis alleen zo sneu om te zien.

Ze is nog wel vrolijk en geniet van een kroelbeurtje.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Waar moet je in zo'n geval de grens trekken? Ik heb vandaag even gebeld met de da en ze vertelden dat benauwdheid erger is dan pijn. Wat ik ook goed kan begrijpen. Maar wanneer is het genoeg geweest? Ze ademt best zwaar en moet steeds vaker pauzeren bij alles wat ze doet. Maar als ik eten kom brengen duikt E het liefst in die voerbak. Dus dat wil ze nog graag....... Lastig dit.

Ik kan haar wel mee gaan sjouwen naar de da, maar wat zal dat voor nut hebben?

Link naar reactie
Delen op andere sites

Poeh, dit is moeilijk.

Konden ze maar praten...

Het is natuurlijk een 'oud' konijn. Tien jaar heeft nog geen één konijn van mij gehaald.

Is een heel moeilijke keuze omdat je nooit zeker kunt weten dat de beslissing die je neemt de beste is.

Dacht de DA nog iets voor haar te kunnen doen?

Zoals ik al zei, echt heel moeilijk. Je wil haar ook weer niet onnodig laten lijden.

Hoop voor je dat je tot een goede keuze kunt komen waar jij mee kunt leven.

Sterkte met E.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ja inderdaad erg moeilijk :/. En ik zou ook geen advies of iets dergelijks durven te geven. Ik heb nog geen konijnen van mezelf moeten laten gaan (ze zijn nog niet zo oud). Maar ik weet wel dat ik ze het liefst niet laat lijden. Maar ja wanneer leidt zo'n dier? Als ze nog eet heeft ze wel nog levenslust. Verder weet ik eigenlijk niks over benauwdheid bij konijnen, dus zou niet weten of dit erger is als pijn.... Sterkte ermee en geniet lekker van de tijd die je nog met haar hebt in ieder geval!

Link naar reactie
Delen op andere sites

Waar moet je in zo'n geval de grens trekken? Ik heb vandaag even gebeld met de da en ze vertelden dat benauwdheid erger is dan pijn. Wat ik ook goed kan begrijpen. Maar wanneer is het genoeg geweest? Ze ademt best zwaar en moet steeds vaker pauzeren bij alles wat ze doet. Maar als ik eten kom brengen duikt E het liefst in die voerbak. Dus dat wil ze nog graag....... Lastig dit.

Ik kan haar wel mee gaan sjouwen naar de da, maar wat zal dat voor nut hebben?

Poeh, dit is moeilijk.

Konden ze maar praten...

Het is natuurlijk een 'oud' konijn. Tien jaar heeft nog geen één konijn van mij gehaald.

Is een heel moeilijke keuze omdat je nooit zeker kunt weten dat de beslissing die je neemt de beste is.

Dacht de DA nog iets voor haar te kunnen doen?

Zoals ik al zei, echt heel moeilijk. Je wil haar ook weer niet onnodig laten lijden.

Hoop voor je dat je tot een goede keuze kunt komen waar jij mee kunt leven.

Sterkte met E.

Ik dacht sterkte met E? Maar ik heb een typfoutje gemaakt, sorry ;) E moest ze zijn, maar ik zat mobiel online en soms gaat dat wel eens mis. Ze heet Lizzy trouwens.

Bedankt voor jullie reactie in ieder geval. ik vind het zelf ook heel moeilijk. Want inderdaad, kon ze maar praten. Ik wil haar namelijk niet laten stikken, want dat gaat uiteindelijk wel gebeuren ben ik bang. En dat lijkt mij vreselijk naar voor haar.

Ik kan haar wel meesjouwen naar de dierenarts, maar z'n vrouw, die ik vanmiddag aan de lijn had, zei dat ik waarschijnlijk alleen maar bevestiging krijg op het feit wat ik al denk. En dat er verder weinig aan te doen is.

Altijd moeilijk zulke momenten, en het kromme is, ik zat vorig jaar precies zo, maar toen liet ze duidelijk merken dat ze ergens heel erg pijn had. Toen kreeg ze pijnstiller en ze begon weer te eten als een bootwerker. Wat er toen precies mis was is niet bekend, de dierenarts kon ook niks vinden bij haar. Na een paar weken was dat over en was ze weer het vrolijke beestje zoals altijd.

Nu knarsetand ze niet, en hobbelt wat rond en "vreet" nog steeds. Alleen die benauwdheid.....

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik vind dit ook heel lastig en word er ook een beetje bang van. Vorig jaar is geconstateerd dat Fred een soort massa in zijn borstkas heeft, op dat moment had hij daar nog geen last van. Inmiddels merk je wel dat hij sneller ademt dan zijn vriendinnen, bovendien 'snurkt' hij als hij slaapt/doezelt. Verder is hij een vrolijk konijn, hobbelt gezellig rond en dat 'vreten' is hem ook niet vreemd. Anderhalve week geleden heb ik een nieuwe röntgenfoto laten maken en daaruit blijkt helaas dat de massa groter is geworden. Er kan niks tegen gedaan worden, de dierenarts heeft geen idee wat het is en kan ook niet echt een prognose geven.. We moeten dus maar afwachten hoe het loopt en dat vind ik echt verschrikkelijk.. Zou hem graag nóg wel acht jaar bij me hebben. Dat zal voor jou en Lizzy ook wel gelden.. Het is ook zo'n lastige plek, de longen/borst.. Er zitten heel veel belangrijke organen, waarbij een groeiende massa natuurlijk voor problemen kan zorgen, maar die ook maken dat een ingreep gigantisch riskant is. ALS er al een ingreep mogelijk is.

Ik hoop dat we nog heel lang van Lizzy en Fred mogen genieten, en dat zij zelf hun moment kiezen.. Over een hele poos pas..

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik ben aan het zoeken naar een of ander filmpje waarin ik het kan laten zien, maar ik kan weinig tot niks vinden eigenlijk. Maar ik vrees dat ze dit geen weken meer vol kan houden.... pffff wat een gedoe allemaal, deze week lijkt wel alles tegen te zitten. :(

Link naar reactie
Delen op andere sites

Ik heb het moeilijkste besluit genomen wat je kan nemen als je dieren hebt.... Ik heb haar laten gaan......

De dierenarts onderzocht haar en ze werd er alleen maar benauwder van, haar oogjes zagen er heel eng uit. Toen ze even bij zat te komen van het onderzoeken merkte een stagaire op dat ze wat blauwe slijmvliezen had. Wat dus inhoudt dat ze ook niet genoeg zuurstof krijgt. Ze had ook een ondertemperatuur, terwijl ze hier binnen zit.

Ik kon 2 dingen doen, of een spuitje geven, of nog een foto maken en dan concluderen dat ze of uitzaaiingen in haar longen had, of vocht en dus ook hartproblemen.

Vervolgens kan je die hartproblemen wel wat verhelpen door plasmedicijnen te geven, maar dat moet dan via injectie. En verder zijn er ook niet veel medicijnen voor konijnen daarvoor.

Ik heb besloten dat het genoeg is geweest, zo'n foto geeft nog een heleboel stress (als ze dat al zou trekken) en als ik haar langer zou houden en evt die medicijnen zou gaan geven zou ik de boel alleen maar rekken. En als ik niks zou doen zou ze op den duur stikken, en dat wil ik echt niet.

Op zich ben ik ook wel voor natuurlijke dood, maar dit zou een lijdensweg worden en dat wilde ik haar besparen. De dierenarts zei ook dat het enige positieve was aan haar dat ze nog at.

Ik denk ja, maar moet ik haar dan zo ver laten gaan dat ze op den duur niet meer wil eten, dat is een lijdensweg, dat wilde ik niet.

Het ging heel snel, ze was ook zo weg. Toen ze eenmaal overleden was viel mij een soort "huidzak" onder haar buik op. Toen de dierenarts nog eens goed voelde concludeerde hij dat ze hartproblemen had. Er zat een oedeem (vochtzak) in haar buik. En die lipjes die ik ook blauw zag, was voor mij een teken dat het niet meer goed functioneerde daar binnen in. Dat was voor mij de druppel waardoor ik hiertoe heb besloten.

Ze is zo'n 10 jaar oud geworden, ik weet haar exacte geboortedatum niet want ze kwam uit de dierenwinkel. Ze zou ongeveer 15 maart zijn geboren, maar dat kan dus ook wel iets eerder zijn geweest. Ik hou het maar op 10 jaar.

Bijzondere was nog, toen ik in de wachtkamer zat, dat ze m'n hand likte, wat ze niet echt vaak deed. Dat vond ik wel bijzonder...

Lieve Lizzy, ik heb 10 jaar lang plezier met je gehad, hopelijk ben je nu weer bij Dandy, je eerste liefde. Rust zacht lieverd....

Ik zal bij de regenboogbrug nog wel even een topic maken zo met wat foto's.

Link naar reactie
Delen op andere sites

Gast
Dit topic is nu gesloten voor nieuwe reacties.
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

Onze website website maakt gebruik van cookies. Meer informatie hierover lees je bij onze privacy policy Privacybeleid .